LOGINAng Operation Center ng Orion ay tila isang katedral ng pagkawasak. Ang amoy ng ozone mula sa mga sunog na circuits ay humahalo sa malansang amoy ng dugo ni General Marcus na dahan-dahang namumuo sa sahig. Sa gitna ng kaguluhang ito, ang katahimikan sa pagitan nina Kristoff at Paola ay mas nakakabingi kaysa sa anumang pagsabog.
Itinulak ni Kristoff si Paola sa ibabaw ng malapad na console table. Ang mga holographic interface na kanina lang ay nagpapakita ng mga estratehikong mapa ay nag-flicker at namatay sa ilalim ng bigat ng kanilang mga katawan.
"Tumingin ka sa akin, Paola," ang boses ni Kristoff ay isang paos na utos. Hinablot niya ang magkabilang kamay ng babae at itinalon ito sa itaas ng ulo nito, ang kanyang mga daliri ay tila mga bakal na posas. "Sabihin mo sa akin... ito ba ang dulo ng iyong script? Ang mamatay sa ilalim ko habang ang mundong binuo mo
Ang Orion Estate ay hindi lamang isang tirahan; ito ay isang kuta ng kasalanan na itinayo sa ibabaw ng mga buto ng mga kaaway ng pamilya De Salvo. Sa loob ng tatlumpung taon, ang mansyong ito ang naging sentro ng bawat transaksyon ng droga, bawat planadong pagpaslang, at bawat sikretong ibinaon sa limot. Ngayong gabi, ang hangin sa loob ng library ay hindi na amoy lumang libro at mamahaling leather. Ang nananaig ay ang masangsang na amoy ng pulbura, ang matamis na halimuyak ng dugong dumanak sa Persian rug, at ang init ng apoy na nagsisimulang kumapit sa mga dambuhalang kurtina.Sa gitna ng kaguluhan, nakatayo si Kristoff. Ang kanyang tuxedo, na dating simbolo ng kanyang pagiging elite enforcer, ay basahan na lamang. May sugat siya sa kanyang kaliwang panga, at ang dugong umaagos mula rito ay pumatak sa sahig—isang ritmo ng kamatayan na tila sumasabay sa pintig ng kanyang puso.Sa harap niya, nakaupo si Paola De Salvo sa kanyang
Ang Operation Center ng Orion ay tila isang katedral ng pagkawasak. Ang amoy ng ozone mula sa mga sunog na circuits ay humahalo sa malansang amoy ng dugo ni General Marcus na dahan-dahang namumuo sa sahig. Sa gitna ng kaguluhang ito, ang katahimikan sa pagitan nina Kristoff at Paola ay mas nakakabingi kaysa sa anumang pagsabog.Itinulak ni Kristoff si Paola sa ibabaw ng malapad na console table. Ang mga holographic interface na kanina lang ay nagpapakita ng mga estratehikong mapa ay nag-flicker at namatay sa ilalim ng bigat ng kanilang mga katawan."Tumingin ka sa akin, Paola," ang boses ni Kristoff ay isang paos na utos. Hinablot niya ang magkabilang kamay ng babae at itinalon ito sa itaas ng ulo nito, ang kanyang mga daliri ay tila mga bakal na posas. "Sabihin mo sa akin... ito ba ang dulo ng iyong script? Ang mamatay sa ilalim ko habang ang mundong binuo mo
Ang hangin sa loob ng Operation Center ng Orion ay lasa ng bakal at pulbura. Ang bawat sulok ng silid na dating simbolo ng kapangyarihan ni General Marcus ay isa na ngayong sementeryo ng mga pangarap at ambisyon. Ang mga monitor na nagpapakita ng mga biometric data ay nagkikislapan, naglalabas ng mga huling hininga ng kuryente bago ang tuluyang pagbagsak.Sa gitna ng kaguluhang ito, nakaluhod si General Marcus. Ang kanyang unipormeng puno ng mga medalya ay nabahiran na ng sarili niyang dugo. Sa harap niya, nakatayo ang isang halimaw na siya mismo ang tumulong na likhain—si Kristoff.Hinihingal si Kristoff, ang kanyang mga kamao ay basag at puno ng laman ng mga guwardiyang kailanman ay hindi nagkaroon ng pagkakataong lumaban nang patas. Ang kanyang mga mata ay hindi na sa isang tao; sila ay mga uling na nagbabaga sa galit."Tapusin mo na ako, Kristoff," nauubo si Marcus, may kasamang dugo ang bawat salita. "Gawin mo na
