Share
Chapter 30
Lilly's POV
“Kumusta Tito! You look awful by the way!”
Mukhang lutang ito at hindi nadinig ang sinabi ko. Hinubad ko ang suot kong shades.
"Good Morning Sir Henry." Bati kong muli sa kanya as if nothing happened. I need to be careful, I did that to make him remember that I'm still alive and kicking.
"Ikaw?" Nagatataka nitong tanong.
"Yes Dad, it's her. She's my new assitant if you have any concerns about work feel free to talk to her." Tumigil sa tabi ni Tito Henry si Christine, tiningnan ako nito mula ulo hanggang paa.
"You look different and yet familliar." Sabi nito bago tuluyang maglakad papasok sa office niya, yumuko ako ng bahagya bago umalis sa harap ni Tito Henry at sinundan sa loob si Christine.
"We're going to be busy today right?" Tanong ni Ms.Christine habang hinuhubad ang suot niyang orange coat leaving her in a plain white spaghetti tucked-in in her orange slacks matching her coat.
Related chapters
Oh My Dog! Chapter 31
Henry’s POVWARNING!This chapter contains violent actions that some readers may find disturbing and traumatizing. Viewers discretion is advised.“You’re a big disgrace for this family Henry!” Sigaw ni Mama sa akin, halos araw araw ko na lang nadidinig ‘yan pero hindi ako masanay-sanay. Ang sakit-sakit pa rin pakinggan. “You loose 20 Million in just 1 fucking night because of your stupid gambling addiction!”“Ikaw ang panganay pero ikaw ‘tong walang silbi! You’re such an idiot, do you know how hard it was to get that amount of money? I would understand it if you loose it for business purposes because atleast you are trying!”“Ma yung mapapanalunan ko dapat ‘dun i-invest ko sa kaibigan ko, hindi lang yun magiging dole ma, magtritriple pa ‘yon in just one month. I was blinded on how big it would
Oh My Dog! Chapter 32
Henry’s POV“No, wala pong kasalanan si Tristan.” Pag-testigo ni Lilly sa mga pulis. “He lost his mother too, he has nothing to do with the crime.” Dugtong nito sa sinabi niya bago tumingin kay Mama.“Lola I want to go home.” Tumango naman si Mama at kinausap ang mga pulis na tama na at hindi iyon maganda para sa menor de edad.“You have to throw away that brat,” Sabi ko kay Mama. “If you don’t, I’ll kill her too.” Nakita ko sa rearview mirror na tiningnan ako ni Mama ng masama. I know she felt like a hostage right now. If she was just a little nicer to me baka hindi ko ‘to ginagawa ngayon. It’s been two months since dinala namin si Lilly sa orphanage na sinusoportahan ng pamilya namin. Kagustuhan iyon ni Mama na ipasok siya ‘dun because she needs psychological treatment. She don’t want Lilly to be in
Oh My Dog! Chapter 33
Lilly’s POV “Lilly!” Dinig kong sigaw ni Maymay nang tumakbo ako palayo sa kanila. Napatakbo ang lalaking nagmamasid kina Apollo. Hindi ako maaring magkamali, ito nga ang taong iyon. Hindi ako papayag na hindi kita mahuli ngayon. Ma’s binilisan ko pa ang takbo ko, halos isang metro na lang ang layo ko sa kanya kaya tumalon na ako. Nadapa ito nang madamba ko siya sa likod, agad itong napaharap ng higa nang matunugan niyang nasa likuran niya ako. “Sino ka?” Tahol ko sa mukha niya. Nakasuot ito ng itim na facemask kaya hindi ko makita ang mukha nito. Sasakmalin ko na sana ito nang maagap niya akong naitulak sa gilid. Tumayo ako agad at dinamba siyang muli sa d****b niya dahilan para ma-out of balance ito at tumama ang likod niya sa pader, bumagsak ito sa basurahan. Nagulat ako nang pagtayo nito ay umaagos na ang dugo sa kaliwa niyang braso. May malaking bubog ng bote ang nakatusok doon. Napaatras ako nang marealized ko ang ginawa ko, nag
Oh My Dog! Chapter 34
