EP.1 : แอปหาคู่ (นอน)

นิ้วมือเรียวยาวเปิดหน้าสมุดบัญชีของร้านนวดแผนไทยและมุมปากก็ยกยิ้มขึ้นอย่างพอใจ เพราะเดือนนี้ได้ยอดทะลุเป้าที่ตั้งไว้เอาไว้ไปเยอะพอสมควร

“เฮ้อ~ แบบนี้ก็รวยแย่เลยสิ”

เสียงหวานของ ‘อัยรินทร์’ เอ่ยขึ้นพร้อมกอดสมุดบัญชีไว้อย่างมีความสุข ดวงตากลมโตรอบล้อมไปด้วยแพขนตายาวงอนมองไปรอบๆ ร้านนวดโทนมินิมอลขาวครีมของตนอย่างแสนภูมิใจ

แม้ร้านจะไม่ได้ใหญ่มากหรือดังเปรี้ยงปร้างอะไรขนาดนั้น แต่กลับทำเงินให้เธอได้เพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ จนมีเงินเก็บก้อนใหญ่ในเวลาอันรวดเร็ว

“เย็นนี้ไปกินหมูกระทะกันไหมเจ๊อัยย์”

เสียงของ ‘กุ๊บกิ๊บ’ ถามขึ้น เธอเป็นพนักงานนวดที่นี่และสนิทกันกับอัยรินทร์มากที่สุดจากบรรดาหมอนวดนับสิบคนที่มีอยู่ในร้าน

“ไว้รอบหน้าละกัน เย็นนี้ว่าจะรีบกลับไปนอน”

“เฮ้อ...รอบหน้าอีกละ ถามจริงเถอะ แอบซุ่มมีแฟนแล้วไม่บอกกันหรือเปล่าเนี่ย?”

“โอ๊ย~ แฟนเฟินอะไร แค่ทำงานก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้วไหม?”

“ก็ใครจะไปรู้ล่ะ เจ๊เล่นสวยซะขนาดนี้แต่ไม่มีแฟนมันก็น่าสงสัยอยู่แล้วป้ะ” เป็นเรื่องจริงที่เจ้านายของหล่อนทั้งสวยทั้งน่ารัก โดยเฉพาะหุ่นซ่อนรูปนั่นที่ปกติอยู่ร้านแต่งตัวมิดชิด ทว่าเคยไปดื่มด้วยกันครั้งหนึ่ง เห็นใส่ชุดแซ่บๆ แต่งหน้าทาปาก บอกเลยว่าผันตัวไปเป็นดาราหรือนางงามคงจะรุ่งกว่ามาเป็นเจ้าของร้านนวดแผนไทยอย่างแน่นอน

“อวยขนาดนี้อยากได้อะไรจ๊ะ?”

“โบนัสค่า~”

“ทุกวันนี้ก็ให้อยู่แล้วเนาะ!”

“ฮ่าๆๆๆ” หล่อนหัวเราะร่วนเมื่อกวนประสาทได้สำเร็จ “ถามจริงนะ ตอนนี้เจ๊ยังโสดอยู่จริงเหรอ?”

“สวยและโสดมาตั้งแต่เกิดค่า~”

“แล้วไม่คิดจะมีบ้างเหรอเจ๊”

“ไม่อะ ไม่คิดจะมีด้วย”

“ทำไมอะ”

“ก็ไม่ได้ทำไม ก็แค่โสด โอ๊ยถามอะไรเยอะแยะเนี่ย...ไปๆ กลับไปทำงานได้แล้ว มัวแต่มานั่งฝอยอยู่นั่นแหละ”

เสียงหวานออกปากไล่ เพราะพนักงานคนสนิทเอาแต่ถามเรื่องนี้ไม่หยุดเสียที

“ชิ หนูไม่ถามแล้วก็ได้” กุ๊บกิ๊บยู่ปากก่อนจะเดินขึ้นไปเช็กความเรียบร้อยชั้นบน

“ฮู่วว… ไปได้สักที” เธอพ่นลมหายใจออกมาน้อยๆ อย่างโล่งอก เพราะไม่อยากตอบคำถามเรื่องแฟนรอบที่เท่าไหร่แล้วก็จำไม่ได้เหมือนกัน

แล้วเธอเองก็ไม่รู้จะบอกความจริงได้ยังไง เพราะสาเหตุที่อยู่มาจน 24 ปี แต่ยังไม่เคยมีแฟนเลยสักคน เป็นเพราะรสนิยม ‘เรื่องบนเตียง’ ที่ไม่ค่อยจะเหมือนใครเขา

ตึ๊ง!

เสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้น นิ้วเรียวจึงปิดสมุดบัญชีแล้วหันมาสนใจมือถือของตน พอเห็นว่าหน้าจอขึ้นแจ้งเตือนอนุมัติคำขอเป็นสมาชิกแบบวีไอพี ดวงตาก็เป็นประกายวูบไหวเล็กน้อยอย่างตื่นเต้น

‘ยินดีด้วย! คุณเป็นสมาชิกวีไอพีของ Find your real match เรียบร้อยแล้ว!’

“ผ่านสักที สมัครยากเย็นเหลือเกินนะอีนังแอปฯ นี้เนี่ย!”

‘Find your real match’ เป็นแอปพลิเคชันที่พัฒนาขึ้นสำหรับการหา 'คู่รัก' และหา ‘คู่นอน’ ก็ได้เช่นกัน ฟังก์ชันการใช้งานก็คล้ายกับแอปพลิเคชันทั่วไป ทว่าความพิเศษอยู่ตรงที่ถ้าสมัครเป็นสมาชิกวีไอพี จะสามารถคัดกรองคนที่ได้รับรองว่ามีตัวตนจริงๆ ต้องกรอกข้อมูลสมัครหลายขั้นตอน ซึ่งทางแอปฯ ให้การรับรองว่าปลอดภัย เพราะคัดคนเข้มงวดกว่าที่อื่น

สำหรับคนที่ต้องการหาคู่นอนก็ยังมั่นใจได้อีกขั้นเพราะว่าทางแอปฯ ให้ลงรายละเอียดข้อมูลสุขภาพประจำตัวของสมาชิกที่ต้องการหา ‘คู่นอนวันไนท์’ เพื่อคัดกรองว่ามีโรคติดต่อหรือไม่ และที่สำคัญก็คือจะปกปิดข้อมูลรายละเอียดของผู้ใช้ทั้งชื่อ ที่อยู่ และอื่นๆ ให้อย่างแน่นหนาหากว่าเราไม่ต้องการเปิดเผยเรื่องส่วนตัว

ซึ่งภายในระยะเวลาไม่กี่ปี แอปพลิเคชันน้องใหม่มาแรงอย่าง Find your real match ก็เป็นหนึ่งใน TOP5 สำหรับหนุ่มสาวที่ใช้สำหรับนัดหาคู่เดตและคู่นอนมากที่สุด!

“ตั้งโพสต์ได้ด้วยใช่ไหมนะ…” เธอพึมพำเสียงเบา มองซ้ายมองขวาว่าตอนนี้ไม่มีพนักงานอยู่ใกล้ๆ ก็กดเข้าไปดูภายในแอปฯ นิ่งคิดอยู่สักพักก็กรอกข้อมูลสำหรับหาคู่นอนด้วยความตั้งอกตั้งใจ

‘อยากนัด x กับผู้ชาย 2 คนค่ะ…ถ้าแลกรูปกันก่อนได้จะดีมาก ทักอินบ๊อกมาคุยกันได้ค่ะ^^’

พิมพ์เสร็จเธอก็แนบรูปสัดส่วนโค้งเว้าของตัวเองในชุดนอนไม่ได้นอนลายลูกไม้สีดำที่แอบถ่ายไว้เมื่อคืน และไม่ลืมเบลอหน้าแนบลงไปในโพสต์ด้วย

ตึ๊ง ตึ๊ง ตึ๊ง

หลังจากโพสต์ไปได้ไม่กี่นาที เสียงแจ้งเตือนรัวไลก์และคอมเมนต์ก็ดังเข้ามาไม่หยุดจนเครื่องแทบรวนเลยทีเดียว

“คะ คนคอมเมนต์เยอะเกินไปป้ะเนี่ย?”

อัยรินทร์กะพริบตาปริบๆ ไล่อ่านคอมเมนต์และข้อความที่ส่งเข้ามาในช่องแชตส่วนตัวของเธอแล้วแก้มใสก็แดงระเรื่อขึ้นมาทีละน้อย เพราะแต่ละรูปที่ส่งเข้ามามีแต่ภาพสิบแปดบวกและ ‘ของลับ’ กันทั้งนั้น

“ไม่เห็นจะมีแบบสองคนเลยนี่นา…” ส่วนใหญ่ที่ส่งข้อความกันเข้ามา มันจะเป็นผู้ชายแค่คนเดียวเท่านั้น ซึ่งทางแอพฯ มีฟังชันก์การนัดแบบรวมกลุ่มหลายคนอยู่ด้วย

และที่เธอต้องการก็คือสองคนขึ้นไปน่ะสิ!

