“Vincent, sino nagsabi sa’yong magpaputok ka ng baril? Paano kung may natamaan? Ang dami ninyo ding dalang armas parang susugod kayo sa gyera!” bulyaw ni Lucian sa kabilang linya sa inutusang goons.“Boss, sound effects ang putok ng baril at walang bala ang armas namin. Alam naming kabilin bilinan mo na walang masasaktan lalo ang pinakamamahal ninyong asawa.”“Okay, matagumpay ang plano kaya may bonus ka sa akin! Magbakasyon at magpalamig ka muna.”“Sir Lucian, bakit ninyo ginipit ang tatay ni Ms. Emerald?” tanong ni Kiel habang nagmamaneho.“Well, iniligtas ko siya dahil binayaran ko ang utang niya sa casino. Hindi iyon pangigipit. Ako lang ang nanakot.”“Ano po ang balak ninyo?”“Simple lang, kapalit ng dalawampung milyon ang pagpayag ni Em tulungan ako sa treatment.”“Pumayag na po siya?”“Hindi pa, mag-uusap palang kami.”“Sir Lucian, hindi po ba mas mainam na pakawalan na lamang ninyo si Ms. Emerald? Matagal na din po siyang nagtiis sa inyo at sa tingin ko wala na siyang feelings
Hawak ni Cayden ang kanang kamay ni Emerald at hinabol naman ni Lucian ang kaliwa. Dalawang napakagwapong lalaki ang naghihilahan sa kanya! Kung iba ang makakakita ay tiyak na mapapasana-all. Ngunit sa balasik ng mukha ni Lucian, ayaw niyang mapahamak si Cayden. Kilala niya ang asawa.“Lucian, gutom na ako, kumain tayo,” ani Nathalie sabay hila dito na ipinagpasalamat niya.“Bakit hindi kayo sumama sa amin?” kaso ay bumalik ito.“Sure,” sagot ni Cayden. Mayaman ang binata ngunit hindi nito kayang pantayan ang kapangyarihang hawak ni Lucian.Nasa table silang pang-apatan habang nasa kabilang table si Kiel at ang dalawang bodyguards ni Lucian. Umiwas siyang makatabi ito ng upuan ngunit talagang pumagitna ito sa kanila ni Nathalie. Tila siya naging palaman ng dalawang lalaki. Kakaupo pa lamang ay sumasakit na ang ulo niya.Sabay na inabot ng mga ito ang menu sa kanya. “Bahala na kayong umorder.”Gusto niyang magpunta ng CR kaso baka magsuntukan ang dalawa. Dumating ang mga pagkaing pang
“Oh, come on, you’re lying! Em, you still love me!” mariin ang boses ni Lucian.“I don’t love you anymore. I was so obsessed to make you love me. I do all the crazy things. Alam mo ‘yan. Pero napagod na ako. Naisip ko kahit anong gawin ko hindi ka naman magiging akin. Your heart belonged to someone else. Poot lang ang kaya mong ibigay sa akin. Ayoko na, Lucian. Ayoko na ng gulo. Ayoko na ng lungkot. Ayoko ng masaktan. Ayoko na sa’yo!”“I hate you, too! Gusto kitang pabalikin dahil hindi pa ako tapos sa pagpapahirap ko sa’yo! You know me! Hindi ka makakawala hanggat hindi ka pa nagbabayad sa kasalanan mo! Kulang ang buong buhay mo kapalit ng buhay ni Abby!”“Okay, sige, tignan natin kung saan tayong dalawa makakarating! Hindi kita uurungan! Nakarating na ako sa impyerno dahil sa’yo! Hindi ako natatakot!”Malaki ang hakbang na binuksan ni Emerald ang pinto at mabilis na lumabas. Kumakabog ang kanyang dibdib. Halos nahulog ang puso niya sa kinalalagyan.Bumalik sila sa table na parang wa
