MARIANNE
“Miss, kakain na daw po kayo ng lunch.” sabi sa akin ng katulong ni ninong.
“Sige po, sunod po ako.” nakangiti na sagot ko sa kanya.
“Okay po,” sabi niya at lumabas na siya.
Inayos ko muna ang sarili ko bago ako lumabas sa silid ko. Alam ko naman na ako lang mag-isa dito ngayon. Yayayain ko na lang ang mga kasambahay para naman may kasama akong kumain. Ayaw kong mag-isa kahit pa sanay na ako. Pagpasok ko sa loob ng dining area ay nagulat ako dahil nandito si ninong.
“Bakit siya nandito?” tanong ko sa sarili ko habang nakatingin ako sa kanya.
“Umupo ka na, let’s eat.” sabi niya sa akin na seryoso lang ang gwapo niyang mukha.
“Ninong, okay lang ba na sumabay sa atin sila manang? Mas masaya po kapag marami po tayo,” nakangiti na sabi ko sa kanya.
“Okay,” sagot niya sa akin.
“Naku, Miss ‘wag na po. Doon na la–”
“Sumabay na po kayo sa amin.” sabi ko sa kanya.
“Per—”
“Pumayag po si ninong kaya okay po ‘yun sa kanya.” putol ko sa sasabihin niya at hinila ko na siya para umupo sa tabi ko.
“Dapat po, samahan niyo ako lagi kumain.” Sabi ko kay manang.
“Samahan niyo siya lagi, manang kapag wala ako.” Sabi ni ninong.
“Okay, mayor.” nakangiti na sabi ni manang.
Nagsimula na kaming kumain. At naiilang ako kapag nakatingin ako kay ninong. Hindi ko rin alam kung bakit. Pero ang alam ko lang talaga ay gwapo siya. Sa sobrang gwapo niya ay tinalo pa niya ang mga ka-edad ko. Para siyang walang asawa at anak. Kaya ngayon alam ko na kung bakit may nabasa ako kanina na post tungkol sa kanya.
Marami talaga ang may crush sa kanya. Nagtama ang mga mata naming dalawa pero siya ang unang umiwas at uminom na siya ng tubig. Napalingon kami lahat sa biglang dumating.
“Umupo ka na at kumain na,” sabi ni ninong sa anak niya.
“She’s still here? Dito na ba siya titira sa bahay? Siya na ba ang papalit kay mommy?” galit na tanong ni Anica kay ninong.
“What are you talking about?” nakakunot ang noo na tanong ni ninong sa anak niya.
“Inuwi mo na talaga ang babae mo dito. Hindi ka man lang nagtanong sa amin kung gusto ba namin?” parang naiiyak na tanong nito pero matapang pa rin ang mukha niya.
“Iniisip mo na babae ko siya?”
“Hindi ba? Itatanggi mo pa ba kahit nasa harap ko na ang ebidensya?”
“She’s not my woman, anak siya ni tito Marlon mo. Inaanak ko siya,” paliwanag ni ninong kaya halatang nagulat si Anica at tumingin siya sa akin.
“She’s Ate Yanne?” parang hindi makapaniwala na tanong nito sa daddy.
“Yes, at simula ngayon ay dito na siya titira sa atin.” sagot sa kanya ni ninong.
“Ate Yanne, I’m sorry. Hindi kita nakilala, akala ko kasi girlfriend ka ng daddy ko. I’m sorry,” sabi niya sa akin kaya napangiti ako.
“It’s okay, you don’t have to say sorry. Hi, okay lang na dito na ako titira?” nakangiti na tanong ko sa kanya.
“Of course, puwedeng-puwede po, ate.” sagot niya at bigla na lang niya akong niyakap kaya nagulat ako.
Niyakap ko rin siya dahil m*****a lang pala siya sa iba. Pero mabait naman siya. Hindi naman talaga magaspang ang ugali niya.
