LOGIN"ทำไมกายทำแบบนี้ ฮือออ ฮืออ" เธอถามแฟนหนุ่มรุ่นน้องทั้งน้ำตา "ทำอะไร" เขาตอบเธอด้วยท่าทางที่ไม่รู้สึกผิดอะไรเลยสักนิดกับสิ่งที่ทำลงไป "ยังจะมีหน้ามาถามอีกเหรอว่าทำอะไร เมื่อกี้ในห้องกายกับเหมียวทำอะไรกัน" "ก็...เอากันอยู่ ทำไม?? " "ฟ้าว่าเราเลิกกันเถอะ" "อืมมมม"
View More"แม่นังฟ้ามันกลับมาแล้ว"
เสียงของปลายฝนน้องสาวต่างแม่ของปลายฟ้าตะโกนเข้าไปในบ้านเมื่อเห็นปลายฟ้าที่เดินหิ้วกระเป๋านักเรียนกลับเข้าบ้านมา
"มาแล้วเหรอนังตัวดี"
กินรีซึ่งมีศักดิ์เป็นแม่เลี้ยงของปลายฟ้าเอ่ยถามลูกเลี่้ยงที่นางเกลียดยิ่งกว่าอะไร
"น้ารีมีอะไรให้ฟ้าทำเหรอคะ"
"เงินอยู่ไหน"
"เงินอะไรคะ"
"ก็เงินที่พ่อแกโอนมาให้ไง เอามา"
กินรีแบบมือรอเงินจากลูกเลี้ยงแต่..
"นั่นมันเงินค่าเทอมฟ้าค่ะพ่อโอนมาให้เพื่อให้ฟ้าเอาไปจ่ายค่าเทอม"
"แต่ฉันจะเอาเพราะนั่นมันก็เงินที่ผัวฉันหามาเหมือนกัน แกรู้ไหมว่าเดือนนี้พ่อแกส่งเงินมามันไม่พอใช้เพราะต้องเจียดเอาไปให้แกจ่ายค่าเทอมยังไงล่ะ เพราะฉะนั้นแกเอาเงินนั่นมา"
"ฟ้าให้ไม่ได้จริงๆ เพราะเทอมที่แล้วน้ารีก็เอาไปพรุ่งนี้ฟ้าต้องเอาไปจ่ายที่โรงเรียนไม่อย่างงั้นฟ้าจะไม่มีสิทธิ์สอบ"
"นั่นมันเรื่องของแกไม่ใช่เรื่องของฉัน เอามา!!! " กินรียื้อยุดฉุดกระชากกระเป๋านักเรียนของปลายฟ้าเพื่อจะค้นหาเงินส่วนปลายฝนก็เข้ามาค้นที่ตัวของปลายฟ้าเพื่อหาเงินเพราะคิดว่าปลายฟ้าคงไปเบิกมาจากธนาคารแล้ว
"แม่จ๋าฝนเจอแล้วจ้ะ"
ปลายฝนเจอปึกเงินที่อยู่ในกระเป๋าประโปรงนักเรียนของพี่สาวต่างแม่ก่อนจะรีบเอาไปให้แม่ของตัวเอง กินรีพอได้เห็นเงินแล้วก็ผลักปลายฟ้าจนเธอล้มลงไปกองกับพื้นโดยไม่สนใจสักนิดว่าเธอจะเจ็บบ้างหรือเปล่า
"อย่าเอาเงินฟ้าไปเลยนะฟ้าขอร้อง"
เธอยกมือขอร้องอ้อนวอนเพื่อไม่ให้เอาเงินค่าเทอมของเธอไป
"ฉันไม่ให้ถ้าแกอยากได้ก็ไปหาเอาเอง"
"แม่จ๋าเงินตั้งหลายหมื่นเราไปหาซื้อเสื้อผ้าสวยๆ ใส่กันดีกว่าฝนอยากได้ชุดใหม่สวยๆ "
"ได้เลยลูกแม่ก็จะซื้อเหมือนกัน ป่ะเราไปกันเถอะ"
สองแม่ลูกพอแย่งเงินไปได้ก็รีบร้อนที่จะออกไปข้างนอกทันที
"อย่าเอาเงินฟ้าไป ฟ้าขอร้องล่ะ " ปลายฟ้าทั้งขอร้องอ้อนวอนแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะสองแม่ลูกไม่ได้สนใจเธอเลยสักนิด
วันต่อมา...