“Em, nasa kwarto ka ba?” tawag ni Tatay Mariano.Nagkatinginan sila Emerald at Lucian. Tumayo siya at agad na binuksan ang pinto.“May hinahanap lang po si Lucina kaya siya nasa loob.”“Si Peter nasa presinto. Nabangga ng bisikleta niya ang kotseng nakaparada, nanghihingi ng pera ang may-ari.”“Po? Tara puntahan natin at baka mabugbog si Peter.”Sumakay sila sa kotse ni Lucian. Nakita nila si Peter na kausap ang pulis at ang may-ari ng sasakyan. Kitang kita nila ang pagbatok nito sa kapatid.“Hoy! Huwag mong sasaktan ang kapatid ko. Magkano ang danyos?” aniyang malakas ang loob kahit paubos na ang ipon niya.“Isandaang libo! Gago ‘yang batang ‘yan. Nananahimik ang kotse ko tapos binangga!”Kinuha niya ang cellphone at tinawagan si Cayden. Inagaw ito ni Lucian.“Bakit mo tinatawagan ang lalaking ‘yon?”“Kailangan ko ng tulong.”“Tulong? Andito ako. Kayang kitang tulungan. Gusto mo burahin ko pa sa mundo ‘tong may-ari ng kotse!”“Hindi na. May utang pa akong twenty million sa’yo. Tutu--”
Malakas ang tahip ng dibdib ni Emerald. Nawalan siya ng kontrol sa damdamin.Pakiramdam niya ay siya si Hulk na handang magtransform. Huminga siya ng malalim.Sana ay kagaya na lang ito dati. Mas madaling pakibagayan ang demonyong asawa niya kaysa sa ginagawa nitong pakitang taong kabutihan.“Napupuno na ako sa kaartehan mo!” hawak ni Lucian ang leeg niya.Inaasahan niya na sasakalin siya nito o sasampalin. Nagtaka siya ng binitawan siya nito.“Umalis ka na bago pa kung ano ang magawa ko sa’yo!” anitong tinalikuran siya.Tila siya itinulos na kandila. Kailangan niyang gampanan ang tungkulin.“Pwede ba tayong mag-role play? Hindi ako si Emerald at hindi ikaw si Lucian. We’re strangers. Para lang maging mas madali ‘tong ipinapagawa mo sa akin.”Tumango si Lucian. Inabot nito ang palad. “I’m Jungkook of BTS,” nakangiting sabi nito.“Ewww!” umikot ang mata niya.“Bakit? Sabi mo role play? Hindi ba idol mo ‘yun? Galit na galit ka ng itinapon ko ang concert ticket. Pagkakataon mo ng makanii
Bukod sa halik ay ikinagulat ni Emerald ang salitang sorry mula sa bibig ni Lucian. Nakasubsob ito sa kanyang leeg at hinihingal.Bahagya niya itong itinulak kaso ay mukhang hindi pa ito tapos. Matigas pa din ang aring nakabaon sa kanyang hiyas. Hindi siya nagkamali dahil muling gumalaw ito sa kanyang ibabaw. Bumibilis ang pagbayo nito habang inapuhap ang kanyang dibdib at dumede. Dinig niya ang tunog ng salpukan ng kanilang mga katawan.Ramdam niya ang sarap ng paglalabas pasok ng pagkalalaki sa kanyang lagusan. Supsop nito ang kanyang nipples habang nilalamas ang dibdib. Walang tigil ang pag-ulos nito sa kanyang pwerta. Sinalubong niya ang bawat bayo nito.Bumubundol ang mala-bombilyang ulo ng ari nito sa parte ng kanyang sinapupunan na nagdudulot ng labis na kiliti. Pinigil niya ang sariling ipahalatang nasasarapan siya. Ngunit parang papanawan siya ng ulirat kaya hindi na niya naawat ang malakas na halinghing ng may nais kumawala sa kanyang sinapupunan.“Oooohhhhhhhh!” aniya ng uma
May kumislap na ideya sa isip ni Emerald. Kailangang makausap niya si Elton. Makapangyarihan ito kagaya ni Lucian. Anak ito sa labas ni Don Mateo. Papayag siyang tumira muli sa mansyon upang makahingi dito ng tulong.“Sige, papayag ako sa isang kondisyon.”Kunot ang noo ni Lucian.“Ikaw na ang nagsabi, walang libre sa panahon ngayon. Bigyan mo ako ng twenty million kapalit ng pagtira ko sa mansyon. Gagawin ko ang gusto mo.” Kailangan niyang maging wais at makaipon ng pera para sa binabalak niyang paglayo.“Twenty million? Napakadali lang ng gagawin mo. Mang-iinis ka ng mga nakatira sa mansyon. Actually, inis na sila sa’yo kahit wala ka pang ginagawa.”“Kulang pa ang twenty million sa emotional damage na naranasan ko noon at mararanasan ulit sa kamay ng pamilya mong kasing sama ng ugali mo. Pero this time, hindi na ako magiging mabait sa kanila. Kaya lang naman pumapayag na apihin dahil sa’yo pero wala ng dahilan ngayon. Ngayon kung ayaw mo, maghanap ka ng ibang isasama sa mansyon.”“O
