MARIANNE
“I’m home!” narinig ko na sabi ni ninong kaya naman may bigla na lang lumapit sa amin.
Mabilis kong binawi ang kamay ko dahil nakatingin ito sa kamay namin.
“Who is she?” tanong nito kay ninong habang nakakunot ang noo niya.
“She is your new—”
“Siya ba ang magiging mommy ko?” tanong ng batang lalaki kaya nagulat ako.
“No, son. She’s your new ate,” sabi ni ninong sa anak niya.
“Ate? But I have ate na, dad.” sabi pa nito.
“Anak siya ng Tito Marlon mo.”
“Siya po si Ate Yanne?” nakangiti na tanong nito.
“Yes po,” sagot naman ni ninong.
“Hi, Ate Yanne. I’m Alden po,” pakilala niya sa akin habang nakangiti siya.
“Hi, I’m your Ate Yanne. Okay lang ba na dito na ako tumira?” tanong ko sa kanya.
“Really po?”
“Opo, if it’s okay lang sa ‘yo.” sagot ko sa kanya.
“Okay na okay po. Mas mabait ka siguro kaysa sa ate ko. Lagi na lang kasing busy ang ate ko,” sagot niya sa akin.
“Thank you, Alden.” nakangiti na sabi ko sa kanya ta nagsimula na siyang magkwento ng kung ano-ano sa akin.
Ako naman itong natutuwa sa kanya. Masaya rin ako na hindi siya nahihiya sa akin. Hanggang sa hindi ko na namalayan ang oras dahil talagang madaldal siya.
“Alden, tama na ‘yan. Kailangan na ng ate mo na pumunta sa room niya. Mag-usap na lang ulit kayo bukas. Hindi naman siya aalis dito. She’s living with us,” sabi ni ninong kay Alden.
“Okay po, daddy.” nakangiti na sabi ni Alden.
“Com’on, I’ll show you your room,” sabi sa akin ni ninong at nauna na siyang umakyat. Buhat niya ang maleta ko.
Pumasok kami sa isang room. Spacious ito at malinis.
“Pagpasensyahan mo na si Alden, madaldal talaga siya.” sabi pa niya sa akin.
“It’s okay, ninong. Wala pong problema,” sabi ko sa kanya.
“Kapag may kailangan ka magsabi ka lang. Wala kang dapat gawin dito sa bahay dahil may maids naman tayo na gagawa. Feel at home dahil ito na ang bago mong bahay,” sabi niya sa akin.
“Thank you po,” sabi ko sa kanya at hinalikan ko siya sa pisngi.
“Lalabas na ako, magpahinga ka na.” sabi niya sa akin.
“Okay po, ninong. Good night po,” sabi ko sa kanya.
“Good night, Yanne.” sabi niya at hinalikan niya ako sa noo.
Nagulat naman ako sa ginawa niya kaya kahit pa nakalabas na siya ay nakatulala ako sa pintuan na nilabasan niya. Nahimasmasan lang ako ng narinig ko ang phone ko na nagriring. Naglakad ako papunta sa kama ko dahil doon nakalapag ang bag ko. Kinuha ko ang phone ko at nakita ko na tumatawag ang kaibigan ko.
“Hi, sissy. I’m sorry kung ngayon lang ako nakatawag sa ‘yo. Kumusta ka na? Anong nangyari? Nasaktan ka ba? Dumating ba ang ninong mo para iligtas ka?” sunod-sunod na tanong sa akin ni Gene.
“I’m okay, sissy. I’m sorry kung pinag-alala kita. Safe ako at dumating ang ninong ko kanina.” sagot ko sa kanya para hindi na siya mag-alala pa sa akin.
“Mabuti naman,” sabi niya na halatang nag-aalala siya.
“I’m living with them,” sabi ko sa kanya na ikinagulat ng bff ko.
“What? Really?” tanong niya sa akin.
“Hindi na safe sa bahay. Anytime ay puwede bumalik ang k*ller, hindi ko alam kung sino. Kung sino ba ang nasa likod nito? I want to know the truth, kasi kahit tanungin ko si ninong ay alam ko na hindi niya sasabihin sa akin. Dahil alam ko na mas gugustuhin niya na siya na lang. Pero ako dapat ang gumagawa ng bagay na ‘yon dahil daddy ko ang namatay,” sabi ko sa kaibigan ko.
