Accueil / YA/TEEN / OPERATION: PROM QUEEN / Chapter 5 | Prom Heartbreak

Share

Chapter 5 | Prom Heartbreak

Auteur: Melancholant
last update Dernière mise à jour: 2025-11-11 20:16:19

Gabby's POV

No'ng nagpaulan siguro ang Diyos ng kagandahan ay nasa itaas ako at nagdo-donate sa madla. Sino ba naman kasing mas gaganda pa sa'kin gayong isang Peejay Jimenez na mismo ang dumayo ng punta sa subdivision namin para lang ayain ako maging prom date n'ya?

At hindi lang iyon!

Pinuntahan ako ni Peejay sa classroom ko kinabukasan para ayaing kumain ng lunch. Sabi n'ya s'ya naman daw ang taya. Hindi makapaniwala ang lahat ng estudyante habang pinagmamasdan akong umalis habang akbay ng isang Peejay Jimenez.

Siguro nga at parang Balyena ako sa laki pero ako na yata ang pinakamagandang Balyena ng karagatan!

Ilang beses naulit ang mini dates namin ni Peejay hanggang sa isang laro nila sa gymnasium—sa harap ng lahat ng estudyante ng Loarte Academy—lumuhod sa harapan ko si Peejay Jimenez at nagtapat ng feelings n'ya sa akin.

"Gabby, I know that we only met two weeks ago, but it feels like I've known you for years. I never thought I'd feel this way about anyone, especially not this quickly..."

Saglit s'yang tumigil para titigan ako sa mga mata. Para namang tambol na dumagundong ang puso ko sa sobrang saya.

"Will you be my girlfriend?"

Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa at binigay na sa kanya ang matamis kong, "YES!"

Simula no'n ay nagbago na ang buhay ko bilang isang Balyena Girl.

Ang dating pinagtatawanan at pinadidirihan ay trending na ngayon sa social media bilang girlfriend ng isang sikat na basketball star. Dumami ang mga taong gustong maging kaibigan ako. At higit sa lahat, mas tumaas ang kompyansa ko sa sarili ko.

"You want me to meet your Mom?" nakangiwing tanong ni Peejay.

Mabilis akong tumango habang nakangiti na parang aso. Nandito kami ngayon sa library kung saan ko ginagawa ang mga school projects n'ya. Kaunti lang naman 'to at saka wala namang masama kung tutulungan ko ang boyfriend kong pumasa, 'di ba?

"Sige na! Masarap magluto si Mama. Sigurado akong magugustuhan mo ang cookies n'ya."

Nagkakamot ng ulo s'yang pilit na ngumiti sa'kin.

"You know that I'm on a strict no-sugar diet, right? I can only eat foods that are high in protein."

Napanguso ako.

"May itlog naman ang cookies, ah?"

Beep! Beep! Beep!

Kinuha ni Peejay ang smart phone n'ya sa bulsa upang basahin ang message na natanggap.

"Si Marco ba iyan?" usyoso ko.

Isang beses ko pa lang nakakausap ang kaibigan n'yang iyon. Halata ngang natatawa s'ya no'ng makita n'ya akong kasama ni Peejay. Hindi ko na lang pinansin. Wala naman ako magagawa kung Balyena Girl pa rin ang tingin sa'kin ng ibang tao. Hindi ko sila kayang i-please lahat.

"Yeah... I have to go. Coach Henry is waiting for me at the gym."

Kumunot ang noo ko.

"Te... Teka! Sabi mo wala kang training ngayon?"

"I know, but I can't ditch coach, you know? We still have to train for the rest of the school year. You understand that, right?"

Wala na akong nagawa kundi tumango.

Nangako kasi s'ya sa'kin na magbu-buffet kami after school which is dapat nga ay dinner nalang with my Mom kaso bigla naman s'yang may lakad.

"P'wede ba akong manood?" habol ko.

He bit his lower lip.

"What about my school projects you're working on? I'm supposed to submit all that tomorrow, remember?"