Ang pagbagsak ni Kristoff mula sa balcony ay hindi naging mabilis. Sa bawat segundong lumilipas habang hinihiwa ng kanyang katawan ang mahalumigmig na hangin ng gabi, tila huminto ang oras. Ang lahat ng alaala—ang unang tawa ni Seraphina, ang matamis na pangako ni Paola, ang mga gabi ng pakikipaglaban kasama si Marcus—ay nagmistulang mga abo na tinatangay ng hangin.Isang malakas na kalabog ang yumanig sa masukal na bahagi ng kagubatan sa ibaba ng mansyon.Bumagsak si Kristoff sa isang tumpok ng mga nabubulok na dahon at putik, ngunit ang lakas ng impact ay sapat na para mabali ang ilan pa niyang tadyang. Nanatili siyang nakahandusay, ang kanyang paningin ay malabo at tanging ang pulang liwanag ng kidlat ang nagbibigay ng aninag sa paligid."Diyos ko..." bulong niya, ngunit agad niyang binawi ang salitan
Ang gabi ay hindi natapos sa isang tagumpay. Natapos ito sa isang nakatutulig na pagsabog na bumasag sa katahimikan ng liblib na highway patungo sa lungsod. Ang sasakyang minamaneho ni Kristoff Valdemar ay naging isang bolang apoy na tumalsik sa madilim na bangin.Sa loob ng ilang minuto, ang tanging maririnig ay ang paglangitngit ng nasusunog na bakal at ang mahinang pagpaltok ng mga kable ng kuryenteng nadamay sa aksidente. Ngunit sa ilalim ng guho, isang kamay na dugu-duan ang lumitaw.Si Kristoff ay gumagapang. Ang kanyang tactical suit ay sunog at punit-punit, ang kanyang balat ay tila hinihiwa ng libu-libong maliliit na bubog. Ngunit ang sakit sa kanyang katawan ay wala pang kalahati ng sakit na nararamdaman niya sa kanyang dibdib. Ang mga salita ni General Borja at ang huling imahe sa video feed ay tila isang lason na mas mabilis kumalat kaysa sa apoy."Hindi... hindi maaari..." bulong niya, ang kanyang boses ay paos at hinaluan ng ubo na may kasamang dugo.Pinilit niyang tumay
...continuation"Ang sarili ninyong sistema," sagot ni Kristoff. "Ang Orion ay itinayo sa pagtatraydor. Hindi ninyo ba naisip na ang mga tauhan ninyo ay mas takot sa akin kaysa sa inyo?"Hindi na nakasagot si Vera. Ang kanyang huling hininga ay hinalo sa usok ng nasusunog na pangarap ng Orion.Ang huling pangalan sa listahan ay ang pinakamahirap. Si General Borja. Siya ang kumokontrol sa lahat ng military assets ng Orion. Hindi siya nagtatago sa isang mansyon o penthouse. Natagpuan siya ni Kristoff sa isang abandonadong base militar sa gitna ng kagubatan sa Pilipinas—ang lugar kung saan unang nagsimula ang Project Genesis.Pumasok si Kristoff sa base nang walang pag-iingat. Alam niyang hinihintay siya ng General. Sa gitna ng isang malawak na hangar, nakatayo ang General, napapaligiran ng sampung elite soldiers na may hawak na mabibigat na armas."Kristoff Valdemar," sigaw ni Borja. "Ang prodigal son ng Orion. Dumating ka para sa huling kabanata?""Dumating ako para sa dulo, General,"


![Just One Night [Tagalog]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)




