"I'd lost my virginity!" Samantha shouts in frustration at best friend, Evelyn. Kanina pa siya pabalik-balik ng lakad sa harap ni Evelyn, habang paulit-ulit na isinusumpa ang lalaki na siyang sumira sa kaniyang pagiging virgin.
"Wait, alright? Kumalma ka muna, Sam...""Do not panic. Sagutin mo muna ako, alam mo ba kung ano iyong pangalan niya, ilang taon na siya?" Napahinto si Samantha sa kaniyang paglalakad. "Single ba siya? Natatandaan mo iyong pangalan niya o kung nakuha mo man lang ba iyong phone number niya?" Pinagtaasan siya ng kilay ni Evelyn. Umupo naman siya sa tabi ng kaibigan at ma-drama na naihilamos ang mga kamay niya sa kaniyang mukha."I don't know, I swear. Nalimutan ko kung nasabi niya ba sa akin iyong pangalan niya o hindi. B-Basta ang natatandaan ko lang ay kung ano ang itsura niya!""Damnit!" Samantha groans angrily."This is really bad. Hindi talaga ako makapaniwala na nangyari ang lahat ng iyon. Gusto ko lang naman makalimot sandali!""That's really a problem, Sam. Bakit ba naman kasi tumakbo ka na agad paalis ng kwarto ng hindi mo nalalaman man lang kung ano ang pangalan niya. Hinintay mo man lang sana siya magising." Malalim ang naging pagbuntong hininga ni Evelyn habang sinusubukan pa rin pakalmahin ang kaibigan na paulit-ulit na napapailing."Syempre hindi ko na naisip 'yon. I just wanted to get as far away from him as possible. It was too humiliating and embarrassing." Samantha sighs heavily."Alam mo, isinusumpa ko talaga iyong lalaki na iyon. I hate him! He take me for granted! Ano na gagawin ko ngayon, Evelyn? What if..." Samantha begins to panic as her mind starts running wild."What if he got me pregnant? Oh my gosh!" sigaw ni Samantha na siyang muntikan pa magpalundag kay Evelyn mula sa kaniyang pagkakaupo sa sofa."Sam, a one night sex with a stranger doesn't give you a guarantee to get pregnant! Huwag ka na nga masiyadong mag-drama riyan, nagiging OA ka na girl!" Lukot ang mukha ni Samantha ng tingnan niya ang kaibigan."Don't be paranoid. Sigurado ako na hindi niya gugustuhin ang mabuntis ka. For sure gumamit iyon ng condom. Mostly those kind of man doesn't want to put themselves into trouble, they prefer a safe game. I hope you know what I mean," Evelyn assures her. Tumango na lamang si Samantha, ngunit hindi pa rin talaga mapalagay ang kaniyang kalooban.Lumipas ang mga sumunod na araw, sinubukan pa ni Samantha na bumalik sa club kung saan mayroon nangyari sa kaniya at sa isang lalaki na hindi niya naman kilala at noon niya pa lamang talaga nakita."Good evening, may I ask you something?" she asked the bartender. She even fix the hoodie and the sunglasses she's wearing for disguise."Sure Ma'am, ano po iyon?" Samantha swallowed hard. As she described the way how she remembered the man who took her virginity. Matapos niya iyong sabihin ay sandali na nag-isip ang bartender, tila ina-alala kung kilala niya ba ang tinutukoy ni Samantha."Yes, Ma'am! Isa po siya sa pinaka-mayaman na regulars namin.""May I know his name?" nanginginig ang kaniyang boses ng itanong niya ito."Sorry, Ma'am. Pero utos po sa amin ni Sir. na huwag ipagsasabi ang kahit anong impormasyon tungkol sa kaniya. Binabayaran niya po kami para roon." Samantha frowns in disappoinment."Sige, babayaran kita ng doble! Just tell me who the fuck that man is." The bartender smirked grew wider."Sigurado ka po, Ma'am?""Yes! Just name how much double of a money do you want.""Two thousand dollars, Ma'am." Napangiti si Samantha. Hindi naman pala iyon ganoon kamahal kumpara sa ini-isip niya, ngunit napamaang siya pagkatapos marinig ang sumunod na sinabi ng bartender."Kada-buwan po." Nanlaki ang kaniyang mga mata, hindi siya makapaniwala sa narinig. She had no idea that the man she finding is kind of guy would do something like that."Arghh! Sabihin mo na lang kung ano ang pangalan niya, please!" The bartender shrugs. Samantha sighs in frustration and looks around. But at the end she left the club in defeat.As she arrived at their home, she saw there her mother who's obviously waiting