Lalo naman akong nanlumo sa paalala n'ya. Oo nga pala. Bakit naman kasi sampung special projects ang pinapagawa sa kanya? Tapos lahat bukas na agad ipapasa.

"Sige..."

Niyakap n'ya ako.

Parang hangin namang lumipad sa kawalan ang tampo ko.

"I'll make it up to you next time, okay?"

Tumango ako at ngumiti.

"I love yo—" Hindi ko natuloy ang sasabihin ko nang kumaripas na s'ya ng takbo palabas ng library.

Sa loob ng isang buwan na magkasama kami ay never n'ya ako sinabihan ng "I love you" kahit minsan. Gusto kong isipin na baka hindi lang talaga Words of Affirmation ang love language n'ya pero kung hindi iyon ay ano? Mas lalong hindi naman ang natitirang apat na love languages.

"Donut?"

Napalingon ako nang makarinig ako ng pamilyar na boses sa likuran ko.

"President?"

Nakatayo si Sergio sa harapan ko at may bitbit na mga libro. Bumaba ang tingin n'ya sa magkakapatong na special projects ni Peejay sa lamesa ko.

"Isn't that supposed to be something Jimenez should be working on himself?"

Nag-iwas ako ng tingin.

Umupo s'ya sa kaharap kong upuan.

"Tinutulungan ko lang s'ya. Alam mo naman iyon, palaging busy. Gano'n yata talaga kapag captain ng basketball team. Kahit nga patapos na ang school year at may training pa rin sila."

"Training?"

Bakas ang pagtataka sa mukha ni Sergio.

"Sarado ang gymnasium ngayon in preparation for the prom at wala ang coach ng basketball team. Paano sila magkakaroon ng training?"

"Huh?"

Wala iyong coach?

Pe... Pero sabi ni Peejay hinihintay raw s'ya ng coach nila sa gym.

"And bakit paulit-ulit iyang special project na ginagawa mo? Sigurado ka bang kay Peejay lang ang lahat ng iyan?"

Dumapo ang tingin ko sa mga portfolio na ginagawa ko. Ngayon ko lang napagtanto na ito rin pala iyong mga ginawa ko last week. Mukhang nauulit nga lang.

"E... Ewan ko eh."

Makahulugang tumingin sa'kin si Sergio.

"Donut ka talaga."

Hindi na naalis sa isip ko ang usapan namin ni Sergio sa library. Buong Linggo iyong nasa utak ko kahit na magkasama kami ni Peejay. Mas napansin ko ang mga kakaibang kinikilos ng boyfriend ko dahil sa pinarealize n'ya sa'kin.

Oo nga naman.

What if kaya hindi maubos ubos ang mga special projects ni Peejay ay dahil pati ang projects ng mga tropa n'ya ay pinapagawa n'ya sa'kin?

NOPE!

Erase! Erase!

Bakit ko ba pinag-iisipan ng masama ang boyfriend ko? Dapat talaga ay hindi na lang ako nakikinig sa SSC President. Ano ba namang alam n'ya sa relasyon namin ni Peejay?

Dumating ang araw ng mismong araw ng prom at kinakabahan kong tinitigan ang blue sparkly gown na binili sa'kin ni Peejay last week. Kasya pa naman 'to sa'kin noong isang Linggo pero medyo naparami kasi ang kain ko kagabi. Medyo sikip pa naman na sa akin 'to last time.

Kahit hindi na halos makahinga ay sapilitin ko pa ring ipinagsisikan ang sarili ko sa maliit na gown.

Namilog ang singkit kong mga mata nang biglang napunit ang gilid ng gown ko.

Shit.

Paano na 'to?! Sinasabi ko na nga ba eh. Dapat talaga ay hindi ko na inubos iyong buong chocolate cake na pinadala ni Peejay kagabi.

Agad akong naghalungkat ng cardigan na p'wedeng ipatong sa suot kong gown. Wala akong ibang nakita kundi ang jersey jacket na binigay ni Peejay. Medyo fit pa nga sa'kin iyon pero mas okay na 'to kaysa makita ng buong Mundo ang sumisilip na bilbil sa gilid ng gown ko.

