Marga shakes her head unbelievably, staring at him with annoyance. “Ayoko lang maging masaya ang mga tsismosa, Mr. Xander,” depensa niya saka ikinibit ang mga balikat.
Lalo pang lumapad ang pilyong ngiti sa labi ni Xander habang humahakbang palapit sa kanya.
“Ano ba’ng complaint mo ha?” naiinis niyang kastigo rito.
“You know what I want, Baby,” maagap nitong sagot.
Nagdikit ang mga kilay ng dalaga saka pilit na inaalala ang tinutukoy nito habang nakikipagsukatan ng tingin sa pilyong binata.
“How about tonight? Would you like me to warm your bed?” he asked seductively.
Halos mailuwa ni Marga ang kanyang mga mata sa di inaasahan na maririnig mula rito. She was dumbfounded. Napatingala siya rito nang tuluyan itong makalapit sa kanya.
"No matter which angle I look at you, you're still very beautiful, baby," humahanga nitong sabi at bahagyang yumuko upang magpantay ang kanilang mga paningin.
“Excuse me? Naglolokohan ba tayo rito?” seryoso niyang tanong.
Hindi niya alam kung saan o paano niya ilulugar ang sarili sa lalaking ito. Hindi pa rin siya pwede magpadalos-dalos na pakitunguhan ito ng bastos.
“I’m not, Marga. I’m f*cking serious,” he answered firmly.
Halos hindi niya magawang ikurap ang mga mata sa sobrang gulat niya na makita sa lalaki ang sinseridad nito sa sinasabi. “I’m not interested in you, Mr. Xander. You’re not even my type,” she said out of her cognizance.
Bahagyang tumaas ang isang kilay ni Xander saka ito nagpakawala ng malakas na pagtawa. Habang ang dalaga naman ay lihim na pinapagalitan ang sarili sa kabalbalan ng kanyang bunganga.
Garette, kaibigan pa rin siya ng boss mo…
Marahang hinamig ni Marga ang kanyang sarili at inihanda ang diwa sa magiging bwelta ng preskong lalaki sa sinabi niya rito.
Napalunok siya nang biglang natigil ito sa pagtawa saka inilapit muli ang mukha nito sa kanya. Halos mapigil niya rin ang kanyang paghinga nang makitang naging seryoso ang gwapong mukha nito.
“Tell me, Marga, why?” he said and paused to swallow. "What does Miguel have that I don't? Have you already slept with him?" he added.
Nanlaki ang kanyang mga mata sa narinig at gayun na lamang ang pang-iinit ng dulo ng kanyang tainga sa sobrang inis rito.
Kapagkuwan ay buong lakas niya itong naitulak palayo sa kanya ngunit hindi iyon sapat para mailayo nga ito mula sa kanya.
“Baka nakakalimutan mong nasa Pilipinas ka! Huwag mo nga ako itulad sa mga babae na nakasalamuha mo sa kung saang panig ka ng mundo nanggaling!” singhal niya rito.
Napansin naman ng dalaga ang pag rehistro ng gulat at pagtataka sa gwapong mukha ng binata. Mariin lamang itong napatitig sa kanya.
“Hindi ba kita makausap ng matino? Wala ka bang ibang babaeng pwedeng pag-tripan o mahanap na pwede mong ikama?” sunod-sunod niyang sumbat rito.
Alam niya ang rights niya, hindi lang bilang isang empleyado ngunit pati bilang isang babae na binabastos ng ganito. Kaya hindi siya natatakot na sumbatan ito ngayon.
“Hindi porke’t kaibigan ka ng boss ko ay pwede mo na akong bastusin ng ganito, Mr. Xander. Kung kabastusan lang man din ang sadya mo sa’kin, sinasayang mo ang oras ko!” dagdag niya.
Gustong-gusto niya ng mag-walk out mula rito, ngunit hindi niya alam kung bakit parang may mga kamay na pumipigil sa kanyang mga paa. Halos hinihingal siya sa mga nasabi niya.
Kitang-kita niya ang pagtaas-baba ng adams apple nito. Pakiwari ng dalaga na-realize nito ang mga sinabi niya.
"If that's how you feel, I'm not being disrespectful to you. I like you a lot, Marga," he said softly.
Nasa mga mata nito ang pagsusumamo. Napalunok naman ng sunod-sunod ang dalaga. Gusto niyang marinig ang salitang “sorry” mula rito, pero ewan niya kung bakit tila naging sapat sa kanya ang sinabi nito.
"Would you give me a chance to correct the impression you had of me through my actions?" he asked genuinely.
Hindi alam ni Marga kung bakit bigla-bigla’y bumilis ang pagtibok ng kanyang puso. Wala siyang maapuhap na salita para isagot sa nagsusumamong binata. Ilang segundo sila nagkatitigan bago muling humakbang palapit sa kanya si Xander.
