Nang muling bumalik si Roselynn sa Pilipinas, pakiramdam niya ay parang binilang niya ang bawat araw na parang countdown sa pagkain ng instant noodles — matagal, paulit-ulit, at minsan, walang lasa.
Limang taon. Limang taon ng pagmumuni-muni, pagtitipid sa abroad, at binge-watching ng mga K-drama habang iniisip kung kailan siya magiging leading lady ng sarili niyang buhay.
Pero ayun na nga — bumalik na siya. Buhay, buo, at mas empowered. Hindi na siya 'yung dating Roselynn na palaging umiiyak sa banyo habang kinakain ang last slice ng cheesecake. Ngayon, kaya na niyang ipaglaban ang sarili. At oo, pati ‘yung cheesecake.
Umagang-umaga, lumapag ang eroplano sa isang abalang terminal na amoy kape, jetlag, at konting ulam sa loob ng maleta.
"Roselynn! Dito!" sigaw ni Becky sabay baba ng bintana ng kanyang kotseng medyo masungit na rin ang aircon. Kumakaway siya na parang nasa parade, habang naglalakad si Roselynn na bitbit ang kanyang maleta, backpack, at konting dignity.
Ang bilis talaga ng panahon. Parang kailan lang, sila'y mga teenagers na sabay umiiyak dahil sa heartbreak sa F******k Messenger. Ngayon, mga dalagang tunay na may mga trauma… este, karanasan na sa buhay.
Magkasabay umuwi sina Roselynn at Drake nang araw na 'yon. Si Becky — certified bestie at bunsong kapatid ni Drake — ang sumundo sa kanila. Wala raw siyang choice. “Pag-ibig sa kapatid at kaibigan ‘to, ha,” aniya habang nagmamaneho na parang Grab driver na walang star rating.
Kinagabihan, sinundo ni Drake si Roselynn para sa family dinner. Gaya ng inaasahan, halos magpiyesta ang magulang nila sa tuwa. Literal na may lechon. At hindi pa man sila opisyal, tinawag na siyang “manugang” ng nanay ni Drake habang iniabot ang mangkok ng sinigang.
“Anak, ikaw na bahala sa anak kong si Drake ha. Masyado ‘yong pihikan sa gulay,” ani Tita habang kinikindatan siya.
Kinabukasan, nakapustura na si Roselynn para mag-apply ng trabaho. Todo blouse, slacks, at confidence. Kaso, nagka-emergency si Drake — nabahing daw nang sunod-sunod at hindi makalabas ng bahay. Sabi niya, “baka flu, baka allergy, baka destiny.”
Kaya ayun, si Becky na naman ang sumundo sa kanya. Sakay sa kotse, naupo si Roselynn sa passenger seat, kinabit ang seatbelt, at bumuntong-hininga.
“Saan tayo magda-drive thru?” tanong ni Becky, “Kailangan mo ng fries para sa lakas ng loob.”
Ngumiti si Roselynn. “Oo nga, baka mas ma-hire ako kung amoy gravy ako.”
"Alam mo ba, pagkauwi mo kagabi, sinabon agad ako ng nanay ko!" reklamo ni Becky habang nginangasab ang isang ensaymada. "At syempre, ikaw na naman ang comparison queen niya. Parang ako raw ay barangay tanod sa tabi ng Miss Universe!"
Napailing si Roselynn. "Ano na namang pa-sakit sa dibdib ang sinabi ni Tita?"
"Sabi ba naman niya, ‘O ayan si Roselynn, ang kinis, parang baby’s butt, ang bihis, parang may sariling stylist! Ikaw, parang hinabol ng bagyo tapos ginupitan ng lasing!’ Tapos dinagdagan pa niya ng ‘Ano ba naman, Becky! Maawa ka sa mata ng tao. Magdamit kang parang babae, hindi yung mas siga ka pa sa kuya mong si Drake!’"