“ช่างเถอะ…รอไปก่อนแล้วกัน”

คิดได้ดังนั้นเธอก็ปิดมือถือ แล้วไปเดินเช็กความเรียบร้อยภายในร้าน ก่อนจะเก็บกระเป๋าแล้วเตรียมตัวกลับบ้าน เพราะหน้าที่ของเธอนั้นไม่ได้มีอะไรมาก ส่วนใหญ่จะรับสายลูกค้าที่โทรมานัดจองคิวนวดแผนไทย เฝ้าเคาน์เตอร์ต้อนรับด้านหน้า คอยจัดโพรโมชัน และลงคอนเทนต์โพรโมตช่องทางต่างๆ ในโซเชียล

แต่วันนี้เป็นวันทำงานคนจึงไม่ค่อยเยอะมาก และตอนนี้ก็ใกล้ถึงเวลาปิดร้านจึงกลับเร็วกว่าปกติเล็กน้อย

กระทั่งเดินทางมาถึงที่คอนโด ร่างเย้ายวนก็ทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาหนานุ่มสีเทาภายในห้องครู่หนึ่งอย่างอ่อนเพลียเพราะปัญหารถติด สักพักเธอก็ถอดเสื้อผ้าแล้วเตรียมตัวไปอาบน้ำ จะได้รีบไปกินข้าวและดูซีรีส์ที่ดูค้างเอาไว้เมื่อคืน

“อ่าส์…สบายตัวจัง…”

เสียงหวานครางแผ่วพร้อมปิดเปลือกตาลงอย่างผ่อนคลายเมื่อได้นอนแช่น้ำในอ่างและฟังเพลงไปด้วย

แต่เธอยังเสพความสุขได้ไม่ทันไร เสียงมือถือก็ดังขึ้นขัดจังหวะและอารมณ์สุนทรีย์เข้าเสียก่อน อัยรินทร์กลอกตาไปมา พ่นลมหายใจออกมาน้อยๆ ก่อนจะหยิบมือถือที่วางอยู่บนโต๊ะข้างๆ มาดูว่าใครเป็นคนโทรมา

‘แม่’

“คราวนี้จะโทรมาบ่นอะไรอีกล่ะเนี่ย” เธอบ่นอุบอิบเสียงเบาทว่าแววตากลับเป็นประกายความคิดถึงอยู่ในนั้น นิ่งคิดสักพักจากนั้นจึงตัดสินใจกดรับสายในเวลาต่อมา

ติ๊ด!

“ว่าไงคะคุณหญิงสมจิต”

[คุณหญิงบ้านแกสิ...สงกรานต์นี้กลับบ้านไหม?] 

เสียงของ ‘สมจิต’ แม่บังเกิดเกล้าของเธอดังมาจากปลายสาย

“ไม่แน่ใจเลยอะ…ช่วงนี้ที่ร้านหนูวุ่นๆ น่ะ”

[นี่แกยังเปิดร้านนั่นอยู่อีกเหรอ? เมื่อไหร่จะเลิกทำแล้วไปหางานบริษัทหางานราชการเหมือนคนอื่นเขาทำกันสักทีห้ะ? ไม่ก็มาช่วยแม่ทำงานที่บ้านนี่ เดี๋ยวให้เงินเดือน]

“โอ๊ย~ แล้วเปิดร้านนวดมันไม่ดีตรงไหนแม่ อาชีพสุจริตแถมยังเงินดีจะตาย ไม่งั้นแม่จะได้นอนสบายอย่างกับคุณหญิงคุณนาย ได้เงินไปทำห้องเช่า ทำบ้านเช่าแบบนี้เหรอ?”

[ไอ้สบายมันก็สบายอยู่หรอก แต่ชาวบ้านเขาลือกันให้แซ่ดว่าฉันมีลูกสาวเป็นแม่เล้า หลอกเด็กมาเปิดซ่องคอยหลอกรีดไถเงินจากพวกผู้ชายตอนนวด]

“แม่จะสนขี้ปากชาวบ้านทำไม หนูบอกแล้วไงว่าหนูไม่ใช่แม่เล้า แล้วก็ไม่ได้หลอกเด็กที่ไหนมาขายตัวด้วย เราเลิกพูดถึงเรื่องนี้สักวันได้ไหมเนี่ย?” อัยรินทร์พ่นลมหายใจออกมาหนักๆ ทีหนึ่งอย่างเหนื่อยหน่าย เธอกับแม่คุยเรื่องนี้กันตั้งแต่เปิดร้านปีแรกๆ จนกระทั่งตอนนี้เปิดมาได้สี่ปีแล้ว แต่แม่ก็ยังไม่เลิกบ่นเสียที

[จะไม่ให้สนได้ยังไง หมู่บ้านก็เล็กแค่นี้ เรื่องจริงไม่จริงเขาก็นินทากันสนุกปากนั่นแหละ แค่ไม่ได้เรียนต่อมหาลัยฉันก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว…เพราะงั้นก็รีบเลิกทำร้านนี้ แล้วไปหาอย่างอื่นทำซะ หรือกลับไปเรียนมหาลัยก็ได้ไป กลับมาสงกรานต์จะได้สู้หน้าญาติๆ ได้]

“เฮ้อ...เมื่อไหร่แม่จะเลิกพูดเรื่องเรียนต่อมหาลัยสักทีเนี่ย บอกแล้วไงว่าหนูชอบงานนี้ แค่เลี้ยงตัวได้ก็พอแล้วไหมอะ ทำไมต้องสนคนอื่นด้วย?”

