Maraming salamat po sa pagbabasa, comments, gifts, at gems. Very much appreciated po ang inyong support.
Napatitig si Lucian sa batang nakatingala sa kanya. May kakaiba siyang nararamdaman para dito. O sadyang nag-iilusyon siya ng isang buong pamilya para sa kanila ni Emerald.“Hello, I’m Lucian. What’ your name?”“Zoey. My name is Zoey,” bibong sagot nito.“Ang ganda ng pangalan mo. Bagay sa ganda mo. Gusto mo bang sumama sa kung saan nagkatira ang mommy mo ngayon?”Nanlaki ang mata ng bata. Sunod sunod itong tumango. Parang parehas sila ng mata. Mas pilantik lamang ang pilik mata nito. Heto na naman siya at nakikita ang gustong makita.“Lucian, hindi kailangang tumira si Zoey sa villa. Baka maka-istorbo sa trabaho mo.”“Bakit hindi? Para magkasama kayo. Pati si Luna pwede ding manatili sa villa.”Matigas ang pagtutol niya. “Hindi na. Namasyal lang sila ni Luna. Hindi sila magtatagal at uuwi din.”Kinarga na niya si Zoey upang hindi na makatutol si Em.“Kiel, ayusin mo ang bill nila sa hotel,” baling niya sa secretary.“Teka, Lucian. Hindi pwedeng--“ humahabol pa si Em ngunit naglakad n
“Ang saya ninyo. Emerald, nagtagumpay ka na namang guluhin ang tahimik na buhay ni Lucian. Sino ang batang ‘yan? Anak mo sa ibang lalaki?”“Abby, mag-usap tayo. Huwag kang gumawa ng gulo,” ani Lucian na umahon sa pool.“Huwag mong hayaang gamitin ka ng babaeng ‘yan. Sinungaling ‘yan. Tiyak na masama ang motibo niya sa pagbabalik.”Huli na ng mapansin niya ang paggamit ni Zoey ng water gun at binasa nito si Abby.“Lucian! Tignan mo, mana sa ina ang bata, maldita!” anitong umiwas sa tubig at nagtago sa likod ng lalaki.Hinila na ito ni Lucian upang makalayo sa kanila.“Zoey, magbanlaw ka na,” kinarga niya ang batang nag-eenjoy pa sa paliligo. Sabi na nga ba niya na hindi magandang nandito ang anak.Buong araw silang hindi lumabas na mag-ina ng kwarto. Bukas ay ipapahahatid na niya si Zoey kay Luna. Nakatulog siya ng hapon at paglabas niya ay madilim na. Natanaw niya sa kubo si Lucian. Pinuntahan niya ito.“Nakaalis na ba si Abby?”“Oo, umuwi na siya.”“Anong relasyon ninyo ni Abby?” hind
Nadinig ni Emerald ang mahinang mura sa bibig ni Lucian. Mabilis itong nagbihis. Lumabas ito ng kwarto at sinenyasan siyang huwag lumabas.“Lucian! Lumabas ka!” boses ni Don Mateo. Napakubli siya sa likod ng pinto matapos kuhanin ang panty at ayusin ang damit na nakalilis.Umakyat ang ama nito sa loob ng kubo. Sinalubong ito ni Lucian at nagmano.Isang malakas na sampal ang nadinig niya. Natutop niya ang bibig.“Anong drama na naman ang ginagawa mo? Bakit ka nagbakasyon? Kung ano ano ang inuuna mo! Bumaba ng 5% ang sales this month.”Nahabag siya kay Lucian, hindi alam ng pamilya na naaksidente ito at kasalukuyang nagpapagaling.“I’m still working from here. May mga sabotahe sa kumpanya kaya naapektuhan ang sales. Nakatutok pa din ako.”Isa uling sampal ang nadinig niya. Nakuyom niya ang kamao at pinigil ang sariling ipagtanggol si Lucian. Nakakatakot si Don Mateo.“Sumasagot ka pa. Nakuha kong puntahan ka dahil hindi ka sumasagot sa mga tawag ko! Kundi pa sinabi ni Abby kung nasaan k
