LOGINhappy sunday po sa inyong lahat.. update po ako ng isa pero mamayang gabi na po..thank you po sa inyong lahat and God bless you po!
LIBBY“Sexy, ang baby mo,” nakangisi na ihinagis sa akin ni Gene ang katana ko.“I miss you so much, my baby,” malambing na sabi ko sa katana ko.“Ang cute niyo pero mas gusto ko na talaga na gamit mo ‘yan,” nakangisi na sabi sa akin ni Gene.“At magagamit na talaga siya ngayon. Tara na, simulan na natin ang pangangaso,” natatawa na sabi ko at nag-apir pa kaming dalawa.“Hanapin na natin kung saan sila nagtatago,” sabi ko at nagsimula na kami.Mabilis kong narinig ang put*k ng baril kaya naman umiwas agad ako. Dahil alam ko na may babar*l sa akin. Malakas ang pandama namin dahil kasama ‘yon sa training namin. “Lumabas kang pangit ka at ‘wag kang magtago!” sigaw ni Rego kaya napangiti ako.“Bakit naman ako magtatago?” sabi ko sa kanya at tumayo na ako.Kitang-kita ko kung saan siya. Binabaril niya ako pero sinasalag ko ang bala na papalapit sa akin gamit ang katana ko. Matibay ang katana na ito dahil galing pa raw ito sa isa sa pinakamagaling na agent noon. Pero matanda na ito ngayon.
THIRD PERSON POV“Sexy, ‘wag kang gagawa ng kahit na ano. Okay na sa akin na asarin mo na lang. Malapit na kami, kaunting hintay na lang,” sabi ni Gene sa kaibigan niya.“Ano pa bang pang-aasar ang gagawin ko sa isang ito? Ang m*nyak kaya niya. Talagang kasama pa niya si Cherriepie,” sambit naman ni Libby mula sa kabilang linya.“Kasalanan mo talaga ito. Ang palpak talaga ng mga bago mong agent. Paano ka na lang talaga kapag nawala na kami,” sabi ni Gene at sinisi na naman si Val.“Naririndi na ako sa kakasisi mo sa akin. Oo na! Kasalanan ko na, kaya manahimik ka na,” mukhang nauubos na ang pasensya nito.“Sinisigawan mo ako?”“Normal voice ‘yon,” sabi naman ni Val.“Tsk! Tigilan mo ako, alam ko ang normal voice mo sa hindi,” sabi po niya.“Kung ayaw mong maniwala edi ‘wag,” sabi ni Val at binilisan na ang pagpapatakbo sa sasakyan niya.“Sure talaga ako na aalis na si Libby after ng misyon na ito kaya aalis na rin ako at maiiwan kang mag-isa,” sabi ni Gene sa lalaki.“Walang aalis, la
LIBBY“Ang sabi ko, m*mamatay na kayong dalawa,” sabi niya sa akin at bigla nila kaming sinugod kaya naman humarang ang asawa ko para protektahan ako.“Ano ba ang ginagawa niyo? Mali ang–”“Sumama na lang kayo at ‘wag ng magtanong pa,” sabi ng lalaki at sapilitan kaming pinasok sa van.Hindi na kami lumaban na dalawa. Kung ito na talaga ang gusto ni Rego ay ibibigay ko sa kanya. Sobrang boring naman ng paraan niya. Talagang pinaharangan pa niya kami. Nilagyan ng tali ang mga kamay namin ni Arthur. Nakatingin lang siya sa akin at gano’n rin ako sa kanya. Nag-uusap kaming dalawa gamit ang mga mata namin.Hinayaan lang namin sila sa mga binabalak nila sa amin. Hanggang sa nakarating kami sa isa sa mga hideout nila kung saan nila tinago ang mga bata. At ilang sandali pa ay pinasok nila kami kung nasaan ang mga bata. Mga umiiyak silang lahat at awang-awa ako sa kanila.“Help us po, please.”“Tulungan niyo po kami.”“Ayaw po namin dito.”“Gusto na po naming umuwi.”“Gusto po namin na makasam
