Maraming salamat po sa walang sawang suporta. Godbless po!
“Masayang hapon! Ano po ang order nila?” ani Emerald nakangiting inangat ang mukha upang pagsilbihan ang sumunod na costumer sa coffee shop.Napalis ang ngiti niya at tila nag-teleport siya sa impyerno ng makita ang mukha ng asawang si Lucian na dalawang taon niyang hindi nakita.Bakas ang sindak sa mukha nito. Nakabuka ang bibig nito ngunit walang lumalabas sa bibig.“E-Eme- Emerald? Ikaw ba ‘yan?”Hinaplos nito ang kanyang pisngi. Tila nais matiyak na totoo ba siya o aparisyon lamang. Ibig niyang matawa sa itsura nitong parang nakakita ng multo na apparently totoo naman dahil akala nito ay patay na siya.“Naaalala mo ba ako? Kilala mo ba ako? Akala ko patay ka na!” bulalas nitong manghang mangha.Huminga siya ng malalim. Kung hindi lang niya kilala ang masamang ugali ni Lucian Monteverde ay iisipin niyang masaya itong makita siyang muli which is so impossible! Mamumuti ang uwak ngunit never itong matutuwang makita siya.Magpapanggap ba siyang may amnesia? O hindi kaya ay nababaliw?
“Ah, ayaw mo niyan at madugo. Madudumihan ang magara mong damit. Heto, last na. Lisensyadong baril ‘yan. Sa ulo mo ako barilin. Dalawa o talong bala para sure,” aniyang kinuha ang baril sa loob ng bag.“Baliw ka ba?” litong tanong ni Lucian.“Oo! Putang ina! Matagal na akong baliw! Nagpakamatay ako pero nabuhay pa din! Kaya ngayon, ikaw na ang pumatay sa akin para matapos na ang lahat!” aniyang naghihisterya na.“Hindi ko magagawa ‘yan! Hindi ako kriminal na kagaya mo!”“Iutos mo sa iba kung hindi mo kaya!” bulyaw niya. Huminga siya ng malalim. Hindi niya dapat ipakita na nawawalan siya ng kontrol.“Kung hindi mo ako kayang patayin, pabayaan mo na ako!”“Kasal pa din tayo! At hindi ko hahayaang maging masaya ka lalo sa piling ng iba! Subukan mo lang dumihan ang pangalan ng mga Monteverde.”“Kasal? Walang nakakaalam na kasal tayo. Maliban sa pamilya mo, at sa mayor na nagkasal, at sa tattoo artist na inutusan mong isulat ang pangalan mo sa dibdib ko!”“Huminahon ka at mag-usap tayo ng
Hindi maihakbang ni Emerald ang paa papasok ng bahay. Tila nang-uusig ang tingin ni Lucian.“Linisin mo ang sugat ng asawa mo,” utos ng Tatay Mariano niya habang abala ito sa pagluluto at ang kapatid niyang si Peter.Napahawak siya sa ulo. Ito ang unang pagkakataon na nakaharap ni Lucian ang kanyang pamilya.“Bakit ka nandito? Dapat sa ospital ka nagpunta.”Inabutan siya ni Tatay Mariano ng first aid kit na hindi niya pinagkaabalahang buksan. Ayaw ni Lucian na hinahawakan niya.“Linisin mo ang sugat ko,” utos nito.“Ayoko nga. Hindi ako nurse,” napayuko siya ng maalalang sinampal siya nito ng mapadiin ang paglilinis niya ng sugat nito noon.Kumurap ang kanyang mga mata. Pilit niyang iwinawaksi ang mga pangit na alaala.“Umalis ka na,” taboy niya.“Nagluluto pa si Tatay Mariano. Gusto niyang matikman ko ang luto niya.”“Tay, hindi basta basta kumakain ng kung ano ang bisita natin. May cook at dietician siya. Nakakahiya sa kanya. Baka sumakit ang tiyan niya, kasalanan pa natin,” baling
