Marga shakes her head unbelievably, staring at him with annoyance. “Ayoko lang maging masaya ang mga tsismosa, Mr. Xander,” depensa niya saka ikinibit ang mga balikat.
Lalo pang lumapad ang pilyong ngiti sa labi ni Xander habang humahakbang palapit sa kanya.
“Ano ba’ng complaint mo ha?” naiinis niyang kastigo rito.
“You know what I want, Baby,” maagap nitong sagot.
Nagdikit ang mga kilay ng dalaga saka pilit na inaalala ang tinutukoy nito habang nakikipagsukatan ng tingin sa pilyong binata.
“How about tonight? Would you like me to warm your bed?” he asked seductively.
Halos mailuwa ni Marga ang kanyang mga mata sa di inaasahan na maririnig mula rito. She was dumbfounded. Napatingala siya rito nang tuluyan itong makalapit sa kanya.
"No matter which angle I look at you, you're still very beautiful, baby," humahanga nitong sabi at bahagyang yumuko upang magpantay ang kanilang mga paningin.
“Excuse me? Naglolokohan ba tayo rito?” seryoso niyang tanong.
Hindi niya alam kung saan o paano niya ilulugar ang sarili sa lalaking ito. Hindi pa rin siya pwede magpadalos-dalos na pakitunguhan ito ng bastos.
“I’m not, Marga. I’m f*cking serious,” he answered firmly.
Halos hindi niya magawang ikurap ang mga mata sa sobrang gulat niya na makita sa lalaki ang sinseridad nito sa sinasabi. “I’m not interested in you, Mr. Xander. You’re not even my type,” she said out of her cognizance.
Bahagyang tumaas ang isang kilay ni Xander saka ito nagpakawala ng malakas na pagtawa. Habang ang dalaga naman ay lihim na pinapagalitan ang sarili sa kabalbalan ng kanyang bunganga.
Garette, kaibigan pa rin siya ng boss mo…
Marahang hinamig ni Marga ang kanyang sarili at inihanda ang diwa sa magiging bwelta ng preskong lalaki sa sinabi niya rito.
Napalunok siya nang biglang natigil ito sa pagtawa saka inilapit muli ang mukha nito sa kanya. Halos mapigil niya rin ang kanyang paghinga nang makitang naging seryoso ang gwapong mukha nito.
“Tell me, Marga, why?” he said and paused to swallow. "What does Miguel have that I don't? Have you already slept with him?" he added.
Nanlaki ang kanyang mga mata sa narinig at gayun na lamang ang pang-iinit ng dulo ng kanyang tainga sa sobrang inis rito.
Kapagkuwan ay buong lakas niya itong naitulak palayo sa kanya ngunit hindi iyon sapat para mailayo nga ito mula sa kanya.
“Baka nakakalimutan mong nasa Pilipinas ka! Huwag mo nga ako itulad sa mga babae na nakasalamuha mo sa kung saang panig ka ng mundo nanggaling!” singhal niya rito.
Napansin naman ng dalaga ang pag rehistro ng gulat at pagtataka sa gwapong mukha ng binata. Mariin lamang itong napatitig sa kanya.
“Hindi ba kita makausap ng matino? Wala ka bang ibang babaeng pwedeng pag-tripan o mahanap na pwede mong ikama?” sunod-sunod niyang sumbat rito.
Alam niya ang rights niya, hindi lang bilang isang empleyado ngunit pati bilang isang babae na binabastos ng ganito. Kaya hindi siya natatakot na sumbatan ito ngayon.
“Hindi porke’t kaibigan ka ng boss ko ay pwede mo na akong bastusin ng ganito, Mr. Xander. Kung kabastusan lang man din ang sadya mo sa’kin, sinasayang mo ang oras ko!” dagdag niya.
Gustong-gusto niya ng mag-walk out mula rito, ngunit hindi niya alam kung bakit parang may mga kamay na pumipigil sa kanyang mga paa. Halos hinihingal siya sa mga nasabi niya.
Kitang-kita niya ang pagtaas-baba ng adams apple nito. Pakiwari ng dalaga na-realize nito ang mga sinabi niya.
"If that's how you feel, I'm not being disrespectful to you. I like you a lot, Marga," he said softly.
Nasa mga mata nito ang pagsusumamo. Napalunok naman ng sunod-sunod ang dalaga. Gusto niyang marinig ang salitang “sorry” mula rito, pero ewan niya kung bakit tila naging sapat sa kanya ang sinabi nito.
"Would you give me a chance to correct the impression you had of me through my actions?" he asked genuinely.
Hindi alam ni Marga kung bakit bigla-bigla’y bumilis ang pagtibok ng kanyang puso. Wala siyang maapuhap na salita para isagot sa nagsusumamong binata. Ilang segundo sila nagkatitigan bago muling humakbang palapit sa kanya si Xander.