Tumawa si Roselynn habang umiiwas sa talsik ng ensaymada ni Becky. "Grabe si Tita, kung makalait akala mo contestant sa Drag Race!"
"Hindi ba?" umirap si Becky. "Sabi ko nga sa kanya, ‘Eh kung sumama na lang ako kay Roselynn pa-U.K., baka ngayon flawless na rin ako at marunong nang gumamit ng moisturizer!’"
"Ay naku, wag kang magreklamo. Doon, ang gatas mahal, at ang init ng tsaa hindi pang kaluluwa kundi pang sunog ng dila!" sagot ni Roselynn, sabay turo sa manibela. "O, mag-drive ka na lang. Huwag mo nang isipin ang ‘verbal spa treatment’ ni Tita."
Nagkatawanan sila habang binabagtas ang kalsada.
Pagkalipas ng halos isang oras, narating na nila ang Andrade Technology Corporation.
"Naku, sana hindi malate si Kuya kung mag-aapply siya rito. Yung boss diyan, masungit raw—grouchy version ng Santa Claus." bulong ni Becky habang nagta-type sa phone. "Kuya, bilisan mo! Baka sumablay ka na naman gaya nung interview mo sa Petron, kung saan sinabi mong ‘gasoline boy’ ang dream job mo."
"Grabe ka sa Kuya mo," natatawang ungol ni Roselynn.
Habang abala si Becky sa pagmemensahe, sinubukan ni Roselynn mag-search sa phone tungkol sa kompanya. Baka sakaling may tips siya makuha para sa interview.
Ang lumitaw? Mga walang kakuwenta-kuwentang artikulo gaya ng:
“Asher Andrade: Mysterious Young Tycoon or Secret K-pop Trainee?”
“10 Facts About Andrade Corp That Will Make You Say ‘Huh?’”
"Puro kalokohan laman nito," bulong niya sa sarili.
Ang presidente raw ng kumpanya ay si Asher Andrade, 29, fresh pa sa kalendaryo at kalendaryo lang din ang merong detalye tungkol sa buhay nito. Hindi pa tiyak kung single ito, may asawa, o secretly kasal sa trabaho.
“Parang familiar yung pangalan,” bulong ni Roselynn habang kinikilatis ang litrato nito.
Napalunok siya. Naalala niya bigla yung dati niyang pinapantasyang lalaki sa high school.
Pero ngumisi rin siya. “Nako, Roselynn, fantasy mo lang iyon. Malay mo, masungit pala iyan at mahilig makipaglaro sa mga babae?"
Naalala rin niya yung chismis dalawang taon na ang nakalipas—yung napaka-K-drama level ng pag-aagawan ng magkapatid sa pamumuno ng kumpanya.
Yung original na tagapagmana raw, si Simon, nadethrone. Tapos bigla raw may lumutang na long-lost apo, si Asher, na parang karakter sa teleserye: “Biglang Lilitaw, Biglang CEO.”
“Parang telenovela lang ang kwento nito, ha…” bulong niya habang pinipigilan ang sarili na kiligin sa profile pic ni Boss Asher na parang Calvin Klein model.
************
ANG kumpanyang pag aapplyan niya, ay nakakaintimidate na, kahit pa sa building pa lang siya nakatingin, "ang taas naman nito."
Nagmamadali si Drake na pumasok doon. Ng aral pa siya tungkol sa kumpanya, dahil ayaw niyang mapahiya sa harapan ni Roselynn.
Dapat, makapasa siya sa interview na ito!
Ang panel sa interview, ay matataas na executives. Lima sila doon, kabilang si Asher Andrade.
Matapos mainterview ang isang taong mula sa kilalang university, tumingin ang interviewee sa magiging expression ni Asher.
Napansin niya, na ang boss niya ay nakatingin sa surveillance camera, "ano naman ang tinitingnan ni Mr. Andrade doon?"