her. Nagpatuloy siya maglakad papasok ng bahay, ni hindi niya pinansin ang tingin sa kaniya ng ina, sa halip ay nagdiretso na siya sa kaniyang kwarto. Naging pabagsak ang pag-upo niya sa dulo ng kaniyang kama dahil sa pagod na kaniyang nararamdaman."Sam, honey...""Can we talk?" malumanay na tanong sa kaniya ng kaniyang ina. Samantha sighs loudly and rubs her face tiredly."About what?" Naglakad palapit sa kaniya ang kaniyang ina at saka umupo sa kaniyang tabi."Anak, alam ko na galit ka pa rin sa akin. Pero sana naman ay naiintindihan mo na ang sitwasyon ngayon?""Napag-usapan na namin ng Daddy mo ito. It's been a year also since we got divorced. We have our separate life now." Salubong ang kilay ni Samantha ng ituon niya ang tingin sa kaniyang ina."So, that explains why you are here? Mom, I already told you my decision. Go on, marry your new man. Pero hindi ako interesado na makilala siya. At huwag niyo na rin po asahan na dadalo ako sa kasal niyo." She rolls her eyes and gets off her bed. Her Mom frowns, but quickly hides the hurt expression that she has while watching Samantha storm off from the bedroom."Sam..." Sinubukan niya muli na suyuin ang anak. Marahan niyang hinaplos ang braso nito, bagama't nakatalikod na sa kaniya si Samantha."Don't you want me to be happy, honey? Iyong Daddy mo ay mayroon ng bagong pamilya. Why don't we move on too?" Napahinto si Samantha at muling hinarap ang kaniyang ina."Mom...Dad is not yet married on his new woman. Alam ko na kaya pa natin 'to maayos, maybe our family could get back together." Nagsimula tumulo ang luha sa mga mata ni Samantha. Gusto niya lamang talaga mabuo ang pamilya nila at maging masaya katulad ng dati. Humakbang ang kaniyang ina palapit sa kaniya, ngunit inilihis niya ang sarili rito."We can still be happy, honey. I only you can give Benjamin a chance, you'll see that he has a good heart. A-At hindi ba ay gusto mo magkaroon ng lalaki na kapatid?""I can introduce you to Benjamin's son. He's—""Mom! Please don't push Benjamin to be my stepdad. At saka, wala na rin ako pakialam, hindi ko gugustuhin pa na magkaroon ng lalaki na kapatid kung mula iyon sa bago mo na lalaki. I just want my old family, okay?" paki-usap niya. Samantha turned away again, trying to hide her tears. Her mother tries to hold her, but Samantha pushed her away."I won't be happy without you, Samantha. You know how much I love you. G-Gusto ko pa rin na naroon ka sa araw ng kasal namin. And I h-hope we can still be together."~In a extravagant penthouse, Gabriel looks at his friend Tristan who's playing the tip of the glass and drinks slowly while looking outside the window with a mischievous grinned on his lips."You are acting weird this passed few days, bro!" Gabriel finally snaps. Mahina na tumawa si Tristan habang patuloy na pinagmamasdan ang labas ng penthouse."Dahil pa rin ba sa kaniya? Is it still because of the woman you are telling me?" Mula sa kaniyang kamay ay ibinaba niya ang baso ng alak at saka sinalubong ang tingin ng kaibigan."There's just something different on that girl," pabulong na sambit niya. A smirked grows bigger on his lips, as he remembers Samantha, moaning in pleasure.Sa paglipas ng araw, nakahanap si Tristan ng iba pa na dahilan para magkaroon sila ni Samantha ng interaskyon sa kanilang trabaho. Ilang beses niya itong tinawag sa kanyang opisina, sa bawat pagkakataon sa ilalim ng pagkukunwari ng ilang kagyat na gawain. "Pwede ka bang bumalik ulit dito?" Tumingala si Samantha mula sa kanyang mesa, bakas sa mukha niya ang pagtataka. Buong umaga siyang walang tigil sa pagtatrabaho, sinusubukang makasabay sa mga gawaing ibinibigay sa kanya ni Tristan. "Oo naman!" Ibinaba niya ang telepono at tumayo mula sa kanyang mesa. Pumasok siya sa opisina ni Tristan, Alam niya ang ginagawa nito, alam niyang sinusubukan siya nitong pagselosin. At ito ay gumagana, kahit na ayaw niya iyong aminin sa sarili at kahit pa kay Tristan mismo. Pagpasok niya sa opisina, nakita niya si Viviana na nakaupo sa tapat ni Tristan. Pinagmasdan niya si Tristan at Viviana na nagtatawanan, ang pagiging malapit ng dalawa ay naghahatid ng kirot sa kaniyang puso. "Ah, Samantha," sa