LIBBYThank God dumating ang asawa ko dahil kaunti na lang talaga masasapak ko na ang lalaking ito. Bwisit siya dahil ang m*nyak niya talaga. Talagang tinit*gasan siya sa akin kaya naman todo pigil pa ako na hindi ko siya masapak dahil para talaga siyang asong ul*l na takam na takam sa nakikita niya.“Hanapin niyo siya!”“Fvck! Mga istorbo kayo!”“P*nyeta!”“Paano siya nakalabas?!” sunod-sunod na sigaw nito.“Paano siya nakalabas?” tanong ko sa kanya.“Hindi ko alam! Hindi ko rin alam!” sigaw niya sa akin kaya umarte ako na nagulat ako sa ginawa niya.“I’m sorry, babe. Nabigla lang ako,” sagot niya sa akin.“Hindi ako ang kaaway mo pero ako ang sinisigawan mo. Tinanggap na nga kita kahit pa alam ko na hindi mabuti ang ginagawa mo tapos sisisgawan mo pa ako,” naiinis na sabi ko sa kanya.“Hindi ko sinasadya, babe.”“Ewan ko sa ‘yo,” sabi ko sa kanya at lumabas na ako kaya mas maraming mura ang kumawala sa bibig niya. Hinayaan ko siya dahil wala akong pakialam sa kanya. Mabilis akong b
THIRD PERSON POV“Pasalamat ka talaga at naawa pa ang asawa ko sa ‘yo dahil kung hindi hinayaan na kita na mabulok ditong g*go ka!” sabi ni Arthur kay Jonny habang inaalis niya ang tali sa kamay nito.“Pasalamat ka rin dahil hindi ko kayo sinuplong.”“Kung sinuplong mo kami ay wala ka na ngayon sa mundong ito,” sabi sa kanya ni Arthur.“Bakit mo pa ako tinulungan? Sana ay hindi na lan–”“Mas gusto mo ba na mamatay dito? Sige, puwede naman. Wala namang problema kung talagang mas gusto mo dito.”“Saan mo ako dadalhin?”“Sa kung saan ka nagsimula,” sagot ni Arthur.“Fvck!”“Tara na nga, baka mahuli pa tayo. Hindi pa tayo makaalis,” nauubos na ang pasensya niya sa lalaki.Dahil hindi pa nito kayang maglakad ng mag-isa ay inalalayan niya ito. Si Libby ang abala ngayon sa silid ni Rego. Binibigyan niya ito ng isang masahe ang ilan sa mga katulong na hindi na rin nakakapagsalita ay isasama na rin ni Jonny sa pag-alis niya para maging ligtas ang mga ito.“Bakit pa natin sila isasama?”“Mas dap
LIBBY“Ano ba ang plano mo para sa atin? Gusto mo ba na ganito tayo habang buhay?”“Gusto ko na magkaroon tayo ng isang masayang pamilya,” sagot niya sa akin kaya nakatingin lang ako sa kanya.“Iyon rin ang gusto ko. Alam ko kasi na hindi tayo habang buhay na ganito,” sabi ko sa kanya.“Ayaw ko rin naman na ganito ka habang buhay. Gusto ko pa rin na magkaroon ng normal na buhay, ng normal na pagsasama. Kaya kapag ready ka na ay magsettle na tayong dalawa. Malayo sa ganitong mundo,” sabi niya sa akin.“Kung ‘yan ang gusto mo,” sabi ko sa kanya.“Iyon talaga, misis ko,” malambing na sabi niya at hinalikan niya ako sa noo.Hanggang sa inangkin niya ang labi ko at humantong kami sa isang mainit na tagpo. Nakatulog siya at ako itong gising pa. Sa tingin ko ay napagod talaga siya. Nawala ang antok ko kaya nakatingin lang ako sa gwapo niyang mukha. I never imagined na magiging ganito na kami ngayon.Sure ako na matutuwa ng husto si Lavinia kapag nalaman niya na ganito pala ang nangyari sa ami







