CHAPTER 26

Leslie's POV

Nakakapagod!

Sobrang nakakapagod!

Unang gabi ko pa nga lang sa trabaho pero parang bibigay na ang katawan ko sa sobrang pagod. Biruin mo, buong gabi akong pinapapunta sa kung saan-saang floor ng mga nagpapautos sa akin. Tignan natin kung hindi bibigay ang katawan mo nun.

Kaya ang ending, inaantok pa akong bumangon sa kama ko. Parang hinahatak ulit ako nito at pilit pinapabalik sa pagkakatulog. Pero kailangan kong magising ng maaga kasi may pasok pa ako.

Tinignan ko muna ang sarili ko sa salamin at hindi na ako nagulat sa itsura ko ngayon. Para akong multo na ngayon lang nagpakita dahil bagsak ang mga mata ko, sabog ang buhok, at kumikilos na parang patay.

Panget ka na nga, mas pumanget ka pa ngayon.

Bigla nalang nagising ang diwa ko nang may naalala ako. 'Yung lalaki kagabi sa may elevator!

Bigla na lang kasi niya ako kinausap at ako naman ay nagulat sa paglitaw niya.

"We meet again."

'Yan ang sinabi niya na hindi ko maintindihan. Ano daw? We meet again eh kagab—teka... n