"Next!" sumigaw ang isang interviewee para sa susunod na applicant,
Ang camera, ay nakatuon sa labas, kung saan ang mga applikante ay naghihintay na matawag. Makikita doon kung paano sila nagbebehave privately.
Biglang nangunot ang noo ni Asher, ng makita ang isang pamilyar na pigura ng isang babae.
"Siya!!" sabi niya sa isipan niya.
Twenty three na ngayon si Roselynn, at hindi na siya ang dating bata na basta na lang makaupo, at walang pakialam sa paligid. Malaki ang ipinagbago niya. Ang kanyang simpleng ngiti ay nagbibigay sa kanya ng malakas na sex appeal!
Biglang bumalik sa isipan ni Asher ang nakaraan nila five years ago, kung saan, umuungol ang babaeng ito at umiiyak sa harapan niya, dahil sa gabi gabi niyang pag gamit sa katawan nito.
********
"Darating na si kuya," sabi ni Becky kay Roselynn.
Umupo ng tuwid si Roselynn at inalis ang kanyang mga mata sa cellphone na kanina niya pa tinititigan.
Hindi kasi malaman ni Roselynn, kung bakit parang kilala niya si Asher.. parang nakita na niya ito somewhere.. o literal na ang mga mayayamang lalaki ay halos magkakapareho ng mga sports? ang basketball?
Pero parehas kasi ito ng apelido, at ang crush niya noon na si Andy noong high school.
"Sorry Rosie, nalate ako," medyo hinahapo pa si Drake ng lumapit sa kanya.
"Okay lang, hindi ka pa naman natatawag," nakangiting sagot niya.
"Wag na nga kayong mag public displays na dalawa, nakakahiya naman sakin no! baka maisipan ko na rin magjowa niyan," reklamo pa ni Becky.
"Saka ka na lang maghanap, kapag nagpakasal na kami ni Roselynn," biro ni Drake.
"Go! magpakasal na kayo! para lalong matuwa ang mga magulang natin, at ng matupad na nila ang pangarap nila na magkaanak ng isang kagaya ni Roselynn," umikot pa ang mga mata ni Becky ng sabihin iyon.
Tumangu tango lang si Drake, saka tiningnan si Roselynn.
Sa totoo lang, naguguluhan pa si Roselynn.
Masaya siya sa buhay niya ngayon, dahil nalagpasan niya ang kanyang traumatizing past dahil kay Drake. Malaki ang naitulong nito sa kanya.
Bago pa magtapat sa kanya si Drake, alam na niyang may pagtingin ito sa kanya. Pero ang kanyang nakaraan, ay nagbigay sa kanya ng pakiramdam na wala siyang kwentang tao. Kaya pinili niyang iwasan ang damdamin ng lalaki, at ng lahat ng lalaki na umaaligid sa kanya..
Kahit pa ayaw niya, nanatili si Drake na nariyan sa kanyang tabi, hindi tumigil ng panunuyo sa kanya, at tinulungan siyang unti unting makabangon mula sa nakaraan.
Akala niya, noong ipagtapat niya sa lalaki na naging surrogate mom siya, ay iiwasan na siya nito, subalit hindi!
Nanatili ito sa tabi niya, at sinabi na hindi naman niya kasalanan iyon, naging biktima lang siya ng pagkakataon.
Kaya iniisip niyang napakaswerte niya dahil may isang Drake na maunawain na dumating sa buhay niya.
"Next! Drake Yulo!" tinig mula sa loob.
"Ako na.." paalam ni Drake sa kanya.
"Good Luck.." sagot niya sa lalaki.
Pagpasok niya sa loob, agad niyang naramdaman ang matalim na tinging iyon sa kany, kaya iniligid niya ang kanyang mga mata para hanapin iyon. Sino pa? ang presidente ng korporasyon!
Nakita ni Asher kung paano makipag flirt si Drake kay Bianca kanina.