“Kumain ka na,” sabi ko sa kanya.
“Opo, ate. Gutom na gutom na po ako. Hindi ko kinain ang sandwich kanina kasi akala ko ikaw ang gumagawa at babae ka ni daddy.” sagot nito at umupo na.
“Next time ‘wag kang nagpapagutom,” sabi ko sa kanya at ako na mismo ang naglagay ng kanin sa plato niya.
“Opo, ate. Lalo na po ngayon na may kasama na po ako palagi kumain.” masaya na sabi niya sa akin.
“Kain ka ng marami,” sabi ko sa kanya.
“Ikaw rin po, ate.” sabi niya sa akin kaya napangiti ako hanggang sa tumingin ulit ako kay ninong ay nakangiti pa rin ako.
“I need to go,” sabi niya at tumayo na.
“Bye, dad.” sabi ni Anica na good mood na ngayon.
Binagalan ko lang ang pagkain ko para masabayan ko si Anica. Baka kasi hindi na siya kumain kapag tapos na ako. Ang ganda pa naman ng mood niya kasing ganda niya. Female version siya ni Ninong Andrew kaya sigurado rin ako na maganda siya. Wala kasing pictures dito na kasama ang mommy niya. Silang tatlo lang ang nakita ko sa may living room.
After naming kumain ay kanya-kanya na kaming akyat sa room namin. Wala naman akong ginagawa kaya kinuha ko ang ipad ko at nagsimula akong gumawa ng cover ng bago kong book. I’m a writer pero hubby ko lang ito lalo na kapag wala akong ginagawa. Gusto ko ang pagiging writer dahil malaya kong nailalabas ang nasa puso ko't isipan ko. I want to create a world na kontrolado ko ang lahat. Walang nakakaalam na nagsusulat ako kahit pa ang daddy ko.
Stress reliever ko ang pagsusulat kaya masaya ako kapag may mga nag-iiwan ng comments na nagugustuhan nila ito. Focus ako sa ginagawa ko pero napahinto ako dahil may narinig ako na katok mula sa labas. Tumayo ako at nang buksan ko ang pintuan ay bumungad sa akin si Anica.
“Are you busy, ate?” tanong niya sa akin.
“No, may kailangan ka ba?” tanong ko sa kanya.
“Puwede po ba akong tumambay dito sa room mo?” nakangiti na tanong niya sa akin.
“Oo naman,” sagot ko at nilakihan ko ang bukas ng pintuan.
Mabilis siyang pumasok at sumampa sa kama ko. Niligpit ko naman ang ipad ko dahil ayaw kong makita ang ginagawa ko. Tumabi ako sa kanya.
“Ate mahilig ka bang manood ng mga movies?” tanong niya sa akin.
“Mahilig ako,” sagot ko sa kanya.
“Puwede po ba tayong manood ng movie ngayon?” tanong niya sa akin.
“Okay, ikaw na lang ang pumili. Kahit ano naman ay okay lang sa akin.” sabi ko sa kanya.
“Thank you po, ate Yanne.” masaya na sabi niya at binuksan na ang malaking tv dito sa room ko.
Makikita sa mukha niya na masayang-masaya siya ngayon.
“Matagal ko na pong gusto na manood na may kasama, ate. Wala po kasi si mommy at si daddy naman ay kailangan niyang pumasok sa city hall. Hindi naman ako galit sa daddy ko. Miss ko lang talaga ang dating kami, lalo na noong buo pa ang pamilya namin.” sabi niya sa akin.
“If okay lang ay puwede ko bang itanong kung saan ang mommy mo? Bakit hindi niyo siya kasama?” tanong ko sa kanya.
“Si mommy po ay—”
THANK YOU PO SA PAG-ADD SA STORY NA ITO.. DAHIL PO MAY MGA GUSTO NA MAGKAROON AKO NG NINONG STORY DITO SA GN AY ITO NA PO 'YON. THANK YOU MISS YANNE SA PAGPAYAG NA GAMITIN ANG NAME MO SA STORY NA ITO. GOD BLESS YOU ALL!
