"อาบด้วยกัน" "ว้าย! คุณนิค!" พริมโรสร้องเรียกชื่อสามีออกมาด้วยความตกใจ เมื่อเขานั้นอุ้มเธอขึ้นในท่าเจ้าสาว จนเธอนั้นต้องรีบเอาแขนคล้องไปที่ลำคอแกร่งของเขาไว้แน่นด้วยความตกใจ ในขณะที่ทรวงอกนุ่มนิ่มของเธอนั้น ได้ปะทะเข้ากับอกของเขาอย่างจัง จนสัมผัสได้ถึงซิกซ์แพ็กแน่นๆ เมื่อเวลานี้เต้าคู่งามถูกสามีหนุ่มเปลือยออก ร่างกายของเธอมีเพียงแค่กางเกงในตัวจิ๋วห่อหุ้มเอาไว้แทบไม่มิด อีกไม่นานเขาคงจะพิชิตปลดเปลื้องออกจนหมดสิ้นอย่างไม่รีรอ"เมียผม เซ็กซี่จัง มองกี่ครั้งก็ไม่รู้สึกเบื่อ ต่อให้ผมต้องตกเป็นทาสของคุณตลอดชีวิต ผมก็ยอมพริมโรส!" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ในขณะที่ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่ใบหน้าของหญิงสาว ก่อนจะดันร่างอรชรให้ชิดติดกับผนังเซรามิก มือหนาค่อยๆ ปัดเส้นผมของเธอออกจากพวงแก้มเนียน เวลานี้ภรรยาสาวของเขาแลดูเซ็กซี่ไม่เบา "ทำไมสามีของพิมพ์ถึงเสน่ห์แรงจัง สายตาคู่นี้ คุณมีไว้สำหรับมองพิมพ์คนเดียวรู้หรือเปล่า" พูดจบประโยคพริมโรสได้โน้มใบหน้าอันหล่อเหลาของสา
"ณิชาเพิ่งรู้ว่าเลขาจะต้องทำงานตัวติดกันกับท่านประธานตลอดเวลา น่าอิจฉาคุณพริมโรสจังเลยนะคะ ขนาดเลิกงานแล้วยังอุตส่าห์ตามท่านประธานต้อยๆ เป็นเงาได้แบบนี้" "ผมว่าเรามาเริ่มคุยเรื่องงานกันเถอะครับผมอยากกลับบ้านพักผ่อนเต็มที่แล้ว" นิโคลัสตัดสินใจพูดขึ้นมา เพราะไม่อยากให้ทุกอย่างมันบานปลายมากไปกว่านี้ และเขาก็รู้ดีว่าพริมโรสกำลังพยายามเก็บอาการ แต่เธอก็คงไม่สามารถที่จะระงับอารมณ์ความหึงหวงเขาได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ เฉกเช่นเขาที่เวลาลูกค้าหนุ่มๆ สนใจเลขาสาว เขาก็มักจะเก็บอาการไม่อยู่เหมือนกัน เพราะหึงหวงภรรยาจนออกนอกหน้าหลายครั้งหลายครา จนต้องเสียลูกค้าหนุ่มๆ ไปหลายราย แต่เขาก็ไม่แคร์ เมื่อชายหนุ่มพวกนั้นมักจะทำตัวรุ่มร่ามเจ้าชู้ใส่ภรรยาของเขา"ก็ได้ค่ะ เห็นแก่คุณนิคนะคะ ณิชาสนใจ ลำไยอบแห้งเป็นพิเศษ และยินดีเป็นอย่างยิ่งที่เรา กำลังจะได้ทำธุรกิจร่วมกัน หวังว่าคุณนิคคงไม่ว่าอะไรนะคะ ถ้าหากณิชาจะเลี้ยงข้าวเป็นการตอบแทนที่คุณอุตส่าห์มาเซ็นสัญญาถึงที่นี่ในวันนี้" ในขณะที่พูดสายตาของณิชานั้น ช่างเย้ายวนชวนให้ชายหนุ่มหลายคนหลงใหล อยากจะเข้าใกล้