“Sir Lucian, may appointment po kayo kay Dr. Mendoza,” anang secretary na si Kiel.Dumating ang duktor sa kanyang opisina.“Mr. Monteverde, wala akong makitang mali sa pisikal mong pangangatawan ayon sa test results. Kaya maaaring psychological ang problema ng iyong erectile dysfunction. Pero pwede nating subukan ang treatment o maaaring kumuha ka ng babaeng makakatulong sa’yo. Ang sabi mo ay maayos ang sex life mo noong nabubuhay ang asawa mo kaya posibleng makatulong na kumuha ka ng babaeng kahawig ng asawa mo upang ma-stimulate ang iyong pagkalalaki. O baka may video o larawan ka niya na ---”“Maraming salamat Dr. Mendoza. Ipapatawag ko na lamang kayo ulit. Sa tingin ko, nakita ko na ang gamot sa sakit ko,” nakangisi niyang sabi.“Kiel, investigate Emerald Diaz at kung ano ang ginawa niya sa nakalipas na dalawang taon.”“Sir, dalawang taong na pong patay ang asawa ninyo,” litong sabi ng secretary.“Nakita ko siya. Palabas lamang niya ang pagkamatay niya para makatakas sa akin. She
Bumaba ng dyip si Emerald at napatitig sa matayog na gusali. Lahat ng tao sa kanilang lugar ay nangangarap na makapasok sa LM Corporation. Malaki ang sweldo at todo ang benefits ng kumpanya. Idagdag pa ang gwapo at bilyonaryong CEO nito na si Lucian Monteverde.Habang naglalakad palapit sa gusali ay muli siyang napatigil. Naalala niya ang unang araw sa kumpanya. Lahat ay nanghula na hindi siya tatagal sa pagiging mainitin ng ulo ng CEO. Pero siya lamang ang tumagal na assistant nito.Naging malapit si Abby sa kanya na kasintahan ni Lucian. Alam naman niyang gusto lamang siya nitong gawing spy sa CEO.“Emerald, ang gwapo talaga ni Lucian ano?”“Yes, Ms. Abby. Agree po ako.”“Don’t you find him attractive? I mean, madalas kayong magkasama.”“Ms. Abby, assistant lang po ako ni Sir Lucian. Wala pong anumang namamagitan sa amin maliban sa pagiging boss at assitant. Huwag po kayong mag-alalala.”Naging mailap ang mata niya dahil alam niya sa sariling may lihim siyang pagtingin sa boss. Ngun
Mabigat ang bawat hakbang ni Emerald. Akala niya ay hindi na siya makakarating sa lugar na nagpabago ng buhay niya.Nakatalikod si Lucian ng pumasok sila ni Luna. Tinatagan niya ang tayo. Hinding hindi niya ipapakita ang takot sa asawang kinawawa siya noon. Matapang siya. Matapang siya.Humarap ito. Muntik mahulog ang panty niya sa labis na kagwapuhang nasilayan pero kakainin muna siya ng lupa bago aminin ang hindi mapigil na paghanga sa mala-adonis na lalaki sa harapan. Pilit niyang iniisip kung gaano ka-halimaw ito noon!“Makakaalis ka na, Ms. Luna. I’ll handle this,” ani Lucian.“Balita ko, kailangan mo daw ng tulong ko.”“LM Corporation is offering you a decent job. Malayo sa pagiging kahera mo sa coffee shop.”“Okay, I’ll sign the contract dahil sa kaibigan ko. Pipirma lang ako on my own terms.”“Mayabang ka na talaga ngayon.”“Mr. Monterverde, I just know my worth. Makinig ka. Una, six months lang ang contract. Pangalawa, I will work at home. Pangatlo, triple the payment.”“Brav
Ramdam ni Emerald ang pagkulo ng kanyang dugo.“Kapag hindi ka tumigil, ikaw ang susunod na paglalamayan,” aniyang inirapan si Mitch at naglakad palapit sa mga pagkain.Ngunit hinablot nito ang buhok niya. Mabilis ang kamay nitong lumipad pasampal sa kanya. Ngunit bago pa ito dumapo sa pisngi niya ay naawat ito ni Lucian.Nagulat ang lahat ng empleyado sa pagdating ng CEO. Hindi ito nagpupunta sa canteen. Ito ang unang pagkakataon.“Anong gulo ‘to Mitch?”“Si Emerald ang nagsimula. Kakabalik lang nananakot na agad.”“Walang kahit sino ang mambubuly kay Emerald. Tandaan ninyo ‘yan!”Ano naman ang nakain ng amo at ipinagtanggol siya sa unang pagkakataon na hindi naman niya kailangan. Mas malala pa sa sampal ang mga naranasan niya sa mga kasamahan noon.Lumayo na siya at kumuha ng pagkain. Nawala ang mahabang pila. Kumuha siya ng ilang slices ng tinapay, egg, bacon and salad. Naupo siya sa pinakadulo.Nanlaki ang mga mata niyang mabilog namang talaga ng makita ang CEO na may hawak na tray