“I think your ninong is right. It’s dangerous na mainvolve ka. Dapat ay hayaan mo na sa kanya ang tungkol sa bagay na ito,” sabi niya sa akin.
“But—”
“Sissy, listen to me. Makukuha natin ang justice na para sa daddy mo. Alam mo kung gaano ako ka supportive sa ‘yo pero hindi sa bagay na nais mo para sa daddy mo. ayaw kong mapahamak ka, ayaw kong pati ikaw ay mawala. Please, kahit ngayon lang ay makinig ka naman sa akin.” sabi sa akin ng kaibigan ko.
“I can’t promise,” matapat na sabi ko sa kanya.
“Alam ko, pero umaasa pa rin ako na magiging maayos ang lahat. Kilala kita, ako ang mas nakakakilala sa ‘yo. Hindi mo pinapakita ang tunay na ikaw pero sana kung ano man ang Yanne na nasa bahay ng ninong niya ay manatili na lang na ganun,” sabi niya sa akin.
“I’m sorry, Gene. Gustuhin ko man na gawin ang hinihiling mo sa akin ay mangingibabaw ang kagustuhan ko na alamin ang totoo,” sabi ko sa kanya.
Narinig ko ang pagbuntong hininga ng kaibigan ko.
“Promise, mag-iingat ako. Pangako ko ‘yan sa ‘yo, magbabar pa tayo.” pabiro na sabi ko sa kanya.
“You must keep your promise dahil magagalit ako kapag may nangyari sa ‘yo na masama.” sabi niya sa akin kaya tinaas ko ang kaliwa kong kamay.
“Bakit kaliwa?” tanong niya sa akin.
“Wala lang, gusto ko lang.” sagot ko sa kanya.
“Sige na, kailangan ko ng bumalik sa work ko. See you kapag nakauwi na ako d’yan.” sabi niya sa akin.
“Okay, bye.”
“Bye, love you.” malambing na sabi niya bago niya binaba ang tawag.
Pumasok muna ako sa banyo para magpalit ng damit ko. Inaantok na rin ako pero ayaw ko naman matulog na hindi nagbibihis ng damit ko. Hindi ko na muna inayos ang gamit ko dahil bukas na lang. After ko sa banyo ay humiga na ako sa kama ko. Habang nakahiga ako ay nakatingin lang ako sa kisame.
Napangiti ako dahil naalala ko si Alden pero nagtataka ako sa sinabi niya kanina. Napagkamalan na niya akong mommy. So, nasaan ang mommy niya? Nasaan ang asawa ni ninong? At may ate pa siya. Ilang taon na kaya ito? Ilan kaya ang anak ni ninong? Mukhang marami akong dapat malaman tungkol sa gwapo kong ninong.
“Malalaman mo rin Yanne, sa ngayon ay matulog ka na muna.” saad ko sa sarili at pumikit na ako.
********
Morning person ako kaya naman maaga akong gumising. Kahit pa nahihiya ako ay mas pinili ko pa rin na bumaba na. Dahil ayaw ko naman na magkulong lang dito sa room ko. Binati ako ng maid nila ninong at binati ko rin sila. Ngayon ko lang napagmasdan ang bahay niya.
Maganda, malaki at modern ang design nitong bahay nila. Pumasok ako sa kusina at nakita ko na busy sila sa pagluluto.
“Good morning, Ma’am. Malapit na po itong maluto. Nagugutom ka na po ba? Gusto mo po ba ng coffee?” tanong sa akin ng isang may edad na.
“Good morning po, okay lang po ako. Sorry po kung naabala ko kayo dito. Maaga po kasi akong nagising at nag-iikot ikot lang po ako.” sabi ko sa kanya.
“Kapag po may kailangan ka ay magsabi ka lang. Ako si Tiray ang mayordoma dito,” pakilala niya sa akin.
“Ako naman po si Yanne,” pakilala ko sa kanya.
“Ang ganda-ganda mo. Ikaw ang anak ni Cong diba? Condolence,” sabi niya sa akin.
“Opo, ako po. Ang sabi po ni ninong ay dito na daw po ako titira simula ngayon.” sagot ko sa kanya.
“Nakakatuwa naman, sigurado ako na matutuwa si Alden.” sabi niya sa akin.
