Chapter 2 [Pagtatanggol]

HINDI NIYA MAIPALIWANAG ang kaligayahan na kaniyang nararamdaman nang mga sandaling iyon.

‘Sana totoo na lang ang lahat ng ito..’ Lihim siyang napangiti.

Parang may kung anong tumutukso sa kaniyang yakapin ang senador. Mas pinili na lamang niyang maging behave sa mga bisig nito. Napapapikit siya habang ninamnam ang mabangong amoy na dala nito. Minsan lang siyang maka-experience na tratuhin nang ganoon ng isang lalaki. Pero ang tanong totoo nga ba itong lalaki?

Well, kahit nga si Lucas ay hindi nito nagawa ang katulad ng ginagawa ng senador ngayon. Hindi niya naiwasang maikumpara ito kay Sen. Javier. Hindi katulad nitong senador, guwapo na mabait pa. Nai-imagine niya tuloy ang sarili niya na para siyang nasa loob ng isang fairytale na libro.

‘Isang napakagwapong prinsepe na na-in love sa isang matabang prinsesa..’

Napakurap siya nang bigla siya nitong ibaba.

‘Hindi ako nakapaghanda ‘ron ah,’ pairap niyang bulong sa sarili.

Napatingin siya sa paligid. Nasa corner sila malayo sa mga bisita sa party. Inayos ng senador ang nagusot nitong suit. Hindi maiwasan ni Francesca ang mapasulyap nang pasimple sa mukha ng poging senator.

Napakagat-labi pa siya nang magtamang muli ang paningin nila ng hot at gwapong senador ng bansa na si Sen. Javier Ricardo Carpio. Ang hinahangaan at pinapangarap ng lahat ng kababaihan.

‘Tama nga ang usap-usapan na napakagwapo at napakalakas ng karisma ni senator.’ May kung anong bumugsong damdamin sa puso't isipan niya. ‘Sa kabila ng edad niya, hindi halata sa kaniyang nasa 40's na siya. Kahit pa nga siguro’ng mas bata pa sa ‘kin ay malalaglag panty kapag tinitigan ng Greek god na ito... Hays, sayang lang at may nakapagsabing bakla siya.’ Nadismaya naman siya sa huli.

Pinilit niyang makipagtitigan sa senador. Kahit pa alam niyang natutunaw na siya sa titig nitong animo'y hinuhubaran siya.

“Ano yung sinasabi mo kanina?” kunwaring tanong niya upang hindi siya mahalata.

Kailangan niyang lakasan ang loob lalo pa't kaharap niya ngayon ang heartthrob ng senado. Walang emosyon ang mukha na lumapit ito hanggang sa mapasandal siya sa wall. Unti-unting bumibilis ang pintig ng puso niya nang mga oras na iyon.

“I am Senator Javier Ricardo Carpio and you are?” Napatingin siya sa nakalahad nitong kamay.

Kinabahan siya. Akala niya ay hahalikan siya nito.

‘Assuming..’

Oo nga pala't hindi pa siya nagpapakilala. Nagdadalawang-isip siya kung kakamayan ba ang senador o hindi.

“Francesca Alexandra Barcelona, granddaughter of the Ex-President Gregorio Barcelona,” tugon niya nang tanggapin ang pakikipagkamay nito.

Napapikit siya nang parang may kung anong kuryenteng dumaloy sa katawan niya mula sa kaniyang palad.

“I wanted to offer you a contract. It's a marriage between you and me.”

‘Ano raw?’

Biglang nagpanting ang tenga niya sa narinig. May kung anong bumara sa kaniyang lalamunan.

“Are you proposing me? Where's the ring?”

Nagsalubong ang kilay nito sa sunud-sunod niyang tanong.

“Sabihin mo nga, naglolokohan ba tayo rito?”

Hindi ito sumagot at tinitigan lamang siya.

“Sige sabihin mo sa ’kin, yung kaninang inangkin mo ‘kong fiancée mo sa harap ng maraming tao. Tapos ngayon kasal naman? Are we playing a game here? Or sadyang nahulog ka na sa ‘kin?”

