“BRO, HOW ARE YOU?”
Napalingon si Sen. Javier sa pinagmulan ng boses. Lumapit ang dalawa niyang barkadang sina Benny at Michael. Javier gave them a toast. Ang dalawang ito lang ang malalapit niyang kaibigan since college days. “Guess about the rumors we heard?!” Napabuntong-hininga siya. “Yeah, iyan rin ang panunukso sa ’kin ng ka-batchmates ko nitong reunion namin,” malamig niyang sagot. “So, ano ang balak mo sa issue’ng iyan?” concerned na tanong ni Benny. Natahimik siya at napasandal na lamang. “Alright, we have a dare. Make sure na gagawin mo ito. Just to shut the rumors.” He smirked. Ano na naman kayang kalokohan ang pumasok sa isipan ng mga ito? “Hanap ka ng babaeng fit sa panlasa mo ngayong gabi rito sa party. Ano game?” Napailing siya. Hindi niya type ang mga babaeng mayayaman. Ang totoo, simula nang mawala sa buhay niya ang kaniyang highschool sweetheart ay nawalan na siya ng ganang umibig pang muli. Maraming babaeng nagtangkang lumapit at lumandi sa kaniya subalit siya na mismo ang kusang lumalayo. Wala siyang panahon sa mga ito. But deep inside, napaisip siya. What if subukan niya? Paano kung magpatuloy ang panunukso at pagtsismis sa kaniyang bakla siya? Baka sa susunod na taon na mag-declare uli ng reunion, siya na naman ang pag-usapan ng lahat? Panira talaga sa imahe ang issue’ng iyon. “Ano, game? That's the only thing you can do for now. Isipin mo ang edad mong 42. Kahit na sino mapapaisip na gay ka dahil hanggang ngayon wala ka pa ring asawa at anak,” wika naman ni Michael. Tiningnan niya ito nang masama. Paulit-ulit na lamang niyang naririnig ang mga katagang iyon. Sabagay, wala namang masama kung susubukan niya ang suhestiyon ng mga kaibigan. Baka nga makatulong pa iyon. Isa pa, for now lang naman hangga't mainit pa ang issue tungkol sa kaniya. Pwede naman siyang makipaghiwalay pagdating ng araw kapag lumamig-lamig na ang issue. Makakasira kasi ang tsismis na iyon sa image niya bilang senador ng bansa lalo pa't election na sa susunod na taon. Nilibot niya ng tingin ang paligid. “Yown!” Nag-apiran ang dalawa. Huminga siya nang malalim. “So ganito, kung sino man ang unang babaeng tumingin sa ‘yo ngayon rito sa party ay liligawan mo’t pakakasalan. Dare?” “Kasal agad?” kunut-noo niyang protesta. “Siyempre, para tigilan ka nila kaagad,” mahinahong wika ni Benny. He sighed and cleared his throat. Tumango siya bilang tugon. Ngumiti naman ang mga ito. ***** ISANG MALAPAD na red carpet ang bumungad kay Francesca nang pasukin niya ang entrance ng isang luxurious hotel. Ginaganap ng mga oras na iyon ang isang social event. Pinasadahan niya ng tingin ang malawak na bulwagan. Gaya ng nakasanayan, taun-taon ginaganap ang event na iyon para sa ugnayan ng mga mayayamang businessman sa industriya at mga kilalang bigating pulitiko. Pumunta siya roon para sa presensya ng kaniyang lolo na dating Presidente ng bansa at sa amang nasa States sa ngayon. Napatingin siya sa gawi ng fiancé niyang si Lucas na nakangiti habang kinakamayan ang ilang mga bisitang naroon. Natuon ang paningin niya sa pamilyar na babaeng katabi nito na animo'y linta kung makadikit. Habang hawak-hawak naman nito sa braso ang fiancé niya. Tila kumulong bigla ang kaniyang dugo sa kaniyang nakita. Kasabay niyon ay ang pagdaan naman ng waiter sa gilid niya. ‘Cheater..’ Mabilis niyang dinampot sa tray ang wine glass na may lamang alak. Nilagok niya ang kalahati niyon at walang anu-anong naglakad siya palapit sa mga ito. Nang makalapit ay lakas-loob niyang binuhusan ng wine ang dress ng babae. Nanlaki ang mga mata ni Selina sa ginawa niya. She crossed her arms habang sarkastiko niya itong nginitian. Matalim naman ang naging tingin sa kaniya ni Lucas. “Francesca, don't make a scene here,” mariin ngunit pabulong nitong wika. Nasaktan siya ng hawakan siya nang mahigpit ni Lucas sa braso dahilan para maagaw ang atensyon ng ibang panauhin roon. “Babe, bitiwan mo ‘ko nasasaktan ako. Ano ba?!” “Talaga bang gusto mong gumawa ng eskandalo rito?” Nanlilisik ang mga mata nito. “Bakit? Nahihiya ka ba na malaman ng lahat