MARIANNE
“I’m home!” narinig ko na sabi ni ninong kaya naman may bigla na lang lumapit sa amin.
Mabilis kong binawi ang kamay ko dahil nakatingin ito sa kamay namin.
“Who is she?” tanong nito kay ninong habang nakakunot ang noo niya.
“She is your new—”
“Siya ba ang magiging mommy ko?” tanong ng batang lalaki kaya nagulat ako.
“No, son. She’s your new ate,” sabi ni ninong sa anak niya.
“Ate? But I have ate na, dad.” sabi pa nito.
“Anak siya ng Tito Marlon mo.”
“Siya po si Ate Yanne?” nakangiti na tanong nito.
“Yes po,” sagot naman ni ninong.
“Hi, Ate Yanne. I’m Alden po,” pakilala niya sa akin habang nakangiti siya.
“Hi, I’m your Ate Yanne. Okay lang ba na dito na ako tumira?” tanong ko sa kanya.
“Really po?”
“Opo, if it’s okay lang sa ‘yo.” sagot ko sa kanya.
“Okay na okay po. Mas mabait ka siguro kaysa sa ate ko. Lagi na lang kasing busy ang ate ko,” sagot niya sa akin.
“Thank you, Alden.” nakangiti na sabi ko sa kanya ta nagsimula na siyang magkwento ng kung ano-ano sa akin.
Ako naman itong natutuwa sa kanya. Masaya rin ako na hindi siya nahihiya sa akin. Hanggang sa hindi ko na namalayan ang oras dahil talagang madaldal siya.
“Alden, tama na ‘yan. Kailangan na ng ate mo na pumunta sa room niya. Mag-usap na lang ulit kayo bukas. Hindi naman siya aalis dito. She’s living with us,” sabi ni ninong kay Alden.
“Okay po, daddy.” nakangiti na sabi ni Alden.
“Com’on, I’ll show you your room,” sabi sa akin ni ninong at nauna na siyang umakyat. Buhat niya ang maleta ko.
Pumasok kami sa isang room. Spacious ito at malinis.
“Pagpasensyahan mo na si Alden, madaldal talaga siya.” sabi pa niya sa akin.
“It’s okay, ninong. Wala pong problema,” sabi ko sa kanya.
“Kapag may kailangan ka magsabi ka lang. Wala kang dapat gawin dito sa bahay dahil may maids naman tayo na gagawa. Feel at home dahil ito na ang bago mong bahay,” sabi niya sa akin.
“Thank you po,” sabi ko sa kanya at hinalikan ko siya sa pisngi.
“Lalabas na ako, magpahinga ka na.” sabi niya sa akin.
“Okay po, ninong. Good night po,” sabi ko sa kanya.
“Good night, Yanne.” sabi niya at hinalikan niya ako sa noo.
Nagulat naman ako sa ginawa niya kaya kahit pa nakalabas na siya ay nakatulala ako sa pintuan na nilabasan niya. Nahimasmasan lang ako ng narinig ko ang phone ko na nagriring. Naglakad ako papunta sa kama ko dahil doon nakalapag ang bag ko. Kinuha ko ang phone ko at nakita ko na tumatawag ang kaibigan ko.
“Hi, sissy. I’m sorry kung ngayon lang ako nakatawag sa ‘yo. Kumusta ka na? Anong nangyari? Nasaktan ka ba? Dumating ba ang ninong mo para iligtas ka?” sunod-sunod na tanong sa akin ni Gene.
“I’m okay, sissy. I’m sorry kung pinag-alala kita. Safe ako at dumating ang ninong ko kanina.” sagot ko sa kanya para hindi na siya mag-alala pa sa akin.
“Mabuti naman,” sabi niya na halatang nag-aalala siya.
“I’m living with them,” sabi ko sa kanya na ikinagulat ng bff ko.
“What? Really?” tanong niya sa akin.
“Hindi na safe sa bahay. Anytime ay puwede bumalik ang k*ller, hindi ko alam kung sino. Kung sino ba ang nasa likod nito? I want to know the truth, kasi kahit tanungin ko si ninong ay alam ko na hindi niya sasabihin sa akin. Dahil alam ko na mas gugustuhin niya na siya na lang. Pero ako dapat ang gumagawa ng bagay na ‘yon dahil daddy ko ang namatay,” sabi ko sa kaibigan ko.