“Em, sa akin na lang kayo ni Zoey,” ai Lucian na puno ng emosyon ang mga mata.Tumango si Emerald. Kahit alam niyang kasinungalingan lamang na hindi sila aalis. Magugulo lamang ang buhay nilang mag-ina kung mananatili sila. Base sa reaksyon ng mga magulang ni Lucian, kagaya noon ay basura ang tingin sa kanya. Mabuntis lang siya ay babalik sila agad sa ibang bansa.Hinaplos niya ang mukha ni Lucian. Hindi niya kayang dagdagan ang problema nito.“Nandito lang ako. Hindi kita iiwan. Pero ayokong dumating ka sa puntong kailangan mong mamili sa pagitan ko at ng magulang mo.”“Kung pwede nga lang pumili ng magulang, ginawa ko na,” himutok nito.“Kahit baliktarin ang mundo magulang mo pa din sila. Kausapin mo na lang siguro ng masinsinan.”“Hindi sila nakikinig. Puro pagkita ng pera ang nasa isip nila.”Nakita niya ang frustration sa mukha ni Lucian. Hinaplos niya ang mukha nito. “Everything will be alright.” Dinampian niya ng halik labi nito. Nang ihiwalay niya ang labi ay hinabol nito at h
Sa pagkagulat ni Emerald ay sinagot ni Lucian ang telepono.“Tulog ang mag-ina ko kaya huwag kang mang-abala! Huwag ka na uling tatawag kahit kailan!” anitong pinindot ang power off at muling humiga.Napapikit siya. Baka sumunod si Cayden sa kanila at hanapin sila.“Bakit ganyang ang reaksyon mo? Ayoko ng alamin kung anuman ang relasyon ninyo ng Cayden na ‘yan pero hindi na niya kayo mababawi. Isang pamilya na tayo.”Napalunok siya. Malaking gulo kapag nagkataon. Huminga siya ng malalim. Pero baka naman bumalik na ang alaala ni Lucian ay tiyak na kusa na siya nitong papalayasin.“Matulog ka na, Em. Huwag kang mag-overthink. Basta walang kahit sino ang makakapaghiwalay sa atin.”Tumango na lamang siya dahil hindi niya alam ang sasabihin. Muli siyang humiga at pinilit matulog.Nakatagilid siya kay Lucian. Naalimpungatan siya ng pinaghiwalay nito ang kanyang hita at ibinaba ang panty niya. Marahan itong bumaba hanggang sa kanyang hiyas at hinimod ang kanyang biyak. Hindi niya napigil ang
“Subukan mo lang. Kahit kahuli-hulihang patak ng dugo mo ay hindi ko titigilang ubusin kapag may nangyaring hindi maganda sa anak ko!” ani Emerald na binunggo ang babae bago sila lumayong mag-ina.Labis ang pangamba niya. Kailangan na talaga nilang bumalik sa ibang bansa. Sana ay nakabuo na sila ni Lucian. Napakailap ng katahimikan sa buhay niya. May banta na sa buhay ni Zoey. Kinilabutan siya sa maaaring mangyari. Baka maging kriminal siya kapag nagkataon.Humabol si Abby. “Huwag mong sabihing hindi kita binalaan.”“Pinabalaan din kita. Alam kong hindi ikaw ang nagligtas kay Lucian sa sunog. Kilala ko kung sino. Kung ayaw mong sabihin ko kay Lucian ang lihim mo at mawalan siya ng dahilan para pakisamahan ka. Tigilan mo kami ng anak ko. Maghintay ka lang, aalis kami ng kusa.”Hinawakan siya nito sa braso. “Huwag mong sasabihin kay Lucian ang nalalaman mo. Sino ang nagligtas sa kanya? Sabihin mo sa akin!” anitong pinandilatan siya.Umismid siya at iniwan ang babae.Bumalik na sila sa vi
“Em, may pag-uusapan lang kami ni Kiel,” ani Lucian hinalikan si Emerald sa noo na ayaw siyang pakawalan.Pumasok sila ni Kiel sa study area.“Alam mo ikaw, lagi kang wrong timing! Anong balita?” irritable niyang sabi.“Sir Lucian, good or bad news? Anong gusto ninyong mauna?Matalim ang tingin niya sa secretary.“Unahin ko na ang bad bews, wala talaga akong makitang impormasyon tungkol kay Cayden Villamor. Hindi kaya hindi niya ‘yan tunay na pangalan? Nagbayad ako ng top security agent sa bansa pero unavailable daw pati negosyong hawak nito kaya hinala ko ibang tao o iba talaga ang pangalan niya.”“Ano sabi ng tauhang ipinadala mo sa Australia?”“Pictures lang ang naipadala mula sa CCTV ng mga pinuntahan nitong establishments. Hindi daw nakakalapit dahil madaming security. Nadampot ang isa nating tauhan at ipinakulong.”“So ibig sabihin hindi isang ordinaryong negosyante ‘yang si Cayden.”“Ganoon na nga po. Kinausap ko si Luna at wala din daw siyang alam maliban sa nahaharap sa malak