Kusa naman siyang napaatras nang pilit na kinukuha ng binata ang natitirang distansya sa pagitan nila. Tulad nang naging eksena nila sa pantry room noong lunes ay muli na naman siya nakulong sa pagitan ng katawan nito at sa pagkakataong ito ay sa hamba ng pinto.
"Do you like my best friend so much that you can't give me a chance? How about just dinner tonight? I want you to get to know me first, Marga, before you tell me that you're not interested in me," he said softly but firmly.
Abot-abot ang kanyang paghinga sa narinig. Lihim siyang napamura sa kanyang sarili nang matanto kung ano ang naging pagkakamali niya at kinukulit siya nito ngayon.
Sh*t! Naapakan ko ba ang ego ng lalaking ‘to? Mukhang nagkamali ka sa pagkakataong ito Garette!
Ngunit biglang nangunot ang kanyang noo nang umalingawngaw sa kanyang diwa ang unang sinabi nito.
“Ba-Ba’t ba paulit-ulit mong sinasabi na may gusto ako sa boss ko?” halos nauutal niyang sumbat rito.
Maging ang kanyang ulo ay mariin niyang naidikit sa hamba ng pinto nang itukod nito ang dalawang braso sa magkabilang gilid niya at muli nitong inilapat ang tungki ng ilong sa kanya.
Lihim niyang naikagat ang kanyang pang-ibabang labi sa muling paglalapit ng kanilang mga mukha. At ramdam niya ang pagtayo ng mga balahibo sa kanyang batok nang humaplos sa kanyang balat ang mainit nitong paghinga.
“Your gaze reveals the depth of your admiration for my best friend, Marga,” he almost whispered, his gaze fixed intensely upon her.
Hindi niya magawang ikurap ang kanyang mga mata. Hind niya lubos mapaniwalaan ang narinig mula rito. Nabuhay ang pagkabahala niya sa kanyang dibdib.
Alam din ba ni Boss na may gusto ako sa kanya? Sh*t!
“La-Lahat naman kami humahanga sa Boss namin, Mr. Xander, mapababae o lalaki man. Hindi mo iyon maaalis sa’min,” mariin niyang depensa.
Xander squinted his eyes for a few seconds. He cocked his head slightly, as though he was planning to kiss her at any moment.
"I won't buy that reason of yours, Marga. My instincts tell me that what you feel for Miguel is more than just admiration," giit nito sa mahinang boses.
Napalunok si Marga sa narinig. Hindi niya pwede aminin sa lalaki ang totoo.
“Paano ko mapapatunayan sa’yo na mali iyang instincts-instincts na sinasabi mo?” hamon niya rito.
Nahigit niya ang kanyang paghinga ng lalong inilapit ni Xander ang mukha nito sa kanyang pisngi. Halos nanigas siya sa kanyang kinatatayuan dahil sa kakaibang sensasyong dulot ng pagdampi ng pisngi nito sa kanyang ilong at paghaplos ng hininga nito sa kanyang labi.
“Come on dates with me,” he whispered.
Hope you enjoy reading so far mga baby! Don't forget to follow me po, and leave your comment! Thank you!
Marahan siyang humugot ng malalim na paghinga saka pilit na ngumiti habang papalit-palit ang kanyang tingin sa dalawang binata na nagkasukatan pa rin ng tingin. "Uhm-Boss--Uhm, Xan," naiilang niyang turan at makapanabay na binawi ang mga braso mula sa kamay ng dalawang binata. Ngunit ang pagtangka niyang pagbawi ay parehong hindi iginawad sa kanya ng mga ito. Mariin niyang nakagat ang pang-ibabag labi upang maiwaksi ang kaba at pag-aalinlangan sa kanyang dibdib. "Xan, please..." masuyo niyang sabi kay Xander habang sinisikap na makuha ang mga tingin nito. Subalit mabilis lang siya nitong sinulyapan. Napalunok siya't marahan na bumuntong-hininga bago hinarap ang amo sa kanyang kaliwang bahagi. "Boss, apologies for everything. I will assure you that I will have a smooth transition to Ma'am Jhadie," magalang naman niyang sabi rito. Agad naman nabaling ang buong atensyon ni Miguel sa kanya at kunot-noo siya nitong pinakatitigan. "What the f*cking transition are you saying, M
Halos manlisik naman ang mga mata ni Pebbles na hinarap ang boyfriend nito. "Isa ka pa Miguel!" asik nito sabay bawi sa kamay na ginagap ni Miguel. "Kaya naman pala makapal ang pagmumukha ng empleyado mong iyan Miguel dahil pina-part time mo kay Xander!" mariin nitong sumbat. Nakuyom niya ang mga kamao sa narinig, nabuhay ang inis niya para sa babae. Kaya hindi niya na rin napansin ang reaksyon ni Xander. "Enough, Pebs!" naibulalas ni Miguel, nasapo pa nito ang ulo habang ang isang kamay ay pumameywang. "With all due respect Boss, hindi na yata nakakatuwa ang mga salita na lumalabas sa bibig ng girlfriend mo," she finally found her voice—steady and calm—never breaking eye contact with Pebble’s fierce gaze. Hindi man nasakop ng kanyang paningin ang kung ano man ang naging reaksyon ng dalawang binata na kasama nila ay nasisigurado niyang pawang nagulat din ang mga ito sa kanyang panimula. Dahil maging si Pebbles ay tila hindi inaasahan ang kanyang pagsabad sa usapan.Ilang se