Tila pumasok sa time machine si Emerald ng maalala ang unang karanasan niya kay Lucian. Malakas ang ulan noon, may bagyo. Pinapunta siya sa condo unit nito. Kilig ang ferson kahit pa halos lumangoy siya makarating lang sa condo nito. Naabutan niya itong umiinom ng alak at naninigarilyo. Why he looked so hot? Wala itong damit pang-itaas. ‘Yung tipong kahit demonyo ito ay willing siyang sumama sa impyerno.Unti-unti siyang pumasok sa loob ng kwarto. Nagwawala ang puso niya.“Lumapit ka dito.”Hindi siya makatingin ng deretso sa boss dahil sa halip na sa mukha nito siya tumingin ay napapasulyap siya sa dibdib at six packed abs nito.“Pirmahan mo ‘yan,” anitong hinagis ang dokumento sa kama.Dinampot niya ang ilang piraso ng papel. Isang kasunduan para sa pagiging bed partner niya. Tinanggap nito ang alok niya. Hindi na niya binasa ng buo. Kinuha niya ang ballpen sa bag at agad na pumirma.“Bakit hindi mo man lang binasa?”“Okay na po Sir Lucian. Tiwala po ako sa’yo.”“Walang dapat makaal
Tahimik silang dalawa. Nakaupo si Mayumi, nakayuko. Si Cayden, nakatayo pa rin, ngayon ay nakapamulsa at nakatingin sa kanya.“Cayden, sa tingin ko hindi ako pwedeng maging secretary mo. Nakita mo naman ang mga kapalpakan ko.”“Akala ko hindi ka madaling sumuko. First day pa lang umaayaw ka na.”“Actually, wala naman akong masyadong pake sa ibang tao kaso nahihiya ako na pati ikaw nadadamay. Tsaka hindi ako dumaan sa proseso talagang may masasabi ang ibang tao.”“Then, prove them wrong. Tsaka I feel bored sometimes, I need a toy. Kaya kita dinala dito,” anitong lumapit sa kanya at napatingin sa dibdib niyang basa pa din.Napahinga siya ng malalim. Akala pa naman niya ay bumabait na ito. Gusto lang pala siyang gawing laruan kapag nabo-bored. Ngunit sa halip na mainis ay tila willing siyang maging laruan. Kunsabagay dalawang buwan na lang naman niyang makakapiling ang binata. Dapat niyang samantalahin ang pagkakataong makalapit dito.Nagkatinginan sila. Walang imikan. Binagtas ni Cayden
Si Thesa Ramirez ang dumating, ang head ng Marketing Department. Kilala sa buong kumpanya bilang matalino at matapang.Tumayo si Cayden mula sa kanyang upuan, kalmado ang kilos, pero tiningnan agad si Mayumi sa gilid ng mata.“What’s the problem, Thesa?” tanong nito. Napakagat labi siya sa malaking katangahan.“Heto, Sir Cayden,” sabay pakita ni Thesa ng tablet. “This email was sent to one of our VIP partners. It has the wrong sales figures, the wrong product list, and worst of all, a wrong sign-off with a typo that says Much lust, Mayumi instead of Much trust! Que Horror!”Namutla si Mayumi. “Lagot,” bulong niya. Parang gusto niyang maglaho na lang at kainin ng lupa.“Hindi lang ito nakakahiya, Sir Cayden. This puts our image at risk! The client literally called me asking if we hired an intern to run our corporate correspondence!” dagdag ni Thesa, habang halatang pinipigilan ang sarili na huwag lumipad ang tablet sa ulo ni Mayumi.“Pa-pasensya na, hindi ko si-sinasadya,” nauutal niya