kung gaano ka katraydor at manloloko? Kay Selina pa talaga!” Hindi niya napaghandaan ang ginawang pagtulak sa kaniya ni Selina dahilan para matumba siya at mapaupo sa sahig. Napangiwi siya sabay ng pagkuyom ng kamao. Tinitigan niya ito nang masama. Ngumisi lamang ito. “Oh, Ms. Barcelona. Hindi ko inaasahan na ganyan ka ka-confident. Well, I thought you two had broken up already.” Lumapit sa kaniya si Selina na nakangiti. Hindi niya inalis ang masamang tingin rito. Pakiramdam niya ay siya tuloy ang nagmumukhang talunan sa harap ng mga ito. Pinilit niyang tumayo ngunit nabali ang heels ng sandals niya. “I've told you, na huwag kang mag-eskandalo,” ani Lucas. “Look at you, don't you see yourself? A big, fat woman. Nagtataka nga ako kung paano ka naging fiancée ni Lucas. Sa pangit at taba mong iyan, I don't know if there's someone na magkakagusto sa ‘yo. Nakakadiri ka.” Naglakad si Selina at kumuha ng wine at dahan-dahan siyang binuhusan sa damit. Napatingin siya sa paligid. Narinig niya ang ilang tawanan at mapanghusgang tingin ng ilang mga guest sa party. Nangingilid na ang luha niya sa kahihiyan nang dumako ang paningin niya sa papalapit na gwapo at matipunong lalaki. ‘Senator..’ Lumakas ang kabog sa dibdib niya nang mga sandaling iyon. “Are you okay, honey?” tanong nito sa malambing na boses. ‘Ano raw? Honey?’ Teka, paano siya nito naging honey? ‘Lakas yata ng tama nito..’ Lihim siyang napangiti. Napalitan ng kung anong kilig ang kanina’y kahihiyan. “Hmm,” tugon niya. Nagulat siya nang buhatin siya nito. Papalag pa sana siya nang maamoy ang pabango nitong tila nakakaadik. Humarap at tumingin ito nang masama sa dalawa. “Ahm, Sen. Javier.. Let me explain,” natatarantang saad ni Selina. “Don't you dare touch my woman! One more finger, and you will regret,” husky ang boses na wika ng senator. Parehong natigilan ang dalawa nang muli itong magsalita. “Everyone, I wanted to reveal my secret long time girlfriend and now my fiancée. Whoever tries to lay a finger on her will cost a life,” diniinan pa nito ang huling katagang binanggit. Pagkuwa'y tumalikod na ito at naglakad palayo habang buhat-buhat siya.Kinabukasan ay sinamahan siya ni Sen. Javier sa ospital. Humarap sila sa kakilala nitong doctor. Sinabi at ikinuwento nito sa manggagamot ang kaniyang kalagayan. Tiningnan naman siya ng kilalang neurologist kung ano na ang kaniyang health status sa ngayon. Nakita ng doctor kung gaanong napinsala ang kanyang utak sa aksidenteng natamo dalawang taon na ang nakararaan. Matapos ang ilang consultations at ilang procedures. Sinabi ng doctor sa kaniya na may tsansa pang bumalik ang memorya niya ngunit tatagal pa iyon nang mga buwan o ‘di kaya ay taon sapagkat hindi siya agad natingnan noon nang makita siya matapos mangyari ang aksidente.“Mahalaga na natingnan ka sana kaagad noon ng neurologist mo, hija. Napabilis sana ang iyong paggaling. But, don't worry. Even it takes time to heal, fortunately, malaki ang chance na bumalik ang iyong alaala.” Nakahinga siya nang maluwag sa balitang iyon.“Marami pong salamat, doc,” magalang niyang wika. Matapos siya nitong kausapin ay lumabas na siya
Mabilis siyang hinapit sa bewang ng senador at hinatak patungo sa kama. Muli ay pinagsaluhan nila ang isang mainit na sandali. Pampainit sa malamig na panahon. Hanggang sa matapos ang pagsasalo ng uhaw nilang mga katawan. Doon napagtanto ni Francesca ang tunay niyang nararamdaman sa senador.Makalipas ang ilang oras.. Malamig ang simoy ng hangin sa labas na humahampas sa window glass ng kanilang silid. Nagising si Francesca at siya'y bumangon. Nilingon niya si Javier. Nakatihaya ito at mahimbing na natutulog. Ang gwapo pa rin nito sa ayos kahit tulog. Labas ang matipunong pangangatawan sa suot na puting sando.‘Hays.. Tama nga sila, masuwerte nga ang babaeng nagmamay-ari ng puso niya.. Masuwerte ako kung gano’n.’ Dahan-dahan siyang tumayo at naglakad palabas. Isinara niya ang pinto at bumaba ng hagdan. Tanging ilaw lamang mula sa mga chandelier ang nagbibigay liwanag sa paligid. Patuloy siyang naglakad nang tahimik. Walang ingay na maririnig. Mukhang tulog na nga ang lahat.‘Anong
