Dumating ang araw ng kasal ng ina ni Samantha. Bagama't ayaw niya talagang dumalo, ay hindi naman niya matiis ang kaniyang ina. Kahit na may galit siyang nararamdaman ay mas nangingibabaw pa rin ang pagmamahal niya para rito.
Everything is indeed extravagant. The decorations, the tables, the flowers, the food…The golden theme made it obvious that her mother's new love of life is a billionaire. Marami ang mga bisita, halata na halos lahat sila ay mula mayaman na pamilya, mga tanyag, at ma-impluwensya.Samantha simply adjusted the veil of her dress, as she stared emotionless at her mother standing beside Mr. Benjamin. Wala talaga siyang masiyadong nalalaman tungkol sa pamilya ng Hilton. Ang sigurado niya lamang ay hindi niya magugustuhan ang mga ito, kahit pa isa sila sa mga kilala na bilyonaryo.Nanatili lamang siya na nakatayo habang pinapakinggan ang introduskyon ng host. Hindi pa rin na aalis sa kaniyang isipan ang katanungan, kung ano kaya ang magiging buhay niya kung sakali na sinubukan lamang ng kaniyang ama at ina na ayusin ang kanilang relasyon."Everyone...""Ladies, and gentlemen. I also want you to meet my gorgeous daughter, Samantha Hudson. Well, sa tingin ko ay mas magiging maganda na pakinggan kung tatawagin ko na rin siya gamit ang apelyido ng aking asawa... My daughter, Samantha Hilton." Hindi niya inaasahan ng marinig niya ang kaniyang pangalan mula sa kaniyang ina na nasa gitna ng stage.Everyone in the audience clapped and cheered while Samantha simply stood there awkwardly, until her mother signaled her to join them on stage.Bagama't naga-alinlangan ay nagawa pa rin naman niya na taas ang noo na maglakad patungo sa stage ng walang kahit ano man na emosyon na nakaguhit sa kaniyang nakakapang-akit na ganda.She stood behind her mother and tried to calm herself as Mr. Benjamin, her now step father approach her with a tight hug."Oh honey, you look beautiful. Masaya ako na nakadalo ka, lalo na at nasabi rin sa akin ng Mommy mo na hindi ka sigurado na makakarating nga rito. For now, please call me, Dad..." Naging pilit ang pag-ngiti ni Samantha. Hindi niya man lang binalak na tumugon, hanggang sa bumalik na nga sa kaniyang pwesto si Benjamin at kuhanin na sa kamay ng kaniyang ina ang mikropono."I know all of you knows my one and only son. At hindi na naman siya nabigo na inisin ako dahil katulad ng dati ay late na naman siya. But, of course, still want to also call him and join us here on stage for acknowledging his support in this important day of my life.""My son, Tristan Hilton." Napangiwi si Samantha habang patuloy pa rin sa pagtapik ang kaniyang kanan na paa sa semento dahil kanina pa siya kating-kati na umalis na rito, ngunit nanlaki ang kaniyang mga mata at tila tumigil sa pag-ikot ang kaniyang mundo nang tumama ang kaniyang tingin sa sinasabi ng kaniyang step-father na nagi-isa niyang anak.The man she had her one night stand is the same person who's now walking towards the stage with a big smile plastered on his face.He wore a suit with a white button up shirt, with a tie around his neck and black shoes. His hair was perfectly styled on his head and he's really looked handsome, making other girls around giggles."What the heck?" pabulong na sambit niya sa kaniyang sarili. Mabilis niyang ibinaba ang kaniyang ulo, habang sinusubukan na pakalmahin ang kaniyang sarili. Panay na ang pagdarasal niya na sana ay hindi na siya na aalala pa ni Tristan. But her heart started to beat faster when he stopped before her, extending his hand towards her."Finally...""Nice meeting you, Samantha." Napalunok siya, pilit na ini-iwasan ang tingin ni Tristan."Honey..." Napatingin siya sa kaniyang ina, ang kaniyang mga palad ay nanlalamig na ngayon. Natatakot siya na mahimatay sa sobrang kaba. Ramdam niya na mas bumilis pa ang tibok ng kaniyang puso, kaya naman bago pa niya matagpuan ang sarili na wala ng malay ay mabilis na siyang tumakbo paalis doon, patungo sa exit ng venue.