“Isusumbong kita kay Lucian,” sabi ni Ashley kay Emerald.“Bakit sa asawa ko ikaw magsusumbong? Hindi ba dapat kay Elton? Huwag mong sabihing may gusto ka pa din kay Lucian?” aniyang binitawan ito.Maaari niyang gamitin ang babae pero mas gusto niya si Nathalie para kay Lucian. Kahit naman masama ang ugali ng asawa ay hindi naman niya hinihiling na maging miserable ang buhay nito. Gusto lang niyang lumayo para makapagsimulang muli.“Alam ng lahat na walang amor sa’yo si Lucian, ikaw lang ang sumisiksik sa kanya. Ako ang gusto niya.”“Bakit mo iniwan si Lucian pero mukhang naghahabol ka naman? Kapag iiwan mo siya para kang nagtampo sa bigas.”“Dahil inutil siya at walang silbi. Kung hindi lang ako pinigil ni Elton ay ipagkakalat ko sa buong mundo ang sakit niya. Tignan ko lang kundi magpiyesta ang media.”Tumaas ang kilay niya sa pang-iinsulto nito para kay Lucian. Alam ng babae ang kapansanan nito.“For your information magaling na siya.”“Pwede ba, hindi siya tinitigasan. Ang bata pa
Dumating si Mayumi matapos mailagay sa bank account niya ang dalawang milyon. Siya mismo ang mag-aabot ng pera kay Don Manuel para sigurado. Biglang nagkaroon ng solusyon ang mabigat niyang problema. Lahat talaga ng problema ay may kasagutan.Agad siyang nagtungo sa pantry pagdating upang bigyan ng kape si Cayden. Kailangan niyang magsipsip at magpakabait lalo.Napahinto siya sa paglakad. Sana naman ay hindi nagbago ang isip ng binata. Kabado siya habang hawak-hawak ang isang tray ng kape na para sa boss. Bitbit ang dalawang tasang kape, sinigurado niyang tama ang timpla para kay Cayden, black, walang asukal, walang gatas.Huminga siya nang malalim bago pumasok sa loob. Tahimik ang buong opisina. Tanging ang tunog ng pagta-type sa keyboard ni Cayden at ang mahinang ugong ng aircon ang maririnig."Good morning sa pinakagwapong CEO sa buong mundo," bati niya na nakangiti."Bakit ang tagal mo? Oras ng trabaho kung ano ano ang inaatupag mo,” sagot ni Cayden, hindi man lang inangat ang tin
Tulala pa din si Mayumi kinabukasan. Mabango at masagana ang almusal ngunit wala siyang gana. Ngayon lang siya nawalan ng gana sa pagkain sa laki ng problema niyang dinadala."Ayusin mo ang mukha mo pababa na si mommy," siko sa kanya ni Cayden.Agad siyang ngumiti ng matamis sa matandang padating. Hindi siya dapat mandamay ng iba sa problema niya. Wala namang ibang tutulong sa kanya kundi ang sarili."Magandang umaga po. Kain na po kayo Mommy Cecil.""Bakit mukhang pagod ka, ang aga aga pa. Hindi kaya naglilihi ka na?"Muntik siyang mabulunan sa kinakain. Nanlaki ang mata niya ng maalala na hindi siya umiinom ng contraceptive. Saan nga ba niya naitago ang gamot na ibinigay ng doctor? Nawala na sa isip niya.Nasamid naman si Cayden at uminom ng tubig."Mom, tinulungan lang ako ni Mayumi na tapusin ang paperworks. Hindi ba at sabi ko sa inyo ay gusto niyang matuto sa pasikot sikot sa negosyo."So ayun pala ang dahilan nito sa pagpipilit na maging sekretarya siya para mas mapaniwala si M