“I think your ninong is right. It’s dangerous na mainvolve ka. Dapat ay hayaan mo na sa kanya ang tungkol sa bagay na ito,” sabi niya sa akin.
“But—”
“Sissy, listen to me. Makukuha natin ang justice na para sa daddy mo. Alam mo kung gaano ako ka supportive sa ‘yo pero hindi sa bagay na nais mo para sa daddy mo. ayaw kong mapahamak ka, ayaw kong pati ikaw ay mawala. Please, kahit ngayon lang ay makinig ka naman sa akin.” sabi sa akin ng kaibigan ko.
“I can’t promise,” matapat na sabi ko sa kanya.
“Alam ko, pero umaasa pa rin ako na magiging maayos ang lahat. Kilala kita, ako ang mas nakakakilala sa ‘yo. Hindi mo pinapakita ang tunay na ikaw pero sana kung ano man ang Yanne na nasa bahay ng ninong niya ay manatili na lang na ganun,” sabi niya sa akin.
“I’m sorry, Gene. Gustuhin ko man na gawin ang hinihiling mo sa akin ay mangingibabaw ang kagustuhan ko na alamin ang totoo,” sabi ko sa kanya.
Narinig ko ang pagbuntong hininga ng kaibigan ko.
“Promise, mag-iingat ako. Pangako ko ‘yan sa ‘yo, magbabar pa tayo.” pabiro na sabi ko sa kanya.
“You must keep your promise dahil magagalit ako kapag may nangyari sa ‘yo na masama.” sabi niya sa akin kaya tinaas ko ang kaliwa kong kamay.
“Bakit kaliwa?” tanong niya sa akin.
“Wala lang, gusto ko lang.” sagot ko sa kanya.
“Sige na, kailangan ko ng bumalik sa work ko. See you kapag nakauwi na ako d’yan.” sabi niya sa akin.
“Okay, bye.”
“Bye, love you.” malambing na sabi niya bago niya binaba ang tawag.
Pumasok muna ako sa banyo para magpalit ng damit ko. Inaantok na rin ako pero ayaw ko naman matulog na hindi nagbibihis ng damit ko. Hindi ko na muna inayos ang gamit ko dahil bukas na lang. After ko sa banyo ay humiga na ako sa kama ko. Habang nakahiga ako ay nakatingin lang ako sa kisame.
Napangiti ako dahil naalala ko si Alden pero nagtataka ako sa sinabi niya kanina. Napagkamalan na niya akong mommy. So, nasaan ang mommy niya? Nasaan ang asawa ni ninong? At may ate pa siya. Ilang taon na kaya ito? Ilan kaya ang anak ni ninong? Mukhang marami akong dapat malaman tungkol sa gwapo kong ninong.
“Malalaman mo rin Yanne, sa ngayon ay matulog ka na muna.” saad ko sa sarili at pumikit na ako.
********
Morning person ako kaya naman maaga akong gumising. Kahit pa nahihiya ako ay mas pinili ko pa rin na bumaba na. Dahil ayaw ko naman na magkulong lang dito sa room ko. Binati ako ng maid nila ninong at binati ko rin sila. Ngayon ko lang napagmasdan ang bahay niya.
Maganda, malaki at modern ang design nitong bahay nila. Pumasok ako sa kusina at nakita ko na busy sila sa pagluluto.
“Good morning, Ma’am. Malapit na po itong maluto. Nagugutom ka na po ba? Gusto mo po ba ng coffee?” tanong sa akin ng isang may edad na.
“Good morning po, okay lang po ako. Sorry po kung naabala ko kayo dito. Maaga po kasi akong nagising at nag-iikot ikot lang po ako.” sabi ko sa kanya.
“Kapag po may kailangan ka ay magsabi ka lang. Ako si Tiray ang mayordoma dito,” pakilala niya sa akin.
“Ako naman po si Yanne,” pakilala ko sa kanya.
“Ang ganda-ganda mo. Ikaw ang anak ni Cong diba? Condolence,” sabi niya sa akin.
“Opo, ako po. Ang sabi po ni ninong ay dito na daw po ako titira simula ngayon.” sagot ko sa kanya.
“Nakakatuwa naman, sigurado ako na matutuwa si Alden.” sabi niya sa akin.
“Manang, where’s my sandwich? I need to go na, male-late na ako.” napalingon ako bigla ng may narinig ako na boses ng isang babae.
“Who are you? Bagong maid ka ba dito? Nasaan na ang sandwich ko?” masungit na tanong niya sa akin.
