1st Day

Sa isang kotse ay naroon sina Rogelyn at Sean papunta sa private hospital ng Victory Medical Center.

“May gusto akong malaman.” Ang sabi ni Rogelyn.

“Sige.” Ang sagot ni Sean habang nag dri-drive.

“Paano mo nalaman na may pasa mga tuhod ko?”

“Sinabi sa akin mismo ng butler na nagpalit ng damit mo.”

“Aaahhhh…”

Tumingin si Sean kay Rogelyn sabay sabi ng “Umaasa ka ba na sana ako na lang ang nagpalit ng damit mo?”

Tumingin si Rogelyn kay Sean ng galit sabay sabi ng “Sira, hindi nuh.”

“Hindi ko na kailangan palitan ang damit mo kasi nakita ko na buong katawan mo saka napasukan na rin kita.” Ang sabi ni Sean sabay tawa.

Nakaramdam ng galit at inis si Rogelyn sa kanyang narinig at bigla nyang sinuntok si Sean sa mukha.

“ARAY!” Ang sigaw ni Sean at sya'y huminto sa daan.

“Gusto mo bang mamatay tayo!?” Ang sabi ni Sean sabay tingin kay Rogelyn ng seryoso.

“Ipaparamdam ko sa iyo ang kamatayan.” Ang tugon ni Rogelyn habang galit at seryosong nakatingin kay Sean.

At nagsimulang suntukin at sabunutan ni Rogelyn si Sean habang nagsasabi ng “Wag kang magsasalita ng bastos sa akin. Ikaw na manyakis…”

“Arraaayyyy…” Ang sigaw ni Sean habang sya ay nabubogbog sa sarili nyang kotse.

Sa kanilang pagdating sa private hospital ng Victory Medical Center, binuhat ni Sean si Rogelyn at inilagay nya ito sa wheelchair sabay abot ng gamot habang nagsasabi ng “Ito oh, para sa lagnat mo.”

Tinangggap ni Rogelyn ang gamot sabay sabi ng “Maraming salamat.”

Silang dalawa ay pumunta sa silid ng private hospital kung nasaan si Rose.

Sa kanilang pagpasok, si Rogelyn ay nagsalita ng “Maraming salamat sa lahat, pwede ka ng bumalik sa inyo.”

“Sige, pero magpapakilala muna ako.”

At lumapit si Sean kay Rose sabay sabi ng “Magandang umaga, ako si Sean Parayaoan at ang inyong anak na si Rogelyn ang aking personal assistant.”

Nagulat at nagtaka si Rogelyn sa kanyang nakitang ginawa ni Sean.

Muling lumapit si Sean kay Rogelyn sabay hawak sa noo nito at nagsalita ng “May lagnat ka pa kaya magpahinga at magpagaling ka.”

“Opo.” Ang nahihiyang sagot ni Rogelyn.

“Bago pala ako umalis, ito ang number ko. Txt mo ako kapag ok na pakiramdam mo… Wag kang mag-alala, magsisimula kang mag trabaho bilang personal assistant ko kapag magaling ka na.” Sabay abot ng kanyang Card Number.

Kinuha ni Rogelyn ang Card Number at si Sean ay umalis sa private hospital ng Victory Medical Center.

Makalipas ang tatlong araw.

“Good Morning po. Magaling na po ako.” Ang txt ni Rogelyn kay Sean.

Isang oras palang ang lumilipas.

“Good Morning, my personal assistant.” Ang sabi ni Sean sa kanyang pagpasok sa silid ng private hospital kung nasaan sina Rogelyn at Rose.

Nagulat at nanlaki ang mga mata ni Rogelyn sabay sabi ng “Hala!?”

“Hala?” Ang pagtatakang tugon ni Sean.

“Nasabi ko po yun dahil na gulat po ako sa inyong pagdating ngayon.”

“Ganun ba… Mag-ayos ka at may pupuntahan tayo ngayon.”

“Opo kaso pwede po bang sa labas mo ako hintayin?” Ang tugon ni Rogelyn.