Kusa naman siyang napaatras nang pilit na kinukuha ng binata ang natitirang distansya sa pagitan nila. Tulad nang naging eksena nila sa pantry room noong lunes ay muli na naman siya nakulong sa pagitan ng katawan nito at sa pagkakataong ito ay sa hamba ng pinto.
"Do you like my best friend so much that you can't give me a chance? How about just dinner tonight? I want you to get to know me first, Marga, before you tell me that you're not interested in me," he said softly but firmly.
Abot-abot ang kanyang paghinga sa narinig. Lihim siyang napamura sa kanyang sarili nang matanto kung ano ang naging pagkakamali niya at kinukulit siya nito ngayon.
Sh*t! Naapakan ko ba ang ego ng lalaking ‘to? Mukhang nagkamali ka sa pagkakataong ito Garette!
Ngunit biglang nangunot ang kanyang noo nang umalingawngaw sa kanyang diwa ang unang sinabi nito.
“Ba-Ba’t ba paulit-ulit mong sinasabi na may gusto ako sa boss ko?” halos nauutal niyang sumbat rito.
Maging ang kanyang ulo ay mariin niyang naidikit sa hamba ng pinto nang itukod nito ang dalawang braso sa magkabilang gilid niya at muli nitong inilapat ang tungki ng ilong sa kanya.
Lihim niyang naikagat ang kanyang pang-ibabang labi sa muling paglalapit ng kanilang mga mukha. At ramdam niya ang pagtayo ng mga balahibo sa kanyang batok nang humaplos sa kanyang balat ang mainit nitong paghinga.
“Your gaze reveals the depth of your admiration for my best friend, Marga,” he almost whispered, his gaze fixed intensely upon her.
Hindi niya magawang ikurap ang kanyang mga mata. Hind niya lubos mapaniwalaan ang narinig mula rito. Nabuhay ang pagkabahala niya sa kanyang dibdib.
Alam din ba ni Boss na may gusto ako sa kanya? Sh*t!
“La-Lahat naman kami humahanga sa Boss namin, Mr. Xander, mapababae o lalaki man. Hindi mo iyon maaalis sa’min,” mariin niyang depensa.
Xander squinted his eyes for a few seconds. He cocked his head slightly, as though he was planning to kiss her at any moment.
"I won't buy that reason of yours, Marga. My instincts tell me that what you feel for Miguel is more than just admiration," giit nito sa mahinang boses.
Napalunok si Marga sa narinig. Hindi niya pwede aminin sa lalaki ang totoo.
“Paano ko mapapatunayan sa’yo na mali iyang instincts-instincts na sinasabi mo?” hamon niya rito.
Nahigit niya ang kanyang paghinga ng lalong inilapit ni Xander ang mukha nito sa kanyang pisngi. Halos nanigas siya sa kanyang kinatatayuan dahil sa kakaibang sensasyong dulot ng pagdampi ng pisngi nito sa kanyang ilong at paghaplos ng hininga nito sa kanyang labi.
“Come on dates with me,” he whispered.
Hope you enjoy reading so far mga baby! Don't forget to follow me po, and leave your comment! Thank you!
She quietly drew in a deep breath, pushing down the tangle of emotions within her, before slipping on her business-like smile mask, hiding the conflict she refused to show. "Good morning, Boss!" masigla niyang bati saka bahagyang niyuko ang ulo. Marga swallowed hard, trying to suppress the uneasiness twisting inside her. She forced herself to keep her smile steady, not wanting to appear shaken under Miguel’s piercing gaze. Yet, the longer his eyes lingered—cold, unreadable, and quietly dominant—the more her composure wavered. A part of her wanted to look away, but pride rooted her in place, silently daring herself not to break under the weight of his stare. Still, a question gnawed at her. What was he thinking behind those unreadable eyes? Was he angry, amused, or hiding something far more complicated? The silence between them pressed heavily, fueling her curiosity and leaving her restless for answers she couldn’t yet grasp. "Ma-may problema ba, Boss?" Tanging naisip niyang sabi
Napahawak ng mahigpit ang dalaga sa kanyang munting vanity table. Ang ganitong gawi ng binata ang hindi niya kayang sunggaban. Gusto niyang mainis rito pero ang kabilang bahagi ng sarili niya ay lihim na natutuwa at tila kinikilig pa gayung batid niya na maaaring kasinungalingan lamang ang lahat. Wala na siyang nasabi kundi magpakita ng kunot-noong reaksyon na tila sinusubukang intindihin ang sinasabi ni Xander. Iyon lang ang naisip niyang pinakaligtas na paraan ng pagtugon—hindi mabigyan ng ibang kahulugan ng binata na sumasang-ayon o sumasalungat siya, at higit sa lahat hindi na naman siya nito da-dramahan. "Kailan ba kasi uwi mo?" pag-iiba niya ulit sa usapan sa mahinahon na boses. Ayaw niya naman na mabosesan ng binata na parang nangungulit at atat sa pagbalik nito. Lalong lumapad ang pilyo na ngiti sa binata at bahagya pa nito nakagat ang pang-ibabang labi. Nangusot naman ang noo ng dalaga sa nakitang reaksyon sa binata. Alam na alam niya na ang sunod na sasabihin nito.