"ค่าเทอมไม่มีจ่าย?? "
อาจารย์ฝ่ายการเงินถามเธอเมื่อเธอเดินมาบอกว่าขอผ่อนผันไปก่อน
"ค่ะ"
เธอก้มหน้าลงเพราะไม่รู้จะตอบอะไรที่มันดีกว่านี้
"ไหนเธอเคยบอกว่าพ่อจะโอนเงินมาให้เหมือนทุกครั้งไง"
"ค่ะโอนมาแล้วค่ะ แต่..."
"แม่เลี้ยงเธอเอาไปอีกแล้วใช่ไหม" ที่อาจารย์รู้ก็เพราะอาจารย์เคยไปเยี่ยมที่บ้านแล้วเจอกับแม่เลีี้ยงของปลายฟัากำลังตบตีปลายฟ้าอยู่เพื่อจะแย่งเอาเงินที่ปลายฟ้าเก็บออมไว้
"..."
"เห้ออออ อาจารย์ก็สงสารเธอนะ แต่เธอไม่ได้จ่ายค่าเทอมมาแล้วสองเทอมติดต่อกันแล้วซึ่งตามกฏของโรงเรียนเธอจะไม่มีสิทธิ์สอบแล้วนะ"
"หนูขอร้องนะคะ หนูจะไปทำงานหลังเลิกเรียนเพื่อหาเงินมาจ่าย"
"ตอนนี้เธอก็อยู่มอหกแล้วนะปลายฟ้าถ้าจะให้เธอหมดสิทธิ์สอบก็ดูจะใจร้ายเกินไป เอาล่ะเรื่องค่าเทอมอาจารย์จะช่วยพูดกับผ.อให้ละกัน อาจารย์จะลองขอทุนให้เธอเผื่อเธอจะได้ไม่ต้องไปทำงานเลิกมืดๆ ค่ำๆ เพราะมันอันตราย ไหนๆ เธอก็ช่วยกิจกรรมของทางโรงเรียนทุกปี อาจารย์จะลองพูดให้นะ"
"ขอบคุณนะคะอาจารย์" เธอไหว้ขอบคุณอาจารย์ด้วยความดีใจเพราะถ้าได้ทุนจริงๆ เธอก็จะได้เบาใจ เธอเดินออกมาจากห้องพักครูเพื่อกลับขึ้นไปเรียนตามปกติแต่ก็เจอกับสกายที่ยืนดักรอเธออยู่ตรงบันไดห้องพักครูโดยที่ไม่มีใครเห็นเพราะเขาหลบอยู่
"สกาย" เธอรีบเดินไปหาเขาทันที
"ทำไมตาแดงๆ เหมือนร้องไห้"
"ไม่มีอะไรหรอก
"แน่นะ"
"อื้มมม^^"
"แล้วมาทำอะไรที่ห้องพักครู"
"คือมาคุยเรื่องเรียนต่อน่ะ"
"แน่ใจนะ"
"อื้มมม ว่าแต่สกายไม่มีเรียนเหรอ"
"อาจารย์ไม่เข้าสอนฉันก็เลยไปหาเธอที่ห้องแต่เห็นเธอไม่อยู่พอถามแอนนี่เพื่อนเธอก็บอกเธอโดนเรียกมาห้องพักครู"
"ไม่มีอะไรหรอก ขอตัวไปเข้าเรียนก่อนนะ"
"ป่ะเดี๋ยวไปส่ง"
"ไม่กลัวคนอื่นเห็นหรือไง"
"ก็เดินห่างๆ กันดิ"
ปลายฟ้า.......เช้าวันต่อมา....."หายไปไหนกันหมดนะ" เธอตื่นมาในตอนเช้าเดินหาเด็กๆ กับสกายเพราะตั้งแต่เธอตื่นมาเธอไม่เจอใครเลยสักคนเดียว คือมันแปลกๆ นะเด็กกำลังซนห้าคนหายไปพร้อมกัน"น้องรุ้ง น้องเมฆ น้องหมอก น้องแพรวา น้องพายุ อยู่ไหนกันลูก" เธอเรียกชื่อลูกๆ ทั้งห้าคนแต่ก็ไม่เสียงตอบรับแต่อย่างใด"กาย กายอยู่ไหน" เงียบทั้งบ้าน