Nagising si Caroline nang narinig niya ang pagtunog ng kaniyang cellphone. Napalunok siya nang naramdaman ang paggalaw ni Miguel sa kaniyang tabi. Sinapo niya ang kaniyang noo nang naalala ang ginawa nila kagabi. Kinagat niya ang kaniyang labi dahil tanging kumot lang ang nakatakip sa kanilang mga katawan.
Hindi siya makapaniwala na kasama niya pa ang lalaking naka-one-night stand niya kagabi. Bigla niyang naalala si Alexander. Iniwan niya ito sa bar kagabi. Hindi siya nagpaalam sa kaniyang manliligaw."Good morning," Miguel whispered as he kissed her on the cheek. She quickly grabbed the blanket and covered herself with it. Miguel looked at Caroline with a playful smile. "No need to hide it. I already saw that."Pinanlakihan niya ng mata si Miguel. Nakaramdam siya ng kaunting hiya. "You need to leave.""Is your boyfriend coming soon?" Miguel asked with a smirk, leaning closer to Caroline's face. Caroline swallowed nervously. "But I still want to be with you."Suminghap si Caroline. "I don't have a boyfriend. Basta umalis ka na lang.""Then why are you asking me to leave? You can make me your-""The one-night stand is over, okay? You can leave now!" Caroline snapped at Miguel.Caroline's cellphone rang again. She pulled the blanket and got off the bed. She looked at the caller ID to see who was calling her. Her shoulders slumped when she saw her mother's name.Hindi niya ito sinagot dahil alam niyang pagagalitan siya nito. Hindi siya nagpaalam na sa condo siya uuwi. Inilagay niya ang kaniyang cellphone sa kama at sinulyapan si Miguel. Nakatitig ito sa kaniya. Wala siyang suot na damit."Pervert!" Caroline exclaimed, avoiding eye contact."Do you have any spare clothes that would fit me? I can't go out like this. My things are wet," she asked."Then wash them and hang them out to dry," Caroline retorted, raising an eyebrow."Are you kidding me? After I took you to heaven, this is how you repay me?"Miguel rolled his eyes at naglakad patungo sa banyo para kunin ang kaniyang mga gamit. Napalunok muli si Caroline habang tinitigan ang katawan ng binata. Matangkad at may magandang pangangatawan si Miguel.Umiiling si Caroline habang nagbibihis. Naghanap din siya ng damit na pwedeng ipahiram kay Miguel."Let me borrow your extra clothes. I'll return it kapag nagkita tayo ulit," sabi ni Miguel pagbalik niya galing ng banyo at bitbit ang mga basang gamit.Caroline quickly turned around to hand Miguel her oversized shirt. As she turned back, she quickly covered her eyes upon seeing that Miguel was still undressed."Damn it, Miguel! Turn around!" Caroline exclaimed, still covering her eyes.Miguel chuckled and slowly walked towards Caroline, wanting to tease her."You've already seen it, so why are you still covering your face? You ate it and licked it, remember?" he teased Caroline.Caroline shrugged. "Shut up!"Pinulot ni Miguel ang oversized shirt ni Caroline at mabilis itong isinuot."Don't tell me hindi mo nagustohan ang ginawa natin kagabi?" pang-aasar ulit ni Miguel nang isuot niya ang medyo nabasa niyang pantalon."Shut up, pervert!"Ngumisi si Miguel at hinawakan ang mga kamay ng dalaga para alisin ito. "You're blushing." Miguel teased her."I'm not!" singhal ni Caroline. "Umalis ka na sa condo ko. Leave!""Yes, baby." Nakangising sabi ni Miguel at ninakawan ng halik ang dalaga."Caroline!"They both turned their heads towards the door upon hearing Alexander's voice."You said you don't have a boyfriend?" Miguel asked, puzzled, as he looked towards the door."Are you okay? Why is there a broken vase here?" Alexander asked with concern, trying to open the door."He's not my boyfriend!""Then, who is he?" Miguel asked curiously bago kinuha ang sapatos.Caroline's cellphone suddenly rang. She quickly picked it up and checked the caller