"มันคือวันไนท์สแตนด์ ที่ผมนั้นไม่เคยลืม ใครต่างก็คิดว่าความสัมพันธ์แค่ชั่วข้ามคืนจบแล้วต้องแยกทาง แต่สำหรับผมแล้วมันไม่ใช่ เพราะค่ำคืนนั้นมันยังคงตราตรึงอยู่ในหัวใจของผมตลอดเวลา ตั้งแต่วันนั้นจวบจนวันนี้ ผมก็ยังไม่เคยลืมผู้หญิงที่ชื่อพริมโรส เพราะคุณคือลมหายใจของผม" สิ้นเสียงพูดของชายหนุ่ม เขาได้ทาบริมฝีปากลงไปที่เรียวปากอิ่มได้รูปอย่างนุ่มนวลและอ่อนโยน จุดเริ่มต้นของวันไนท์สแตนด์ ได้กลับกลายเป็นชีวิตคู่ที่ยั่งยืน เมื่อคนทั้งสองยังคงยึดมั่น และซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง ในที่สุดพวกเขาก็ได้มาบรรจบและพบกันอีกครั้ง และคนได้ครองรักกันตราบชั่วฟ้าดินสลายสองปีผ่านไปไวเหมือนโกหก เมื่อพริมโรสให้กำเนิดทายาทคนที่สอง ชื่อว่าน้องวิคกี้ที่น่ารักน่าชัง เวลานี้ทุกคนในบ้านต่างก็หลงรักและเอ็นดูลูกทั้งสองของเธอ โดยเฉพาะคุณตากับคุณยายซึ่งเวลานี้ได้มีหน้าที่หลักดูแลหลานๆ ทั้งสองไปโดยปริยาย เมื่อพริมโรสนั้นเธอยังคงทำงานในตำแหน่งเลขาให้กับท่านประธานหนุ่มอย่างนิโคลัสสามีของเธอเหมือนเดิม เพราะหน้าที่นี้คงไม่มีใครทำได้ดีเท่ากับภรรยาของเขา และที่สำค
ความร้อนแรงกำลังจะทำให้คนทั้งสองได้ออกไปแตะขอบฟ้า เมื่อความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งครั้งนี้ได้ปลดปล่อยอารมณ์พิศวาสในกายออกมา "อืม...โอทิส เร็วหน่อย อ๊ะอ๊าย! " เสียงแหลมร้องครางออกมาอีกครั้ง พร้อมกับโก่งตัวงอเกร็งกระตุก สะโพกมนแอ่นขึ้นรับกับจังหวะที่โอทิสกระแทกเข้าออกได้อย่างลงตัว ใบหน้าของเธอเริ่มเหยเกเพราะความเสียว ตาคู่สวยค่อยๆ หลับพริ้มลง โอทิสจ้องมองไปที่ใบหน้าของภรรยาซึ่งเวลานี้นางดูเซ็กซี่ และเร้าอารมณ์เขาเป็นอย่างมาก "อืม...อ๊า แน่นมาก เสียวจัง โอ้ว! ผมจะแตกแล้วรสริน อืม....อ๊า" เสียงทุ้มพูดออกมาพร้อมกับจังหวะกระแทกที่หนักหน่วง ท่อนเอ็นร้อนลำใหญ่มุดเข้าออก เสียดสีกับช่องแคบ จนชายร่างกำยำรู้สึกว่ามันพร้อมที่จะระเบิดออกมา และในที่สุดความปรารถนาในตัวของชายวัยกลางคนก็บรรลุถึงวัตถุประสงค์จนได้ นับจากวินาทีนี้ต่อไป เขาคงจะไม่มีวันทำให้รสรินต้องเสียใจ เมื่อเขาพร้อมจะหยุดหัวใจไว้ที่เธอ หลายวันผ่านไป ความสัมพันธ์ของโอทิสและรสรินดีขึ้นผิดหูผิดตา จนพริมโรสแอบสงสัยเมื่อเห็นบิดาและมารดาแอบป้อนผล