“Makinig ka. Pulis ako. Ipapaliwanag ko sa’yo ang lahat. Sumama ka sa amin.”Wala siyang nagawa kundi ang sumunod sa lalaki. May kasama itong naka-unipormeng pulis. Isinakay siya sa puting van. Labis ang kabog ng kanyang dibdib.“Huwag kang matakot. Hindi ka namin sasaktan. Kanina, nakita ko ang walang pag-aalinlangan mo sa pagtulong sa nangangailangan. Kaya naman may iaalok kami sa’yo.”Hinubad ng lalaki ang suot na jacket, ipinakita ang isang markang hindi karaniwang badge, kulay itim at pilak na may nakaukit na letrang SFU: Secret Force Unit.Nanlaki ang mata niya.“Gobyerno kami,” patuloy ni Justin. “Lihim kaming yunit na tumutugis sa mga malalaking sindikato. Isa sa mga target namin si Don Manuel.”Napalunok siya sa narinig. “Bakit ako? Wala akong kakayahan sa ganyan. Oo matulungin ako sa nangangailangan dahil alam ko ang pakiramdam ng walang malalapitan. Pero hindi ko kayang banggain si Don Manuel,” mahina niyang sabi.“May koneksyon ka sa kanya. Kailangan namin ng mata at tenga
Hiyang hiya si Mayumi kay Mommy Cecil ng nagawa niyang utangan ito ng pera. Ngunit kailangan niyang kapalan ang mukha."Magkano, hija?" medyo nagulat ngunit kalmadong tanong nito."Isang milyon po.”"Isang milyon? Para saan, Mayumi?”"Ipambabayad ko po ng utang ng nanay ko,” aniyang nagpipigil ng luha.Tahimik ulit si Mommy Cecil. Malalim na nag-iisip."Ibigay mo sa akin ang detalye ng bank mo at ipapadala ko ang isang milyon.”“Talaga po? Papahiramin ninyo ako? Maraming salamat po. Pasensya na po kayo. Babayaran ko din po.”Tila anghel ang tingin niya sa Donya at parang nabunutan ng tinik ang kanyang dibdib.“Anak ang turing ko sa’yo, Mayumi. Magsabi ka lang kapag may problema ka at nakahanda akong tumulong.”Napayakap siya sa matandang naging napakabait sa kanya. Gagawin niya ang lahat upang makabawi dito.***Nakaupo si Mommy Cecil sa mahogany desk, may hawak na checkbook at cellphone. Katatapos lang nitong tawagan ang accountant upang ayusin ang transfer ng pera. May kumatok sa pi
Marahang umalis si Mayumi sa kama. Humiga siya sa sofa. Yumaman lang siya tapos ang problema niya sa buhay. Ayaw na siyang bigyan ni Cayden ng isang milyon. Tila lumobo ang utak niya kakaisip.Maagang gumising si Mayumi para maghanda ng agahan. Naglagay siya ng tatlong tasa ng kape sa mesa. Gunawa niya ang kape gamit ang coffee maker. Nagtrabaho syang barista sa sikat na coffee shop sa lugar nila kaya masarap ang timpla niya.Maya-maya pa'y bumaba si Mommy Cecil na nakangiti sa kanya. Napatingin siya sa matanda. Kung hindi siya bibigyan ng pera ni Cayden baka pwede siyang humiram sa Donya. Ngunit nakaramdam siya ng hiya. May ilang araw pa naman siya para maghagilap ng pera."Aba, Mayumi! Ang sipag mo talaga. Napakapalad naman ng anak ko sa'yo.""Naku, Mommy Cecil, maliit na bagay lang po ito. Si Cayden po kasi, pagod palagi sa trabaho kaya gusto ko po siyang pagsilbihan,” aniyang pilit pinapasigla ang boses.Sakto namang lumabas si Cayden mula sa kwarto. Bagong paligo ito at talaga na
Bumangon si Cayden at pumasok sa banyo upang maligo. Hinintay ni Mayumi ang paglabas nito. May hinanap siya sa bag at nakita niya maliit na bote ng langis at kumuha siya ng isang tuwalya."Cayden, gusto mo bang i-masahe ko ang likod mo? Parang pagod ka kasi."Lumingon si Cayden, at sa halip na ngumiti, napakunot ang noo."Kahit anong gawin mo ay hindi kita papahiramin ng pera.”Napaatras si Mayumi, kita sa mukha ang pagkabigla at medyo nasaktan kahit sanay naman siyang minamaltrato ng nanay at kapatid."Hindi kita pipiliting bigyan ako ng pera. Gusto lang kitang tulungang gumaan ang katawan mo,” aniyang napayuko."Gusto kong magpahinga. Umalis ka diyan.”Maingat ang mga hakbang niya, hawak pa rin ang maliit na bote ng langis."Alam kong pagod ka. Mas marerelax ka at makakatulog kapag minasahe kita,” mahinahong sabi niya.Hindi umimik si Cayden. Bumuntong-hininga lang siya, pero hindi umalis. Dahan-dahan siyang lumapit at naupo sa gilid ng kama. Binuksan niya ang bote ng langis at pina
