Nang muling bumalik si Roselynn sa Pilipinas, pakiramdam niya ay parang binilang niya ang bawat araw na parang countdown sa pagkain ng instant noodles — matagal, paulit-ulit, at minsan, walang lasa.
Limang taon. Limang taon ng pagmumuni-muni, pagtitipid sa abroad, at binge-watching ng mga K-drama habang iniisip kung kailan siya magiging leading lady ng sarili niyang buhay.
Pero ayun na nga — bumalik na siya. Buhay, buo, at mas empowered. Hindi na siya 'yung dating Roselynn na palaging umiiyak sa banyo habang kinakain ang last slice ng cheesecake. Ngayon, kaya na niyang ipaglaban ang sarili. At oo, pati ‘yung cheesecake.
Umagang-umaga, lumapag ang eroplano sa isang abalang terminal na amoy kape, jetlag, at konting ulam sa loob ng maleta.
"Roselynn! Dito!" sigaw ni Becky sabay baba ng bintana ng kanyang kotseng medyo masungit na rin ang aircon. Kumakaway siya na parang nasa parade, habang naglalakad si Roselynn na bitbit ang kanyang maleta, backpack, at konting dignity.
Ang bilis talaga ng panahon. Parang kailan lang, sila'y mga teenagers na sabay umiiyak dahil sa heartbreak sa F******k Messenger. Ngayon, mga dalagang tunay na may mga trauma… este, karanasan na sa buhay.
Magkasabay umuwi sina Roselynn at Drake nang araw na 'yon. Si Becky — certified bestie at bunsong kapatid ni Drake — ang sumundo sa kanila. Wala raw siyang choice. “Pag-ibig sa kapatid at kaibigan ‘to, ha,” aniya habang nagmamaneho na parang Grab driver na walang star rating.
Kinagabihan, sinundo ni Drake si Roselynn para sa family dinner. Gaya ng inaasahan, halos magpiyesta ang magulang nila sa tuwa. Literal na may lechon. At hindi pa man sila opisyal, tinawag na siyang “manugang” ng nanay ni Drake habang iniabot ang mangkok ng sinigang.
“Anak, ikaw na bahala sa anak kong si Drake ha. Masyado ‘yong pihikan sa gulay,” ani Tita habang kinikindatan siya.
Kinabukasan, nakapustura na si Roselynn para mag-apply ng trabaho. Todo blouse, slacks, at confidence. Kaso, nagka-emergency si Drake — nabahing daw nang sunod-sunod at hindi makalabas ng bahay. Sabi niya, “baka flu, baka allergy, baka destiny.”
Kaya ayun, si Becky na naman ang sumundo sa kanya. Sakay sa kotse, naupo si Roselynn sa passenger seat, kinabit ang seatbelt, at bumuntong-hininga.
“Saan tayo magda-drive thru?” tanong ni Becky, “Kailangan mo ng fries para sa lakas ng loob.”
Ngumiti si Roselynn. “Oo nga, baka mas ma-hire ako kung amoy gravy ako.”
"Alam mo ba, pagkauwi mo kagabi, sinabon agad ako ng nanay ko!" reklamo ni Becky habang nginangasab ang isang ensaymada. "At syempre, ikaw na naman ang comparison queen niya. Parang ako raw ay barangay tanod sa tabi ng Miss Universe!"
Napailing si Roselynn. "Ano na namang pa-sakit sa dibdib ang sinabi ni Tita?"
"Sabi ba naman niya, ‘O ayan si Roselynn, ang kinis, parang baby’s butt, ang bihis, parang may sariling stylist! Ikaw, parang hinabol ng bagyo tapos ginupitan ng lasing!’ Tapos dinagdagan pa niya ng ‘Ano ba naman, Becky! Maawa ka sa mata ng tao. Magdamit kang parang babae, hindi yung mas siga ka pa sa kuya mong si Drake!’"
Tumawa si Roselynn habang umiiwas sa talsik ng ensaymada ni Becky. "Grabe si Tita, kung makalait akala mo contestant sa Drag Race!"
"Hindi ba?" umirap si Becky. "Sabi ko nga sa kanya, ‘Eh kung sumama na lang ako kay Roselynn pa-U.K., baka ngayon flawless na rin ako at marunong nang gumamit ng moisturizer!’"
"Ay naku, wag kang magreklamo. Doon, ang gatas mahal, at ang init ng tsaa hindi pang kaluluwa kundi pang sunog ng dila!" sagot ni Roselynn, sabay turo sa manibela. "O, mag-drive ka na lang. Huwag mo nang isipin ang ‘verbal spa treatment’ ni Tita."
Nagkatawanan sila habang binabagtas ang kalsada.
Pagkalipas ng halos isang oras, narating na nila ang Andrade Technology Corporation.