Nang makapasok na sa kanyang silid ay nagpakawala ng hininga si Samantha na hindi niya alam na pinipigilan niya. Napasandal siya sa pinto, ang lakas ng tibok ng puso niya sa dibdib. Naririnig pa niya ang halakhak mula sa dining room, naiisip pa rin niya kung paano nanligaw si Tristan kay Viviana. Lumipat si Samantha sa bintana, nakatingin sa kalangitan sa gabi. Nakikita niya ang mga bituin na kumikislap sa di kalayuan, ang kanilang liwanag ay lubos na kaibahan sa mga emosyong umiikot sa loob niya. Ang gabi ay nagpaalala sa kanya kung ano ang nangyari sa pagitan nila ni Tristan sa night club at sa pangalawang pagkakataon ay nagbahagi ang kanilang mga labi ng mapusok na halik. "Bakit sobrang sakit?" bulong niya sa sarili, halos hindi marinig ang boses niya."Hindi dapat ganito. Hindi dapat maramdaman na nawawala siya sa akin." Itinaas niya ang kanyang mga tuhod sa kanyang bandang dibdib. Alam niyang hindi siya dapat makaramdam ng ganito. Si Tristan ay step-brother niya, at malapit na
Dumating na ang gabi, na nagdadala ng kawalang-katiyakan para kay Samantha. Sa huling pagkakataon ay tiningnan niya ang kanyang repleksyon sa salamin sa banyo, na sinusuklay ang kanyang buhok nang maayos. "Sam... Wag kang magpapakita ng ganyang kahabaan ng mukha. Ito naman ang gusto mo diba?" bulong niya, para kumbinsihin ang sarili na ayaw niya talaga kay Tristan. Gabi iyon ng unang hapunan ni Tristan kasama si Viviana, ang kapatid ng kanyang karibal sa negosyo. Ang kanyang ama ay nag-ayos ng hapunan, umaasang bumuo ng isang alyansa na magpoprotekta sa kanilang negosyo mula sa karagdagang pinsala. Samantala, pagpasok ni Tristan sa dining room ay bumaling agad ang tingin niya kay Samantha. She looked stunning in her dress, her eyes fiercely glance at him, like she's ready to prove na hindi talaga siya maaapektuhan sa mga posibleng mangyari ngayong gabi. Kumikirot ang puso niya nang makita siya, ang nararamdaman para sa kanya ay lalong nahihirapang balewalain. Umupo si Tristan sa ka
The day was off to a rocky start. Mabilis na humatak ang karibal sa negosyo ni Tristan, na nagdulot ng malaking pag-urong sa kanyang pinakabagong proyekto. The office was buzzing with tension, the employees anxious about the future of the company. Nakaupo si Tristan sa kanyang opisina, ang mukha nito ay nababalot ng malamig na galit. Kilala siya sa kanyang kalmadong kilos, ngunit ngayon, kitang-kita ang kanyang galit. He was furious at his rival, but more than that, he was angry at himself for letting his guard down when it comes to Samantha. Ang puso ni Samantha ay kumakabog sa kanyang dibdib, habang nakatingin siya sa huling pagkakataon sa salamin sa loob ng banyo. She'd done a little makeup, which didn't make her look tense. Dalawang araw na lang matapos ang mainit na tensyon sa pagitan nila ng kanyang stepfather. Alam niyang mula noon ay naging mas malamig ang kalooban ni Tristan. Kahit na gusto niyang ipaliwanag na ang tanging gusto lang niya para sa kanya ay hindi niya mag
"I can't find my desired choice, so I'll stay here without doing anything on what you want." Nanlaki ang mata ni Samantha sa sagot ni Tristan. Kahit na ayaw niyang makaramdam ng ginhawa at saya sa loob, hindi niya mapigilan ang sarili. "Excuse me." Kasabay ng pagbukas ni Tristan ng pinto ay ang kanyang ina na nakatayo sa labas. "Oh? I'm just finding you, Benjamin. Pero mukhang dito ka nagme-meeting." Nginitian sila ng kanyang ina, hindi alam ang tensyon sa paligid. "Tris—" Sinubukan siyang tawagin ng ina ni Samantha, ngunit mabilis na lumabas si Tristan, habang napalunok naman si Samantha. "Anong nangyari? May pinag-awayan ba kayong dalawa, mahal?" Sinulyapan siya ng ama ni Tristan, bago muling bumaling kay Samantha na nanlalamig ang mga kamay. Alam niya ang gustong sabihin ng ekspresyon ng kaniyang stepfather. Kahit maayos pa rin ang pakikitungo nito sa kanya pagkatapos ng kanyang nalaman, nararamdaman niyang hindi ito nasisiyahan sa isipin na posibleng may nararamdaman siya