MARIANNE“Anong ginagawa mo dito?” “Nandito ako para magtrabaho, at isa pa bahay ito ng kuya ko. May problema ka ba?” tanong ni Arthur kay Libby.Bigla na lang sumimangot si Libby. Ako naman ay nakatingin kay Sir Val pero nagkibit balikat lang siya. Na para bang wala siyang explanation sa ginagawa niya. Talagang pagsasamahin niya ang dalawang ito sa iisang bahay. Jusko baka biglang magkaroon ng riot. Pero ano nga ba ang gagawin ko eh kapatid ito ni mayor.“Libby, kapag may ginawang kalokohan ang kapatid ko ay sabihin mo lang sa akin.” sabi ni ninong sa kaibigan ko.“Sasabihin ko talaga, sa mukha nito. Ito ang mukha na hindi puwedeng pagkatiwalaan,” sabi niya kaya bigla na lang kaming tumawa ni Gene.“Sorry,” sabay rin naming sabi dahil nga nakatingin sila sa amin.“Excuse me, para sabihin ko sa ‘yo. Sa gwapo kung ito hindi ako mukhang kriminal,” sabi naman ng kapatid ni ninong.“Sa mga mata ko ay para kang kriminal,” sabi ni Libby kaya tumawa na naman kami.Paano ba naman kasi ngayon
MARIANNE “Sila ba ang tauhan ng kaibigan mo?” tanong ko sa kanya dahil gusto kong malaman. “Oo, mga tauhan na niya ang magbabantay dito. Sure ako na wala ng mangyayari na ganito,” sagot niya sa akin kaya naman nakahinga ako ng maluwag sa narinig ko mula sa kanya. “Mabuti naman kung ganun.” “Sorry kung hindi agad ako nagising kanina. Hindi ko talaga mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyari sa mga anak ko,” sabi niya sa akin. “It's okay, mahal. Hindi naman natin alam na bigla na lang pala babalik ang babaeng ‘yon at kukunin niya ang mga bata. Walang may gusto sa nangyari,” sabi ko sa kanya dahil ayaw ko na sisihin niya ang sarili niya. “Thank you, dahil nand'yan ka para sa mga bata,” sabi niya sa akin. “Anak natin sila kaya hindi ko hahayaan na may mangyari sa kanila.” Nakangiti na sabi ko sa kanya. Sakto rin na nakarating na kami sa room ni Anica. Kasama niya ngayon si Alden. At nakaupo lang silang dalawa sa kama. “Mga anak, kumain na kayo.” Sabi ni ninong sa mga bata. “Th
MARIANNE “What happened?” nagmamadali na bumaba ng hagdan si ninong. Halatang kakagising lang niya. Siguro ay narinig niya kanina ang putok ng baril. “Muntik ng tangayin ng ex-wife mo ang mga anak mo,” sagot ko sa kanya. “What?!” “Itanong mo sa mga tauhan mo, hinayaan lang nila si Ayra,” sabi ko sa kanya dahil ayaw ko na maulit pa ito. “Okay lang ba kayo?” tanong niya sa dalawang bata na ngayon ay nakayakap sa kanya. “Takot na takot po kami, daddy. Alam mo po ba na may mga kasama siya tapos may mga guns sila,” sabi ni Alden na ngayon ay umiiyak na. “I’m sorry, hindi na ito mauulit pa,” sabi niya sa mga anak niya at kitang-kita sa mga mata niya na galit na siya. “Mabuti na lang po at pinigilan siya ni Mommy Yanne. Mabuti na lang po at hindi niya kami tinangay, daddy. Kasi po ayaw ko na sa kanya, baka po kasi patayin na niya ako sa susunod,” umiiyak na sabi ni Anica kaya naman tumulo na rin ang mga luha ko. Bigla ko kasing naalala ang sinabi niya kanina na alam niya ang totoong