Maganda ang naging interview kay Drake, banayad, at professional ang mga tanungan.
Muling bumalik ang mga mata ni Asher sa camera, upang muling magmasid.
Napansin niya na si Roselynn ay nininerbiyos para sa interview ng iba. Para itong nanay na naghihintay sa anak kung pumasa sa exam!
Maaga pa lang ay abala na si Becky. Nakasuot siya ng corporate attire: puting blouse at itim na palda, may bitbit na laptop bag at ilang folders. Habang nagmamaneho patungo sa opisina, iniisip na niya ang meeting nila mamayang umaga. Pero sa hindi inaasahang pagkakataon, bigla na lang siyang nakarinig ng malakas na tunog.“Argh! Ano na naman ‘to?!” reklamo ni Becky habang kinabig ang manibela at itinabi ang kotse. Paglabas niya, doon niya nakita—flat ang gulong ng kanyang sasakyan.“Naku, malas naman,” bulong niya sa sarili. “First day ng linggo tapos ganito agad? Ano ba naman yan!”Kinuha niya ang cellphone para tumawag ng towing o kahit sinong pwedeng tumulong. Pero sa kasamaang-palad, walang signal ang phone niya sa kalyeng iyon. Napabuntong-hininga siya at halos mapaupo sa gilid ng kotse.“Bakit ba hindi ako nag-aral magpalit ng gulong?”Habang iniisip niya kung anong gagawin, isang kotse ang huminto sa likuran niya. Bumaba ang driver, at sa hindi inaasahang pagkakataon—kilala ni
Pag-uwi mula sa kahihiyan sa coffee shop, halos kumulo ang dugo ni Becky. Hindi siya makapaniwala—ginawa siyang “espesyal na fan” ni Simon, sa harap ng napakaraming tao! Kahit sinong may matinong pag-iisip, siguradong magagalit.'Hindi pwedeng palaging siya ang may huling tawa,' galit na isip niya. Kaya kinabukasan, habang naglalakad pauwi, nakaisip siya ng plano.Magbabalik si Simon sa coffee shop sa Sabado para sa isa pang mini-event. At doon, sisiguraduhin niyang ipapakita sa lahat kung gaano ito kayabang at walang respeto.**************Sabado, dumating si Becky nang maaga. Nakaupo siya malapit sa entablado, kunwari’y abala sa pagbabasa ng libro. Pero ang totoo, may dala siyang marker na permanent—oo, permanent—at balak niyang ipapirma sa notebook niya ulit, pagkatapos ay sisigaw siya sa harap ng lahat na binabastos siya ni Simon.“Titigil ka rin sa pang-aabala mo, Simon Andrade,” bulong niya sa sarili habang nilalagay ang marker sa bulsa ng bag.Nagsimula ang event. Naroon ulit
Pagkatapos ng nakakahiyang insidenteng iniwan ni Simon sa kanya—ang malaswang autograph—nagpasya si Becky na kalimutan na lang iyon at magpatuloy sa kanyang araw. Pero tila hindi mapigilan ng tadhana ang paglalaro.Ilang araw matapos ang paghahanap ng ebidensiya, tinawagan siya ng isang kaibigan upang makipagkita sa isang bagong bukas na coffee shop sa bayan. Pagod siya at kailangan ng pahinga, kaya pumayag siyang pumunta.Pagpasok niya sa café, naamoy agad niya ang halimuyak ng bagong giling na kape. Cozy ang lugar, may mga nakaupo at nagtatrabaho sa kani-kanilang laptops, at may ilang estudyanteng nagre-review. Umorder siya ng cappuccino, saka humanap ng tahimik na pwesto sa gilid.Ngunit bago pa siya makaupo, may tumikhim sa kanyang likuran.“Well, well, well… look who we have here.”Halos malaglag ang tray na hawak ni Becky. 'Si Simon na naman?!' Nakaupo ito sa sulok, naka-shades kahit nasa loob ng café, at abala sa pag-sign ng ilang photocard na halatang dala ng fans.“Bakit para