“Sige, hihintayin kita sa kotse ko… Sa parking area.” Ang tugon ni Sean sabay alis sa silid ng private hospital.

Si Rogelyn ay nagsimulang mag-ayos ng kanyang sarili.

“Ma, ngayong araw pong ito ang 1st Day ko bilang personal assistant ni Sean… I love you Ma.” Ang sabi ni Rogelyn sabay halik sa noo ni Rose.

Sa pagpunta nya sa parking area ay kanyang nakita ang kotse ni Sean at sya'y lumapit sabay sabi ng “Good Morning po, Sir. Sean.”

Nagulat at ngumiti si Sean sa kanyang narinig sabay sabi ng “Ito ang unang araw mo bilang personal assistant ko. Kaya, galingan mo sa trabaho mo.”

“OPO.” Ang tugon ni Rogelyn ng may self confidence.

At ibinigay ni Sean ang susi ng kotse kay Rogelyn sabay sabi ng “Drive my car.”

“Yes… Sir, Sean.”

At silang dalawa ay pumasok sa kotse.

“Sir, Sean saan po tayo pupunta?”

“Mag drive ka patungo sa Victory Mall Industry.”

At nagsimulang mag drive si Rogelyn papunta sa Victory Mall Industry.

“Sinong nagturo sa iyo mag drive ng kotse?”

“Boyfriend ko…”

At naging tahimik ang kanilang pag dri-drive sa daan.

Sa kanilang pagdating sa Victory Mall Industry.

“Tara, samahan mo akong bumili ng mga damit at gamit sa loob.”

“Yes, Sir, Sean.”

At silang dalawa ay lumabas sa kotse at pumasok sa loob ng Victory Mall Industry.

“Pumili ka ng mga damit at gamit mo.”

Nagulat si Rogelyn sa kanyang narinig kay Sean sabay tanong ng “Ano po?”

“Ano po? Anong ano po?”

“I mean, di po ba sabi ninyo na samahan ko po kayo na bumili ng mga damit at gamit dito sa loob.”

“Oo, kaso hindi para sa akin kundi para sa iyo.”

Nagulat at nagtataka si Rogelyn sa kanyang muling narinig kaya sya'y hindi sumagot.

“Wag kang mag-alala, hindi ko yan ibabawas sa sahod mo kundi regalo ko yan para sa iyo.”

“Bakit?”

“Anong bakit? Kapag ba may nagbibigay sa iyo ng regalo tatanungin mo sya ng bakit. Hindi ba pwedeng tanggapin mo na lang ang regalong ibinibigay sa iyo saka ka magpasalamat sa taong nagbigay ng regalo.”

Nakaramdam si Rogelyn ng tuwa at saya sabay sabi ng “Pasensya na po at maraming salamat po… Sir, Sean.”

“Kung ganun, pumili ka na ng mga damit at gamit mo.”

“Opo.” Ang nakangiting tugon ni Rogelyn.

“Ngayon lang kita nakitang ngumiti at masaya saka mas maganda ka kapag nakangiti at masaya.”

Nakaramdam ng hiya at tuwa si Rogelyn sa kanyang narinig at sya'y ngumiti kay Sean.

Sa paglapit ni Rogelyn sa mga damit ay kanyang nakita ang presyo sabay sabi sa kanyang sarili ng “Aguy! Ang mahal ng damit na ito, P1,000 isang damit lang.”

“Saka pala, wag kang mag-alala sa presyo ng mga damit at gamit na pipiliin mo sapagkat ako ang bahala.” Ang sabi ni Sean habang sumusunod kay Rogelyn.

“Maraming salamat po… Kung ganun sisimulan ko na pong pumili ng mga damit at gamit ko.”

“Very good and don't hesitate.”

“Opo… Sir, Sean.”

At nagsimulang pumili ng mga damit at gamit si Rogelyn sa loob ng Victory Mall Industry habang sumusunod sa kanya si Sean.