~"Seriously?!" Evelyn exclaims while looking at her friend. Tumango si Samantha, at sa panibagong pagkakataon ay napabuntong hininga na naman siya ng malalim."Hindi ko maintindihan kung bakit sa dami ng tao rito sa mundo, kailan na siya pa! Damn it! The man I had my one night stand is my step-brother? Fuck!""I-It's so disgusting, Evelyn!" sigaw niya, kaunti na lamang ay halos ipukpok niya na sa lamesa ang kaniyang ulo. Wala naman nagawa si Evelyn kun'di ang marahan na tapikin ang ibabaw ng balikat ng kaibigan. Ilang minuto lamang ang nakalipas ay tumunog ang cellphone ni Evelyn."Sam...Your mother is calling.""Answer the call, but don't tell that I am here with you." Pagkatapos itong sabihin ay narinig niya na ang naga-alala na boses ng kaniyang ina."Hey dear, are you with my daughter? Hindi niya kasi sinasagot ang tawag ko." Evelyn simply glance at Samantha who's still look upset."I'm sorry, Tita. Pero hindi ko po ngayon kasama si Samantha. At ang a-alam ko po talaga ay dumalo siya ngayon sa kasal niyo.""Yes, Evelyn. But she suddenly walked out. And I'm worried about her.""I'm sure she's fine, Tita. Matanda na po si Sam, at kaya niya na ang sarili niya. Huwag po kayo mag-alala, kapag nagawi po rito o nakatanggap ako ng text o tawag sa kaniya ay babalitaan po kita kaagad. By the way, congratulations, Tita. Best wishes po.""Thank you, Evelyn." Natapos na ang tawag. After a few moments Evelyn put the phone down. She looks at Samantha who's still looking down."Ano, ayos ka lang ba?""No." Samantha stays quiet for a moment and stares at her friend. Nanatili silang tahimik, hanggang sa magsalita muli si Samantha."I-I don't know what to do Evelyn. That fucking man even have a guts lately to extend his hands on me. Ano ang inaasahan niya sa akin, yayakapin ko siya?" She lets out another sigh. Evelyn nods her head and put her hand on top of Samantha's arm, rubbing it gently."Eh ano nga ang plano mo ngayon gawin? Hindi naman pwede na habang buhay ka na lang tumakbo palayo. I mean...""Both of you already had sex. Pero sigurado ka ba na naaalala ka pa niya o nakilala ka ba niya?" Evelyn stops massaging Samantha's arm when she finished speaking and gave her a questioning look."Arghh!" Samantha groans while covering her face with her arms in frustration."H-Hindi ko alam. B-But there's something in his smile, para bang may balak siyang masama." Evelyn frown at Samantha's words. She stands up."Alright. Makinig ka sa akin, Sam...""Maybe it's just better if you put in your mind that— By the way, what's his name?""T-Tristan.""Okay! Isipin mo na lang na hindi na ni Tristan na aalala ang lahat ng nangyari sa pagitan niyo ng gabi na iyon."~"Patay ka na naman sa Dad mo, you're too late again bro!" Gabriel exclaimed. Tristan laughed softly before shrugging."I'm just busy spoiling my businesses," he replied nonchalantly."So, ano na ang —" His eyes widen as soon as they landed on the lady standing beside his step-mother. His jaw drops open in surprise."Ano? Bakit ganiyan reaksyon mo?""Who's that woman?" mahinang tanong niya habang ang kaniyang kamay ay nakatuon sa banda kung saan nakatayo si Samantha. Tinapik ni Gabriel ang ibabaw ng kaniyang balikat."Your step-mother's daughter. Just say, your step-sister, Samantha." Tristan licked his lower lip, while he feels a sudden disappoinment and mixed of emotions."What the hell..." bulong niya, habang ang kaniyang mga mata ay hindi na nalihis pa kay Samantha."No, hindi ako aalis dito sa apartment, Mom." Mula sa counter sa kusina ay ipinagpatuloy ni Samantha ang paga-ayos ng mga groceries na kaniyang binili. She's talking with her Mom though phone call since she's still with his stepfather celebrating their marriage out of the country. "Honey... Ayaw