Amari's Point Of View
Nakailang ayos na ako ng suot kong damit. Medyo naiilang kasi ako sa suot ko, pero hindi ako makapagreklamo lalo pa’t si Harper mismo ang pumili at nagbigay nito sa akin. “I didn't know that they invited a beggar in here.” Kahit na hindi ko lingunin, kilala ko kung kanino galing ang boses na ‘yon. At kay Hudson ‘yon. Ayaw kong masira ang araw ko ngayon. Nandito ako sa party na ito dahil imbitado ako ni Harper, ang boyfriend ko. At kapag pinatulan ko ito, paniguradong masisira ang araw ko, kaya naman hindi ko ito pinansin at mas tinuon ang tingin sa harap. Wala si Harper, nagpaalam naman siya sa akin kanina na may kakausapin raw at babalik. Pero hanggang ngayon ay hindi pa rin siya bumabalik. Ramdam ko ang paglapit ni Hudson sa pwesto ko. “Why are you here, beggar?” Pumikit ako nang mariin kahit na gusto kong sigawan siya sa mismong mukha niya dahil sa inis sa pagtawag niya sa akin na beggar, pero pinigilan ko ang aking sarili. “Malamang nandito ako kasi imbitado ako,” pabalang na sabi ko. “Saka, how about you?” Umangat ang kanyang kilay at saka mariin na napatiim ng bagang dahil sa sinabi ko. “Obviously, this is my party, that's why I'm here.” Natigilan ako saglit sa sinabi niya. “Panty mo—iste party mo?” “Yes, it's my welcome party.” Pinagdiinan pa talaga niya. “And if I had only known that they invited a beggar like you, I wouldn't have come here.” Keme akong napangiti sa sinabi niya, saka ko siya sinamaan ng tingin. Nakakarami na siya, parang gusto ko tuloy suntukin ‘yong pangit niyang mukha. Hindi na lang ako nagsalita pa sa sinabi niya. Sa halip, tinaas ko ang kamay upang tawagin ang isang waiter na may dalang mga wine. Kumuha ako ng isa at uminom. Napapikit pa ako ng maramdaman ang paghagod ng pinaghalong tapang at pait nito sa aking lalamunan. Nilingon ko siya, na ngayon ay nahuli kong nakatitig sa akin. Pinagtaasan ko siya ng kilay saka pinasadahan ng tingin. Ngayon ko lang napansin, he was wearing formal attire, nasa maayos at malinis na pagkakayos ang itim at medyo kulot niyang buhok. Gwapo naman siya, pero mas gwapo si Harper. They may look the same because they are identical twins, but Harper has a clean and neat appearance while this one looks like a bad boy—arrogant and intimidating. ‘Yong tipong isang tingin mo pa lang ay alam mong takaw gulo, dagdag mo pa ang napakadami niyang hikaw mula sa ilong, kilay, at tenga. Mukha tuloy siyang adik sa kanto, na kapag kinalabit mo ay manununtok agad. Hula ko rin ay nasa 6'5 siya, kasi mas matangkad siya kay Harper, na nasa 6'3" lang. Nakita ko ang pagtaas ng sulok ng kanyang labi. “I know I'm handsome, more attractive than your boyfriend… but stop staring at me like that. It makes me want to puke.” Napaawang ang aking labi sa sinabi niyang 'yon, at hindi makapaniwala na napatingin sa kanya. Gusto ko pa sanang supalpalin siya at sabihin sa kanya na hindi siya gwapo, pero ang gago ay mabilis na tumalikod at naglakad palayo. Inis ko tuloy nilagok ang wine na natira sa wine glass ko. Arogante! Nakaka-ilang baso na ako ng alak at pakiramdam ko ay umiikot na rin ang paningin ko. Siguro ay dahil sa dami ng alak na nainom ko. Kasalanan 'to ng ungas na 'yon, eh. Kapag andito o nagtatagpo talaga ang landas namin, laging nasisira ang araw ko. Kainis! Iniling