Ang sabi ni Peejay ay susunduin n'ya ako pero dalawang oras na at hindi pa s'ya dumadating. Hindi ko na rin naman kasi napansin dahil halos naubos ang oras ko kakapilit masuot ang gown na binili ni Mama.

Minabuti ko na lang na magcommute papunta ng school.

Pinagtitinginan ako sa daan habang tinatahak ko ang route papunta ng ball room kung saan gaganapin ang prom.

Pasado alas dose na ng gabi nang makarating ako. Madilim ang paligid at malakas ang tugtog mula sa naglalakihang mga speakers. Patay sindi rin ang mga makukulay na ilaw sa kisame na nagsisilbing gabay ko sa paglalakad sa madilim na venue.

Nasaan na ba ang boyfriend ko?

Halos atakihin ako sa gulat nang biglang may humawak sa braso ko.

"Miss Gabby?"

Napatingin ako sa dalawang babaeng nakasuot ng uniporme pangwaitress.

"Po?"

"Sumama raw po kayo samin sabi ni Sir Peejay. May surprise raw po s'ya sa inyo."

Agad kinilig ang tumbong ko sa narinig. Kaya naman pala hindi sumasagot sa mga chat ko. May pakulo pala s'ya. Hindi na ako nagreklamo nang lagyan ako ng piring ng dalawang babae. Hinatid nila ako sa kung saan. Wala akong makita dahil madilim pero naramdaman kong umaakyat kami.

"Ate? Nasaan na po kayo?" kinakabahang tanong ko. Bigla kasing nawala iyong pagkakahawak nila sa'kin.

Walang sumagot.

Dahan-dahan kong tinanggal ang piring ko at gano'n nalang ang gulat ko nang biglang bumukas ang lahat ng ilaw sa sa venue at nakita ko ang lahat na nakatingin sa akin. Nakatayo na pala ako sa gitna ng stage. Agad binalot ng hiya ang buong katawan ko.

Aalis na sana ako nang biglang magbukas ang malaking screen sa likuran ko.

Fwiiisshhhhh! Fwiiiisshhhhh!

Isang video ng whale nagda-dive sa dagat ang nagflash sa malaking screen. Ang mas pinakanakakahiya sa lahat ay imbes na mukha ng isda ay mukha ko ang nakalagay sa mukha ng whale at nakasuot pa ito ng parehong gown na suot ko.

Sumabog ang tawanan sa buong gym.

"HAHAHAHA!"

"HAHAHAHA!"

Nangilid ang luha sa magkabilang sulok ng mga mata ko.

"GOOD EVENING, LOARTE ACADEMY!"

Umalingawngaw ang pamilyar na boses ng babae sa speaker.

Czarina

Nakasuot s'ya ng red gown na hapit na hapit sa seksing pigura n'ya. Kulot ang hanggang baywang n'yang blonde na buhok at nakangisi ang mapupulang n'yang mga labi. Sa ulo n'ya ay nakapatong na ang korona at suot ang sash na may nakalagay na "Prom Queen" na nagpapatunay na s'ya ulit ang nanalong Prom Queen ngayong taon. Nakatapat sa bibig n'ya ang isang gintong mikropono na tila ba matagal n'ya nang hinihintay ang moment na ito.

"LET US ALL WELCOME THE "BALYENA GIRL" OF LOARTE ACADEMY!"

Gustuhin ko mang tumakbo paalis ay tila napako ako sa kinatatayuan ko at hindi ko magawang igalaw ang mga paa ko.

Nasaan ka na, Peejay?

Tulungan mo ako.

"In fairness, bagay sa'yo iyang binili kong gown. Blue na blue. Mukha ka pala talagang balyena, 'no?"

Te... Teka?

Ano'ng sinabi n'ya? S'ya ang bumili ng gown na suot ko?

