CHAPTER TEN

CHAPTER 10

Bakas ang matamis na ngiti sa labi ko sa panibagong araw na sinalubong ko. Ngayong araw ring ito napagpasyahan kong sabihin ang naging desisyon ko.

Today is sunday, maybe some people right now ay mga nasa simbahan. Para pag-lingkuran ang diyos, para magdasal o humingi ng kapatawaran.

I have faith in our God pero hindi ako nakakapagsimba tuwing sasapit ang linggo. Hindi ko rin alam kung bakit hindi, pero alam ko sa sarili ko na kahit di ko man magawang makisalamuha sa araw ng Diyos, alam kong pinaglilingkuran ko pa rin siya.

I don't even know why this topic suddenly come out in my mind. Siguro dahil tinatawag niya ako? Maybe that's the reason.

Dahil sa mga nagdaang araw di ko man lang naatim na magpasalamat sa kaniya o humingi ng tulong sa kabila ng nangyayari ngayon sa buhay ko. Naging kampante ako at hindi ko naisip na hindi pala ako nag iisa ngayon.

Napangiti ako sa isiping iyon. Dahil kahit na minsan nakakalimutan ko na nasa tabi ko lang siya hindi parin naman niya