ID. She cursed under her breath when she saw Alexander's name."Answer it. It might be important," Miguel suggested, arms crossed.Tumikhim muna si Caroline bago sinagot ang tawag ni Alexander."Nandito ka ba sa condo mo ngayon? I'm so fucking worried. I'm sorry about last night. Hindi kita naihatid sa inyo kasi nakainom ako ng marami kaya nakatulog ako sa bar.""It's okay, Alex. Yes, nandito ako ngayon sa condo. Naririnig din kita. Gusto kong mapag-isa. Uuwi rin ako sa bahay mamaya.""Gusto mo ba na ihatid na kita? Hinahanap ka rin ng parents mo sa akin pero wala akong maisagot sa kanila. Are you okay?" tanong ni Alexander at muling sinubokang buksan ang pintuan."I want to be alone, Alex. Umuwi ka na lang sa inyo."Bumuntong hininga si Alexander bago nagsalita. "Sigurado ka bang ayos ka lang talaga? Hindi ka ba galit sa akin?"Suminghap si Caroline at nagtiim-bagang. Alam niyang hindi siya titigilan ni Alexander."Just go home habang hindi pa ako nagsisimulang mainis sa 'yo."Pinatay niya ang tawag at ikinuyom ang mga kamay. Hindi niya aakalain na pati passcode ng kaniyang condo ay ibinigay ng kaniyang mga magulang kay Alexander. Nagsisimula na siyang alisan ng karapatan para magkaroon ng tahimik na buhay."Are you sure he's not really your boyfriend?" Miguel asked, which only irritated him more. "I have to go. I still have someone I need to meet today."Caroline glanced at Miguel. "Your fuck buddies?" she asked, raising an eyebrow.Miguel chuckled. "Fuck buddies your foot. I don't do that. See you, around."Sinapo ni Caroline ang kaniyang noo. Naisip niya na hindi pwedeng dumaan si Miguel sa elevator lalo na't hindi siya sigurado kung umalis ba talaga si Alexander sa kaniyang condo."Wait!" sigaw ni Caroline at nagmadaling naglakad patungo kay Miguel."Ano? Paalisin mo ba ako o hindi?" pagsusungit ni Miguel sa kaniya. "Don't tell me..."Caroline gritted her teeth. "Hindi ka pwedeng dumaan diyan, lalong-lalo na sa elevator. Baka makita ka ni Alexander.""Alexander? Your boyfriend? I don't care kung makita niya ako. Hindi naman tayo magkakilala.""He's not my boyfriend!""At dini-deny mo pa talaga?"Kinaladkad ni Caroline si Miguel patungo sa bintana. Pinanlakihan siya ng mata ng binata. "Dito mo ako padadaanin?" tanong ni Miguel."Oo. Hindi ka nga pwede dumaan sa elevator dahil baka nandoon pa rin siya. Malalagot ako sa mga magulang ko!"Miguel rolled his eyes at sinunod ang sinabi ng dalaga. Maingat siyang dumaan sa bintana hanggang sa makarating siya sa parking lot.Isang malakas na sampal galing sa kaniyang ina ang sumalubong kay Caroline pag-uwi niya sa kanilang bahay."Bakit hindi ka umuwi rito kagabi? Sinabihan na kita na bawal kang umuwi sa condo mo hanggat hindi mo sinasagot ang anak ni Mr. Mercedez!" galit na singhal ni Glenda sa kaniyang anak.Sinulyapan ni Caroline ang kaniyang ama na nakaupo sa couch at umiinom ng tea. Hindi man lang siya nilingon nito pagdating niya."Simula ngayon hindi ka na aalis ng bahay ng walang kasama!" sigaw ni Glenda habang nakapamewang sa harap ng anak."Ano?! Wala na ba talaga akong karapatan gawin ang mga bagay na gusto ko? You are ridiculous!"Hindi napigilan ni Caroline na pagtaasan ng boses ang kaniyang sariling ina."Ridiculous? We're just protecting our reputations, Caroline!"Kinuha ni Glenda ang kaniyang cellphone sa table."Paano mo ipapaliwanag 'to sa amin? Kasama mo si Alexander kagabi pero ibang lalaki ang kahalikan mo!" galit na singhal ng kaniyang ina.Ipinakita ni Glenda sa kaniyang anak ang mga kuhang litrato nilang dalawa ni Miguel kagabi. Nakahinga ng maluwang si Caroline dahil malabo ang pagkakuha nito lalong-lalo na sa mukha ni Miguel. Nakahawak ang dalawang kamay ng binata sa kaniyang baywang at nasa leeg naman ni Miguel ang kaniyang mga kamay habang naghahalikan.Tumawa