Napigil niya ang kanyang hininga nang magtama ang kanilang mga mata—parang biglang tumigil ang oras. Hindi niya alam kung ano ang dapat gawin. Tatakbo na ba siya? O haharapin ito at isusumbat ang lahat, diretsahan? Wala siyang nakitang anumang kilos na kaduda-duda mula rito. Maging ang mga mata nito, tila ba ngumingiti nang taos sa puso. Pero isang bahagi sa kanya ang kumakabog sa pag-aalinlangan. O baka naman… mahusay lang talaga ito manloko? Ilang segundo rin silang nagtitigan bago iyon tuluyang naputol sa muling pagtunog ng cellphone ng lalaki. Mabilis itong nagpaalam sa kanya, sabay talikod upang sagutin ang tawag. Hindi maipaliwanag ni Marga kung bakit kusa siyang napailing, kahit pa binalot ng kaba, takot, at pagdududa ang kanyang dibdib. Para bang may kung anong bumubulong sa kanya na maghanda… o tumakbo. Muling napalingon si Marga sa Van—at agad siyang kinilabutan. Huminto ito… eksaktong nasa tapat nila, sa kabilang panig ng kalsada, para bang may hinihintay. 'Rel
Napapitlag sa gulat ang dalaga at natigil sa paghakbang nang maramdaman ang kamay na tumapik sa kanyang kanang balikat. "I'm sorry, Miss, kung nagulat kita," bungad sa kanya ng lalaki nang magtama ang kanilang paningin. Bahagyang nangunot ang kanyang noo dahil pakiramdam niya nakasalamuha na ito noon, hindi nga lang niya maalala. "Yes?" Takang-tanong niya rito. "Gusto ko lang sanang itanong kung saan banda ang Purok 16," anito sa mahinahong tinig, kasabay ng pag-angat ng isa nitong kilay na tila nahihiwagaan. "Parang malalim ang iniisip mo kanina kaya hindi mo ako narinig," dagdag pa nito habang bahagyang napapailing at may kunot ang noo—halatang nag-aalalang baka nakasagasa ng damdamin. "Pasensya na kung nagulat ka sa pagtapik ko," pahabol pa nito sa malumanay at paumanhing tinig, sabay ng alanganing ngiti at bahagyang pagyuko bilang tanda ng paggalang. "Ahhh!" Tanging salita na lumabas sa kanyang bibig habang pilit na iginuguhit ang ngiti sa labi. Hindi niya maikakai
Pabagsak na napaupo si Jhadie saka malalim na buntong-hininga ang pinakawalan. Halatang pagod na pagod ang mukha nito, at bahagyang napapikit habang pinapawi ang tensyon. "Salamat naman at natapos din tayo sa isang 'to!" aniya sa inis-halakhak na tono, kasabay ng pag-ikot ng mga mata at pilit na ngiting may halong pagod. Naipikit ni Marga ang mga mata at lihim na nagpapasalamat sa maykapal na natapos din ang malaking unos na kinaharap nila for almost three days. Tatlong araw pa lamang mula nang magbukas ang kanilang branch ay agad silang nakatanggap ng reklamo mula sa isang customer kaugnay ng umano’y food poisoning. Ayon sa reklamo, nakaranas daw ng matinding pananakit ng tiyan at pagsusuka ang customer ilang oras matapos kumain ng pagkaing binili sa kanilang restaurant. Bilang patunay, nagpakita rin ang customer ng medical laboratory result na nagpapakita ng findings na posibleng may kaugnayan sa kinonsumo nitong pagkain. Dahil dito, nag-demand ang customer ng danyos bilang
"Magz, be honest with me—have you really never been attracted to my cousin?" Zhavie asked with keen interest, her eyes twinkling with hope and uncontainable enthusiasm. Nanlaki ang mga mata ni Marga sa tanong ng kaibigan—hindi niya inaasahan iyon, ni kaunti. Parang biglang tumigil ang paligid sa ilang segundong katahimikan. Dagli’y binalot ng kaba ang kanyang dibdib, ramdam niya ang bahagyang paninikip nito. Ngunit kahit pa nanginginig ang kanyang loob, sinubukan pa rin niyang panatilihin ang mahinahong anyo. Huminga siya nang malalim, pilit na pinapakalma ang sariling hindi makahanap ng tamang sagot at mapansin ng kaibigan. “Your gaze reveals the depth of your admiration for my best friend, Marga,” Napabalikwas siya sa kinauupuan nang magunita ang tila naging litanyang iyon mula kay Xander na nanirahan na sa kanyang isipan. “Naku, Magz! Huwag mo bigyan ng ibang ibig sabihin 'yung tanong ko,” ani Zhavie na tila natataranta, habang paulit-ulit na winasiwas sa hangin ang dalawang