“Manang, where’s my sandwich? I need to go na, male-late na ako.” napalingon ako bigla ng may narinig ako na boses ng isang babae.
“Who are you? Bagong maid ka ba dito? Nasaan na ang sandwich ko?” masungit na tanong niya sa akin.
“Ma’am Anica, hindi po siya–”
“Wala pa ba ang sandwich ko? Huwag na nga!” sabi niya sabay talikod.
Ako naman itong hindi makapaniwala sa naging attitude niya. Sa tingin ko ay high school na siya. Nagdadalaga na ang mukha niya.
“Manang Tiray, nasaan po ang sandwich niya?” tanong ko kay manang.
“Ito po,” sagot niya sa akin kaya kinuha ko ito.
“Ako na po ang magbibigay,” sabi ko at mabilis na sumunod kay Anica.
“Anica, wait!” tawag ko sa kanya.
“What?” naiinis na tanong niya sa akin.
“Your sandwich,” sagot ko sa kanya.
“Who are you ba? Babae ka ba ng dad ko? Dito ka na ba nakatira? If oo, I don’t like you.” sabi niya sa akin sabay hablot sa kamay ko ng sandwich niya.
“Anica!” halos tumalon ako sa lakas ng boses ni ninong at nang lumingon ako sa kanya ay nakita ko at seryoso niyang mukha habang naglalakad palapit sa amin ng anak niya.
MARIANNE“Anong ginagawa mo dito?” “Nandito ako para magtrabaho, at isa pa bahay ito ng kuya ko. May problema ka ba?” tanong ni Arthur kay Libby.Bigla na lang sumimangot si Libby. Ako naman ay nakatingin kay Sir Val pero nagkibit balikat lang siya. Na para bang wala siyang explanation sa ginagawa niya. Talagang pagsasamahin niya ang dalawang ito sa iisang bahay. Jusko baka biglang magkaroon ng riot. Pero ano nga ba ang gagawin ko eh kapatid ito ni mayor.“Libby, kapag may ginawang kalokohan ang kapatid ko ay sabihin mo lang sa akin.” sabi ni ninong sa kaibigan ko.“Sasabihin ko talaga, sa mukha nito. Ito ang mukha na hindi puwedeng pagkatiwalaan,” sabi niya kaya bigla na lang kaming tumawa ni Gene.“Sorry,” sabay rin naming sabi dahil nga nakatingin sila sa amin.“Excuse me, para sabihin ko sa ‘yo. Sa gwapo kung ito hindi ako mukhang kriminal,” sabi naman ng kapatid ni ninong.“Sa mga mata ko ay para kang kriminal,” sabi ni Libby kaya tumawa na naman kami.Paano ba naman kasi ngayon
MARIANNE “Sila ba ang tauhan ng kaibigan mo?” tanong ko sa kanya dahil gusto kong malaman. “Oo, mga tauhan na niya ang magbabantay dito. Sure ako na wala ng mangyayari na ganito,” sagot niya sa akin kaya naman nakahinga ako ng maluwag sa narinig ko mula sa kanya. “Mabuti naman kung ganun.” “Sorry kung hindi agad ako nagising kanina. Hindi ko talaga mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyari sa mga anak ko,” sabi niya sa akin. “It's okay, mahal. Hindi naman natin alam na bigla na lang pala babalik ang babaeng ‘yon at kukunin niya ang mga bata. Walang may gusto sa nangyari,” sabi ko sa kanya dahil ayaw ko na sisihin niya ang sarili niya. “Thank you, dahil nand'yan ka para sa mga bata,” sabi niya sa akin. “Anak natin sila kaya hindi ko hahayaan na may mangyari sa kanila.” Nakangiti na sabi ko sa kanya. Sakto rin na nakarating na kami sa room ni Anica. Kasama niya ngayon si Alden. At nakaupo lang silang dalawa sa kama. “Mga anak, kumain na kayo.” Sabi ni ninong sa mga bata. “Th