ko ang aking ulo kahit na nahihilo na. Hindi ko dapat hayaan na masira niya ang araw ko, ang ungas na 'yon. Ngayon ang araw na nagpaplano akong ibigay ang aking sarili kay Harper, upang isuko ang aking katawan sa kanya. Ang perlas ng Silangan. Mahal ko si Harper at sigurado na ako sa kanya. Kaya kung isusuko ko man ang sarili ko, alam kong hindi ko pagsisihan 'yon. At alam kong mahal niya rin ako, dahil ramdam ko 'yon at araw-araw niyang pinaparamdam sa’kin na mahal niya ako, na ako lang. Kahit na nahihilo at nanlalabo ang aking paningin, pinilit kong tumayo mula sa pagkakaupo at pagewang-gewang na naglakad palayo sa hall, patungo sa silid kung saan naka-reserve ang room na tutuloyan namin ni Harper sa hotel na ito. Medyo nahirapan pa akong maglakad lalo na’t mataas ang takong ng sandal na suot ko. Mabuti na nga lang at tinulungan ako ng isang di kilalang lalaki sa pag-pindot ng elevator. Napansin niyang nahihirapan ako. Pasuray-suray akong naglakad makalabas ng elevator at humawak sa dingding upang magkaroon ng suporta dahil pakiramdam ko ay kapag hindi ako humawak roon ay mabubuwal ako anumang oras. Hinubad ko na rin ang suot kong sandals dahil sobrang bagal lang ito. Inayos ko rin ang pagkakasukbit ng aking shoulder bag sa aking balikat. Nasa tapat na ako ngayon ng pinakadulong kwarto. Ang sabi kasi sa akin ni Harper ay nasa pinakadulong bahagi ng 12th floor ang magiging silid namin. Luminga pa ako upang siguruhin kung tama ba itong napuntahan ko. Pero wala naman nang ibang silid rito kundi ito na, kaya sigurado akong ito na ‘yon. Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong-hininga saka marahang umayos ng pagkakatayo. Inamoy ko rin ang aking hininga; mahirap na at baka bad breath na pala ako. Laking pasasalamat ko na lang at kahit papaano ay mabango pa naman. Pinihit ko ang siradora ng pinto, at hindi ito naka-lock, kaya agad na akong pumasok. Pabagsak kong binitawan ang aking dalang sandals sa may gilid. Hindi malinaw ang aking paningin; medyo blurred ito. Pero kita ko ang isang pigura ng lalaking tingin ko ay walang damit pang-itaas na nakahiga sa kama. This is it, Amari! Inabot ko ang zipper ng suot kong gown; hindi naman ako nahirapan na abutin ito. Nang tuluyan ko itong mabuksan, agad ko itong hinubad saka naglakad papalapit sa kama. Pinagapang ko ang aking kamay sa kanyang malaking at matigas na pangangatawan. Medyo nangunot pa ang noo ko nang mapansin na parang may ilang hibla ng balahibo ito. "What the fuck!" Natigilan ako saglit, naningkit ang aking mga mata saka mas lalong nangunot ang noo nang marinig ang malalim at baritoneng boses niya. Hindi ko alam kung bakit, pero ang boses ni Hudson ang naalala ko sa boses niya. At kailan pa naging kaboses ni Harper si Hudson na kambal niya? "Who are you, bitch?" Boses talaga ni Hudson ang naririnig ko, pero pinagsabahala ko iyon. Siguro kasi ay sobrang kalasingan at inis ko sa lalaking iyon kaya nag-iilusyon ako na naririnig ang boses niya. Damn?! Bakit ko ba siya iniisip? I'm with Harper now. I shook my head. Wala akong sinayang na oras; pumatong ako sa kanya, yumukod ako, at saka bahagyang hinalikan ang kanyang tenga at marahang sinipsip iyon. Narinig ko ang sunod-sunod niyang malutong na mura. At ang pagdinig sa kanya na umuusal ng