KAILANGAN ng kumilos ni Becky.Hindi niya akalain, na sa tagal ng pagmamahal ng kanyang kuya kay Roselynn, maiisipan nito na sirain ang kanyang kaibigan. Hindi ganoong uri ng tao ang anyang kapatid, kaya malaki ang pagtataka niya kung bakit naging ganoon ito kaagresibo ngayon, na kahit siyang mismong kapatid, parang kinakalaban nito.Mabuting kuya si Drake, sa totoo lang, napaka close nilang dalawa. Ngunit bigla itong magbago ng tumaas ang posisyon at ilipat sa Laguna.Naalala pa niya, noong makiusap ito sa kanya, na hihiramin ang kanyang ID code upang magbukas ng files. Hindi naman niya inakalang gagamitin ito nito sa kalokohan.Alam niya kung saan nag uugat ang galit ng kanyang kuya.. Selos!Sino ba naman ang hindi magseselos kina Roselynn at sa kanilang boss? Lalo na, ng ilipat ito bilang PA.Nakikita niya, simula pa noong una nilang makita si Asher, na talagang may pagtingin ito kay Roselynn. Halata sa mga ikinikilos nito.Ngunit bakit?Ang isang single dad na may guwapong mukha a
DRAKE's SIDE..Tahimik na pinagmamasdan ni Drake si Roselynn habang papalapit ito sa mesa. Napansin niyang maganda pa rin ito kahit simpleng bihis lang, at may kakaibang kislap sa mga mata nito ngayong gabi. Ngunit may naramdaman siyang bahagyang lamig sa kilos ng babae—parang may nakatagong distansya. Sandali siyang napatitig, ngunit agad ding pinawi ang kutob.“Roselynn,” masiglang bati niya, sabay tayo at halik sa pisngi nito. Hinawakan pa niya ang balikat ng babae, ayaw niyang pakawalan agad. “Buti at nakarating ka.”Napansin niyang parang pilit ang ngiti ni Roselynn, pero hindi na niya pinansin. Mas mahalaga sa kanya na nagkita sila ngayong gabi. Marami siyang gustong ayusin, marami siyang gustong ihanda para sa kinabukasan nila.Pag-upo nila, nag-umpisa siyang magsalita.“Alam mo, ilang taon na rin tayong magkasama,” panimula niya, sabay tingin nang diretso sa mga mata ni Roselynn. “Sa tingin ko, oras na para mag-isip tayo ng mas seryosong direksyon. Plano kong magtayo ng negosy
Maingat na inayos ni Roselynn ang buhok niya sa harap ng salamin. Walang bakas sa mukha niya ang kalituhan at bigat ng dibdib na ilang araw nang bumabalot sa kanya. Sa loob-loob niya, parang hindi niya matanggap na ang taong minahal niya nang buong buo—si Drake—ang may kagagawan ng lahat ng sakit na naranasan niya. Lalong masakit isipin na kahit ang kapatid nito, si Becky, ay kaya din nitong ipahamak.Subalit... mahal niya ba talaga si Drake? o napilitan na lang siyang mahalin ito?Ngunit ngayong gabi, kailangan niyang magpanggap. Hindi pa ito ang tamang oras para ipakita kay Drake na alam na niya ang katotohanan. Kailangan niya ng oras, kailangan niya ng plano. Kaya nang magkasundo silang magkita sa isang tahimik na restaurant sa may Cavite, pilit niyang kinuha ang lakas ng loob.Pagpasok niya roon, agad niyang nakita si Drake. Nakaupo ito sa sulok, may hawak na baso ng alak. Nakaayos pa rin ang suot nito—maamo ang ngiti, wari’y walang itinatagong kasamaan. Parang walang nagbago, k