“Miss Montreal, ano po ang masasabi n'yo sa naging pahayag ni Giselle Jimenez tungkol sa pagkansela ng kasalan nila ng kapatid n'yo?”“Totoo ba ang chismis na may ibang babae ang kapatid ninyo?”“Kaya ba wala siya rito sa bansa ay dahil tinatakasan niya ang kasal nila ni Giselle?”Damn! They almost harassed me.“I don't know what you are talking about. S-Sorry!” I said.Iniiwas ko ang sarili ko sa kanila. Ayokong makalapit sila lalo na sa akin dahil baka mapano ako at ang anak ko. Tumingin ako kay Throne at tila alam niya ang ibig sabihin ng tingin na iyon.Mabilis itong pumunta ito sa harapan ko at iniharang ang sarili para sa akin. Medyo nagulat naman ang lahat sa pagsulpot niya.“Totoo po bang wala kayong alam o baka pinagtatakpan n'yo lang ang kapatid n'yo para hindi masira ang pangalan ninyo?” one of the reporter said.Parang nagpantig ang tenga ko roon at inis ko siyang hinarap. Hinawakan ko si Throne to move a bit sideward. Humakbang ako palapit sa babae na mayroong mahinahon p
“Labis akong masaya na makita kayo rito sa hapag. Tila nabuhayan itong mansyon.”Napangiti naman ako sa sinabi ni Nana Wanda. Masaya din naman ako na makadalaw dito. Kanina paggising ko ay agad akong nagpunta sa flower garden na ginawa ni Daddy para kay Mommy noon. It was still the same garden my mom used to take good care of when she was still alive.Isa sa mga hindi dapat mawala sa mga bahay namin ay ang mga flower garden dahil iyon ang libangan at paboritong parte ng bahay ni Mommy noon habang nabubuhay pa siya.Ngayon ay nadagdagan lang ng paru-paru ang garden at iba pang mga magagandang bulaklak mula sa ibang bansa. Lagi ko rin kasing pinapaalala na huwag nilang pabayaan ito at panatilihing maganda at mayabog ang mga tanim.“Mas masaya pa sana ito kung sumabay na kayo sa'min dito sa dining,” pagpupumilit ko.Kanina ko pa kasi sila pinipilit ni Ciara—iyong opisyal na tagapagluto rito sa mansyon para sana sabayan na kami ni Throne pero tumatanggi naman sila.“‘Wag na, hija. Ibibiga
I was so preoccupied that I didn't realize Augustus approached me and told me we were already at our destination.I sneak outside and saw a huge and modern house in black and wood motif. It was too different from its neighborhood since the design is very minimalist and you can say that it was owned by an influential gentleman.Nagpaalam na ako kay Augustus at bumaba sa sasakyan. Humakbang ako palapit sa gate saka nag-doorbell. Medyo natigilan pa ako dahil sa biglaang pagsakit ng sentido ko. Naibaba ko tuloy ang hawak na food bag bago narinig ang pagbukas ng gate.“Sino po sila?” tanong ng babaeng mas bata lang sa akin.“I'm Blythe, and I am looking for Khyfer Casteliogne. Nandiyan ba siya?”“Opo!” Ngumiti siya sa akin saka mas inawang ang pagkakabukas ng gate, “Tara, pasok po kayo. Nag-uusap po sela ni Ser, eh!”Ngumiti lang ako lalo na at marinig ko ang pagtatagalog niya. Marahil ay kaluluwas lang nito galing probinsiya dahil may tono ang kanyang pagsasalita. Kinuha niya ang dala ko
ROME, ITALY (One Month Ago...) “Questa è la sua suite VIP, signora. Godetevi il vostro soggiorno al St. Regis Rome.” (This is your VIP Suite Madame’s. Enjoy your stay at The St. Regis Rome.) I thanked the bellhop as he closed the door to our suite. The soothing fragrance of jasmine sprinkled around our luxurious room was the first thing we noticed when we entered. This room embodies the Italian quintessential luxury, richly decorated in neoclassical style; it fashioned with sophisticated Italian fabrics and fixtures. “It so nice in here,” Elisha uttered with so much amusement on her face. Nakita ko siyang pumunta sa balcony at binuksan ang glass door. The cold breeze welcomed us too. “Yeah! I think we got the best room with a perfect view to the Colosseum, The Roman Forum, and Piazza Novena,” I answered her as I took a slight glance at the balcony. We’re here in Italy for the Art Exhibit as we invited by one of my former clients. I grab it since there is a high potential that I’