"Naku, sana hindi malate si Kuya kung mag-aapply siya rito. Yung boss diyan, masungit raw—grouchy version ng Santa Claus." bulong ni Becky habang nagta-type sa phone. "Kuya, bilisan mo! Baka sumablay ka na naman gaya nung interview mo sa Petron, kung saan sinabi mong ‘gasoline boy’ ang dream job mo."
"Grabe ka sa Kuya mo," natatawang ungol ni Roselynn.
Habang abala si Becky sa pagmemensahe, sinubukan ni Roselynn mag-search sa phone tungkol sa kompanya. Baka sakaling may tips siya makuha para sa interview.
Ang lumitaw? Mga walang kakuwenta-kuwentang artikulo gaya ng:
“Asher Andrade: Mysterious Young Tycoon or Secret K-pop Trainee?”
“10 Facts About Andrade Corp That Will Make You Say ‘Huh?’”
"Puro kalokohan laman nito," bulong niya sa sarili.
Ang presidente raw ng kumpanya ay si Asher Andrade, 29, fresh pa sa kalendaryo at kalendaryo lang din ang merong detalye tungkol sa buhay nito. Hindi pa tiyak kung single ito, may asawa, o secretly kasal sa trabaho.
“Parang familiar yung pangalan,” bulong ni Roselynn habang kinikilatis ang litrato nito.
Napalunok siya. Naalala niya bigla yung dati niyang pinapantasyang lalaki sa high school.
Pero ngumisi rin siya. “Nako, Roselynn, fantasy mo lang iyon. Malay mo, masungit pala iyan at mahilig makipaglaro sa mga babae?"
Naalala rin niya yung chismis dalawang taon na ang nakalipas—yung napaka-K-drama level ng pag-aagawan ng magkapatid sa pamumuno ng kumpanya.
Yung original na tagapagmana raw, si Simon, nadethrone. Tapos bigla raw may lumutang na long-lost apo, si Asher, na parang karakter sa teleserye: “Biglang Lilitaw, Biglang CEO.”
“Parang telenovela lang ang kwento nito, ha…” bulong niya habang pinipigilan ang sarili na kiligin sa profile pic ni Boss Asher na parang Calvin Klein model.
************
ANG kumpanyang pag aapplyan niya, ay nakakaintimidate na, kahit pa sa building pa lang siya nakatingin, "ang taas naman nito."
Nagmamadali si Drake na pumasok doon. Ng aral pa siya tungkol sa kumpanya, dahil ayaw niyang mapahiya sa harapan ni Roselynn.
Dapat, makapasa siya sa interview na ito!
Ang panel sa interview, ay matataas na executives. Lima sila doon, kabilang si Asher Andrade.
Matapos mainterview ang isang taong mula sa kilalang university, tumingin ang interviewee sa magiging expression ni Asher.
Napansin niya, na ang boss niya ay nakatingin sa surveillance camera, "ano naman ang tinitingnan ni Mr. Andrade doon?"
"Next!" sumigaw ang isang interviewee para sa susunod na applicant,
Ang camera, ay nakatuon sa labas, kung saan ang mga applikante ay naghihintay na matawag. Makikita doon kung paano sila nagbebehave privately.
Biglang nangunot ang noo ni Asher, ng makita ang isang pamilyar na pigura ng isang babae.
"Siya!!" sabi niya sa isipan niya.
Twenty three na ngayon si Roselynn, at hindi na siya ang dating bata na basta na lang makaupo, at walang pakialam sa paligid. Malaki ang ipinagbago niya. Ang kanyang simpleng ngiti ay nagbibigay sa kanya ng malakas na sex appeal!
Biglang bumalik sa isipan ni Asher ang nakaraan nila five years ago, kung saan, umuungol ang babaeng ito at umiiyak sa harapan niya, dahil sa gabi gabi niyang pag gamit sa katawan nito.
********
"Darating na si kuya," sabi ni Becky kay Roselynn.
Umupo ng tuwid si Roselynn at inalis ang kanyang mga mata sa cellphone na kanina niya pa tinititigan.
Hindi kasi malaman ni Roselynn, kung bakit parang kilala niya si Asher.. parang nakita na niya ito somewhere.. o literal na ang mga mayayamang lalaki ay halos magkakapareho ng mga sports? ang basketball?
Pero parehas kasi ito ng apelido, at ang crush niya noon na si Andy noong high school.
"Sorry Rosie, nalate ako," medyo hinahapo pa si Drake ng lumapit sa kanya.
"Okay lang, hindi ka pa naman natatawag," nakangiting sagot niya.
"Wag na nga kayong mag public displays na dalawa, nakakahiya naman sakin no! baka maisipan ko na rin magjowa niyan," reklamo pa ni Becky.
"Saka ka na lang maghanap, kapag nagpakasal na kami ni Roselynn," biro ni Drake.
