Chapter 2

NATAHIMIK ang guard at ang lalaki na nag assist sa kanila dahil doon. Ramdam na nila ang galit ni Elijah na pumapalibot sa buong room dahil sa nalaman.

 

“P-pasensya na po sir,” hinging paumanhin ng guard.

 

Muling hinawakan ni Andrew ang balikat ng kaibigan dahil doon habang si Nikko naman ay napaisip.

 

“Kung sira ang CCTV sa may suite, sa ibang cctv sira ‘din ba lalo na sa may main entrance?” tanong na sabi nito sa guard.

 

“Hindi po sir, maayos po lahat pwera sa may suite.”

 

“Sige patingin kami ng footage kanina lang umaga. Yung mga dumaan palabas ng suite.”

 

Tumango naman ang guard at tumipa sa computer.

 

“Anong ibig mong sabihin Nikko?” takang tanong ni Andrew dito.

 

“Wala namang ibang daan palabas ng bar. Siguradong kita siya doon. Hindi mo ba maalala ang muka niya Elijah?”

 

Umiling si Elijah sa tanong na iyon ni Nikko. “The only thing that she left in the room, is this.”

 

Inilabas ni Elijah ang nasa bulsa niya at kinuha naman iyon ni Andrew upang tignan.

 

 Nagtaka si Andrew at Nikko kaya agad nila itong binuklat. Nang lumadlad sa harapan nila kung ano iyon sabay na natawa ang dalawa.

 

Si Elijah naman ay natauhan ng maalala kung ano iyon at dali daling kinuha sa kamay ng kaibigan at binalik iyon sa kaniyang bulsa.

 

“HAHAHAHA!”

 

Hindi matigilan si Andrew at Nikko sa kakatawa dahil sa nakita nilang panty ng babae. Kulay puti iyon at mayroon maliit ng ribbon sa may pinakang harapan.

 

“Pfftt! A-anong gusto mo isukat natin ‘yan sa mga babae na maaaring nakasama mo kagabi?! Hahahaha!”  tawang sabi ni Andrew sa kaibigan ngunit hindi nalang pinansin ni Elijah ang dalawa at lumapit sa guard.

 

Maging ang lalaking nag assist sa kanila ay tumatawa ng palihim dahil sa nasaksihan.

 

“Sir, ito lang po ang tanging lumabas kanina, kaso may balabal po ang buong muka niya.”

 

Napatingin si Elijah sa monitor sa sinabi ng Guard at nakita niya ang babae na nakasuot ng black pants at blue na blouse. Nakatakip sa buong muka nito ang balabal na kulay dilaw na mayroong mga burda ng red roses doon.

 

Ang tumatawang si Nikko at Andrew naman huminto na dahil narinig ‘din ang sinabi ng guard. Nakitingin sila sa monitor at naki usosyo dito.

 

Napakuno’t ang muka ni Nikko ng makita ang nasa CCTV at mayroong ala alang bumalik sa kaniya.

 

“Siya ‘yung nakabunggo ko kanina!”

 

Pagkasabi niya niyon, sakto na nakita nila sa CCTV na nakabunggo nga ito ni Nikko.

 

Agad na tumingin si Elijah kay Nikko at nilapitan ito’t kinuwelyuhan.

 

“Hindi mo pinigilan nakita mo na pala siya!” madiin na sabi ng lalaki na ikinatayo ng balahibo ni Nikko.

 

Nakaramdam siya ng matinding takot sa kalamnan dahil kitang kita niya na tila papatay ang muka ni Elijah ng mga oras na iyon.

 

“C-chill! Hindi ko naman alam na kasama mo siya ah! Mas lalong hindi ko alam na ma-iinlove ka sa makaka one night stand mo!”

 

Dahil sa narinig ay unti unting nabitawan ni Elijah ang kwelyo ng kaibigan. Nakahinga naman ng maluwag si Nikko dahil sa wakas binitawan din siya ng kaibigan.

 

Akala niya katapusan na niya!

 

“Get the CCTV footage and find the girl as soon as possible!”

 

Pagkasabi ni Elija niyon ay umalis na siya doon na ikinahinga naman ng maluwag nang mga naiwan niya doon.

 

Sa isip ni Elijah, hindi niya hahayaan na mawala ang babae. Iyon ang unang beses na tumibok ng ganon ang kaniyang puso sa isang babae.

 

Of all people nagtataka ‘rin siya kung bakit siya pero sa ngayon ang gusto niya lang ay makita ito wala ng iba.

 

***

 

“WHAT do you mean wala pa rin kayong nahahanap?!”

 

Malakas na sigaw ni Elijah sa mga tauhan na kinuha niya para hanapin ang babaeng nakasama niya ng isang gabi sa suite ng bar.

 

“Sir, pasensya na pero mahirap hanapin ang babaeng wala tayong clue kung sino.”

 

Hindi nagustuhan ng lalaki ang kaniyang narinig kaya sinigawan niya ang mga ito ng “Get out!” at mabilis naman na lumabas ang mga lalaki na kinuha niyang tauhan.

 

Naabutan pa ni Nikko ang paglabas ng mga ito habang siya naman pumasok sa loob.

 

“Wala nanaman?” tanong niya dito ngunit hindi sumagot si Elijah sa kaniya.

 

Na gets na agad ni Nikko ang ibing sabihin niyon kung kaya inilapag nalang niya ang envelope na dala sa ibabaw ng mesa nito.

 

“What’s that?” kuno’t noong tanong ni Elijah sa lalaki.

 

“Envelope syempre,” pamimilosopo na sabi ni Nikko pero sinamaan siya ng tingin ng boss kaya natawa siya. “Nanjan yung information ng magiging asawa mo,”

 

Nakaramdam ng pagkulo ng dugo lalo si Elijah ng marinig ang salitang ‘asawa’ mula sa kaniyang kaibigan/secretary nito. Mabilis niyang kinuha ang envelope at itinapon sa kung saan.