ganoon ay nagbigay sa akin ng init. Pakiramdam ko ay biglang umiinit ang aking katawan. I traced my hands down to his abdomen, and I could feel his muscular perfect eight-pack abs. I planted a soft kiss down to his neck and broad shoulder, at narinig ko ang kanyang soft growl na mas lalong nagbigay-init sa akin. “Damn!” Mas lalo lang tuloy akong ginanahan na ipagpatuloy ang ginagawa ko. He should enjoy it, it's my first time. At talagang nanood pa ako ng mga p**n video para lang dito, just to make sure to satisfy him. I sucked his neck, leaving a mark on it, at napaungol siya sa ginawa kong iyon. Nakailang s****p pa ako roon at nag-iwan ng marka. Nang manawa ako, binalik ko ang paghalik sa kanyang labi na agad niyang tinugunan ng nagbabagang halik. Naramdaman ko rin ang bahagyang pagapang ng kanyang kamay sa aking likuran, na nagbigay ng kakaibang kuryente sa aking katawan. Pakiramdam ko ay para akong sinisilaban sa init na nararamdaman, lalo na sa paraan ng paghaplos niya. Wala pa man siyang kahit anong ginagawa, ay ramdam ko na ang pagkabasa ng aking pagkababae. Lumayo ako ng bahagya, and I heard him groan. Namungay ang aking mga mata na napatitig sa kanya. And I almost jumped onto his lap when he aggressively cupped my left breast. “You are going to fucking regret this, woman. I have sworn…” Pikit-pikit ang mga mata ko nang kinapa ko ang aking phone ng marinig ang pagtunog nito. Nang makapa ko ito, agad ko itong kinuha at sinagot. Kanina pa kasi ito tumutunog, at paulit-ulit rin na nag-play ang ringtone nito na sobrang lakas. “Hi, babe, where are you? Are you home? Did you go home early last night?" Nang marinig ko ang boses na ‘yon ni Harper, ang aking nobyo, ay mabilis akong napamulat ng mata—literal na napamulat. Napaupo ako, medyo napangiwi pa dahil sa ramdam kong pagkirot ng aking pagkababae. “Harper?" Tawag ko sa pangalan niya. Gusto kong makasiguro, baka pinaprank lang ako nito. Tingnan ko ang pangalan ng caller, at pangalan nga ni Harper. Napatingin ako sa lalaking katabi ko ngayon sa kama, tiningnan ko ang aking hubot-hubad na katawan na ngayon ay ang tanging kumot lang ang nagsisilbing pantakip. Napaawang ang aking labi nang may napagtanto. Kung hindi si Harper ang kasama ko?—huwag mo sabihing si Hudson ito? Sinilip ko ang mukha nito na ngayon ay nakapikit pa rin, mahimbing ang tulog. At ang ungas na si Hudson nga. Sinapo ko ang aking noo, at inis na napasambunot ng buhok. Anong katangahan itong ginawa mo, Amari? Jusko ka! Sa dami-dami talaga ng lalaki sa mundo? Bakit ito pang ungas na ‘to? “Babe, are you still there? Are you okay?" Rinig ko ang boses ni Harper na ngayon ay may bahid na pag-aalala. Muntik ko na makalimutan na nasa kabilang linya lang siya. Hindi na ako tumugon sa kanya at agad pinatay ang tawag. I don't want to be rude! Pero I have to leave this place bago pa magising itong katabi ko na may dalang delubyo. Marahan at maingat akong tumayo na walang ginagawang ingay. Kahit pa sobrang hapdi pa ng baba ko, pinigilan ko ang mapadaing sa tuwing humahakbang ako. Pinulot ko ang aking damit na sinuot kagabi, pero punit na ito maging ang underwear at bra ko. Napahilamos ako ng mukha. Jusko, ano na isusuot ko? Napadako ang aking tingin sa long sleeve shirt na panlalake na nagkalat sa sahig. Walang