"Go! magpakasal na kayo! para lalong matuwa ang mga magulang natin, at ng matupad na nila ang pangarap nila na magkaanak ng isang kagaya ni Roselynn," umikot pa ang mga mata ni Becky ng sabihin iyon.
Tumangu tango lang si Drake, saka tiningnan si Roselynn.
Sa totoo lang, naguguluhan pa si Roselynn.
Masaya siya sa buhay niya ngayon, dahil nalagpasan niya ang kanyang traumatizing past dahil kay Drake. Malaki ang naitulong nito sa kanya.
Bago pa magtapat sa kanya si Drake, alam na niyang may pagtingin ito sa kanya. Pero ang kanyang nakaraan, ay nagbigay sa kanya ng pakiramdam na wala siyang kwentang tao. Kaya pinili niyang iwasan ang damdamin ng lalaki, at ng lahat ng lalaki na umaaligid sa kanya..
Kahit pa ayaw niya, nanatili si Drake na nariyan sa kanyang tabi, hindi tumigil ng panunuyo sa kanya, at tinulungan siyang unti unting makabangon mula sa nakaraan.
Akala niya, noong ipagtapat niya sa lalaki na naging surrogate mom siya, ay iiwasan na siya nito, subalit hindi!
Nanatili ito sa tabi niya, at sinabi na hindi naman niya kasalanan iyon, naging biktima lang siya ng pagkakataon.
Kaya iniisip niyang napakaswerte niya dahil may isang Drake na maunawain na dumating sa buhay niya.
"Next! Drake Yulo!" tinig mula sa loob.
"Ako na.." paalam ni Drake sa kanya.
"Good Luck.." sagot niya sa lalaki.
Pagpasok niya sa loob, agad niyang naramdaman ang matalim na tinging iyon sa kany, kaya iniligid niya ang kanyang mga mata para hanapin iyon. Sino pa? ang presidente ng korporasyon!
Nakita ni Asher kung paano makipag flirt si Drake kay Bianca kanina.
Maganda ang naging interview kay Drake, banayad, at professional ang mga tanungan.
Muling bumalik ang mga mata ni Asher sa camera, upang muling magmasid.
Napansin niya na si Roselynn ay nininerbiyos para sa interview ng iba. Para itong nanay na naghihintay sa anak kung pumasa sa exam!
Hindi na nakapagsalita si Roselynn matapos marinig ang batang lalaki, na kinuskos pa ang ilong na para bang siya ang CEO ng isang malaking kumpanya na may budget para sa attitude.Tahimik silang tatlo habang tumatakbo ang oras… at awkwardness."Alam mo, parang ito 'yung eksenang tahimik lang sa pelikula, tapos may crickets sa background," sabat ng batang lalaki, sabay kunwaring sound effects ng kuliglig... “Krrrk! Krrrk!”Tumango ang kakambal niyang babae, na parang sanay na sa stand-up comedy ng kapatid. Mahilig talaga ang kapatid niya sa mga pauyam words.Napapout si Roselynn. "'Wag mo ngang sabihing—""Hoy, babae!" putol ng batang lalaki, sabay kunot-noo. "Pwede bang tawagan mo na lang si Dad at sabihin mong hindi mo kami kayang bantayan? Like, ngayon na.""Excuse me?" Roselynn placed her hands on her hips. "Wala akong sinabing ayaw ko kayong bantayan ah.""Eh kasi para kang poste diyan—hindi gumagalaw, hindi nagsasalita, hindi rin kumikindat," reklamo ng bata, sabay tingin sa kaka
Umalis na si Roselynn.Naiwan naman si Asher na hawak pa rin ang blueprint na iyon. Tumayo siya para magbuhos ng alak sa kanyang baso, at inumin iyon.Ramdam niya ang kakaibang hagod sa kanyang lalamuna, subalit mas ramdam pa rin niya ang kakaibang init na nakita at nakausap niya si Roselynn ng harapan..Muling nabubuhay ang pagnanasa sa kanyang puso..SAMANTALA..Gabing-gabi na nang makalabas si Roselynn mula sa opisina. Mabuti na lang at may bus pa. Kung wala, baka nagpa-cute na lang siya sa guard para magpahatid—charot!Pagkarating sa bahay, bagsak ang katawan pero alerto ang utak. Nag-message agad siya kay Drake.---"Sorry, ngayon lang ako nakareply. Super toxic sa office kanina. Mag-iimpake na rin ako for tomorrow. Text kita later!"Pagkatapos ng message, binuksan na niya ang maleta niya—na may nakatuping damit mula pa noong last vacation niya… noong 2022.Nagri-ring ang phone niya. Si Drake.“Uy, hindi ka pa ba natutulog?” tanong niya, habang inaayos ang travel-sized toiletries