“Maliwanag ang sinabi ng nanay mo. Sumama ka na sa akin ng wala ng problema,” sabi ni Don Manuel. “Nakikiusap ako na bigyan ninyo pa ako ng konting palugit. Babayaran ko ang isang milyon.”“Isang linggo. Kapag hindi mo ako nabayaran, sasama ka sa akin sa ayaw at sa gusto mo,” anitong umalis na.Dumating na ang kanyang sundo. Hindi maiwasang mapaluha ni Mayumi habang sakay ng kotse. Kailangan niyang maglabas ng isang milyon sa isang linggo. Si Cayden ang pag-asa niya. Sinabihan niya ang driver na gusto niyang puntahan sa opisina ang binata.Namangha siya sa napakataas na gusali sa kanyang harapan. Parang gusto na niyang umatras kaso ay kailangan na niyang makausap si Cayden.Inihakbang niya ang mga paa papasok. Abalang-abala ang reception area. Simple ang damit niya pero maayos naman. Naka-smile siya at excited. Namangha siya sa disenyo ng loob ng building. Sobrang yaman pala talaga ni Cayden. Napadaan siya sa tila exhibit ng mga mall na pag-aari ng Villamor Realty Corporation.Lumapi
Inawat ni Mayumi ang luhang nagbabadyang pumatak. Hindi siya dapat sensitive dahil trabaho ang pinasok niya at walang namilit sa kanya. Hindi naman permanente ang sitwasyon niya.Nanatiling nakapasok ang malaking ari ni Cayden sa kanyang hiyas. Mukhang hanggang madaling araw na naman ang gusto nito. Hindi siya nagkamali at kumakadyot itong muli. Maya mga pinagawa pa itong posisyon sa kanya na tila sila nag-eexperiment.Kinabukasan ay araw na ng pag-uwi nila. Napuyat siya sa magdamag na pag-angkin nito sa kanya. Plano niyang tulugan lang ito sa byahe para na din makaiwas.Nakauwi na sila sa mansyon. Binaba niya ang bitbit na bag habang si Cayden ay agad na nagtungo sa kusina upang kumuha ng tubig. Sinalubong sila ni Mommy Cecil.“Kumusta? Nag-enjoy ba kayo?” anang Donya na niyakap silang dalawa.Mabilis ang kamay ni Cayden na umakbay sa kanyang balikat.“Yes, mom. Sobrang saya namin.”“Opo, sobrang nag-enjoy po kami lalo po ang anak ninyo. Salamat po.”“Naku, sana naman ay magkaapo na
Mabilis na naglayo at nag-ayos sila Mayumi at Cayden. Hinintay nilang lumagpas ang mga kabataan ngunit tumambay ang mga ito sa mismong harap nila. Hinala siya ng binata pabalik ng villa. Halos kaladkarin siya nito sa pagmamadali.Paglapat ng pinto ay agad nitong nilaplap ang kanyang labi. Para itong teenager na atat na atat. Ipinagdidiinan nito ang ari sa kanyang puson.Sunod-sunod na katok ang nadinig nila.“Sir, Ma’am! Pasensya na po, pero kailangan kayong lumipat ng villa. May problema po sa plumbing system ng inyong banyo. May leak na at baka lumala,” anang staff sa labas.Napalitan ng pagkadismaya ang pagnanasa sa mukha ni Cayden. Napakamot ito sa batok, habang siya ay napabuntong-hininga.Matapos ang abalang paglilipat ng villa, halos isang oras ding nag-ayos sina Cayden at Mayumi sa bagong silid na malayo sa una nilang tinuluyan. Mas maluwag, may jacuzzi sa balkonahe, at tanaw ang paglubog ng araw. Sa wakas, tila nagbabalik na ang kilig at kasabikan sa pagitan nila."Mas magand