mo ba na makikala pa ng lubos ang step-brother mo, si Tristan? Mag-bonding kaya kayo?" Her hands tremble as she puts another bag into the fridge. Nai-isip pa lamang niya na magsasama sila ni Tristan sa iisang bubong ay tila ba may mabigat ng dumadagan sa kaniyang mga balikat na siyang tiyak na sisira sa kaniyang kinabukasan."That would be a nightmare, Mom.""Sam... Huwag ka naman magsalita na parang kilala mo na si Tristan. He's a good man. He's hardworking, responsible. Kahit naman madalas siyang busy sa trabaho niya ay natitiyak ko pa rin na magiging masaya ka na makasama siya." Samantha rolled her eyes then whispered..."And he's definitely a play boy, more than a fuck boy.""What? I didn
Samantha secretly rolled her eyes while looking on the view outside Tristan's window car. She's sitting in the passenger seat after refusing to seat on the front seat beside Tristan. Naging matahimik sa pagitan nilang dalawa. Sandali na sumulyap si Samantha kay Tristan. His arms on the steering wheel, while tapping the fingers on the leather surface lightly. Pagkatapos ang halos isang oras na biyahe ay huminto sila sa isang mataas na gate, marahil ay ito na ang mansion ng mga Hilton. Pagkatapos iparada ang kotse sa labas garahe ng mansyon ay pinatay na ni Tristan ang makina at siya ang unang lumabas sa sasakyan. Agad naman na bumaba si Samantha sa kotse, hindi na niya hinintay pa na buksan ni Tristan ang pinto para sa kanya."I can do that." Kinuha niya ang mga bagahe sa kamay ni Tristan, na naging dahilan upang pagtaasan siya nito ng kilay. "Follow me," ito lamang ang sinambit ni Tristan, at hindi na ito nagsalita pa muli, at sa halip ay ipinagpatuloy ang paglalakad patungo sa l
"Salamat" the newly hired maid put all the dishes on the dining table. Her long, dark hair was tied into a neat braid down her back. She wore a plain white dress with a red ribbon around it, Samantha can't set aside her thoughts that Hudson family is really elegant in anyways. Ilang linggo na ang nakalipas simula ng dumating muli ang ina ni Samantha at ang kaniyang step father mula sa ibang bansa para roon ipagdiwang ang kanilang kasal. Nakatitig lamang si Samantha sa mga pagkain na nasa kaniyang harapan, hanggang sa..."Oh, heto na pala si Tristan," sambit ng kaniyang ina. Samantha's eyes darted at Tristan who's now handsomely walking downstairs while putting the expensive watch on his left wrist. Nanlaki ang kaniyang mga mata ng makita mabuti kung anong klase na relo iyon. It's Patek Philippe Grandmaster Chime, isa sa pinakamahal na relo sa buong mundo. Nagdiretso su Tristan patungo sa may lamesa at saka ito umupo sa katapat na upuan niya. Bago pa man siya makapagsalita ay naunah
It's Samantha's first day of training as Tristan's secretary. Before going out of her room she looks at the large mirror in front of her as she fixed up the collar of her white blouse, smoothing it down until it's almost perfect before tying up her hair and pulling it back into a high ponytail. The blonde ends are neatly tucked behind her ears."Kaya mo 'yan, Sam. At saka pangarap mo naman talaga na magkaroon ng kapatid na lalaki hindi ba? Ito na iyon, ibinigay na sa iyo, kaya huwag mo na sayangin ang chance..." Pagkatapos muling tingnan ang sarili sa salamin ay naglakad na siya palabas ng kaniyang kwarto. Her breath seems to catch in her throat when she sees Tristan standing next to her Mercedes-Benz S-Class. Hindi siya makapaniwala ng makita pa ito dito, lalo na at buong akala niya ay nauna na ito sa kaniya. "Bakit nandito ka pa?" tanong niya, pilit na ikinakalma ang dumadagundong na tibok ng kaniyang puso. she said, trying to hide the way her heart was beating erratically agai