Nakita niya kung paanong napaismid si Danica. Maya-maya'y nagpaalam ito sa senador na puntahan muna si Lewis. Alam niyang iba ang dahilan nito kung bakit ito umalis. Ang pakiramdam ng isang nagseselos. Wala siyang magawa, ayaw niya sanang paglaruan ang feelings ni Danica dahil babae rin siya. Kaya lang, wala na ito sa ayos. Kung anu-ano nang maisipang gawin makuha lamang ang gusto. Hindi nga niya alam kung ito ba ang may pakana ng mga pangyayari kanina sa school. Nagkaroon siya ng pagdududa rito.Tumayo siya at humarap sa malawak na hardin. Malalim ang iniisip habang malayo ang tingin. Napansin iyon ng senador kaya't lumapit ito at tumabi sa kaniya.“Francesca..” Humarap siya rito. Inililipad ng hangin ang mahaba niyang buhok na minsan pa’y naliligaw sa kaniyang mukha.“Sabihin mo sa ‘kin ang dapat kong malaman. Ipagtapat mo sa ‘kin ang lahat,” wika niya kasabay nang pagtitig sa seryosong mukha ng senador. Huminga ito nang malalim. Hindi pa man nakakapagsalita nang mag-ring ang ce
“Anong ginagawa n'yo at bakit hindi n'yo nabantayan nang maigi ang pangyayaring ito?” tiim-bagang na tanong ni Javier sa dalawa niyang tauhan.“Senator, pasensya na po nag-jingle ako kaya't si Brandon po ang naiwan rito kanina habang nasa banyo ako,” kinakabahang saad ng kaniyang driver saka muling yumuko. Ibinaling niya ang matalim na tingin sa bodyguard niyang si Brandon at hinintay na ito naman ang muling magsalita.“Se-Senator, pasensya na po. Hi-Hindi ko ho sinasadyang ma-makatulog. Hindi ko rin po na-napansin ang taong naglagay niyan sa sasakyan ninyo,” nauutal nitong saad. Mas lalong uminit ang ulo niya sa paliwanag ng dalawa. Masyadong naging pabaya ang mga ito. Napasinghap siya.“Brandon, lumayas ka sa harap ko. Simula ngayon, hindi ko na gustong makita ang pagmumukha mo. Hindi ko kailangan ang katamaran mo,” mariin niyang wika. Lumingon ito sa driver niya at pagkatapos ay malungkot na umalis. Hindi niya pinagsisisihan ang ginawa niyang pagsisante rito. Tama lamang iyon. W
Lumipas pa ang mga araw, hanggang sa maganap ang school event ni Lewis. Maraming mga palamuti ang bumungad sa kanila sa entrance pa lang ng international school. Marami ring parents ang makikitang abala sa pag-aayos ng kani-kanilang sarili na nakasuot rin ng mga printed na damit na kagaya rin nila na may kani-kaniyang kulay. Kinakabahan man sapagkat iyon ang kauna-unahang pagkakataon na pumunta siya roon at sumali sa pa-event ng school ng kaniyang anak. Nagkaroon naman siya ng lakas ng loob nang lapitan at yakapin siya ni Lewis. Bumulong ito ng mga salitang nagpaantig ng kaniyang puso. “I am so glad that God answered my prayers, mom. Thank you so much for being such a wonderful mom and a supportive parent as well.” Niyakap niya rin ito nang mahigpit. Sa pagkakataong iyon ay nanaig na sa puso niya ang pagiging isang tunay na ina at magulang ni Lewis. Pakiramdam niya ay pure ang pagmamahal na iyon at hindi pagpapanggap lamang. Mahal na mahal niya ang bata. Ramdam niya iyon sa kan
Medyo kumalma na ang pakiramdam ni Francesca nang makarating na sila ng mansion. Uminom na lamang siya ng gamot kanina sa plane nang hindi na niya makayanan ang sakit ng ulo.“Welcome back po, Ms. Francesca rito sa mansion,” pabulong na wika ni Delta sa kaniya nang nasa main door na sila. Bahagya naman siyang ngumiti. Napalingon siya kay Lewis nang hawakan siya nito sa kamay.“Are you sure you're okay, mom?” concerned na tanong sa kaniya ng anak. Paluhod siyang naupo sa harap nito at marahang hinaplos ang buhok.“Of course, sweetie. Thank you so much.” Tumango ito bago muling nagsalita.“We can't play, mom. But you can do the storytelling you’ve promised, right?” lumungkot ang boses nito sa huling salitang binigkas. Pilit siyang ngumiti para ipahiwatig rito na ayos lang at wala roong problema.“Of course, sweetie. In fact, mommy was okay na compared kanina. We can play later siguro after we eat and took a nap. Okay ba sa ‘yo ‘yon?” Lumiwanag ang mukha nito.“Sure, mom.” Humalik