The morning light filtered through the curtains, casting a soft glow on Tristan and Samantha. Siya ang unang nagising, dahil may napansin siyang hindi pamilyar na amoy na nakapalibot sa kanya. Dumapo ang mga mata niya sa hubo't hubad niyang katawan, agad siyang umupo sa kanyang kama at inayos ang sarili, para lang magmadaling iwan ang estranghero na lalaki. Hindi makapaniwalang tumingin sa kanya ang kanyang kaibigan na si Evelyn ng may simpatiya. "What you did is indeed wrong, Sam... What if your parents know about what happened between the both you? Do you think everything will still alright?" nag-aalalang tanong ni Evelyn. "Sinubukan kong iwasan siya, Evelyn. Talagang lumayo ako sa kanya para iligtas ang relasyon namin bilang magkapatid. Ginagawa ko ang lahat para pigilan ang pagnanasang nararamdaman ko sa kanya, Evelyn. P-Pero..." "Pero napunta ka pa rin sa ganyang sitwasyon? Come on, Sam! You committed a sin." "I never wanted this, Evelyn. But my heart easily gave in espe
"Alam kong mali ang magdamdam pero... hindi ko mapigilan." Lumuha siya habang nagsasalita."Anong damdamin? Sam, huwag kang matakot. Please, tignan mo ako," hinawakan ni Tristan ang kanyang mga pisngi nang maamo, pinunasan ang kanyang mga luha gamit ang kanyang mga hinlalaki. Tahimik na umiyak si Samantha, ang kanyang dibdib ay pababa't pataas."Ano ang problema?" dagdag niya."Ako, ako ang problema, Tristan. Hindi ko dapat pinapayagan ang damdaming ito. Nakakainis, dahil hindi ka talaga ang lalaking dapat kong mahalin. Pero nangyari na.""Nung sinabi sa akin ng tatay mo na dapat ikasal ka sa kapatid ng kalaban mo sa negosyo para maligtas ang kompanya, naramdaman ko...""Naramdaman ko na para bang tumigil ang tibok ng puso ko, dahil hindi ko matanggap na ikakasal ka sa iba." Habang namamatay ang kanyang huling mga salita sa kanyang dila at patuloy na tumutulo ang mga luha, ngumiti si Tristan. Tiningnan siya ni Samantha na naguguluhan."So, talagang may damdamin ka para sa akin?" tanon
The table was lavishly set with an array of mouth-watering dishes. Ngunit hindi alam ni Samantha kung paano siya makakakilos na parang walang mali sa pagitan nila ni Tristan. "Kamusta ang lasa?" tanong ng ina ni Samantha habang binibigyan siya nito ng plato. "That's delicious, darling! You're really talented at this!" pagpuri ni Benjamin ang kanyang asawa sa parehong tono na ginagamit niya para sabihin sa kanya kung gaano kasarap ang kanyang mga luto. She then turned to her daughter. "Samantha?" Nabalik siya sa realidad nang marinig niya ang boses ng kanyang ina "Yes, Mom. Sobrang sarap po." Sa isang mainit na ngiti, lumingon ngayon kay Tristan at nagtanong, "Kumusta ang pasta, Tristan?" Her eyes sparkled with anticipation, eager to make him speak up since she noticed that something wasn't right with him. "Hmm, masarap," sagot niya nang hindi ina-angat ang kaniyang tingin. Tumingin siya sa asawa na may pag-aalala sa mga mata. "Anak, parang may problema ka ba? Tungkol ba sa tra
"Sam... Kailangan nating mag-usap." Naamoy niya ang mahinang amoy ng alak sa kanya, habang papalapit ito sa kanya. "I'm sorry sa nakita mo kanina. It just—" Samantha cleared her throat and smile at Tristan. "Come on, Tristan. It's okay," aniya, panay ang boses sa kabila ng kaguluhan sa loob niya. "You're free to do what you want. You're not obligated to explain your actions to me, kuya..." Kumurba pataas ang gilid ng labi ni Tristan. He wants her to know his part but he realized that maybe it might be better if he'll just take Gabriel serious advice. Lalo na at sa tingin niya ay nais lamang talaga ni Samantha na maging step-brother siya. "Ah, oo... Tama ka." Napakamot siya sa likod ng ulo at inayos ang kaniyang tindig. "Ayoko lang na magkamali ka ng ini-isip." "By the way, I'm going upstairs. Goodnight," sabi ni Samantha habang tumatango-tango at pinagmamasdan siya ni Tristan hanggang sa isara nito ang pinto ng kwarto niya.The office was buzzing with activity, the sound of rin