"And naenjoy mo rin ba iyong chocolate cake kagabi? Hahaha! May halong shit drink iyon. Specially baked by yours truly."

A... Ano?

Sarkastikong ginaya ni Czarina ang gulat sa mukha ko.

"What? Hindi ka makapaniwala? You really thought Peejay would waste his time on you? It's all my plan, Balyena Girl."

No…

Hindi 'to totoo.

"I dared him to date you for a month."

No! No! No!

Nagsisinungaling s'ya. Hindi ako magagawang lokohin ni Peejay!

Agad kong kinuha ang cellphone ko sa bulsa ng jersey para tawagan ang boyfriend ko. Pero gano'n na lamang ang pamumutla ko nang marinig ko ang pagring niyon at mas kinagulat ko pa na hawak ni Czarina ang smart phone na iyon.

"Looking for this? It's a dummy phone, Balyena Girl. Tingin mo talaga ibibigay ni Peejay ang number n'ya sa'yo?"

Nanlamig ako sa narinig.

Totoo ba?

Naglakad palapit sa'kin si Czarina pero hindi ko na s'ya pinansin dahil tila namanhid na ako nang malamang nasa kanya pala ang cellphone ni Peejay.

All this time…

S'ya ang kachat ko?

"What did I tell you?" nanunuyang tanong n'ya. "Walang bilang ang isang baboy na kagaya mo sa eskwalahang ito."

Nanlambot ang mga tuhod ko kasabay nang walang tigil na pagdaloy ng mga luha sa mga mata ko.

"You're just an ugly and fat creepy admirer of Peejay Jimenez." Tinuktok n'ya sa ulo ko ang smart phone na hawak n'ya. "And you will always be that Balyena girl na nagtrending dahil lumusot sa bleachers at nagdive sa sikat na basketball player ng Loarte Academy."

"BAL-YE-NA! BAL-YE-NA!"

"BAL-YE-NA! BAL-YE-NA!"

"BAL-YE-NA! BAL-YE-NA!"

Nahagip ng mata ko sa dagat ng mga nagsisigawang mga estudyante ang nakatayong si Peejay. Blangko lang s'yang nanonood at parang walang pakialam sa pamamahiyang ginagawa sa'kin ni Czarina ngayon. Hindi ko na s'ya kailangang komprontahin para malaman ang totoo.

Kita na ang katotohanan sa mga mata n'ya.

"AND WITH THAT, LET'S GIVE AROUND OF HEAVY APPLAUSE TO THE "BALYENA GIRL" OF BATCH SCHOOL YEAR OF 2024-2025!" malakas na sigaw n'ya sa mikropono.

Lumapit ang mga nakangising si Trixie at Vanessa sa'kin para isuot ang sash na may nakalagay na "Balyena Girl."

Napuno ng sigawan ang gymnasium.

Kasunod nito ay ang sabay-sabay na pagbato nila ng itlog at harina sa stage kung saan ako parang gusaling nakatayo.

"BAL-YE-NA! BAL-YE-NA!"

"BAL-YE-NA! BAL-YE-NA!"

"BAL-YE-NA! BAL-YE-NA!"

Pinikit ko ang mga mata at tahimik na tinanggap ang kinahinatnan nang pagtitiwala ko sa isang Peejay Jimenez.

Isang malaking pagkakamali na mahalin s'ya.

Yumukom ang kamao ko kasabay nang pagliyab ng galit at poot sa puso ko.

Tama na.

Ayoko na maging ganito.

Ayoko nang lumamon nang lumamon.

Pero gutom?

Gutom na gutom ako.

Gutom para sa pagbabago. Gutom para sa paghihiganti.

Sa next semester… sa prom…

No more Balyena Girl.

No more quiet, desperate Gabby.

Sa pagbabalik ko, hindi nila ako makikilala.

At pag dumating ng prom night… sila mismo ang luluhod sa bagong ako.

See you at next prom, bitches.

Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application

Latest chapter

  • OPERATION: PROM QUEEN   Chapter 6 | Knight in Shining Glasses

    Gabby's POV Halos magkandarapa ako sa pagtakbo makaalis lang sa impyernong eskwelahan na iyon. Rinig ko pa ang tawanan ng bawat estudyanteng nadaraanan ko. Iyong iba sa kanila mukhang naaawa sa’kin pero karamihan talaga ay kasabwat ni Czarina sa pamamahiya sa’kin. Hindi na rin ako umasang may magmamagandang loob na tutulong sa’kin. Sino ba naman kasing gustong mapunta sa bad side ng Queen Bee? Nagtutuluan ang pinaghalong itlog at harina sa buong katawan ko habang tinatahak ang daan papunta sa main road. Ang lagkit sa pakiramdam. Nahihirapan na rin akong makakita dahil talagang pinuruhan nila ang mukha ko. Pero wala ang lahat ng iyon sa sakit na nararamdaman ng puso ko. Niloko ako ng lalaking pinagkatiwalaan ko. Kaya pala ayaw n’yang makilala ang Mama ko—may balak pala s’yang gaguhin ako. So lahat nang kasweetan n’ya sa’kin ay pagpapanggap lang? Hindi n’ya talaga ako mahal? Wala talaga s’yang feelings sa’kin? Palabas lang ang pagluhod n’ya sa gym at pagpropose sa’king magin

  • OPERATION: PROM QUEEN   Chapter 5 | Prom Heartbreak

    Gabby's POVNo'ng nagpaulan siguro ang Diyos ng kagandahan ay nasa itaas ako at nagdo-donate sa madla. Sino ba naman kasing mas gaganda pa sa'kin gayong isang Peejay Jimenez na mismo ang dumayo ng punta sa subdivision namin para lang ayain ako maging prom date n'ya?At hindi lang iyon!Pinuntahan ako ni Peejay sa classroom ko kinabukasan para ayaing kumain ng lunch. Sabi n'ya s'ya naman daw ang taya. Hindi makapaniwala ang lahat ng estudyante habang pinagmamasdan akong umalis habang akbay ng isang Peejay Jimenez.Siguro nga at parang Balyena ako sa laki pero ako na yata ang pinakamagandang Balyena ng karagatan!Ilang beses naulit ang mini dates namin ni Peejay hanggang sa isang laro nila sa gymnasium—sa harap ng lahat ng estudyante ng Loarte Academy—lumuhod sa harapan ko si Peejay Jimenez at nagtapat ng feelings n'ya sa akin."Gabby, I know that we only met two weeks ago, but it feels like I've known you for years. I never thought I'd feel this way about anyone, especially not this qu

  • OPERATION: PROM QUEEN   Chapter 4 | Will You Be My Prom Date?

    Gabby's POV"ANAK, BUMANGON KA RIYAN AT TANGHALI NA!" malakas na sigaw ni Mama mula sa labas ng kwarto. Umalingawngaw ang boses n'ya sa maliit na bahay namin. Inaantok kong tinakpan ng unan ang magkabilang tainga ko upang bumalik sa pagtulog.Pero ilang saglit pa ay kumalampag na ang pinto ko sa paulit-ulit na katok ni Mama.BAGG! BAGG! BAGG!"BUMANGON KA NA SABI RIYAN, GABRIELLE SANTILLAN!"Mabilis pa sa alas kwatrong dumilat ang naniningkit kong mga mata para gumising."OPO AT GISING NA!"Nagkakamot ulo akong bumangon ng kama. Alas singko pa lang ng madaling araw ay binubulabog na ako ni Mama. Kung tutuusin ay wala namang pasok ngayon dahil Sabado. Pero naging routine na n'ya kasing gisingin ako ng ganitong oras para p'wersahang magexercise sa umaga.As if naman nageexercise talaga ako."BUMABA KA NA RIYAN!"Hinilot ko ang tainga kong parang dumudugo na yata sa kakasigaw ni Mama.Kung ano'ng hinhin ng itsura ng Nanay ko ay s'ya namang palingkera ng boses n'ya. Minsan nga ay iniisip

