Chapter 3

NANG makauwi sa kanilang bahay nakita pa niya ang mga binili niyang damit para sa anak. Puti ang lahat ng binili niya dahil hindi naman siya sigurado kung babae o lalaki ang anak niya.

Hindi niya napigilang umiyak at napasiksik sa sulok ng kaniyang kwarto. Walang katapusang sakit ang nararamdaman niyang iyon. Hindi niya lubos na maisip na sa isang iglap hindi manlang niya makakasama ang anak.

Isinisisi niya lahat sa kaniyang tiya, dahil sa kasakiman nito. Sigurado siya na ipangsusugal nanaman nito ang pera na nakuha sa anak. Hinding hindi niya ito mapapatawad sa ginawa niyang iyon.

***

SIMULA noon naging tahimik na sunodsunuran si Gwen. Kapag kinakausap siya ng tiya niya hindi na siya sumasagot dito. Basta ginagawa lang niya ang trabaho siya.

Kahit nga na kalalabas niya lang ng ospital wala itong pakialam sa kaniya basta pinaglinis na agad siya ng bahay.

Hanggang sa nasanay nalang si Gwen at isang araw, dumating ang balitang hindi niya pinagdarasal ngunit kusang lumapit sa kaniya.

“Ikaw po ba ang kamag anak ni Rita?”

Sabi ng nasa kabilang linya matapos niyang sagutin ang tumawag sa kaniya.

“Yes po. Tiya ko hi siya,”

“Kinakalungkot kong sabihin ngunit wala na ang tiya mo.”

Nang marinig iyon ni Gwen nagsabi pa ang nasa kabilang linya kung nasaan ang katawan nito. Wala sa sarili lang siyang sumagot dito at pagkababa na pagkababa niya ng telepono kusang tumulo ang luha niya kasabay ng kaniyang pagtawa.

Nag eco sa paligid ang kaniyang pagtawa lalo na sa karma na kinahantungan ng kaniyang tiya.

‘Wala na siya anak! Wala na ang taong nag benta sa iyo!’ sigaw ni Gwen sa kaniyang isipan.

Ilang buwan na ‘din siyang nagluluksa dahil sa ginawa nito kung kaya hindi manlang siya iiyak dahil sa pagkawala nito. Umiiyak siya dahil sa wakas nagkaroon kahiot papaano ng hustisya ang pagkahiwalay ng anak sa kaniya.

*End of flashback*

HINDI pala doon natapos ang kasamaan ng kaniyang tiya dahil iniwanan pa siya nito ng malaking utang sa bangko. Kinuha ng bangko lahat ng ari arian na mayroon ang tiya niya kasama ang bahay na tinutuluyan niya ngayon.

Well, wala naman siyang balak mag stay doon lalo na gusto niyang magsimula muli.

Gamit ang natitira niyang pera, umalis siya doon at naghanap ng sarili niyang bahay na matutuluyan. Kaagad ‘din siyang naghanap ng kaniyang trabaho dahil mayroon pa siyang utang na dapat bayaran.

Nasa hundred thousands pa ang dapat niyang bayaran dahil sa pagiging sugalera ng kaniyang tiya. Muli, napapaisip siya na kung maibabalik niya lang sana ang kahapon hindi siya pupunta sa kaniyang tiya.

Pero sa mga taon na lumipas narealize niya na redirection ang nangyari. Kung baga mas dinala siya ng nasa taas papunta sa tamang daan na para sa kaniya.

Ngayon, masaya na siya sa buhay at mas naging malapit sa panginoon. Kung akala niya hindi na matatapos ang problema, ngayon kahit may problema siya okay siya.

Patunay niyan ngayon na kabababa niya lang ng eroplano at sa wakas naroroon na siyang muli sa Manila. Mayroon siyang pag aapplyan na trabaho doon dahil nabalitaan niya na malaki ang pasahod nito ngayon.

Hindi ‘rin nahirapan si Gwen na maghanap ng tutuluyan dahil nakakita ‘din siya agad ng apartment. Pagkarating na pagkarating nga niya deretsyo na siya sa kumpanya na pag aapplayan.

Nasa tapat na siya ngayon ng pag aapplayan niya at kita niya ang malaking logo nito sa harapan. Nangiti siya at ipinilig ang kaniyang ulo.

“Saa po dito ang pag aapply bilang secretary?”

Tanong niya sa guard ngunit tinignan lang siya nito na parang hindi makapaniwala.

“Sigurado ka bang mag a-apply ka?”

Ngumiti siya ng malaki dito at tumango. Tinuro naman sa kaniya ang daaan ngunit tinanong pa siya nitong muli kung sure na ba talaga siya kaya muli siyang tumango dito.

Nang makarating sa application hallway wala manlang siyang makita na gustong mag apply. Expected na niya ito kaya naupo muna siya sa upuan dahil vacant ang nakalagay sa may room doon kaya naisip niya na mayroong sumusubok mag apply.

Hindi pa nag iinit ang pwet niya sa upuan ng bumukas ang pinto at tumakbo palabas ang babae habang umiiyak.

Napatayo naman siya dahil doon at tinignan ang babaeng tumakbo palabas. Napalunok siya at napaisip kung tama ba na patusin niya ang ganitong trabaho?

“You.”

Napatayo siya ng ayos dahil sa boses na iyon at paglingon niya’y nakita niya ang lalaking ubod ng gwapo ngunit kitang kita mo ang nakakatakot na aura nito.

“Look at me, and tell me why do you want this job.” Seryosong sabi ng lalaki.

Ngayon na gegets na niya kung bakit tumakbo ang babae palabas na umiiyak. Ramdam na niya ngayon ang takot na naramdaman nito.

Totoo nga ang tawag sa kaniya na nakita niya sa isang site. ‘demon lord’

Ngunit hindi siya nagpaapekto doon at huminga ng malalim pagkatapos tumingin ng deretsyo sa mata ng lalaki kahit na nanlalamig ang kamay niya.

“Kailangan ko po ng malaking pera para sa utang ng tita ko na iniwan niya sakin.”

Hindi niya laam kung bat ‘yun ang nasabi niya pero totoo naman. Ayaw niya lang magpa impress dito dahil baka sapakin siya nito ng wala sa oras. Lalo na nalaman niya na nananapak ito ng mga babae kapag nagagalit.

Tinitigan siya ng lalaki habang ang kaibigan nito na nasa likuran na nawawalan na ng pag asa, napatingin kay Gwen na seryosong nakatingin ngayon sa kaibigan na si Elijah. Pang isang daan na ata ang napauwi ng lalaki habang umiiyak pero ang kaharap lang nitong babae ngayon ang nakatitig ng ganon sa kaibigan.

Dahil doon namangha siya dito at napangiti.

“Okay your hired. Nikko, handle it from now on.”

Mas lalong lumaki ang ngiti sa labi ni Nikko at napa ‘yes’ pa sa sobrang tuwa.

“Finally! Ikaw ang savior ko!”

Nagulat si Gwen ng biglang sumigaw ang lalaki at nakipag shake hands sa kaniya.

“Ako nga pala si Nikko, secretary ‘din nun. Tawagin mo nalang siyang big boss.”