pagdadalawang isip ko itong kinuha at sinuot. Hanggang tuhod ko ito, nagmumukhang bestida ko. Dahil sa laki, bagay na okay na rin, dahil wala akong underwear at bra na masusuot, ay hindi ito mahahalata dahil sa suot ko. Nang masuot ko ito, agad akong lumabas ng silid. Jusko! Ano na lang sasabihin ni Harper pag nalaman niya ‘to? He will get mad surely if he finds out that I slept and had a one-night stand with his twin brother. Did I just really sleep and have a one night stand with my boyfriend's twin brother? Tanong niya sa sarili, habang pilit inaalala ang lahat ng nangyari kagabi.Amari's Point of ViewPinandilatan ko siya ng mata dahil sa sinabi niya at sa lakas ng boses niya. “Sino ba kasing nagsabi na pumunta ka dito, aber?” naiiritang tanong ko sa kanya. “Kaya nga, tama lang na tumayo ka diyan, pupunta-punta pa kasi dito eh.” Nagiisa ang linya ng kilay niya sa tanong ko. “Damn, kailangan pa bang may magsabi sa'kin para pumunta dito?” Napasapo ako ng noo dahil sa tanong niya. Shutangines! “Oh, hindi na kailangan, pero tangina naman Hudson, ano bang ginagawa mo dito? Saka hindi ba uso sa’yo ang mag-text o tumawag man lang bago ka pumunta dito?” gigil na tanong ko sa kanya, halos kulang na lang ay ihamapas ko sa kanya yung doorknob na hawak ko kung nabubunot lang ito. Rumiin ang pagkatitig nito saka ako tinaliman ng tingin na para bang may masama akong nagawa o nasabi sa kanya. “Ni hindi ka nga nag-message sa'kin o paramdam man lang noong umalis ka sa opisina ko kasama yung boyfriend mong hilaw? Tapos sasabihin mong ako ang hindi nag-text o tumawag ba
Amari's Point Of View Narinig na narinig ko ang lakas ng tibok ng puso ko sa kaba, na halos kulang na lang ay lumabas ito anumang oras. Pero imbes na magpadala sa kaba na nararamdaman ko, mas pinili kong magmataray. Kaya naman pinag-angat ko siya ng kilay, hindi alintana ang nakakamatay nitong tingin. “Anong ginagawa mo dito?”His jaw clenched at my question. “Shouldn't I be the one asking you that?” “Huh? Anong pinagsasabi mo?” Maang na tanong ko.“ You should be in my office now, working your ass off.” Hindi siya sumagot sa aking tanong at sa halip, iyon ang tinugon niya. “Damn! I thought something had happened to you. I left you in your room because I had something important to do. One of the investors called me because there was an issue, and I left you in that room while you were sleeping. But when I got back, you were gone… Then Austin saw you, he saw you with that jerk. That fucking bastard who suddenly entered my company without asking.” Nangunot ang noo ko at napatitig sa
Amari's Point Of View “Camille?” mahinang tawag ko sa pangalan ni Camille na ngayon ay gulat na nakatingin sa akin na para bang nakakita ng multo. “Amari?” Nakita ko ang pagdaan ng kaba sa mga mata nito. “Kanina ka pa diyan, bruha ka?” Nangunot ang noo ko sa tanong niya. Nilibot ko ang paningin sa buong kusina pero wala talagang ibang tao. Wala ba talagang tao? Pero hindi naman ako pwedeng magkamali. Alam kong may kausap talaga siya. Napabuga na lang tuloy ako ng hangin at napatingin sa kanya saka naglakad patungo sa mesa kung saan may nakahain na pagkain. Bigla akong nakaramdam ng matinding gutom. Kaya naman hindi ko siya sinagot agad at hinila ang isang upuan na katapat ng kinauupuan ni Junjun, ang kapatid ko, saka umupo roon. Inabot ko ang isang pinggan na nakahanda saka nilagay ito sa harap ko at nagsimula nang magsandok ng kanin. Narinig ko pa ang paghila ni Camille ng upuan saka ang pag-upo nito sa tabi ni Junjun. Kaya naman kinuha ko muli ang pagkakataon na iyon up