“Hindi, kakadating ko lang, nabunggo ko nga itong vase. Bakit?” ani Emerald na nakangiti.Nagkaila siya dahil kailangan niyang magpanggap na hindi niya nalaman ang totoong walang amnesia si Lucian hanggang hindi siya nabubuntis. Paghihiganti ulit ang pakay nito. Tama ang hinala niya. Ngunit hindi siya galit o nagrereklamo. Kasalanan niya na umalis siya ngunit muling bumalik. Kung tutuusin ay siya ang nanggugulo sa buhay nito.“Wala naman. Tara, kumain na tayo ng dinner,” yaya ni Lucian. Nagtungo sila sa kusina. Tinulungan siya nitong maghanda ng pagkain.Naghihiwa siya ng gulay para sa salad ng yumakap si Lucian mula sa kanyang likuran likuran.“I miss you,” anas nito sa tenga niya at hinalikan ang kanyang leeg. Hindi lang labi ang gamit nito kundi pati dila sa paghalik.“I miss you, too,” aniyang hindi bukal sa loob ang sinabi dahil sa natuklasan kanila lang.Naramdaman niya ang kamay nitong gumagapang sa kanyang katawan. Iniharap siya nito at dinampitan ng halik sa labi.“Huy! Naglul
Tahimik silang dalawa. Nakaupo si Mayumi, nakayuko. Si Cayden, nakatayo pa rin, ngayon ay nakapamulsa at nakatingin sa kanya.“Cayden, sa tingin ko hindi ako pwedeng maging secretary mo. Nakita mo naman ang mga kapalpakan ko.”“Akala ko hindi ka madaling sumuko. First day pa lang umaayaw ka na.”“Actually, wala naman akong masyadong pake sa ibang tao kaso nahihiya ako na pati ikaw nadadamay. Tsaka hindi ako dumaan sa proseso talagang may masasabi ang ibang tao.”“Then, prove them wrong. Tsaka I feel bored sometimes, I need a toy. Kaya kita dinala dito,” anitong lumapit sa kanya at napatingin sa dibdib niyang basa pa din.Napahinga siya ng malalim. Akala pa naman niya ay bumabait na ito. Gusto lang pala siyang gawing laruan kapag nabo-bored. Ngunit sa halip na mainis ay tila willing siyang maging laruan. Kunsabagay dalawang buwan na lang naman niyang makakapiling ang binata. Dapat niyang samantalahin ang pagkakataong makalapit dito.Nagkatinginan sila. Walang imikan. Binagtas ni Cayden
Si Thesa Ramirez ang dumating, ang head ng Marketing Department. Kilala sa buong kumpanya bilang matalino at matapang.Tumayo si Cayden mula sa kanyang upuan, kalmado ang kilos, pero tiningnan agad si Mayumi sa gilid ng mata.“What’s the problem, Thesa?” tanong nito. Napakagat labi siya sa malaking katangahan.“Heto, Sir Cayden,” sabay pakita ni Thesa ng tablet. “This email was sent to one of our VIP partners. It has the wrong sales figures, the wrong product list, and worst of all, a wrong sign-off with a typo that says Much lust, Mayumi instead of Much trust! Que Horror!”Namutla si Mayumi. “Lagot,” bulong niya. Parang gusto niyang maglaho na lang at kainin ng lupa.“Hindi lang ito nakakahiya, Sir Cayden. This puts our image at risk! The client literally called me asking if we hired an intern to run our corporate correspondence!” dagdag ni Thesa, habang halatang pinipigilan ang sarili na huwag lumipad ang tablet sa ulo ni Mayumi.“Pa-pasensya na, hindi ko si-sinasadya,” nauutal niya