MARIANNE“Bitiwan mo siya!” sigaw ko sa kanya na dahilan para tumigil siya at lumingon sa akin.“Huwag ka ngang mangialam dito!” galit na sigaw niya sa akin.“Huwag mo akong pilitin na–”“Na ano? Ang tapang mo rin na pigilan ako, eh babae ka lang naman ni Andrew. Sino ka ba? Asawa ka ba niya? Ikaw ba ang mommy ng mga anak k?” natatawa na tanong niya sa akin na halatang iniinsulto niya ako.“Bakit hindi niyo man lang siya pinigilan?” galit na tanong ko sa mga tauhan ni ninong.“Kasi po, nanay po siya ng mga bata. Ipapakulong daw niya kami kapag nangialam kami,” sagot ng isa sa kanila kaya na galit ako.“Ganun ba? Sino ba ang boss mo? Si Ayra ba?” “Sorry po–”“Huwag mo ng idamay ang mga bata dito. Bitiwan niyo na sila, habang kinakausap ko pa kayo ng maayos,” sabi ko sa kanila.Pero bigla na lang tumawa si Ayra na para bang tuwang-tuwa pa siya. Huminga ako ng malalim bago ako nagsimulang maglakad papunta sa mga tauhan niya. Akmang hahawakan ko si Alden ay nilayo nila ito sa akin kaya um
MARIANNE“Hindi kayo magiging masaya!” galit na sigaw ni Ayra sa amin.“Lalo ka naman,” nakangisi na sabi ko sa kanya.“Huwag kang masyadong kampante dahil bilog ang mundo,” sabi pa niya sa akin.“Talaga ba? Dapat sinasabi mo ‘yan sa sarili mo. Bilog ang mundo kaya ‘wag mong hintayin na gumulong. Kasi alam mo ngayon ay malaya ka pero baka bukas ay hindi na,” sabi ko sa kanya na dahilan para makita ko ang pagkabalisa niya.“May araw ka sa akin na babae ka–”“Hihintayin kita,” sabi ko sa kanya.Galit siyang naglakad palabas ng bahay. Ako naman ay walang pakialam sa kanya dahil ako mismo ang huhuli sa kanya kapag naayos na namin ang lahat. Gusto ko na malaman niya at makita niya na sa akin ang bagsak niya. Umayos ako dahil napansin ko na nakatingin sa akin si ninong.“Bakit?” tanong ko sa kanya.“Bakit ang tapang mo?” tanong niya sa akin.“Matapang ako?”“Ibang-iba ka sa Yanne na una kong nakilala. Noon kasi ang iyakin mo, nakikita ko na natatakot ka. Pero ngayon, parang ibang tao ka na,”
MARIANNE Nagising ako na wala na sa tabi ko si ninong. Bumangon na rin agad ako at lumabas sa room namin dahil ano oras na rin kasi. “Mahal, may kailangan ka ba kay Libby?” tanong ko sa kanya dahil nakita ko na nasa labas siya ng guest room kung saan si Libby. Akmang bubuksan niya sana ang pintuan kaya naman pinigilan ko siya. “Wala naman, mahal. Kasi parang bigla na lang bumukas ang pintuan,” sagot niya sa akin. “Ahh, baka nakalimutan lang niyang isara ng maayos. Wait lang,” sabi ko at sumilip ako. Nakahiga si Libby sa kama at nasa tabi niya ang alaga niyang ahas. Kaya naman mabilis kong sinara ang pintuan. “Tulog si Libby,” sabi ko kay ninong. “Akala ko siya ang nagbukas. Tara na sa baba,” sabi niya sa akin. Hawak niya ang kamay ko at bumaba na kaming dalawa. Ang mga bata naman ay nasa room pa rin nila. Pumasok kami sa may dining area. Naghain ako dahil sure ako na nagugutom siya. “Mahal, about pala sa lakad nating dalawa,” sabi niya sa akin. “Ano ang tungkol doon?” Tanong