Muling nagsalubong ang mga kilay nito.

‘Wala ng hiya-hiya ito.. Pakapalan na ng mukha.’

“In return of what I did a while ago, papayag ka sa gusto kong mangyari,” maawtoridad nitong saad. “Isipin mo ang pagpapahiya sa ‘yo kanina, how could you repay me?”

“Ah, e–” hindi niya alam kung saan hahagilap ng maisasagot.

Nanlaki ang mata niya sa ginawa nitong paglapit nang husto. Halos isang dangkal na lang ang layo sa pagitan ng kanilang mga mukha.

“I don't accept no for an answer,” mariin nitong saad.

Napataas ang kilay niya. Sino ba ito para utusan siya? Isa pa, hindi naman siya ang unang lumapit at humingi ng tulong rito. Bigla lang naman itong dumating ng walang pasabi. Well, deep inside nagpapasalamat pa rin naman siya pero–.

“Alright, let me tell you this. You heard the rumors about me, didn’t you?” Bahagya itong umatras.

Naalala niya ang narinig niyang tsismis tungkol sa senator.

“So, totoo iyon?”

“Be my wife, don't worry it's just a contract marriage. No kisses, no hugs and even no sex involved.” Napalunok siya sa sinabi nito.

‘Aba totoo nga’ng bakla siya? Gagamitin niya pa ako para pagtakpan ang sarili niya? Kung sabihin na lang kaya niya ang totoo? Hindi ‘yung itatago pa.’

“Maliban roon, I will give you money as payment and a treatment as what a wife deserved,” baritonong saad nito.

“Hindi ako pumapayag. Ano ito, ‘yung artistang mag-asawa tapos in the end na-reveal na bading ang husband niya?”

Tumalim ang tingin ni Sen. Javier sa kaniya na parang nangangain nang buo.

“Pati ba naman ikaw, pinag-iisipan mo ako ng ganyan?”

Napalunok siya.

‘Ano ba dapat kong isipin?’

“Mali ba ‘ko sa sinabi ko?”

Nakita niya ang pagpipigil nito.

“Gusto mong gumanti sa ex-fiancé mo hindi ba?”

Napaisip siya.

“S-sige,” agad niyang pagsang-ayon.

May punto si Sen. Javier. Naisip niya ang ex-fiancé niyang si Lucas. Kung tutuusin magagamit rin naman niya talaga ang senador. Ipamumukha niya sa Lucas na iyon na hindi ito kawalan sa buhay niya.

Maliban roon, maipapakita niya rin na kamahal-mahal din siya sa kabila ng appearance niya. Nakita niya kung paano lumiwanag ang mukha ng senator sa sagot niya.

“Tomorrow morning, ipahahatid ko sa bahay mo ang contract. After you signed it, prepare to leave dahil kukunin ka ng driver.” Tatalikod na sana ito nang–.

“T-teka..”

Muli itong lumingon sa kaniya.

“Ahm, patulong naman oh,” malumanay na wika niya.

Tumingin ito sa paa niya. Lumapit ito at muli siyang binuhat hanggang sa parking area. Nagpatuloy ang kakaibang kilig na iyon. Sinundan niya ito ng tingin hanggang sa mawala na ang senador sa paningin niya. Siguro ay uuwi na lamang siya. Kahihiyan lang ang inabot niya sa party’ng iyon.

Napabuntong-hininga na lamang siya. Papasok na siya ng kotse nang may kung sinong lalaking humatak sa braso niya. Nagulat na lamang siya nang makilala ito.

‘Lucas..’

“Bubuyog nga naman, sinuswerte minsan. Lakas din ng kamandag mo ano, pati ba naman si Sen. Javier? Mahiya ka naman sa hitsura mo.” Duro sa kaniya ni Selina.

“Talaga bang wala ka ng kahihiyan? Pati ba naman bakla pinapatulan mo na ngayon?” ani Lucas habang hindi pa rin siya binibitawan.

Nanlaki ang mga mata nila nang biglang makatikim ng malutong na suntok si Lucas.

‘Sen. Javier..’