“Ma’am Anica, hindi po siya–”
“Wala pa ba ang sandwich ko? Huwag na nga!” sabi niya sabay talikod.
Ako naman itong hindi makapaniwala sa naging attitude niya. Sa tingin ko ay high school na siya. Nagdadalaga na ang mukha niya.
“Manang Tiray, nasaan po ang sandwich niya?” tanong ko kay manang.
“Ito po,” sagot niya sa akin kaya kinuha ko ito.
“Ako na po ang magbibigay,” sabi ko at mabilis na sumunod kay Anica.
“Anica, wait!” tawag ko sa kanya.
“What?” naiinis na tanong niya sa akin.
“Your sandwich,” sagot ko sa kanya.
“Who are you ba? Babae ka ba ng dad ko? Dito ka na ba nakatira? If oo, I don’t like you.” sabi niya sa akin sabay hablot sa kamay ko ng sandwich niya.
“Anica!” halos tumalon ako sa lakas ng boses ni ninong at nang lumingon ako sa kanya ay nakita ko at seryoso niyang mukha habang naglalakad palapit sa amin ng anak niya.
MARIANNE (WEDDING DAY)Nagsimula na ang kasal naming dalawa. Hindi nga ako makapaniwala na kasal ko talaga ngayong araw dahil sa kagagawan ng mga kaibigan ko. Nataranta talaga ako kanina. Araw ng kasal ko na muntik ko ng pagsisihan kung hindi ako nakinig sa kanila. Mabuti na lang talaga at hindi ko pinasok ang sniper gun ko dito sa lobb. Dahil kung ginawa ko ‘yon ay baka talaga grabeng kahihiyan na ang nangyayari sa akin ngayon. Baka malaman na ng lahat kung sino ako at nakakahiya ito para sa iginagalang nila na mayor.Nagsimula na ang seremonya at hawak ni Andrew ang kamay ko. Ang higpit ng hawak niya na para bang ayaw niya na mawala ako sa kanya. Ayaw niya na tumakbo ako at hindi na ituloy ang kasal naming dalawa. “Mahal, ang higpit ng hawak mo. Takot ka ba talaga na tumakbo ako palabas?” pabiro na tanong ko sa kanya.“Baka kasi dalawin ka ng topak mo sa araw ng kasal natin at bigla ka na lang lumayas,” sabi niya sa akin kaya pinigilan ko ang sarili ko na tumawa kahit pa ang totoo
MARIANNE Hindi ko alam kung bakit ba ako pumayag na isuot pa itong wedding gown ko. Naiinis ako dahil sa araw sana ito ng kasal ko. Pero wala na eh, dapat lang talaga tumuloy ako para hindi maikasal sa iba ang lalaking ‘yon. Malilintikan talaga siya sa akin mamaya. Uunahin ko talaga siyang babarilin kapag nag “I DO” siya sa iba.Dapat ay sa akin lang siya mag-I DO. Ako lang dapat at walang iba. Hindi ko siya bibigyan ng pagkakataon na pumili ng iba. Pagkatapos niya akong buntisin ay magpapakasal siya sa iba.“Pretty, kumalma ka lang. Hindi ka puwedeng magwala agad doon ha,” sabi sa akin ni Libby.“Sa tingin mo talaga ay kaya ko pang kumalma ngayon?” tanong ko sa kaibigan ko.“Opo, alam namin na galit ka na. Alam rin namin na nagpipigil ka lang ng galit mo. Pero tandaan mo, nandoon ang presidente. Anong laban natin sa kanya?” sabi pa ni Gene.“May laban tayo, at kung gugustuhin natin ay baka mawala na siya sa mundong ito.”“Agent ka po, hindi ka kr*minal,” paalala sa akin ni Libby.“Al
MARIANNENakakabagot dahil mag-isa lang ako ngayon dito sa bahay. I mean may kasama naman ako pero wala dito ang fiancee ko at wala rin ang mga bata dito. Pumunta sila sa bahay ni Mama Ana. Hinayaan ko na lang dahil alam ko na miss na niya ang mga apo niya.Ang mga kaibigan ko naman ay busy sa kung ano ba ang mga ginagawa nila. Ganito pala mabagot kapag nasa bahay lang. Laging ganito, napansin ko na para bang ang busy nila lagi. Lalo na si Andrew, sobrang busy niya dahil gabi na siya umuuwi. Gusto kong magduda pero alam ko naman na loyal sa akin ang lalaking ‘yon. Subukan lang talaga niya dahil babalian ko siya ng buto.“Baby, parang ang sarap kumain ng singkamas,” kausap ko sa tiyan ko habang nakatambay kami dito sa balcony.Pero saan naman ako bibili? Parang hindi pa naman kasi season ng singkamas ngayon. Ayaw kong mag-isip ng kung ano-ano kaya naman tinawagan ko na si Andrew para siya na ang mag-isip.“Mahal, gusto ko ng singkamas,” sabi ko agad sa kanya.“Singkamas? Saan naman ako