"ปล่อย! ฉันจะออกไปนอนข้างนอก" รสรินพูดออกมาพร้อมกับพยายามดันตัวเองลุกขึ้น แต่ก็สู้แรงของโอทิสไม่ได้ เมื่ออ้อมแขนของเขานั้นกระชับร่างอรชรของหญิงวัยกลางคนเข้าหา เวลานี้ใบหน้าของคนทั้งคู่ห่างกันแค่เพียงคืบ โอทิสจะรู้หรือเปล่าว่าการกระทำของเขานั้นกำลังทำให้นางรู้สึกสับสน เมื่อเวลานี้สมองกับหัวใจมันกำลังขัดแย้งกัน รสรินพยายามหาเหตุผลที่จะผลักไสเขาออกไปให้ไกล แต่หัวใจกลับเรียกร้องให้เขาเข้าใกล้ อยากมีเขาอยู่ข้างแบบนี้ตลอดไป จากนั้นน้ำตาใสๆ ได้ไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยของเธอ สุดที่จะกลั้นความรู้สึกที่อยากอธิบายนี้เอาไว้อีกต่อไปได้ "ร้องไห้ทำไมรสริน ผมไม่อยากเห็นน้ำตาของคุณอีกแล้ว หยุดร้องไห้ได้แล้วเรามาเริ่มต้นกันใหม่นะครับคุณรสริน" น้ำเสียงที่ดูจริงจังกับแววตาที่ดูจริงใจ กำลังทำให้รสรินรู้สึกหวั่นไหว เมื่อความรักมันกำลังจะเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง ในช่วงระยะเวลาที่เธอนั้นได้ดูแลเขาอย่างใกล้ชิด "ฉันแก่ปูนนี้แล้ว คงเริ่มต้นใหม่กับใครไม่ได้ อย่าคิดพยายามจะเข้าใกล้ฉันอีก ปล่อย...ถอยไป" น้ำเสียง
ในขณะที่มิเชลนั้นตั้งครรภ์ได้เดือนกว่าแล้ว ความจริงเธอกับก้องภพตั้งใจจะแต่งงานกันให้เร็วที่สุด ก่อนที่ท้องของมิเชลจะโตขึ้นมามากกว่านี้ แต่แล้วคงต้องยุติเรื่องแต่งงานเอาไว้ก่อน เมื่อบิดาของเธอนั้นกำลังเจ็บหนัก และที่สำคัญมิเชลคงไม่มีอารมณ์จัดงานมงคล เมื่อมารดาของเธอกำลังจะหย่าขาดกับโอทิส หลังจากที่บิดาออกจากโรงพยาบาลในทันที เช้าวันใหม่ที่อากาศสดใส พริมโรสอยากให้มันเป็นเพียงแค่ฝันร้าย แต่เวลานี้เธอต้องรับกับสภาพความเป็นจริงให้ได้ เมื่อหญิงสาว ค่อยๆ ก้าวเท้าเข้าไปภายในห้องพิเศษ พี่คุณหมอได้ย้ายบิดาของเธอนั้นเข้ามาพักฟื้นในห้องนี้ พริมโรสจ้องมองไปภายในห้องด้วยหัวใจที่ปวดร้าว ในขณะที่โอทิสนอนอยู่บนเตียงคนไข้โดยมีสายระโยงระยางเต็มไปหมด ขาทั้งสองข้างเข้าเฝือกเอาไว้ ดูจากสภาพของเขาแล้วน่าจะบอบช้ำมาก"ผมขอตัวเข้าไปบริษัทก่อนนะพิมพ์ แล้วจะแวะมารับ คุณอยู่กับมิเชลได้ใช่ไหม" นิโคลัสเอ่ยถามภรรยาออกมา เมื่อเขานั้นอยากให้เธอได้อยู่กับบิดา และน้องสาวเพื่อให้ความสัมพันธ์นั้นดีขึ้น "อยู่ได้ค