“Makinig ka. Pulis ako. Ipapaliwanag ko sa’yo ang lahat. Sumama ka sa amin.”Wala siyang nagawa kundi ang sumunod sa lalaki. May kasama itong naka-unipormeng pulis. Isinakay siya sa puting van. Labis ang kabog ng kanyang dibdib.“Huwag kang matakot. Hindi ka namin sasaktan. Kanina, nakita ko ang walang pag-aalinlangan mo sa pagtulong sa nangangailangan. Kaya naman may iaalok kami sa’yo.”Hinubad ng lalaki ang suot na jacket, ipinakita ang isang markang hindi karaniwang badge, kulay itim at pilak na may nakaukit na letrang SFU: Secret Force Unit.Nanlaki ang mata niya.“Gobyerno kami,” patuloy ni Justin. “Lihim kaming yunit na tumutugis sa mga malalaking sindikato. Isa sa mga target namin si Don Manuel.”Napalunok siya sa narinig. “Bakit ako? Wala akong kakayahan sa ganyan. Oo matulungin ako sa nangangailangan dahil alam ko ang pakiramdam ng walang malalapitan. Pero hindi ko kayang banggain si Don Manuel,” mahina niyang sabi.“May koneksyon ka sa kanya. Kailangan namin ng mata at tenga
Hiyang hiya si Mayumi kay Mommy Cecil ng nagawa niyang utangan ito ng pera. Ngunit kailangan niyang kapalan ang mukha."Magkano, hija?" medyo nagulat ngunit kalmadong tanong nito."Isang milyon po.”"Isang milyon? Para saan, Mayumi?”"Ipambabayad ko po ng utang ng nanay ko,” aniyang nagpipigil ng luha.Tahimik ulit si Mommy Cecil. Malalim na nag-iisip."Ibigay mo sa akin ang detalye ng bank mo at ipapadala ko ang isang milyon.”“Talaga po? Papahiramin ninyo ako? Maraming salamat po. Pasensya na po kayo. Babayaran ko din po.”Tila anghel ang tingin niya sa Donya at parang nabunutan ng tinik ang kanyang dibdib.“Anak ang turing ko sa’yo, Mayumi. Magsabi ka lang kapag may problema ka at nakahanda akong tumulong.”Napayakap siya sa matandang naging napakabait sa kanya. Gagawin niya ang lahat upang makabawi dito.***Nakaupo si Mommy Cecil sa mahogany desk, may hawak na checkbook at cellphone. Katatapos lang nitong tawagan ang accountant upang ayusin ang transfer ng pera. May kumatok sa pi
Marahang umalis si Mayumi sa kama. Humiga siya sa sofa. Yumaman lang siya tapos ang problema niya sa buhay. Ayaw na siyang bigyan ni Cayden ng isang milyon. Tila lumobo ang utak niya kakaisip.Maagang gumising si Mayumi para maghanda ng agahan. Naglagay siya ng tatlong tasa ng kape sa mesa. Gunawa niya ang kape gamit ang coffee maker. Nagtrabaho syang barista sa sikat na coffee shop sa lugar nila kaya masarap ang timpla niya.Maya-maya pa'y bumaba si Mommy Cecil na nakangiti sa kanya. Napatingin siya sa matanda. Kung hindi siya bibigyan ng pera ni Cayden baka pwede siyang humiram sa Donya. Ngunit nakaramdam siya ng hiya. May ilang araw pa naman siya para maghagilap ng pera."Aba, Mayumi! Ang sipag mo talaga. Napakapalad naman ng anak ko sa'yo.""Naku, Mommy Cecil, maliit na bagay lang po ito. Si Cayden po kasi, pagod palagi sa trabaho kaya gusto ko po siyang pagsilbihan,” aniyang pilit pinapasigla ang boses.Sakto namang lumabas si Cayden mula sa kwarto. Bagong paligo ito at talaga na
Bumangon si Cayden at pumasok sa banyo upang maligo. Hinintay ni Mayumi ang paglabas nito. May hinanap siya sa bag at nakita niya maliit na bote ng langis at kumuha siya ng isang tuwalya."Cayden, gusto mo bang i-masahe ko ang likod mo? Parang pagod ka kasi."Lumingon si Cayden, at sa halip na ngumiti, napakunot ang noo."Kahit anong gawin mo ay hindi kita papahiramin ng pera.”Napaatras si Mayumi, kita sa mukha ang pagkabigla at medyo nasaktan kahit sanay naman siyang minamaltrato ng nanay at kapatid."Hindi kita pipiliting bigyan ako ng pera. Gusto lang kitang tulungang gumaan ang katawan mo,” aniyang napayuko."Gusto kong magpahinga. Umalis ka diyan.”Maingat ang mga hakbang niya, hawak pa rin ang maliit na bote ng langis."Alam kong pagod ka. Mas marerelax ka at makakatulog kapag minasahe kita,” mahinahong sabi niya.Hindi umimik si Cayden. Bumuntong-hininga lang siya, pero hindi umalis. Dahan-dahan siyang lumapit at naupo sa gilid ng kama. Binuksan niya ang bote ng langis at pina