เธอถอนหายใจยาวพรืด ก่อนจะถามผู้เป็นแม่อย่างน้อยอกน้อยใจ

จริงอยู่ที่เธอไม่ได้เรียนต่อมหาวิทยาลัย แต่นั่นก็เป็นเพราะว่าเธอทำงานอย่างหนักและเก็บเงินเพื่อสานฝันอาชีพที่ตัวเองชอบ และมันก็ยังทำเงินให้ได้มากเสียด้วย ทว่าผู้เป็นแม่กลับเอาแต่สนคำนินทาของพวกชาวบ้าน ซึ่งพวกเขาไม่ได้รู้เรื่องราวหรือตัวตนที่แท้จริงของเธอ วันๆ เอาแต่จับกลุ่มกันนินทาแล้วใส่สีตีไข่เพียงเพราะว่ามาเปิดร้านนวดแผนไทยที่เมืองกรุง

[แต่เรื่องงานของแกมันก็กลายเป็นเรื่องฉาวโฉ่ไปทั่วหมูบ้านแล้ว ฉันเดินไปวัด ไปตลาด ไปที่ไหนก็ได้ยินแต่เรื่องนี้ จะไม่ให้เก็บมาคิดได้ยังไงฮึ?]

“……”

ในตอนนี้ไม่รู้เลยว่าเธอควรจะต้องรู้สึกยังไง

คุยกับคนที่สนใจคำพูดของคนนอก แต่ไม่ค่อยสนใจความรู้สึกของคนในครอบครัวมันช่างเหนื่อยและท้อใจเหลือเกิน...

[รีบหางานใหม่ซะ แล้วก็รีบหาผัวเป็นตัวเป็นตนได้แล้ว]

“อ้าว แล้วมันโยงมาเรื่องหาผัวได้ไงอะแม่?”

[แล้วแกจะอยู่อย่างงี้ไปจนถึงเมื่อไหร่? แกจะยี่สิบห้าแล้วนะอัยย์ แฟนสักคนยังไม่เคยมี แบบนี้จะไม่ให้ชาวบ้านเขานินทาได้ยังไงว่าแกไปเป็นแม่เล้าน่ะห้ะ?]

“ช่างเถอะๆ...หนูไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้ว เอาเป็นว่าสงกรานต์นี้หนูไม่ได้กลับแล้วกันนะ”

[อัยย์ นี่แกไม่ฟังที่แม่พูดเลยใช่ไหม?!]

“ไม่ใช่ไม่ฟัง แต่ที่หนูไม่กลับก็เป็นเพราะว่าต้องรีบหาผัวตามที่แม่ต้องการไง”

[นี่แกย้อนฉันเหรอ?]

“หนูวางสายแล้วนะแม่ จะรีบไปหาผัวตามบัญชา”

สิ้นเสียงก็ไม่รอช้า รีบกดวางสายทันทีเพราะไม่อยากถูกบ่นจนหูชาเรื่องซ้ำซากไร้สาระพวกนี้อีก

“จะบ้าตาย...แค่แฟนยังไม่มี จะให้ไปหาผัวจากที่ไหนล่ะ” เสียงหวานบ่นอุบอิบ สักพักเสียงแจ้งเตือนก็เด้งขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นข้อความจากในแอพฯ หาคู่ที่เธอตั้งโพสต์เอาไว้

“ดะ เดี๋ยวนะ…เอาจริงป้ะเนี่ย?”

ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นว่ารูปที่ส่งมาในช่องแชตเป็นรูปของผู้ชาย 3 คน ที่ถ่ายตั้งแต่ปลายคางลงมา อวดท่อนบนโชว์ซิกซ์แพ็กน่าลูบไล้ และพวกเขาแต่ละคนก็มีรอยสักแตกต่างกันออกไป แม้ว่าจะไม่ได้โชว์ของลับแบบเปลือยจัดเต็มเหมือนกับคนอื่นๆ แต่เธอกลับรู้สึกดึงดูดได้ง่ายกว่า

และข้อความที่พวกเขาส่งมาก็ล่อตาล่อใจใช่ย่อยเลย!

‘พวกเรารุนแรงนะ ไม่เอาแค่รอบเดียวด้วย ถ้ามั่นใจว่าไหว...ก็นัดวันมาได้เลย’