  • OPERATION: PROM QUEEN   Chapter 3 | The Cruel Dare

    Gabby's POVTumaas ang magkabilang kilay ko sa nasaksihang another katangahan na naman ni Balyena Girl. Tulala pa rin s'yang nakatitig kay PJ na para bang bida s'ya sa isang romance movie.Ang feelingera talaga.Huwag n'ya sabihing iniisip n'yang may gusto sa kanya si PJ dahil lang mas pinili nalang s'ya nitong saluhin kaysa madaganan ng isang kagaya n'ya?Sarkastiko akong napatawa.Thinking about it... first time ko yatang makitang ganito kawala sa sarili si Balyena Girl. Literal na torete lang talaga s'ya at parang nananaginip nang gising. Nakakatawang isipin na mukha s'yang tanga sa harap ng maraming tao at hindi n'ya alam iyon."Hold my pom poms."Basta ko hinagis sa mukha ni Vanessa at Trixie ang hawak ko para rumampa palapit kay Balyena Girl at sirain ang moment n'ya. Suot ko pa ang hapit kong cheerleader uniform na talagang yumayakap sa kurba ng katawan ko nang maarte kong takpan ang bibig ko at umaktong concern na concern."Oh my gosh!" tili ko.Agad kong nakuha ang atensyon n

  • OPERATION: PROM QUEEN   Chapter 2 | Donut Disaster

    Gabby's POV"Ilang piraso po, Ma'am?" nakangiting tanong ng babae sa'kin. Muli kong pinagmasdan ang nakahilerang mga donut sa display case. Mukhang masasarap silang lahat! Gusto ko tuloy silang ampunin ang bawat isa sa kanila."Half dozen po."Bahagyang nanlaki ang mata ng babae. Agad namang nagbago ang isip ko nang makita ang paborito kong Cream Puff sa may gilid at mukhang bago at umuusok pa."One dozen na po pala," agad na bawi ko habang diretsong nakatingin sa estante. "P'wede pong ako ang pumili kung ano'ng ilalagay sa box?"Nakangiwi namang tumango ang babae habang isa-isa ko namang tinuturo ang mga type kong donut.Pagkatapos nang nangyari sa cafeteria kanina ay hindi na ako nangahas bumalik pa para ituloy ang lunch ko. Hello? May pride pa rin naman ako, 'no! Sigurado akong pinagchi-chismisan pa rin nila kung paano ako ginawang kawawa ni Czarina. Hindi na rin ako magtataka kung viral na naman sa page ng school ang ginawa nila sa'kin.Isa kasi sa mga alipores ni Czarina na si Tr

  • OPERATION: PROM QUEEN   Chapter 1 | Balyena Girl

    Gabby's POVBata pa lang ay tampulan na ako ng tukso dahil sa matabang pangangatawan ko. Ang sabi pa nga ni Mama ay maging ang mga Doctor daw ay nagulat nang iluwal n'ya ako. 'Di hamak na mas mabigat kasi ako sa average weight ng isang bagong silang na sanggol. Akala raw nila ay toddler na akong lumabas sa matris n'ya.Hindi ko rin alam kung ano nga ba'ng pinakain sa'kin ni Mama para umabot sa 100 kilograms ang timbang ko sa edad na seventeen years old.Ang alam ko lang ay sadyang malakas lang talaga ako kumain. Hindi sapat sa'kin ang tatlong beses na kain sa araw-araw. Dapat limang beses. Matakaw rin ako sa matamis at soft drinks kaya naman hindi ko na talaga naranasang gumamit ng sinturon kahit kailan. Halos lahat naman kasi ng pantalon ko ay garterized at masikip sa akin.Buong pagkabata ko ay wala akong ibang ala-ala kundi ang mga damit na napupunit sa tuwing pinipilit kong ipagkasya sa matatabang braso at hita ko. Sa edad kong ten years old noon ay mga damit ng mga taong doble ng

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status