All Chapters of OPERATION: PROM QUEEN: Chapter 1 - Chapter 10

Gabby's POVBata pa lang ay tampulan na ako ng tukso dahil sa matabang pangangatawan ko. Ang sabi pa nga ni Mama ay maging ang mga Doctor daw ay nagulat nang iluwal n'ya ako. 'Di hamak na mas mabigat kasi ako sa average weight ng isang bagong silang na sanggol. Akala raw nila ay toddler na akong lumabas sa matris n'ya.Hindi ko rin alam kung ano nga ba'ng pinakain sa'kin ni Mama para umabot sa 100 kilograms ang timbang ko sa edad na seventeen years old.Ang alam ko lang ay sadyang malakas lang talaga ako kumain. Hindi sapat sa'kin ang tatlong beses na kain sa araw-araw. Dapat limang beses. Matakaw rin ako sa matamis at soft drinks kaya naman hindi ko na talaga naranasang gumamit ng sinturon kahit kailan. Halos lahat naman kasi ng pantalon ko ay garterized at masikip sa akin.Buong pagkabata ko ay wala akong ibang ala-ala kundi ang mga damit na napupunit sa tuwing pinipilit kong ipagkasya sa matatabang braso at hita ko. Sa edad kong ten years old noon ay mga damit ng mga taong doble ng

Gabby's POVTumaas ang magkabilang kilay ko sa nasaksihang another katangahan na naman ni Balyena Girl. Tulala pa rin s'yang nakatitig kay PJ na para bang bida s'ya sa isang romance movie.Ang feelingera talaga.Huwag n'ya sabihing iniisip n'yang may gusto sa kanya si PJ dahil lang mas pinili nalang s'ya nitong saluhin kaysa madaganan ng isang kagaya n'ya?Sarkastiko akong napatawa.Thinking about it... first time ko yatang makitang ganito kawala sa sarili si Balyena Girl. Literal na torete lang talaga s'ya at parang nananaginip nang gising. Nakakatawang isipin na mukha s'yang tanga sa harap ng maraming tao at hindi n'ya alam iyon."Hold my pom poms."Basta ko hinagis sa mukha ni Vanessa at Trixie ang hawak ko para rumampa palapit kay Balyena Girl at sirain ang moment n'ya. Suot ko pa ang hapit kong cheerleader uniform na talagang yumayakap sa kurba ng katawan ko nang maarte kong takpan ang bibig ko at umaktong concern na concern."Oh my gosh!" tili ko.Agad kong nakuha ang atensyon n

Gabby's POVNo'ng nagpaulan siguro ang Diyos ng kagandahan ay nasa itaas ako at nagdo-donate sa madla. Sino ba naman kasing mas gaganda pa sa'kin gayong isang Peejay Jimenez na mismo ang dumayo ng punta sa subdivision namin para lang ayain ako maging prom date n'ya?At hindi lang iyon!Pinuntahan ako ni Peejay sa classroom ko kinabukasan para ayaing kumain ng lunch. Sabi n'ya s'ya naman daw ang taya. Hindi makapaniwala ang lahat ng estudyante habang pinagmamasdan akong umalis habang akbay ng isang Peejay Jimenez.Siguro nga at parang Balyena ako sa laki pero ako na yata ang pinakamagandang Balyena ng karagatan!Ilang beses naulit ang mini dates namin ni Peejay hanggang sa isang laro nila sa gymnasium—sa harap ng lahat ng estudyante ng Loarte Academy—lumuhod sa harapan ko si Peejay Jimenez at nagtapat ng feelings n'ya sa akin."Gabby, I know that we only met two weeks ago, but it feels like I've known you for years. I never thought I'd feel this way about anyone, especially not this qu

Gabby's POV“Sumakay ka na,” alok n’ya habang nakasakay sa kulay itim n’yang motorsiklo.Napalunok ako nang makita ang payat na itsura nito. Mukhang luma pa naman at umuubo na lang ng usok. Kaya ba ako n’yan?“Hu… Huwag na lang siguro, Sergio. Maglalakad na lang siguro ako,” nagkakamot ng ulong tanggi ko. Kumunot ang noo n’ya sa sinabi ko. Agad namang nabura ang ngiti sa mga labi ko. Paano ba naman kasi ako sasakay sa gan’yang klase ng sasakyan? Last time na sumakay ako ng motorsiklo ay sumabog iyong gulong. Hindi ako nagbibiro. Literal na pumutok talaga na parang lobo. Galit na galit pa nga sa’kin ang Tito ko eh. Pupunta kasi sana kami sa dagat noon. Iyong mga pinsan ko ay sakay na ng kotse. Ayaw ko namang maiwan kaya tinanong ko si Tito kung ayos lang sumabay sa kanya. Halata naman na sa mukha n’ya na ayaw n’ya akong isabay una pa lang pero napahiya siguro kay Mama kaya inangkas na rin ako. Malay ko bang hindi pala kaya ng motorsiklo n’ya ang bigat ko. Ayun… sumabog iyong gulong

Gabby's POVThe Prom Queen Project Hindi ako sure kung sino’ng nagsingit ng papel na ‘to sa bag ko. Bukod kasi ro’n sa dalawang babaeng naghatid sa’kin sa stage no’ng prom ay si Sergio lang naman ang nakalapit sa’kin. At wala naman akong nakikitang dahilan para singitan n’ya ako ng contact ng isang weight clinic.I mean, maybe, he was concerned about me, but I genuinely don’t think that it would come to a point para offeran n’ya pa ako ng voucher para sa isang libreng makeover sa isang weight clinic na valid for six months.“You wanna wear that tiara, right? You know, you could be taking better care of yourself,” I read the short message silently.I gulped.Hindi ko alam kung ano’ng mararamdaman ko sa nabasa ko. Parang may halong guilt tripping ang atake ng invitation nila, ah?But you know what? Tama naman sila eh.I did this to myself.I am what I eat.Hindi ko p’wedeng sisihin si Mama o si Mang Bert dahil masarap sila magluto. I could always control my portions pero ako itong akal