เธอตัดสินใจเดินลงมาตามหาทุกคนที่ริมหาดเพราะบางทีอาจจะพากันมาเล่นน้ำกันก็ได้และพอเธอเดินลงมาสิ่งแรกที่เธอเห็นก็คือ ซุ้มดอกไม้ที่มีกระดาษใบเล็กๆ ห้อยอยู่ เธอจึงเดินเข้าไปดูว่ามันคืออะไรใครมาทำอะไรไว้แถวนี้แต่ตรงนี้มันอยู่ตรงหน้าบ้านของเธอนะ เธอเดินไปแล้วหยิบกระดาษในแรกขึ้นมาอ่าน"สุขสันต์วันเกิดนะคะแม่ฟ้า น้องรักแม่ฟ้าที่สุด/น้องรุ้ง"ปรากฏว่ามันคือการ์ดอวยพรวันเกิดของเธอนั่นเอง เธออ่านไปยิ้มไปก่อนจะเดินไปหยิบใบต่อไปมาอ่าน"HBDนะครับคุณแม่คนสวยของหมอก""ขอให้แม่ฟ้าสวยขึ้นทุกวันๆ เลยนะครับมีความสุขเหมือนที่เคยมีในทุกๆ วันนะครับ/รักแม่ครับน้องเมฆ""รักแม่ค่าาาา/น้องแพรวา""รักแม่ค๊าบ/น้องพายุ"สองใบสุดท้ายนี้คาดว่าพี่ๆ น่าจะจับมือเขียนเพราะน้องแพรวาพายุเพิ่งได้ขวบกว
สกาย....ปึก ปึก ปึก ปึก เขารัวสะโพกระแทกบั้นเอวเข้าใส่เธอไปแบบเน้นๆ สามสี่ทีจนในที่สุดเขาก็ได้ปลดปล่อยสายน้ำสีขาวขุ่นใส่ร่องรักของเธอเต็มๆ"อ๊าาาส์ แตกแล้ว เสียวชิบหาย" มันเสียวแบบสุดๆ ทุกครั้งที่เรามีอะไรยิิ่งในช่วงที่เธอท้องเขากับเธอแทบไม่มีเวลาพักเพราะมีอะไรกันทั้งวัน บริษัทช่วงนี้เขาก็ไม่ค่อยได้เข้าไปเพราะอยากดูแลปลายฟ้าที่ใกล้คลอด"จุ๊บ จุ๊บ รักนะครับ" เขาจูบไปที่แผ่นหลังของปลายฟ้าที่ชื้นไปด้วยเหงื่อ ก่อนจะพลิกตัวเองนอนแผ่หลาลงบนเตียงอย่างหมดแรงปลายฟ้าก็พลิกตัวมานอนกอดเขาเอาไว้เอาใบหน้าแนบที่หน้าอกของเขา"ใจแต้นแรงจัง เหนื่อยเหรอ""เหนื่อยดิ เอากันตั้งหลายชั่วโมง""ถ้าให้ต่ออีกรอบกายคงไม่ไหวแล้วใช่ไหม>ฟ้า...หื่นเกินไปแล้วนะ""55555555 ฟ้าพูดเล่น ฟ้าก็เหนื่อยเป็นเหมือนกันนะ""แต่ถ้าฟ้าอยากกายก็จัดให้ได้นะ^^""พอเลย เดี๋ยวเราต้องลงไปดูเด็กๆ อีกไม่รู้ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง"ไเชื่อมั้ยว่าถ้าลงไปเราต้องเห็นเจ้าแฝดอยู่ในชุดเจ้าหญิง""ฟ้าก็ว่าอย่างงั้นนะเพราะน้องแฝดสู้พี่สาวไม่ได้หรอก""สงสารลูกชายเรานะ 555 หวังว่าท้องนี้เราจะมีน้องสาวให้น้องรุ้งนะ แกจะได้มีเพื่อนเล่น""จะเป็นเพื่อ
