Sunud-sunod ang kabog sa dibdib ni Francesca habang papasok sa loob ng kanilang mansion. Eksaktong alas siyete pa lamang nang umaga ay nakarating na siya. Maaga siyang nagpaalam kay Sen. Javier. Pinayagan naman siya nito ngunit sinabi nitong kailangan niyang makabalik agad bago maghating gabi na siya namang ipinangako niya rito. Subalit hindi siya sigurado kung makakabalik siya kaagad kapag nagkita na sila ng kaniyang ama. Kagabi pa lang ay pinaghandaan na niya ang kaniyang mga sasabihin sa ama. Ang lahat ng maaaring idahilan at isagot. Sa mga ganoon kasing sitwasyon ay lumalabas ang pagiging mapang-usisa nitong ama. Napabuntong-hininga siya. Tahimik sa loob, walang ingay na maririnig. Ganoon ang loob ng mansion kapag naroon ang kaniyang ama. Ayaw nito ng maingay, gusto lagi ng tahimik. Naalala niya noong maliit pa siya na napalayas ang isang katulong dahil lamang sa hindi sinasadyang pagbagsak nito ng isang bagay sa sahig. Magmula noon ay kilalang nakakatakot na boss ang kaniyang
Gaya nang ipinangako, sinamahan nilang dalawa ng senador si Ariella. Buong araw ang ginugol niya sa pamamasyal kasama ang mga ito, subalit sa mga exclusive na mga lugar lamang. Ayaw ng senador sa mataong lugar, gusto nitong umiwas sa mga mapang-usisang mata ng publiko. Naiintindihan naman niya ito. Maging siya ay gusto rin ng pribadong buhay. Matapos mamili sa department ay pinuntahan nila ang kabubukas lamang na hotel and resort na malapit-lapit sa planta ng mga ito. Iyon ang unang beses na ipinasyal siya ng senador upang makita niya ang planta ng pamilya Carpio. Buong akala niya ay senador lamang ito ng bansa. Isang simpleng pulitiko, ngunit may itinatago rin pala itong yaman at malalaking negosyo sa likod ng marangal nitong pangalan na Javier Ricardo Carpio. Isa pala sa mga toplist na gumagawa ng jewelries sa buong mundo ay ang pamilya Carpio na pinangungunahan ngayon ng señora matapos masawi ang yumaong asawa nito na sinasabing dating close friend noon ng kaniyang lolo. Nasa
“Masyado kang mapanukso. That's what you deserved,” bulong ni Sen. Javier na nagpatindig sa kaniyang mga balahibo. Naroon pa rin sila nang mga oras na iyon sa shower room. Napakagat labi siya nang maramdaman ang muling marahang paglapat ng mga labi nito sa kaniyang leeg paakyat sa tenga. May kung anong nakapangingilabot na kiliti ang gumapang sa buo niyang katawan. Naroon ito sa kaniyang likuran at patuloy na hinahaplos ang kaniyang hita habang nakahawak pa rin ang isa nitong kamay sa kaniyang bewang. Gusto pa yata ng senador ng isang round at tila hindi pa kontento sa ginawang pag-angkin sa kaniya kanina. Ramdam niya ang matinding kiliti sa ginagawa ng senador habang ikinikiskis ang pagkalalaki nito sa kaniyang hips. Nakakapang-akit. Napapapikit siya. Mabilis nitong hinatak ang hips niya at ipinasok muli ang pagkalalaki nito sa kaniyang pagkababae matapos manigas ulit. Isa na namang paglabas-masok ang ginawa ng senador na nagpaungol sa kaniyang lalo. Ramdam na ramdam niya sa loob
Naalimpungatan si Sen. Javier nang magising nang hapong iyon. Napatingin siya sa orasan. ‘3 o’clock na pala..’ Sabagay, mainit pa naman ang sinag ng araw sa labas. Matatanaw iyon mula sa window glass ng kaniyang silid. Napabuntong-hininga siya nang maalala ang naging huling usapan nila sa phone ng kaniyang inaanak. Nakaidlip na lamang siya sa kahihintay na ito'y dumating. Buong akala niya'y susundin nito ang sinabi niya. Napapikit na lamang siya nang mapagtantong panaginip lang pala ang lahat. Akala niya’y totoo nang pumasok ng kaniyang silid si Francesca, hindi pala. ‘She’s really hard-headed and stubborn,’ bulong niya. Nasapo niya ang kaniyang noo. Maya-maya'y tumayo siya at inayos ang nagusot na damit at shorts. Nagsalin siya ng tubig sa baso at ininom iyon saka pumanaog ng kwarto. Naisipan niyang pumunta ng gym nang mga oras na iyon. ‘Tumataba ka na.. Magaling yatang mag-alaga ang asawa mo..’ He smirked nang maalala ang sinabi ng ate niyang si Ariella. Nasa garden a
“I have a new deal. I will pay for about half million for what happened last night, and for hugging you in the clinic last week. Not only that, I will give you what you want. Just to let things go, dahil ang lahat ng iyon ay pawang pagkakamali lamang. Huwag mong isiping may kahulugan ang lahat ng iyon.” Mas maliwanag pa sa sikat ng araw ang kaniyang narinig mula sa senador. Isang malakas na sampal iyon sa kaniyang mukha. Mas masakit pa ang salitang iyon kesa sa pisikal na harassment. Gusto niyang manampal para magising si Sen. Javier sa mga pinagsasabi nito at maintindihan ang ibig nitong sabihin. Ngunit hindi niya magawa. Pinipigilan niya ang sariling magalit, dahil ayaw niyang manakit.Tanging luha na lamang na kanina niya pang pinipigilan ang malayang dumaloy sa kaniyang pisngi. Nasasaktan ang puso niya. Gusto niyang manumbat, gusto niyang makipagtalo ngunit nag-aalangan siya.“Sa tingin mo, ganoon lang ako kababaw? Kung tatanggapin ko ang alok mo, para na rin akong naging bayaran
“May sakit ka raw?” concerned na tanong ni Sen. Javier. He looked so attractive in his casual white polo shirt and uniqlo shorts. Napalunok pa siya nang mapasulyap sa kabuuan nito. Pakiwari niya’y muling nag-init ang pakiramdam niya. “Ah.. Wa-wala ito. Kaunting sinat lang at.. Ta-trangkaso..” Hindi niya lang masabi na maaaring resulta iyon nang pangyayari kagabi. “Are you sure you're okay? Did you take your medicine?” Muli nitong tanong nang tumayo. “Ah, oo, tapos na.” Tumango ito, ngunit tila hindi pa ito nakontento sa sagot niya. “Let me see..” Namilog ang mata niya nang hipuin nito ang kaniyang noo at braso. Pakiramdam niya tuloy ay nag-blush siya. Binitiwan nito kaagad ang braso niya nang pumasok ang katulong na si Delta. “Make sure everything is clean and in good condition,” saad nito nang maglakad patungong sofa. “Yes, sir,” tugon ni Delta kasabay nang pagtango kay Sen. Javier. Muling sumandal ito at naupo ng maayos. His fingertip pointed on his forehead haban