ng kaunti si Caroline. "Si Alexander ba ang nagbigay ng mga litratong 'yan sa 'yo? And wait, kailangan mo ba talagang ibigay sa kaniya ang passcode ng condo ko? He's an addict at pinagkalulo niyo ako sa kaniya!"Isang malakas na sampal na naman ang natanggap ni Caroline galing sa kaniyang ina. Napahawak siya sa kaniyang pisngi. Pinipigilan ang nangingilid na luha sa kaniyang mga mata."Sino ang lalaking 'yon? Ganiyan ba ang standards mo sa mga lalaki, Caroline? Hindi kita pinalaki ng ganiyan. Nakakahiya ka sa pamilya natin!"Suminghap si Caroline. Pinipigilan niya ang sarili na mapagsabihan ng masama ang kaniyang ina."Sino ang lalaking kahalikan mo kagabi? Dinala mo ba siya sa condo mo kaya hindi ka umuwi rito? Kunting respeto naman para sa pamilya natin, Caroline! Hindi ka na bata para pagsabihan kung ano ang pagkakaiba ng tama at mali!""That's enough, Glenda!" Malamig na saway ni Samson, ang ama ni Caroline."Don't stop me, Samson!" Glenda turned to her husband. "Our daughter needs to learn a lesson. I don't know what I'll do to her if the Mercedez family finds out about this. She only brings us problems! If she had just accepted Mr. Mercedez's son, we wouldn't be dealing with all of this!""Don't pressure her, Glenda. She needs enough time to decide," Samson said, standing up to calm his wife. He gave Caroline a stern look. "You're not leaving this house without your personal bodyguard, Caroline.""What? When did I ever have a personal bodyguard, Dad? Do you really have to do this to me? You know I don't want Alexander. Is our family's need that great that you had to push me towards the son of your business partner, Dad? Don't I have the right to choose who I marry?""Dahan-dahan ka sa pananalita mo, Caroline!" saway ni Samson sa kaniyang anak."Bakit ako pa ang kailangang ipakasal sa adik na 'yon kung pwede naman si Ate Cecile!""Enough, Caroline!" galit na singhal ni Samson.Hi, everyone! I just uploaded the epilogue. Balak ko sanang dagdagan ng special chapters, pero baka huwag na lang. Gusto niyo? HAHAHAHA I'm planning to write a novel sa mga anak kasi nila. Kung sisipagin, gagawan ko ng story sina Kalix, Marco, Morgan, at Maximo. So, bali naka-series po siya. What do you think? Kindly comment below your suggestions. Thank you!🥹🤍 To all my readers who read this book until the end, maraming salamat sa pagsubaybay ng kwentong pag-ibig nina Miguel at Caroline. Sana patuloy ninyo pa rin akong susuportahan sa mga susunod ko pang mga libro. Pasensiya na po sa mga typographical at grammatical errors. Love, Deigratiamimi 🤍
Abot langit ang sayang nararamdaman ko nang tumugma ang DNA Test Results naming dalawa ni Kalix. Lahat ng hinanakit ko para sa bata ay biglang naglaho. Mas lalo akong naging pursigidong makuha uli ang loob ni Caroline. I want to win her heart again. Itatama ko ang lahat ngayong alam kong may anak pala kami. Worth it lahat ng mga pagtitiis ko. Kaya siguro ako baliw na baliw sa kaniya dahil may koneksiyon pa rin kami sa isa't isa. At 'yon ay ang anak namin. Pinagmasdan ko si Caroline na nakikipagkulitan sa anak namin. Hindi ko mapigilang matawa sa tuwing naaalala ko kung paano ako nag-propose sa kaniya. Sa tindi ng selos ko ay hindi ko mapigilang mag-propose sa kaniya kahit nasa ganoong sitwasyon kami. Gusto kong patunayan sa buong mundo na pagmamay-ari ko lang siya. Wala akong pakialam kung obsess ako sa kaniya. "Dahan-dahan baka mabinat ka," saad ko pagpasok niya sa loob ng kotse. She's six months pregnant. I made sure she would get pregnant right after our wedding. I never expecte