หลายเดือนต่อมา............"ยังไม่หายอีกเหรอ" เธอยังคงคอยลูบหลังให้กับสกายที่เอาแต่อ๊วกไม่หยุด เขาเป็นแบบนี้มาหลายเดือนจนเธอใกล้จะคลอดแล้ว"ไม่ไหวแล้วว่ะ ฟ้ามาให้กอดหน่อยเร็ว" และสิ่งที่ทำให้เขาอาการดีขึ้นนอกจากกินผลไม้รสเปรี้ยวก็คือการที่เขาได้กอดได้หอมเธอ มันจะทำให้เขาอาการดีขึ้น ทุกวันเธอต้องเข้าบริษัทไปพร้อมกับเขา พนักงานที่บริษัทต่างก็รู้จักเธอเป็นอย่างดีเพราะเธอต้องเข้าประชุมกับเขาทุกครั้งเหมือนเธอเป็นเลขาให้เขาไปในตัวเพราะเขาประชุมไม่ไหว พูดไม่กี่คำก็จะอ๊วกตลอดมันเลยต้องเป็นเธอที่ต้องคอยพูดและสรุปการประชุมแทนเขา ส่วนเรื่องร้านขนมที่เชียงรายเธอได้ให้คนมาเช่าทำต่อเพราะไม่อยากปิดกิจการ ส่วนแพลนที่กรุงเทพที่ว่าจะเปิดจนป่านนี้ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะได้เปิดเพราะเวลาเธอแทบไม่มีเลยแต่เธอคิดว่าถ้าเธอคลอดลูกแล้วมีเวลามากพอเธอก็จะกลับมาเปิด"ฟ้า............" เธอเงยหน้าขึ้นมาจากเอกสารที่เธอกำลังนั่งเซ็นต์แทนคนที่นอนไร้เรี่ยวแรงอยู่ตรงโซฟาห้องทำงาน"หิวอ่ะ""หิวข้าวเหรอ" เธอถามเขาพร้อมกับมองดูเวลาที่ตอนนี้มันเพิ่งจะสิบโมงกว่าเองเขาหิวแล้วเหรอ"ไม่ได้หิวข้าววว...แต่หิวเมีย"สามปีผ่านไป...."น้อ
ปลายฟ้า...."แต่งงานกันนะ""..........""อะไรขอแต่งงานแค่นี้ถึงอ้าปากค้างพูดไม่ออกเลย""เอ่อออ คือว่า มัน...ไม่เร็วไปหน่อยเหรอ""เร็ว??? ""ก็เราสองคนเพิ่งกลับมาเจอกันเอง แล้วอีกอย่างกายแน่ใจแล้วจริงๆ เหรอ""ทำไมถึงคิดว่าต้องไม่แน่ใจ""เราอยู่กันไปแบบนี้ไปก่อนก็ได้ไม่ต้องแต่งก็ได้นี่""ไม่อ่ะกายอยากทำอะไรให้มันถูกต้องเพราะที่ผ่านมากายทำอะไรที่มันไม่ถูกทำอะไรผิดพลาดมาเยอะ ครั้งนี้กายคิดว่ามันคือสิ่งที่กายควรจะทำ และควรจะทำมาตั้งนานแล้ว แต่งงานกันเถอะนะ""ถ้ากายมั่นใจ ฟ้าก็ไม่มีปัญหาเพราะไม่ว่ายังไงชีวิตนี้ฟ้าก็คงจะรักผู้ชายคนไหนไม่ได้อีกแล้วล่ะ""ขอบคุณนะครับ ไม่รู้จะต้องขอบคุณฟ้าอีกกี่ร้อยกี่พันรอบกับการที่ฟ้ายอมให้อภัยกาย"สามเดือนต่อมา....."อุ๊บ อ๊วกกกกกก อ๊วกกกกกกกกกก" เธอรีบตามสกายเข้าไปในห้องน้ำด้วยความเป็นห่วง"กายเป็นไงบ้างไหวไหม""ไหวไหว ฟ้าขอยาดมหน่อย" เธอรีบเดินไปเอายาดมมาให้สกายทันทีก่อนะพยุงเขามานอนที่เตียงนอนแอร๊ดดดดดดดดดด"ไอ้กายมึงไหวป่าววะ งานใกล้จะเริ่มละนะ" ปืนเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับพิงค์ด้วยชุดไทยสวยงาม วันนี้เป็นวันแต่งงานของเธอกับสกาย พิงค์มาเป็นเพื่อนเจ้าสาวส่