I handed my invitation to the receptionist. Since this is an exclusive event, only those who were given a VIP invites can attend the exhibit.“Blythe Dominique Montreal and El─”“Elisha Aragon.” My friend immediately cut me off as I supposed to introduce herself.Napailing na lang ako sa ginawa niya. Nang ngumiti siya sa akin ay napairap na man ako. Lagi niya lang itong ginagawa sa tuwing ipapakilala ko siya sa ibang tao sa mga ganitong events.Upon the verification, we wear our masks and walk inside the grand hotel.It wasn't overcrowded yet, but many prominent people are scattered in the Pavilion who are busy looking over some sculptures, paintings, and unique crafts done by some famous Italian artist.“Ang gaganda ng mga paintings.” Hindi ko maiwasang hindi humanga sa mga iyon.“Yeah, and I'll buy two later.” Si Elisha. “One for my office and one for my unit. These are really beautiful!”“Me too, for my condo, and for my office. Kung may makita pa akong magaganda baka bumili na rin
“È da tanto che non ci vediamo, tesoro...” (Long time no see, honey…) nakangising sambit ng lalaki sabay lapit sa aking kinatatayuan.Mabilis na naningkit ang aking mata nang mapagsino siya.“Lorenzo, you bastard!” asik ko.Tumigil ito nang halos isang dipa lang ang layo sa akin. Hindi siya nakasuot ng maskara ngunit naka-tuxedo siyang magara. Muling nabuo ang galit ko para sa lalaking ito at kailanman hindi ako magiging masaya na mag-krus ang maing landas.I loathe him to death because this devil is a fucking bullshit.“I’m glad that you still remember me,” he said while smiling ear to ear.I held my wineglass tightly at tipong gustong-gusto kong basagin at ibaon ang bawat piraso nito sa pagmumukha niya.He is Lorenzo Valmonte, Lyam's cousin. More than that, this guy in front of me is dangerous.This man is my psychotic-stalker and a wicked man. Ilang beses na niya akong sinusundan at ipinangangalandakan ang pag-ibig niya para sa akin. Hindi rin lingid sa kaalaman ko na ilang beses d
Marahas na hinawakan ni Lorenzo ang baba ko saka inilapit ang mukha ko sa kanya. Tinakpan niya pa gamit ng isa niyang kamay ang bibig ko kay mas lalo akong nagpumiglas. Unti-unti na ring nagiging malabo ang paningin ko dahil sa mga luhang tuloy-tuloy lang sa pag-agos.Abot-langit ang takot sa dibdib ko lalo na nang bumaba ang mga halik ni Lorenzo sa aking balikat. Bago ako gupuin ng matinding panghihina, malakas kong kinagat ang palad niya dahilan para matanggal ang kamay niya sa bibig ko. Kinuha ko iyong pagkakataon at buong lakas na sumigaw.“HELP ME!”I'm praying that someone will hear me and help me from this danger and dreadful situation.Kasabay ng pagsigaw kong iyon ay ang pagkawala ni Lorenzo sa harapan ko. Kitang-kita ko kung paano tumilapon si Lorenzo sa sahig.I took several cautious steps back after noticing that he had stopped moving for a little while. I held myself, still trembling with fear, as the chilly wind embraced me. There were blood leaks from the corner of his
Damn whisky! Hawak ko ang tila minamartilyo kong ulo habang nakaupo sa kama. Mariin akong napapikit habang iniinda ang pag-iinot ng akin lalamunan at ang sumasakit kong sentido. Parang gusto ko tuloy magsisi dahil nagbida-bidahan ako kanina.Muli akong nagmulat at saktong nahagip ng mata ko ang bote ng Cognac sa bedside table. Without any hesitations, I grabbed the bottle and dispensed half of it all on my mouth straight down to my stomach.Lulubusin ko na ang paglalasing ko ngayong gabi. Kahit ngayon lang!Napaigik pa ako ng lumatay ang lasa at alab ng likido sa aking lalamunan. Tinatanong ko ang sarili ko na kung bakit kahit ganito kapangit ang lasa ng mga inumin ay marami pa rin ang gusto itong tikman, 'yong iba ilang bote pa ang nauubos.Kung totoo man ang sabi ni Elisha sa akin noon na ang alak ang sagot sa mga problema ay hindi ako magdadalawang-isip na ubusin ito. I want to shut down all of my problems, even just for tonight.I want to be out of my comfort zone. I want to be a