THIRD PERSON POV“Wala na bang ibibilis ang pagmamaneho mo? Ang bagal mo!” galit na sigaw ni Ayra sa driver niya.“Mabilis na po ito, ma’am.”“Bwisit! Mas bilisan mo pa!” sigaw nito.“Ma’am, bakit po hindi niyo na lang harapin ang mga pulis? Kung inosente po kayo ay hindi ka dapat tumakas–”“Shut up! Hindi kita binigyan ng pahintulot na magsalita o magbigay ng opinyon mo!” sigaw niya sa driver niya.“Sorry po–”“Gawin mo ang trabaho mo! Kung gusto mo pang mabuhay ay alam mo dapat kung kailan itikom ang bibig mo!”Mas pinili na lang ng driver niya na manahimik dahil wala naman siyang magagawa lalo na may hawak itong baril. Baka bigla na lang siyang barilin kaya hindi na siya nagbigay pa ng opinyon niya.“What the–”Nagulat si Ayra dahil bigla na lang tumigil ang sasakyan.“May humarang po,” sagot ng driver.“Sagasaan mo!” sigaw niya.“Po?”“I said sagasaan mo!” sigaw niya.“Ma–”Bang..! Putok ng baril.Bigla na lang binaril ni Ayra ang driver niya kaya naman duguan na ito ngayon.“Bwis
MARIANNESafe kaming nakauwi sa bahay. Ngayon ay maluwag na ang pakiramdam ko. Magaan, sobrang gaan. Masaya ako na kahit pa wala na ang daddy ko ay binigyan ni ninong ng oras na makasama namin siya, makausap nami kahit pa alam namin na hindi naman ito sasagot.Alam ko na kahit wala na siya ay naririnig at nakikita niya kami. Alam ko rin na nasa tabi ko lang siya palagi. Masaya ako, sobrang saya ko pero may lungkot rin. Ang lungkot na wala ang daddy ko sa araw ng kasal ko.Pangarap ng bawat babae na makasama ang parents nila sa araw ng kasal nila. Pero hindi ko na ‘yon mararanasan pa. Pero kahit na ganun ay sisikapin ko na maging masaya para maging masaya rin ang daddy ko kung nasaan man siya ngayon.Bukas ay magsisimula na kaming maghanda sa magiging kasal namin. Kung ako nga ang tatanungin ay mas gusto ko sana ang intimate wedding at kaunti lang sana ang mga guest. Pero kasi malaki pala ang pamilya ng asawa ko. Malaki ang angkan nila.So, we decided na papuntahin na silang lahat at b
MAYOR ANDREW ALCANTARIA(CONTINUATION OF FLASHBACK)Hindi naging madali ang pinagdaanan namin dalawa pero masaya ako na ipapakilala ko na siya sa pamilya ko. Wala naman akong pakialam sa magiging opinyon ng ibang tao. Ang tanging mahalaga sa akin ay si Yanne. Ang mahalin niya ay sapat na sa akin.Nagpaalam ako sa kanya na aalis muna ako dahil kailangan kong samahan si daddy. May kailangan lang kasi kaming puntahan at iyon ang ibang kamag-anak namin. Ayaw ko sana pero sabi ni daddy ay maganda na ako ang mismong mag-imbita sa kanila.“Masaya ako na makita na masaya ka, son.” sabi sa akin ni daddy.“Thank you, dad.”“In love na in love ka talaga kay Yanne,” natatawa na sabi niya.“Opo, sobra po, daddy. Kahit pa nakakatakot siya ay mahal ko siya. Parang ikaw, mahal na mahal mo si mommy,” nakangisi na sabi ko sa kanya.“Naman, dapat talaga mahal na mahal mo ang asawa mo at may takot ka sa kanya. Lagi mong tandaan na masaya ang buhay kapag laging tama ang asawa mo. Lagi mong tandaan ang mga