She witnessed Xander's face transform before her eyes. His once calm expression shifted to one of alarm, his eyes darting towards his bodyguard. His brows knitted together in a deep, troubled furrow.Napatingin na rin siya sa labas ng sinasakyan nila at ganun na lamang ang gulat niya dahil ang bulto ni Pebbles agad ang bumungad sa kanyang paningin.Halos patakbo itong lumabas ng restaurant, kasunod nito ay si Miguel. Bakas sa maganda nitong mukha ang excitement at tuwa.Napalunok siya ng sunod-sunod, binalot ng matinding kaba ang kanyang dibdib, sigurado siya na mawawala ang ngiti nito at magtataka ng husto kapag makita silang magkasama ni Xander."Don't worry, babe. We'll get through this," Xander murmured, his voice gentle and soothing as he tried to comfort her.Nanlaki ang mga mata niya tila nasampal siya sa narinig, tama si Xander. Ang parte na nakalimutan niyang pag-isipan kanina para bigyan ng solusyon. Hinanap niya ang mga mata ng binata, at nang magtagpo ang kanilang mga pani
She let a small sigh as she lifted her right hand away from Xander's and looked down at his contented, sleepy face. At, dahan-dahan niyang inayos ang ulo nito sa kanyang balikat na hindi niya ito magising.May mga nakabinbin pa mang katanungan sa kanyang isipan ay hindi niya na muna pagtuunan iyon ng pansin. Ang malaman mula mismo sa binata na walang katuturan ang balita tungkol sa engagement nito at wala itong ibang babae ay tila naging sapat na sa kanya.Ngunit mas napanatag ang loob niya na malamang wala na itong nararamdaman pa kay Pebbles. Hindi niya alam kung bakit pinaniniwalaan niya lahat ng mga sinasabi ni Xander. She knew that every interaction with him was a dance on a tightrope, teetering between hope and skepticism. She yearned to believe in the sincerity of his emotions and to allow herself to be swept up in the warmth of his affection. Yet, a nagging voice in the back of her mind urged caution, reminding her of the possibility that his intentions might not be as pure a
“Hindi ka na ba makikipagkita kina Boss or kay Zhavie?” kunot-noo niyang tanong matapos makipag-usap ni Xander sa bodyguard nito na nasa passenger’s seat.Lulan na sila ng kotse pabalik ng restaurant. Bago niya lang nalaman na ihahatid lang siya nito at tutuloy din agad sa airport. Nang nabasa niya rin kanina ang chat ni Jhadie na kailangan niyang bumalik ng 5 p.m. dahil bukod sa hinahanap siya ng kanilang CEO ay hindi umano ito aalis na hindi siya nakakausap. Kaya agad niyang sinabihan si Xander na kailangan niya ng bumalik.Inaamin naman niya na gusto niya pang makasama ng ilang oras ang binata pero mas nangingibabaw pa rin ang prinsipyo pagdating sa kanyang trabaho. Lihim naman niyang ipinagpasalamat dahil hindi na nagtanong pa ang binata kung bakit siya pina-early-in.Mahigit kalahating oras din nakipag-usap ang binata sa cellphone nito matapos niyang maikwento ang tungkol sa naging tagpo nila ni Pebbles. Nang binalikan siya nito ay masaya nilang nilibot ang Lantawan Grassland. Na
Pakiramdam niya umakyat lahat ang kanyang dugo sa mukha habang pinapakinggan ang sinasabi ng binata. Gusto niya itong itulak palayo sa kanya, pero nagugustuhan ng kanyang katawan ang dulot ng init ng katawan ni Xander sa kabila ng kanilang mga suot. Ramdam niya ang kakaibang init at sensasyon na naglakbay sa kanyang buong katawan dulot ng mga salitang iyon ni Xander. Sa binata niya lamang naramdaman ang ganitong klaseng sensasyon. Gayun pa man, may ideya siya kung ano ang umaatakeng sensasyon sa kanya ng mga sandaling ito. Napalunok siya sa tinatawid ng kanyang isip. Hindi niya alam kung ano o saang bahagi ng sistema niya ang tila gustong magpaubaya o maranasan ang mga binitiwang salita ng pilyong binata. Pero… “Na-nagsisimula na naman yang pagka-manyakis mo, Xander!” lakas-loob niyang sita rito. Halos garalgal man ang kanyang boses ay sinikap niya pa rin na ipakita rito ang disgusto sa mga narinig mula rito. Kailangan niyang labanan ang tukso. Hindi siya pwede basta-basta na lam