Binawi ni Mayumi ang kamay na hawak ni Cayden. Baka matsismis sila ng CEO, mas humirap ang buhay niya sa kumpanya.Huminto ang sasakyan ni Cayden sa harapan nila. Nakatingin lahat ng empleyadong pauwi. Mas lalaki ang tsismis kapag pumasok siya sa kotse at umuwi sila ng sabay."Cayden, mauna ka na. May pupuntahan pa akong importante," aniyang nagmamadaling tumakbo at tumawid sa kabilang kalsada. Hindi na niya hinintay ang sagot nito.Nagulat siya ng may humintong sasakyan sa harap niya. Nanigas ang katawan niya ng ibaba nito ang bintana. Si Don Manuel!"Small world Mayumi. So nagtatrabaho ka pala sa Villamor Realty Corporation. Pumasok ka sa kotse para makapag-usap tayo."Nilakasan niya ang loob at pumasok sa sasakyan kahit pa tila dinadaga ang dibdib. Papakiusapan niya ang matanda na bigyan pa siya ng palugit para makabayad."Don Manuel, bigyan mo pa po ako mg konting panahon at titiyakin ko pong makakabayad ako.""Pagod na akong maghintay, Mayumi. Alam mong matagal na kitang hinihint
Nagpanting ang tenga ni Thesa ng madinig ang sinabi Mayumi. Akmang susugurin siya nito."Wow, hindi ka lang palpak na sekretarya, ilusyunada ka pa! Makakatikim ka sa akin!"Mabilis na nakaharang si Cayden."Thesa, let's talk outside."Lumabas si Cayden sa opisina bitbit si Thesa na nanggagalaiti sa kanya. Nagkaroon ng pagkakataon si Mayumi na lapitan si Henry ng sila na lang."Henry, bakit ba biglang nangailangan ng secretary si Cayden?""Hindi ko din alam. Bigla na lang sinabi sa akin na babawasan daw ang trabaho ko. Siyempre natuwa ako.""Inalok niya ako kahapon na maging secretary niya. Nakakapagtaka lang dahil naiinis na nga siya sa mansyon tapos magkakasama pa kami sa office.""He is obsessed only with two women, una sa batang nagligtas sa kanya noong teenager siya. Pangalawa, kay Emerald na nakipagbalikan na sa dating asawa. Baka ikaw na ang pangatlo, I'm warning you. Hindi ka basta basta papakawalan ni boss kapag nagustuhan ka niya.""Naku, imposibleng magkagusto sa akin si Cay
Tahimik silang dalawa. Nakaupo si Mayumi, nakayuko. Si Cayden, nakatayo pa rin, ngayon ay nakapamulsa at nakatingin sa kanya.“Cayden, sa tingin ko hindi ako pwedeng maging secretary mo. Nakita mo naman ang mga kapalpakan ko.”“Akala ko hindi ka madaling sumuko. First day pa lang umaayaw ka na.”“Actually, wala naman akong masyadong pake sa ibang tao kaso nahihiya ako na pati ikaw nadadamay. Tsaka hindi ako dumaan sa proseso talagang may masasabi ang ibang tao.”“Then, prove them wrong. Tsaka I feel bored sometimes, I need a toy. Kaya kita dinala dito,” anitong lumapit sa kanya at napatingin sa dibdib niyang basa pa din.Napahinga siya ng malalim. Akala pa naman niya ay bumabait na ito. Gusto lang pala siyang gawing laruan kapag nabo-bored. Ngunit sa halip na mainis ay tila willing siyang maging laruan. Kunsabagay dalawang buwan na lang naman niyang makakapiling ang binata. Dapat niyang samantalahin ang pagkakataong makalapit dito.Nagkatinginan sila. Walang imikan. Binagtas ni Cayden
Si Thesa Ramirez ang dumating, ang head ng Marketing Department. Kilala sa buong kumpanya bilang matalino at matapang.Tumayo si Cayden mula sa kanyang upuan, kalmado ang kilos, pero tiningnan agad si Mayumi sa gilid ng mata.“What’s the problem, Thesa?” tanong nito. Napakagat labi siya sa malaking katangahan.“Heto, Sir Cayden,” sabay pakita ni Thesa ng tablet. “This email was sent to one of our VIP partners. It has the wrong sales figures, the wrong product list, and worst of all, a wrong sign-off with a typo that says Much lust, Mayumi instead of Much trust! Que Horror!”Namutla si Mayumi. “Lagot,” bulong niya. Parang gusto niyang maglaho na lang at kainin ng lupa.“Hindi lang ito nakakahiya, Sir Cayden. This puts our image at risk! The client literally called me asking if we hired an intern to run our corporate correspondence!” dagdag ni Thesa, habang halatang pinipigilan ang sarili na huwag lumipad ang tablet sa ulo ni Mayumi.“Pa-pasensya na, hindi ko si-sinasadya,” nauutal niyan