Lilly’s POVNakakapagtaka, at nakakadismaya. Sa tingin ko ay hindi naman iyon magagawa ni Doc Paulo, kasi ano namang motibo niya? Bakit niya sasaktan si Apollo?He even said that he likes Maymay, so why?“Lilly, Lilly!” Napatingin ako sa pinto nang pumasok doon si Maymay na hingal na hingal.“Baki? May nangyari ba?” Tanong ko, huminga ito ng malalim.“Ang sabi mo kilala mo si Mang Ricardo diba?” Tanong nito habang hinahabol pa rin ang hininga niya.“Uminom ka nga muna ng tubig at mag-relax.” Ani ko, tumango naman ito at nagtungo sa kusina. Naroon din si Apollo na naghuhugas ng plato. Maya-maya pa ay dalawa na silang bumalik sa sala at magkatabing naupo sa mahabang upuan.“So you were saying?”“Si Mang Ricardo, diba kilala niyo siyang dalawa?”“Yung hardinero niyo dati?” Tanong ni Apollo sa akin.“Yeah,
Oh My Dog! Chapter 35
Maymay’s POV“Gusto din kita Apollo!” Pumikit ako at inihanda ang sarili ko para sa halik na ibibigay sa akin ni Apollo. Napakasarap sa pakiramdam na malaman na gusto ka din ng taong gusto mo.Para akong nakalutang sa alapaap, para akong nanaginip. Panaginip? Napatingin ako sa likod ko nang madinig ko ang tahol ni Lilly. Hmm? Naimulat ko ang mga mata ko at tumambad sa harapan ko si Lola na nakapamewang.Panaginip lang? Mag-kikiss n asana kami ni Apollo kung hindi lang dahil kay Lilly. Teka, kung ako ang gusto ni Apollo, paano si Lilly? Hindi ba’t gusto niya din si Lilly?“Hanggang sa pag-tulog talaga Maylyn, ikaw na bata ka ha!” Napabangon ako agad dahil umamba na naman si Lola ng kurot. “Bumangon ka na diyan at baka ikaw ay malate sa trabaho.” Ani nito bago lumabas ng kwarto ko, mukhang nagluluto si Lola dahil dala-dla niya pa ang sandok.Matapos kong maligo at mag-ayos ay lumabas na
Oh My Dog! Chapter 36
Maymay’s POV“I knew it, I knew it that The Marquez needs you.” Nagulat ako nang pagpasok ko ng office ni Ma’am Christine ay iyon kaagad ang sinabi niya. Napatingin ako sa hawak niyang sketchpad.“This is what I am looking for,” Lumapit ako sa kanya at tiningnan ang tinitingnan niya. Mga drafts ko iyon, mga ideyang pumapasok sa isip ko kapag wala akong ginagawa.“Hindi ako nagkamali ng judgement sayo Maymay, you are so talented.”Hindi ko alam kung paano ako mag-rereact sa harapan ni Ms.Christine. Para akong nanaginip dahilnakadinig ako muli ng compliment tungkol sa mga gawa ko.“I’ve never seen these unique designs, do you want to sell this to me?” Ngumiti ito nang tumingin siya sa akin.“Nakita kita kanina, you were being chased by the police man. I see a lot of potential in you young lady, here.”“Our team needs to
Oh My Dog! Chapter 37
Lilly’s POV“Doc Paulo?” Napatingin din ako agad dito nang banggitin ni Maymay ang pangalang iyon.“Ikaw pala Doc,” Napatingin sa akin si Maymay na parang nag-aalangan. Siguro ay naiisip na din nito ang naiisip ko. Na kasama namin ang hinahanap namin.“Anong ginagawa mo dito?” Tanong ni Maymay.“Night jog,” Tiningnan ko ang suot nito, mukhang nag-jojogging nga ito, natulo pa ang pawis sa gilid ng kanyang mukha.“Hindi mo yata kasama si Lucky.”“He’s not feeling well, ginabi ka na ata.”“OT sa work, siya nga pala.” Tumingin si Maymay sa likod niya at pinaabante ng kaunti si Mang Ricardo.“Si Mang Ricardo nga pala kasama ko sa trabaho, hinatid na ako kasi hindi maganda ang pakiramdam ko kanina.” Sabi nito,“Hello po, I’m Paulo. If you have any pets po feel free to visit my clinic I’
Oh My Dog! Chapter 38
Lilly’s POV Maaga akong natapos sa trabaho, binuklat ko ang hawak kong payong para magamit ko iyon dahil malakas pa rin ang ulan. Nadinig ko sa balita kanina na may bagyo raw at malakas ito. It was raining too that day. The day my parents died and the day I nearly died. Tiningnan ko ang oras sa suot kong relo. I bet no one’s going to pay me a visit at the hospital, it’s raining heavily and Christine did not go to work because of her modeling career and I heard Tito Henry is too busy on his other business affairs. Maaga pa at hindi pa out ni Apollo kaya naman ay napag-desisyunan ko na lang na dalawin ang walang malay kong katawan sa ospital. Dahil kasama na ang pangalan ko sa list na pwedeng dumalaw rito ay hindi na ako nahirapang makapasok. My hair is growing long, they should cut it. Long hair does not suit me at all. Tiningnan ko ang sarili ko, “You’ve been through a lot Lilly,” Bulong ko. “How stupid Lilly! Mag-take ord
Latest chapter