THIRD PERSON POVDahil sa ayaw ni Andrew na bumitaw sa pagkakayakap niya kay Yanne ay napilitan na lang si Yanne na humiga na lang rin. Gusto pa raw kasi ng lalaki na matulog, paano ba naman kasi ang bilis nitong gumising. Niyakap na lang niya ang lalaking mahal niya at natulog na lang rin siya.Samantala sa kabilang silid naman ay busy ang mga bata na makipaglaro sa alagang ahas ni Libby. Masaya ang mga ito dahil mabait ang ahas at nakikipaglaro rin talaga ito.“Ate, bakit naman po Liberto ang pangalan niya?” tanong ni Alden kay Libby.“Liberto kasi gusto ko na magkahawig ang pangalan naming dalawa. Alam niyo ba na astig itong alaga ko. May screen name siya,” pabulong pa na sabi niya kahit naman walang nakakarinig sa kanila.“Ano naman po?” tanong ng mga ito na halatang interesado rin.“Gallong, pero secret lang ‘yun ha. Huwag niyong ipagsasabi lalo na kay mommy niyo. Lagot kasi ako, secret lang na may ahas ako dahil ayaw ko naman na matakot ang mga kasama natin sa bahay sa kanya.” “
THIRD PERSON POV “Nasaan si Galiling?” pasigaw na tanong ni Ayra sa iba niyang katulong. “Nasa room po siguro niya, Madam. Hindi pa naman po siya lumalabas simula kanina,” sagot ng mga ito. “Tawagin niyo, tawagin niyo!” sigaw niya sa mga ito. Mabilis naman na sumunod ang mga ito. Mabilis silang pumunta sa room ni Galiling at kumatok sila ng ilang beses pero walang sumasagot. “Madam, hindi po siya sumasagot.” “Buksan niyo, mga tanga!” galit na sigaw ni Ayra sa mga ito. Mabilis naman na binuksan ng mga ito ang silid ni Galiling at malinis ang buong silid. Wala na ang mga gamit nito. “Madam, malinis na po ang silid niya. Mukhang umalis na po siya,” sabi nila sa boss nila. Mabilis naman na pumasok sa loob si Ayra at nakita niya na wala na ang gamit ng babae. “Galiling…!” galit na sigaw niya. “Bwisit ka!” “Traydor!” “Nasaan ka?!” Hindi niya alam ang gagawin niya. After niyang ibigay ang hard drive ay bigla na lang mawawala ang babae. Hindi niya kayang tanggapin na nalinlang s
MARIANNEGabi na pero wala pa rin si ninong. Hindi ko alam kung ano oras ba siya uuwi. Nauna na nga kaming kumain ng mga bata. Gustuhin ko man na tumawag sa kanya ay hindi ko ginawa lalo na alam ko na busy siya. Nakatulog na ang mga bata at ako na lang gising dahil hinihintay ko si ninong.“Where are you na?” kausap ko sa sarili ko habang nakatayo ako dito sa balcony.Ang tagal niya talaga kaya naman pumasok na lang ako sa loob ng room namin at humiga na ako para matulog. Hahayaan ko na lang siya kung uuwi ba siya o hindi. Baka nga sobrang busy talaga niya ngayon.*****Kinabukasan ay walang tao sa tabi ko. Hindi man lang nagusot ang kama kaya naman isa lang ang ibig sabihin. Hindi siya umuwi. Saan naman kaya siya natulog? Napanguso na lang ako dahil hindi man lang siya nakaalala.Me: Mahal, hindi ka ba umuwi kagabi?Me: Mahal, saan ka natulog?Me: Good morning.Hindi man lang siya nagreply kaya napalabi na lang ako. Kahit kailan talaga ang gurang na ‘yon. Ang tamad magreply. Sa inis k