“Makinig ka. Pulis ako. Ipapaliwanag ko sa’yo ang lahat. Sumama ka sa amin.”Wala siyang nagawa kundi ang sumunod sa lalaki. May kasama itong naka-unipormeng pulis. Isinakay siya sa puting van. Labis ang kabog ng kanyang dibdib.“Huwag kang matakot. Hindi ka namin sasaktan. Kanina, nakita ko ang walang pag-aalinlangan mo sa pagtulong sa nangangailangan. Kaya naman may iaalok kami sa’yo.”Hinubad ng lalaki ang suot na jacket, ipinakita ang isang markang hindi karaniwang badge, kulay itim at pilak na may nakaukit na letrang SFU: Secret Force Unit.Nanlaki ang mata niya.“Gobyerno kami,” patuloy ni Justin. “Lihim kaming yunit na tumutugis sa mga malalaking sindikato. Isa sa mga target namin si Don Manuel.”Napalunok siya sa narinig. “Bakit ako? Wala akong kakayahan sa ganyan. Oo matulungin ako sa nangangailangan dahil alam ko ang pakiramdam ng walang malalapitan. Pero hindi ko kayang banggain si Don Manuel,” mahina niyang sabi.“May koneksyon ka sa kanya. Kailangan namin ng mata at tenga
Hiyang hiya si Mayumi kay Mommy Cecil ng nagawa niyang utangan ito ng pera. Ngunit kailangan niyang kapalan ang mukha."Magkano, hija?" medyo nagulat ngunit kalmadong tanong nito."Isang milyon po.”"Isang milyon? Para saan, Mayumi?”"Ipambabayad ko po ng utang ng nanay ko,” aniyang nagpipigil ng luha.Tahimik ulit si Mommy Cecil. Malalim na nag-iisip."Ibigay mo sa akin ang detalye ng bank mo at ipapadala ko ang isang milyon.”“Talaga po? Papahiramin ninyo ako? Maraming salamat po. Pasensya na po kayo. Babayaran ko din po.”Tila anghel ang tingin niya sa Donya at parang nabunutan ng tinik ang kanyang dibdib.“Anak ang turing ko sa’yo, Mayumi. Magsabi ka lang kapag may problema ka at nakahanda akong tumulong.”Napayakap siya sa matandang naging napakabait sa kanya. Gagawin niya ang lahat upang makabawi dito.***Nakaupo si Mommy Cecil sa mahogany desk, may hawak na checkbook at cellphone. Katatapos lang nitong tawagan ang accountant upang ayusin ang transfer ng pera. May kumatok sa pin
Marahang umalis si Mayumi sa kama. Humiga siya sa sofa. Yumaman lang siya tapos ang problema niya sa buhay. Ayaw na siyang bigyan ni Cayden ng isang milyon. Tila lumobo ang utak niya kakaisip.Maagang gumising si Mayumi para maghanda ng agahan. Naglagay siya ng tatlong tasa ng kape sa mesa. Gunawa niya ang kape gamit ang coffee maker. Nagtrabaho syang barista sa sikat na coffee shop sa lugar nila kaya masarap ang timpla niya.Maya-maya pa'y bumaba si Mommy Cecil na nakangiti sa kanya. Napatingin siya sa matanda. Kung hindi siya bibigyan ng pera ni Cayden baka pwede siyang humiram sa Donya. Ngunit nakaramdam siya ng hiya. May ilang araw pa naman siya para maghagilap ng pera."Aba, Mayumi! Ang sipag mo talaga. Napakapalad naman ng anak ko sa'yo.""Naku, Mommy Cecil, maliit na bagay lang po ito. Si Cayden po kasi, pagod palagi sa trabaho kaya gusto ko po siyang pagsilbihan,” aniyang pilit pinapasigla ang boses.Sakto namang lumabas si Cayden mula sa kwarto. Bagong paligo ito at talaga nam