MARIANNE “What happened?” nagmamadali na bumaba ng hagdan si ninong. Halatang kakagising lang niya. Siguro ay narinig niya kanina ang putok ng baril. “Muntik ng tangayin ng ex-wife mo ang mga anak mo,” sagot ko sa kanya. “What?!” “Itanong mo sa mga tauhan mo, hinayaan lang nila si Ayra,” sabi ko sa kanya dahil ayaw ko na maulit pa ito. “Okay lang ba kayo?” tanong niya sa dalawang bata na ngayon ay nakayakap sa kanya. “Takot na takot po kami, daddy. Alam mo po ba na may mga kasama siya tapos may mga guns sila,” sabi ni Alden na ngayon ay umiiyak na. “I’m sorry, hindi na ito mauulit pa,” sabi niya sa mga anak niya at kitang-kita sa mga mata niya na galit na siya. “Mabuti na lang po at pinigilan siya ni Mommy Yanne. Mabuti na lang po at hindi niya kami tinangay, daddy. Kasi po ayaw ko na sa kanya, baka po kasi patayin na niya ako sa susunod,” umiiyak na sabi ni Anica kaya naman tumulo na rin ang mga luha ko. Bigla ko kasing naalala ang sinabi niya kanina na alam niya ang totoong
MARIANNE“Bitiwan mo siya!” sigaw ko sa kanya na dahilan para tumigil siya at lumingon sa akin.“Huwag ka ngang mangialam dito!” galit na sigaw niya sa akin.“Huwag mo akong pilitin na–”“Na ano? Ang tapang mo rin na pigilan ako, eh babae ka lang naman ni Andrew. Sino ka ba? Asawa ka ba niya? Ikaw ba ang mommy ng mga anak k?” natatawa na tanong niya sa akin na halatang iniinsulto niya ako.“Bakit hindi niyo man lang siya pinigilan?” galit na tanong ko sa mga tauhan ni ninong.“Kasi po, nanay po siya ng mga bata. Ipapakulong daw niya kami kapag nangialam kami,” sagot ng isa sa kanila kaya na galit ako.“Ganun ba? Sino ba ang boss mo? Si Ayra ba?” “Sorry po–”“Huwag mo ng idamay ang mga bata dito. Bitiwan niyo na sila, habang kinakausap ko pa kayo ng maayos,” sabi ko sa kanila.Pero bigla na lang tumawa si Ayra na para bang tuwang-tuwa pa siya. Huminga ako ng malalim bago ako nagsimulang maglakad papunta sa mga tauhan niya. Akmang hahawakan ko si Alden ay nilayo nila ito sa akin kaya um
MARIANNE“Hindi kayo magiging masaya!” galit na sigaw ni Ayra sa amin.“Lalo ka naman,” nakangisi na sabi ko sa kanya.“Huwag kang masyadong kampante dahil bilog ang mundo,” sabi pa niya sa akin.“Talaga ba? Dapat sinasabi mo ‘yan sa sarili mo. Bilog ang mundo kaya ‘wag mong hintayin na gumulong. Kasi alam mo ngayon ay malaya ka pero baka bukas ay hindi na,” sabi ko sa kanya na dahilan para makita ko ang pagkabalisa niya.“May araw ka sa akin na babae ka–”“Hihintayin kita,” sabi ko sa kanya.Galit siyang naglakad palabas ng bahay. Ako naman ay walang pakialam sa kanya dahil ako mismo ang huhuli sa kanya kapag naayos na namin ang lahat. Gusto ko na malaman niya at makita niya na sa akin ang bagsak niya. Umayos ako dahil napansin ko na nakatingin sa akin si ninong.“Bakit?” tanong ko sa kanya.“Bakit ang tapang mo?” tanong niya sa akin.“Matapang ako?”“Ibang-iba ka sa Yanne na una kong nakilala. Noon kasi ang iyakin mo, nakikita ko na natatakot ka. Pero ngayon, parang ibang tao ka na,”
MARIANNE Nagising ako na wala na sa tabi ko si ninong. Bumangon na rin agad ako at lumabas sa room namin dahil ano oras na rin kasi. “Mahal, may kailangan ka ba kay Libby?” tanong ko sa kanya dahil nakita ko na nasa labas siya ng guest room kung saan si Libby. Akmang bubuksan niya sana ang pintuan kaya naman pinigilan ko siya. “Wala naman, mahal. Kasi parang bigla na lang bumukas ang pintuan,” sagot niya sa akin. “Ahh, baka nakalimutan lang niyang isara ng maayos. Wait lang,” sabi ko at sumilip ako. Nakahiga si Libby sa kama at nasa tabi niya ang alaga niyang ahas. Kaya naman mabilis kong sinara ang pintuan. “Tulog si Libby,” sabi ko kay ninong. “Akala ko siya ang nagbukas. Tara na sa baba,” sabi niya sa akin. Hawak niya ang kamay ko at bumaba na kaming dalawa. Ang mga bata naman ay nasa room pa rin nila. Pumasok kami sa may dining area. Naghain ako dahil sure ako na nagugutom siya. “Mahal, about pala sa lakad nating dalawa,” sabi niya sa akin. “Ano ang tungkol doon?” Tanong