Napagdesisyunan ni Gabriel, ang matalik na kaibigan ni Tristan, na sorpresang bisitahin ang kanyang kaibigan, dahil ilang linggo na rin silang hindi nagkita dahil abala rin ito sa pamamahala ng kanilang negosyo.With his usual cool looks, naglalakad-lakad siya sa opisina, nakikipagpalitan ng magiliw na pagbati sa mga empleyadong nakakakilala sa kanya. Legendary din ang kanyang karisma kahit saan man siya magpunta kaya naman hindi niya maintindihan kung bakit laging kumukulo ang dugo ng nobya niyang si Sandra pagdating sa kanya. Kilala niya si Tristan sa loob ng maraming taon at pamilyar ang mukha niya sa opisina. Best buddy talaga sila lalo na pagdating sa pagha-hunting mga babae para sumaya. With a casual grin on his face, he approached Tristan's office, ready to catch up with his friend.Binuksan ni Gabriel ang pinto sa opisina ni Tristan, umaasang makikita niya ang kanyang kaibigan na babad sa trabaho gaya ng dati. Alam niya talaga kung gaano siya ka-workaholic. But instead he
Tahimik ang opisina, tanging ang mahinang ugong ng aircon at ang paminsan-minsang kaluskos ng mga papel ang namamayani sa paligid. Nakaupo si Tristan sa likod ng desk niya, habang nakatutok ang mga mata sa screen ng laptop niya. Si Samantha na nakaupo sa tapat niya, nakabukas ang notebook, handang ibaba ang anumang utos, ay hindi maiwasang mapasulyap sa kanyang nakakunot na makapal na kilay.Lately, she can still can joke around but after sometime the surrounding's seems to be suffocating. "Una, kailangan mong i-manage ang schedule ko," simula ni Tristan, malamig ang boses, ni siya tumitingin sa kanya. "Ensure that there are no clashes and that I have adequate time between meetings for breaks." Nagpatuloy si Tristan, habang patuloy niyang binabasa ang dokumento. Iniisip niya kung ano ang maaaring mangyari para umakto siya ng ganoon. The Tristan she knows for now, is someone who always make her irritated because of his signature mischievous expression. "Pagbukud-bukurin ang mga it
Kumabog ang puso ni Tristan sa kanyang dibdib habang kinukuha ang litrato. Naalala niya ang sandaling kinuha ito. Noon ay muntik na niyang halikan si Samantha, nakalimutan saglit na kapatid niya na ito. "Natanggap ko ang larawang ito kanina," panimula ni Benjamin, ang kanyang boses ay mabagsik. "Gusto mo bang magpaliwanag?" Sumandal ang kanyang ama sa kanyang upuan, matamang pinagmamasdan si Tristan. He looked at his father, his mind racing. He knew he had to tread carefully. "Samantha and I were just enjoying the evening, Dad. Besides I just don't want to pressure her since she's just my new secretary," aniya, panay ang boses sa kabila ng kaguluhan sa loob niya. Tumingin si Benjamin sa kanyang anak, matalim ang tingin nito. "Matagal na kitang kilala para malaman ko kung kailan ka nagsisinungaling, Tristan," sabi niya na mahinang boses. "You're too close to Samantha in this picture. Too close for a brother and sister." Napalunok ng mariin si Tristan, bumaba ang tingin niya s
Samantha's heart heavy with a mix of emotions. Hindi niya natiis na manatili roon, pagkatapos masaksihan si Tristan, na halos lunurin na sa halik ang kanilang kasambahay. The scene had left her feeling hurt, confused, and surprisingly jealous.Natagpuan niya ang kanyang sarili na naglalakad nang walang patutunguhan sa lungsod. Her mind a whirl of thoughts. Maya-maya, natagpuan niya ang sarili niyang nakatayo sa harap ng bahay ni Evelyn. Sinalubong siya ng kaibigan ng isang matamis na ngiti, mabilis na pinapasok siya sa loob. "Sam, what brings you here? Akala ko ba busy ka sa trabaho mo bilang bagong secretary ni Tristan?" tanong niya, puno ng pag-aalala ang boses niya. Masasabi niyang may mali sa pamamagitan lamang ng pagtingin sa kaibigan.Huminga ng malalim si Samantha, malakas ang pintig ng kaniyang puso. "I saw something... something I wish I hadn't," She proceeded to tell Evelyn about the scene she had witnessed earlier, about Tristan and the maid. "Nakakadiri talaga. Para si