Pagkalipas ng ilang minuto, tapos na si Drake sa kanyang interview.Lumabas na siya mula sa pintuang iyon.Agad na nagtanong si Roselynn,"kumusta?""Medyo tricky ang mga tanong, pero kayang kaya mo naman," nakangiting sagot ng lalaki.Napabuntung hininga siya ng malalim.. "Lord, keri ko sana to," usal niya."Roselynn Palomar!" tawag iyon buhat sa loob.Nagmamadali siyang tumayo, at inayos ang damit na bahagyang nagusot.Kinakabahan siya. Pagpasok niya sa loob, agad siyang tiningnan ni Asher Andrade ng isang plantsadong tingin.Umupo siya ng maayos sa harapan, iniangat ang ulo, nagpakita ng confidence at tiningnan sa mga mata ang mga taga interview.Pero bago iyon, nagpakilala muna siya, "Good morning everyone. Thank you for giving me this opportunity to attend this interview, my name is Roselynn Palomar."Simula ng dumating siya sa Pilipinas, marami na siyang nais pasukannna trabaho, kaya marami ng pumapasok na introduction sa kanyang isipan.Hindi man ito tulad ng ibang introduce you
Nang muling bumalik si Roselynn sa Pilipinas, pakiramdam niya ay parang binilang niya ang bawat araw na parang countdown sa pagkain ng instant noodles — matagal, paulit-ulit, at minsan, walang lasa.Limang taon. Limang taon ng pagmumuni-muni, pagtitipid sa abroad, at binge-watching ng mga K-drama habang iniisip kung kailan siya magiging leading lady ng sarili niyang buhay.Pero ayun na nga — bumalik na siya. Buhay, buo, at mas empowered. Hindi na siya 'yung dating Roselynn na palaging umiiyak sa banyo habang kinakain ang last slice ng cheesecake. Ngayon, kaya na niyang ipaglaban ang sarili. At oo, pati ‘yung cheesecake.Umagang-umaga, lumapag ang eroplano sa isang abalang terminal na amoy kape, jetlag, at konting ulam sa loob ng maleta."Roselynn! Dito!" sigaw ni Becky sabay baba ng bintana ng kanyang kotseng medyo masungit na rin ang aircon. Kumakaway siya na parang nasa parade, habang naglalakad si Roselynn na bitbit ang kanyang maleta, backpack, at konting dignity.Ang bilis talaga
Napailing si Roselynn habang nakatitig sa kisame ng kanyang kwarto. Bakit nga ba parang biglang may eksenang pang-Korean drama sa utak niya? "Ako lang yata ang bida na hindi alam kung sino ang leading lady sa sariling backstory..."Hindi niya man lang nasilayan ang mukha ng babaeng nagsilang sa kanya. Ni pangalan, wala. Parang delivery lang sa Shopee na walang return address.Biglang nag-vibrate ang cellphone niya. Tumatawag si Rebecca Yulo, a.k.a. Becky—ang certified chismosa, moral support, at self-proclaimed life coach niya.Sinagot niya ito agad.Walang “hello-hello.” Diretso agad ang boses ni Becky, parang may dalang megaphone.“HOY! IMPAKTA KA! Pinagtataguan mo ba ko? Bakit hindi ka nagpaparamdam? Totoo ba talagang mag-aaral ka abroad, ha? E paano kung ma-bully ka don? Paano na ang flying kick kong pang-Karate Kid?!"Nagpapatuloy si Becky habang halatang nasa isang kainan. Kita sa screen na nasa maliit siyang restaurant, mukhang hinihintay ang food delivery niya na mukhang overd
"Makinig ka sa akin, Rassel. Dalawa ang anak natin—pawang babae. Oo, hindi mo biological na anak si Mona, pero buong buhay niya, ikaw na ang kilala niyang tatay. Ikaw ang Santa Claus na walang regalo, at tagapayo sa love life na laging palpak. Kaya sana, sana naman, kasama din siya sa plano.."Hindi pa man natatapos si Lorie, biglang nagsalita si Rassel, na ilang buwan nang naka-bakasyon grande sa banig ng karamdaman."Ano ba 'yan, Lorie? Huwag ka na pa-suspense! I-shock mo na ako nang diretsahan. Alam mo naman, mahal kita nang sobra... kaya lahat ng sasabihin mo, irerecord ko sa isipan ko."Hinawakan ni Lorie ang payat na kamay ni Rassel. Sa sobrang payat, puwedeng gawing drumstick sa biology class."Alam kong mahal mo kami ni Mona. Pero heto, napansin mo ba? Plano mong pag-aralin si Roselynn sa abroad—fine, sosyal ka girl! Pero paano naman si Mona? Dalawang taon lang ang tanda niya kay Roselynn, pero ayun, kung saan-saang baranggay na tumatambay. Gabi-gabi, parang may raket. Gusto k