Fifth...
“Cassian…” ungol ni Ember. Umikot siya paharap dito. Humakbang paatras. At napatingin sa namumukol na pagkalălaki nito na natatakpan lang ng tuwalya. “Tigilan mo nga ‘yan…” saway niya rito. “Wala nga akong gana… isa pa ay four months na ang tiyan ko kaya—”“Kaya dapat hatawin natin at baka next month hindi mo na ako pagbigyan kapag lumaki na ang tiyan mo…” malambing na tugon ni Cassian. Nilapitan niya si Ember at hinapit. Kasunod ay hinăgkan niya ito. At tulad ng dati ay basta simulan ng asawa ay agad nag-init si Ember. Ang sabi niyang walang ganang nararamdaman ay napalitan agad ng pagnanasă. Siya ay palaging parang tuyong talahib na mabilis magningas sa kaunting haplos at hălik lang ng asawa. Siguro dahil buntis siya at mataas ang libido o dahil sadyang gano’n siya kabaliw sa mister at kahit ang katawan niya ay nakokontrol nito.Binuhat ni Cassian si Ember paharap sa kaniya habang patuloy na hinahălikan. Lumakad siya papuntang banyo.Si Ember ay hinubad ang suot na t-shirt at bra,
“Lauren is now in a mental asylum…” kuwento ni Cassian kay Ember isang gabi pagpasok nila ng kuwarto pagtapos nialng maghapunan. “Tuluyan ng bumigay ang utak sabi ni Mathias.”Natigilan si Ember, marami man ginawang masama si Lauren sa kaniya ay hindi ibig sabihin ikakatuwa niya ang nalaman. “Ano kaya ang nararamdaman ngayon ng parents niya?” mahina niyang tanong dahil mas para sa sarili iyon. “Siguradong malungkot si Michelle…”“Seriously?” natawang tanong ni Cassian. “Concern ka pa talaga sa nararamdaman ng mga Villareal? Ni Michelle?! Asawa ko, whatever happened to Lauren are they fault. Kung hindi nila kinunsinti ang mga kalokohan nito ay baka tumino ang utak ng babaeng iyon at hindi naging sinungaling para lang maging pabor sa kaniya ang lahat. Pinahirapan ka nila noon kaya dumating na ang karma nila. Don’t be sad.”Ember only sighed. Wala na siyang masabi. Kahit ano pa ang nakaraan ay hindi niya pa rin naisip kahit minsan na ang magiging dulo ng pang-aapi sa kaniya ng mama niya
“Will you marry me again, asawa ko?” Napatitig si Ember kay Cassian dahil sa tanong nito na hindi nasagot kanina na ibinabalik. Natawa siya ng mahina. Kakalabas lang ng mga Villareals at iyon ang agad nitong naisip sabihin. Nilingon ni Ember sina Melanie, Giancarlo, at Adrian. Lahat sila ay nakikita niya ang saya para sa kaniya. She sighed. “Paano kung hindi ko kayang sagutin agad ang proposal mo?” tanong niya kay Cassian. “Wala ang tatlong importanteng tao na naging bahagi ng buhay ko, Cassian, kaya…” she paused, “kaya parang ang unfair ko sa kanila…” “We will make up to them,” mabilis na wika ni Cassian. “Just answer my proposal at sila na ang susunod kong kakausapin after natin dito,” sinserong pangako ni Cassian. “Gagawin ko ang lahat para matuwa sila sa akin. I promise that your aunts and lola will love me and accept me for you.”“And how confident are you na ‘oo’ ang isasagot ko sa tanong mo?” tanong ni Ember na nangingiti. Gustong pakabahin naman kahit paano ang asawa. “You
Nanlaki ang mga mata ni Lauren. “No!” sigaw niya. Hindi matanggap ang narinig na sinabi ni Ember. “You’re lying!” tungayaw niya. “Cassian never dared to touch you! Ako lang ang mahal niya! And you even told mama na hindi kay Cassian ang anak mo!”Napailing na lang si Ember. Mukhang matutuluyan na si Lauren mabaliw sa tingin niya. “Paniwalaan mo ang gusto mong paniwalaaan, Lauren… Hindi mo man matanggap ang katotohanan ay wala akong pakialam,” aniya pa at saka tinalikuran ito.Lauren grabbed the fork na nakita sa kalapit na mesa at sasaksakin sana si Ember pero humarang si Cassian. Natigilan siya habang nakikipagtitigan kay Cassian na ang mga mata ay puno ng pagbabanta sa kaniya. Napatingin siya sa tinamaan ng tinidor. Napaatras nang makita ang dugo ni Cassian na bumabakas sa suot nito. “Cassian!” shock na hiyaw ni Ember nang makita ang dibdib ng asawa na may mga dugo na sa damit nito. “It’s fine, Em…” bulong ni Cassian sa asawa bago galit na itinulak palayo sa kaniya si Lauren. “Ho
Mapahamak? The word hits Ember. Iyon din kasi ang dating sabi ni Cassian sa kaniya sa dahilan nito kung bakit siya kunwaring diniborsyo. So, why do people think she needs to be left instead of being taken care of? Gusto siyang protektahan pero kailangan siyang iwan. The audacity!Inalis ni Ember ang kung anong negatibong namumuo sa puso at isip niya. Tinitigan niya si Melanie, ang babaeng kahit isang linggo pa lang nang makilala niya ay naging sobrang giliw na sa kaniya. Sobrang bait. Sobrang concern. Now, she knows why…Tiningnan niya kasunod ang kinilalang ina sa matagal na panahon. Si Michelle. Ang babaeng puro paggalang at respeto ang isinukli niya kahit puro sama ng loob ang ibinigay sa kaniya. Life…Ember sighed. Hindi na niya kailangan ng DNA test kung tutuusin, and not even the wisdom of Solomon. Ngayon pa lang nakikita na niya kung sino ang nagsasabi ng totoo sa dalawa. Nilapitan ni Ember si Michelle. “Gusto kong alamin ang buong kuwento kung paano kita naging ina pero al
Nanlaki ang mga mata ni Ember. Napatingin kay Michelle. Nasa mga mata niya ang tanong kung gaano katotoo ang mga sinabi ni Melanie. “Ma?” aniya rito. “Ano pong sinasabi ni Ma’am Melanie?”Nanlaki na rin ang mga mata ni Michelle sa narinig na pangalan ng pakialamerang babae. Melanie? Iyon nga ang pangalan ng ina ni Ember! Ang pangalan ng babaeng dinambana noon ni Joaquin. Amg dahilan na kahit siya ang pinakasalan ng isa ay hindi naman niya naramdaman na mahalin nito kagaya ng uri ng pagmamahal na ibinigay nito kay Melanie. Naningkit ang mga mata ni Michelle sa alaala na pumasok sa utak niya. Tanda niya ang lahat. Ang ilang ulit niyang naramdaman noon na pagkaawa sa sarili dahil itong si Melanie ang patuloy na minahal ni Joaquin kahit siya na ang kasama. She never felt loved by Joaquin as his wife. Kung may naramdaman man siyang pagpapahalaga noon kay Joaquin ay para lang sa isang kaibigan at partner sa pag-alaga nito sa anak na si Ember.Ember blinked. Cleared her throat. Nasa mukha