She's happy with someone else now. Hindi ko kayang sirain ang pamilya niya. Nakita ko lang siyang masaya kasama ang ibang tao, bigla akong natakot. Umatras lahat ng katapangan kong bawiin siya. Pakiramdam ko, kapag binawi ko siya uli, sisirain ko lang ang binuo niyang pamilya. "Babalik na ako sa Pilipinas. Bantayan niyo siya ng maigi. Masaya na ako kapag alam kong nasa mabuti siyang kalagayan," mapait kong saad kay Seb bago siya tinalikuran. Years had passed. Hindi ko pa rin siya nakakalimutan kahit ilang babae naang naka-date ko. Araw-araw ko pa rin tinatanong sa mga tauhan ko ang tungkol sa buhay niya. I'm madly in love with her. I helped her family regain the popularity and increase their sales. Nag-invest ako sa kompanya nila ayon sa plano. Napag-alaman ko kasi na pagmamay-ari pala ng ina niya ang Brooks Industries. Nakasulat ito sa last will ng yumaong ama ni Tita Roxanne. Pero binago nila ang pangalan ng kompanya. Abala ako sa pagbabasa ng mga reports nang bigla na lang puma
Simula nang nakita ko ang sekretong kwarto na 'yon sa CR nila. Halos araw-araw ko ng binibisita si Cecile. Mas lalo ko pang ginalingan ang pagpapanggap na interesado ako sa kaniya para hindi niya mahalata na iba pala ang pakay ko. "Seb, I need your help," diretsong sabi ko nang sagotin niya ang tawag ko. "Mamayang gabi. Sabayan mo akong pumunta sa bahay nila Cecile. Gusto kong tingnan ang laman ng sekretong kwarto na 'yon. Baka nandoon si Caroline. Ikaw na ang bahala kung papaano mo patutulogin ang mga tauhan nila." Desidido na akong makita at mapasok ang kwarto na 'yon. Pakiramdam ko nandoon si Caroline. Baka itinago nila sa loob. Pagsapit ng gabi, dumiretso na ako sa bahay nila Cecile. Doon na ako naghaponan. Habang abala siya sa kinakain niya, palihim ko namang inilagay ang gamot pangpatulog sa juice niya. "How's the food?" tanong niya at inilagay sa mesa ang cellphone niya. Ininom niya ang juice niya. "Delicious," tipid kong sagot at hinawakan ang kamay niya. Hinaplus-haplos
Miguel's POV I am holding her hands habang naglalakad kami patungo sa puntod ni Mama. It's been five years since she passed away, pero parang kahapon lang nangyari ang lahat. Mula nang nawala siya, halos araw-araw ko siyang binibisita. "Bakit hindi mo sinabi sa akin ns matagal na pa lang patay si Tita Mary?" tanong ni Caroline pagkatapos niyang ayosin ang mga bulaklak. Humiga naman sa damohan si Kalix. "You never ask," tipid kong sagot. Napabuntong-hininga si Caroline at umupo sa tabi ko. "Can you tell me what happened?" Saglit akong napatitig sa kaniya. Hinawakan niya ang kamay ko at pinaglaruan ito. "It was a long story, Caroline. But to make the story short, before she died she kept looking for you because she want to give you the last will of your grandfather. Ang buong akala kasi ni Mama, matagal na ring patay si Tita Roxanne. Sa kaniya kasi iniwan ang last will bago siya kinidnap ng sarili niyang kapatid. When I woke up, wala na si Mama. So, I promised her to find you no m
I glanced inside his room impatiently when I realized he had no plan of letting me in after we escorted Kalix to Don Ernesto's room."Aren't you going to let me in?" He looked pained as he opened the door wider. I glared at him, slightly offended that it seemed to pain him to let me in. I entered his room and sat on the bed. I furrowed my brow when I caught him staring at me."Why does it seem like you're forcing yourself to let me in here?" I couldn't hide my disappointment. I crossed my arms and walked towards him. Mas lalong kumunot ang noo niya habang palapit ako. The way he looked at me, even in his dimmed lights, made me realize that he was desiring something so much. He is fighting it so hard. He swallowed and open his mouth to speak but he didn't continue. "Miguel?" I probed. I saw how his eyes tore off from my body painfully. I smirked and started walking towards him. Pakiramdam ko gusto niyang umatras, pero nang nakita ang pagngiti ko, alam niyang gagamitin ko ang pag-at