 

“I told you I don’t want to get married unless it’s the girl from that night!”

 

Walang nagawa si Nikko kundi pulutin muli ang hinagis na envelope ni Elijah at ibinalik iyon sa ibabaw ng mesa niya.

 

“Binigyan ka ng isang taon ni tita para hanapin siya, ilang buwan nalang matatapos na ‘yun kaya dapat lang na kilalanin mo na ang magiging asawa mo.”

 

Tinignan ng masama ni Elijah ang lalaking kaharap at hinawakan ang necktie nito’t hinila papalapit sa kaniya.

 

“’Wag mo akong didiktahan ng gagawin ko Nikko. Now get out!”

 

Binitawan nito ang necktie ni Nikko at mabilis naman na lumabas agad ang lalaki. Nakahiga siya ng maluwag ng makalabas ng office lalo na’t akala niya last day na niya iyon sa trabaho.

 

Kahit siya iyon ang gusto niya para sa kaibigan, ang mahanap ang babaeng nakasama nito sa bar lalo na’t kitang kita niya na mahal na mahal ito ni Elijah. Ang kaso ilang buwan na hindi pa rin nila ito mahanap at ngayon mayroon ng babaeng ipapakasal  ang kaniya.

 

Walang ibang choice si Elijah kundi sundin ang ina dahil iyon ang napagkasunduan nila.

 

Napabuntong hininga nalang si Nikko at hinayaan ang kaibigan.

 

Samanthang si Elijah naman tinignan ang envelope na nasa ibabaw ng mesa at maya maya kinuha iyon at nilagay sa basurahan.

 

Hinding hindi siya susuko sa paghahanap sa babae. Kung kinakailangan na halughugin niya ang buong mundo gagawin niya makita lang ang babaeng iyon.

 

“I will find you no matter what.”

 

 

 ---- SEVEN YEARS LATER ---

 

“SAAN po dito ang pag aapply bilang secretary?”

 

Malaking ngiti na tanong ng isang babae sa guard ngunit tinignan lang siya nito na parang hindi makapaniwala.

 

“Sigurado ka bang mag aapply ka?”

 

Tumango ng sunod sunod ang babae sa tanong na iyon ng guard.

 

“100% sure miss? Sayang ganda mo kung uuwi ka ng umiiyak,”

 

Muli, katulad kanina tumango ang babae at may pa thumbs up pa kaya tinuro na nito sa kaniya ang daaan papunta sa hinahanap nito.

 

“Good luck sa’yo miss,”

 

Hindi nito pinansin ang sinabi ng guard at nang makarating sa application hallway wala manlang siyang makita na gustong mag apply.

 

Expected na niya ito kaya naupo muna siya sa upuan sa harap ng  pintuan sa pinakang dulo dahil occupied ang nakalagay sa may door. Nasa naisip niya na mayroong sumusubok mag apply sa loob.

 

Hindi pa nag iinit ang pwet niya sa upuan ng bumukas ang pinto at tumakbo palabas ang babae habang umiiyak.

 

Napatayo naman siya dahil doon at tinignan ang babaeng tumakbo palabas. Napalunok siya at napaisip kung tama ba na patusin niya ang ganitong trabaho?

 

Napahigpit ang kapit niya sa dalang envelope kung saan doon nakalagay ang kaniyang mga requirements.

 

“Kung walang tumatanggap sa’yo try mo dito. Pero babalaan na kita, lahat ng nag aapply jan umuuwing umiiyak dahil sa sama ng ugali ng boss nila.”

 

Muling napalunok ang babae ng maalala ang sinabi sa kaniya ng kaniyang nakilala niyang babae sa may park.

 

Ilang araw na kasi siyang naghahanap ng trabaho simula ng umuwi siya sa Pilipinas ngunit wala pa rin siyang mahanap hanggang ngayon. Pagod na pagod na nga siya pero kailangan niya pa rin maghanap, mabuti at kinausap niya ng babaeng nakatabi niya sa bench.

 

Totoo nga ang sinabi sa kaniya nito, kakayanin ba niya mag trabaho sa ganong lugar?

 

“You!”

 

Napatayo siya ng ayos dahil sa boses na iyon at paglingon niya’y nakita niya ang lalaking ubod ng gwapo ngunit kitang kita mo ang nakakatakot na aura nito.

 

“Belle?”

 

Napalitan ng kuno’t noo ang muka ng lalaki ng makita siya.

 

“G-Gwen po ang pangalan ko sir, ito po ang résumé ko.” Dali dali niyang nilabas ang mga papel na dala sa envelope at inilapit sa harap ng lalaki.

 

Ngunit tinignan lang iyon ng kaharap niya at hindi manlang kinuha. Nakaramdam ng awkward ang babae na nanggangalang Gwen dahil doon.

 

“Look at me, and tell me why do you want this job.” Seryosong sabi ng lalaki at wala na ang kuno’t ng noo nito.

 

Ngayon na gegets na niya kung bakit tumakbo ang babae palabas na umiiyak. Ramdam na niya ngayon ang takot na naramdaman nito. Lalo na ang masamang tingin nito sa kaniya kanina na napalitan ng kuno’t noo at ngayon seryoso naman!

 

Totoo nga ang tawag sa kaniya na nakita niya sa isang site. ‘demon lord’

 

Ngunit hindi siya nagpaapekto doon at huminga ng malalim pagkatapos tumingin ng deretsyo sa mata ng lalaki kahit na nanlalamig ang kamay niya.

 

“Kailangan ko po ng malaking pera para sa utang ng tita ko na iniwan niya sakin.”