THIRD PERSON POVDahil sa ayaw ni Andrew na bumitaw sa pagkakayakap niya kay Yanne ay napilitan na lang si Yanne na humiga na lang rin. Gusto pa raw kasi ng lalaki na matulog, paano ba naman kasi ang bilis nitong gumising. Niyakap na lang niya ang lalaking mahal niya at natulog na lang rin siya.Samantala sa kabilang silid naman ay busy ang mga bata na makipaglaro sa alagang ahas ni Libby. Masaya ang mga ito dahil mabait ang ahas at nakikipaglaro rin talaga ito.“Ate, bakit naman po Liberto ang pangalan niya?” tanong ni Alden kay Libby.“Liberto kasi gusto ko na magkahawig ang pangalan naming dalawa. Alam niyo ba na astig itong alaga ko. May screen name siya,” pabulong pa na sabi niya kahit naman walang nakakarinig sa kanila.“Ano naman po?” tanong ng mga ito na halatang interesado rin.“Gallong, pero secret lang ‘yun ha. Huwag niyong ipagsasabi lalo na kay mommy niyo. Lagot kasi ako, secret lang na may ahas ako dahil ayaw ko naman na matakot ang mga kasama natin sa bahay sa kanya.” “
THIRD PERSON POV “Nasaan si Galiling?” pasigaw na tanong ni Ayra sa iba niyang katulong. “Nasa room po siguro niya, Madam. Hindi pa naman po siya lumalabas simula kanina,” sagot ng mga ito. “Tawagin niyo, tawagin niyo!” sigaw niya sa mga ito. Mabilis naman na sumunod ang mga ito. Mabilis silang pumunta sa room ni Galiling at kumatok sila ng ilang beses pero walang sumasagot. “Madam, hindi po siya sumasagot.” “Buksan niyo, mga tanga!” galit na sigaw ni Ayra sa mga ito. Mabilis naman na binuksan ng mga ito ang silid ni Galiling at malinis ang buong silid. Wala na ang mga gamit nito. “Madam, malinis na po ang silid niya. Mukhang umalis na po siya,” sabi nila sa boss nila. Mabilis naman na pumasok sa loob si Ayra at nakita niya na wala na ang gamit ng babae. “Galiling…!” galit na sigaw niya. “Bwisit ka!” “Traydor!” “Nasaan ka?!” Hindi niya alam ang gagawin niya. After niyang ibigay ang hard drive ay bigla na lang mawawala ang babae. Hindi niya kayang tanggapin na nalinlang s
MARIANNEGabi na pero wala pa rin si ninong. Hindi ko alam kung ano oras ba siya uuwi. Nauna na nga kaming kumain ng mga bata. Gustuhin ko man na tumawag sa kanya ay hindi ko ginawa lalo na alam ko na busy siya. Nakatulog na ang mga bata at ako na lang gising dahil hinihintay ko si ninong.“Where are you na?” kausap ko sa sarili ko habang nakatayo ako dito sa balcony.Ang tagal niya talaga kaya naman pumasok na lang ako sa loob ng room namin at humiga na ako para matulog. Hahayaan ko na lang siya kung uuwi ba siya o hindi. Baka nga sobrang busy talaga niya ngayon.*****Kinabukasan ay walang tao sa tabi ko. Hindi man lang nagusot ang kama kaya naman isa lang ang ibig sabihin. Hindi siya umuwi. Saan naman kaya siya natulog? Napanguso na lang ako dahil hindi man lang siya nakaalala.Me: Mahal, hindi ka ba umuwi kagabi?Me: Mahal, saan ka natulog?Me: Good morning.Hindi man lang siya nagreply kaya napalabi na lang ako. Kahit kailan talaga ang gurang na ‘yon. Ang tamad magreply. Sa inis k