Amari's Point of ViewUmagang-umaga pa lang ay agad na akong nagtungo sa banyo ng aking silid upang doon magsuka. Sa wari ko, halos lahat ng kinain ko kagabi at ang laman-loob ko ay maisusuka ko na rin. Pero wala namang ibang lumalabas mula sa aking bibig kundi purong malapot na laway lang. Tangina! Ganito ba talaga kapag buntis? Diyos ko! Pakiramdam ko ay mamatay na ako sa pagsusuka. Mahinang turan ko sa likod ng aking isip. Laking pasasalamat ko na lang nang mapatigil ako sa pagsusuka, agad akong nagmumug ng tubig at naghilamos ng mukha. Inabot ko rin ang malinis na towel na nakasabit sa pintuan saka ginamit iyon pamunas sa mukha. Pinagmasdan ko ang aking sarili sa maliit na salaming bilog na nasa banyo ng aking silid. At hindi ko maiwasang hindi napangiwi sa kabuuan ng itsura ko nang makita ito. Paano kasi ay malalim ang aking mata at maitim rin ang ilalim nito, kaya kitang-kita ang eyebag ko na halatang hindi nakatulog ng maayos. Dagdag mo pa ang pamumutla ng aking labi; masyado
Harper's Point Of View I looked at Amari's face, and I couldn't help but smile secretly. She's really beautiful; she was indeed a good catch. Mula sa kanyang hugis pusong mukha, her pinkish lips na tila ba'y nang-aakit ng halik. Ang kanyang hindi kahabaan na pilikmata, at ilong na nasa tamang tangos lang. She looks exactly like Adriana Lim in her 20s, with her fierce look. Everything about her is beautiful that I couldn't even take my eyes off her. Ngunit mabilis rin na nawala ang paghanga ko sa kanya nang magsalita siya. “Pero Harper, alam natin pareho ang totoo. Ayaw kong magsinungaling sa kanya.” Kinuyom ko ang aking kamao at napa-igting ang panga dahil sa narinig. Damn! Hearing those words didn't sound good to me. Gusto ko tuloy itapon lahat ng gamit na andito sa loob ng kwarto... but I couldn't. I'm mad! I really am. Pero kailangan kong pigilan ang galit na nararamdaman ko. Kaya naman napabuga ako ng hangin upang pakalmahin ang sarili, and when I felt like I was calm, I reac
Amari's Point Of ViewNapalaki ang mata ni Camille sa narinig na sinabi ni Harper na para bang luluwa na ang mata. Napaawang pa ng bahagya ang mga labi nito na nakatingin sa akin. Nagtatanong ang mga mata nito, na animoy inaantay ang kumpirmasyon ko sa sinabi ni Harper na aking nobyo. Gustuhin ko man sanang sumagot, hindi ko magawa. Naiinis kasi ako kay Harper, lalo na sa sinabi niya, sa ginawa niyang pag-amin at pangunguna. Ni hindi niya man lang ako tinanong muna bago sabihin ‘yon. Wala naman akong balak itago kay Camille ang bagay na iyon. At kahit sino rin namang nasa posisyon ko ay magagalit sa ginawang pangunguna ni Harper. Frustrated, I stood up from my seat without uttering a word and walked towards my room. I had lost my mood to talk and preferred to stay in my room rather than face them, especially Harper.When I reached my room, I plopped down onto my bed. I heard footsteps approaching my room and the sound of the door opening and closing, and even without looking, I kne