“Maliwanag ang sinabi ng nanay mo. Sumama ka na sa akin ng wala ng problema,” sabi ni Don Manuel. “Nakikiusap ako na bigyan ninyo pa ako ng konting palugit. Babayaran ko ang isang milyon.”“Isang linggo. Kapag hindi mo ako nabayaran, sasama ka sa akin sa ayaw at sa gusto mo,” anitong umalis na.Dumating na ang kanyang sundo. Hindi maiwasang mapaluha ni Mayumi habang sakay ng kotse. Kailangan niyang maglabas ng isang milyon sa isang linggo. Si Cayden ang pag-asa niya. Sinabihan niya ang driver na gusto niyang puntahan sa opisina ang binata.Namangha siya sa napakataas na gusali sa kanyang harapan. Parang gusto na niyang umatras kaso ay kailangan na niyang makausap si Cayden.Inihakbang niya ang mga paa papasok. Abalang-abala ang reception area. Simple ang damit niya pero maayos naman. Naka-smile siya at excited. Namangha siya sa disenyo ng loob ng building. Sobrang yaman pala talaga ni Cayden. Napadaan siya sa tila exhibit ng mga mall na pag-aari ng Villamor Realty Corporation.Lumapi
Inawat ni Mayumi ang luhang nagbabadyang pumatak. Hindi siya dapat sensitive dahil trabaho ang pinasok niya at walang namilit sa kanya. Hindi naman permanente ang sitwasyon niya.Nanatiling nakapasok ang malaking ari ni Cayden sa kanyang hiyas. Mukhang hanggang madaling araw na naman ang gusto nito. Hindi siya nagkamali at kumakadyot itong muli. Maya mga pinagawa pa itong posisyon sa kanya na tila sila nag-eexperiment.Kinabukasan ay araw na ng pag-uwi nila. Napuyat siya sa magdamag na pag-angkin nito sa kanya. Plano niyang tulugan lang ito sa byahe para na din makaiwas.Nakauwi na sila sa mansyon. Binaba niya ang bitbit na bag habang si Cayden ay agad na nagtungo sa kusina upang kumuha ng tubig. Sinalubong sila ni Mommy Cecil.“Kumusta? Nag-enjoy ba kayo?” anang Donya na niyakap silang dalawa.Mabilis ang kamay ni Cayden na umakbay sa kanyang balikat.“Yes, mom. Sobrang saya namin.”“Opo, sobrang nag-enjoy po kami lalo po ang anak ninyo. Salamat po.”“Naku, sana naman ay magkaapo na
Mabilis na naglayo at nag-ayos sila Mayumi at Cayden. Hinintay nilang lumagpas ang mga kabataan ngunit tumambay ang mga ito sa mismong harap nila. Hinala siya ng binata pabalik ng villa. Halos kaladkarin siya nito sa pagmamadali.Paglapat ng pinto ay agad nitong nilaplap ang kanyang labi. Para itong teenager na atat na atat. Ipinagdidiinan nito ang ari sa kanyang puson.Sunod-sunod na katok ang nadinig nila.“Sir, Ma’am! Pasensya na po, pero kailangan kayong lumipat ng villa. May problema po sa plumbing system ng inyong banyo. May leak na at baka lumala,” anang staff sa labas.Napalitan ng pagkadismaya ang pagnanasa sa mukha ni Cayden. Napakamot ito sa batok, habang siya ay napabuntong-hininga.Matapos ang abalang paglilipat ng villa, halos isang oras ding nag-ayos sina Cayden at Mayumi sa bagong silid na malayo sa una nilang tinuluyan. Mas maluwag, may jacuzzi sa balkonahe, at tanaw ang paglubog ng araw. Sa wakas, tila nagbabalik na ang kilig at kasabikan sa pagitan nila."Mas magand