"Salamat" the newly hired maid put all the dishes on the dining table. Her long, dark hair was tied into a neat braid down her back. She wore a plain white dress with a red ribbon around it, Samantha can't set aside her thoughts that Hudson family is really elegant in anyways.
Ilang linggo na ang nakalipas simula ng dumating muli ang ina ni Samantha at ang kaniyang step father mula sa ibang bansa para roon ipagdiwang ang kanilang kasal. Nakatitig lamang si Samantha sa mga pagkain na nasa kaniyang harapan, hanggang sa..."Oh, heto na pala si Tristan," sambit ng kaniyang ina. Samantha's eyes darted at Tristan who's now handsomely walking downstairs while putting the expensive watch on his left wrist. Nanlaki ang kaniyang mga mata ng makita mabuti kung anong klase na relo iyon. It's Patek Philippe Grandmaster Chime, isa sa pinakamahal na relo sa buong mundo.Nagdiretso su Tristan patungo sa may lamesa at saka ito umupo sa katapat na upuan niya. Bago pa man siya makapagsalita ay naunahan na siya ng kaniyang ama."Is it a miracle? Sa kauna-unahan na pagkakataon simula noon ay ngayon ka lang ulit sumabay sa amin kumain," Benjamin, Samantha's step-father said in surprised."Hmm, I just want to eat, nothing special," walang gana na tugon ni Tristan, na naging dahilan upang matawa ang kaniyang ama."That's better than not having you here, Tristan. So, let's eat!" Inabutan si Samantha ng kaniyang ina ng isang kutsara at tinidor at saka nag-umpisa na siyang kumain, ni wala siyang balak na makisali sa usapan."Siya nga pala, Samantha. Nalaman ko sa Mommy mo na naghahanap ka raw ng trabaho?" Hindi na kailangan pa mag-angat ng ulo ni Samantha para malaman na ang nagtatanong ay ang kaniyang step-father. Tumango siya nang mag-angat siya ng tingin."Yes, Tito," Nakita niya ang pagbuntong hininga ni Benjamin."Dad... Please, call me Dad already, Samantha." Ngumiti ito sa kaniya, ngunit mahirap pa rin talaga tanggapin para kay Samantha na ito na ngayon ang kaniyang buhay."Mm. I want to share you some information. Tristan, you told me that your old secretary already retired, right?" Bahagya lamang na sumulyap si Samantha kay Tristan, naging mabilis din ang pag-iwas niya ng tingin ng tumama sa kaniya ang mga nakakapang-akit na mata nito. She doesn't know why, but she always feels like his eyes were piercing through her soul, and she hates it."Yeah. Hanggang ngayon nga ay humahanap ako ng magiging kapalit niya." At her peripheral vision, Samantha can notice their maid intently watching and listening to their conversation."That's great! Hindi mo na kailangan humanap pa ng iba. Your sister can do that." Nasamid si Samantha na kasalukuyan"Are you okay, anak?" Naga-alala na tanong sa kaniya ng ina. Tumikhim siya bago magsalita."Yes, m-may naka-alala lang siguro sa akin," she tried to laugh just to hide the uneasiness inside her."Samantha, sana ay ayos lang sa iyo na maging sekretarya ni Tristan." Marahan na tinapik ng kaniyang ina ang ibabaw ng kaniyang balikat."Honey... That's a good opportunity. Maganda na pagkakataon din ito para mas maging malapit kayo ng kapatid mo, hindi ba Tristan?" her mother added encouragingly. Pansin ni Tristan ang ekspresyon ni Samantha. Nagtiim ang kaniyang bagang, nahahalata niyang hindi nito gusto ang ideya na maging sekretarya niya."I agree with you, Mom..." Samantha looked at Tristan in horror. She even tried to give him a warning just by looking at him with those pleading hazel eyes."Anak...?""Mom, D-Dad, I really appreciate your suggestion, p-pero...""Sa tingin ko ay mas maganda kung ako mismo ang maghahanap ng trabaho ko. Isa pa ay wala naman po ako experience sa trabaho na iyan. I am just going to mess everything up." Tristan licked his lower lip then smirked."That's not a problem, Sam..." Napa-angat ang kaliwang kilay ni Samantha, hindi niya gusto na tinatawag siya sa kaniyang palayaw ni Tristan, lalo na at hindi pa rin talaga nalilimutan ang ginawa nito sa kaniya."I can teach you everything that you need to learn. Sa tingin ko naman ay mabilis ka matuto,"pagpapatuloy nito, habang ang tingin ay hindi ina-alis sa kaniya. Ramdam ni Samantha ang bilis ng tibok ng kaniyang puso, umuling siya kay Tristan."Sorry, but I can't still accept your offer." Nang dahil sa kaniyang sinabi ay nasa kaniya na rin ang tingin ng kaniyang ina at step-father."Samantha, anak, may problema ba? I mean, do you hate my son? Did he do something bad to you?" Tristan's father asked softly. Napalunok si Samantha bago sumagot. Sumandal naman sa kaniya kinau-upuan si Tristan at ipinagkrus ang mga braso sa kaniyang bandang dibdib."N-Nothing," kinakabahan na tugon niya, habang kita niya ang pilyong ngiti sa labi ni Tristan."I feel bad..." Both of their parents' looked at Tristan."Maybe Samantha can't still forget what ha—" Namilog ang mga mata ni Samantha."F-Fine! I mean, payag na po ako." She quickly interrupted her stepbrother, she didn't want to hear about what he's going to say.~"Arghh! I hate you!" iritado na sigaw niya."I hate you!" Nagpatuloy siya sa pagsuntok sa isang unan. Kahit kailan ay hindi pumapalya si Tristan na pakuluin ang kaniyang dugo. But the despite that, she find herself staring at the ceiling of her room, thinking about the night she first saw him.Napayakap siya sa kumot at hinayaan ang sarili na alalahanin ang lahat. Tristan walking downstairs a while ago, wearing his work attire. A grey coat and a black shirt underneath, partnered with black jeans.Samantha started to think that she'll have a chance to see how he is as a CEO of Bright Horizons. Ini-isip niya kung ano kaya ang pakiramdam na maging sekretarya niya, at ang magtrabaho sa tabi ni Tristan. Mabilis siyang napatayo mula sa kaniyang pagkakahiga, at pagkatapos ay kinuha niya bigla ang isang unan at itinakip iyon sa kaniya mukha."No! This can't be, Sam...""Wake up!""Una sa lahat hindi mo siya type. He's a playboy, a jerk who only wants to fuck girls. A-And she's your step-brother, for Pete's sake!" she groaned and tossed her legs over the side of the bed."Arghh!" Patuloy pa rin siya sa pagwawala pa, nang may kumatok sa pinto ng kanyang kwarto, pagkatapos ay narinig niya ang boses ng kanyang ina. Nagmadali siyang ayusin ang sarili at binuksan ang pinto."Sam, pwede ba ako pumasok?" Simple na pagtango lamang ang naging tugon niya sa kaniyang ina, at bahagya naman itong napangiti."Masaya ako na pumayag ka na maging secretary ng kapatid mo." Her Mom placed both of her hands on top of Samantha's shoulders. Hindi napigilan ni Samantha na mapa-buntong hininga ng malalim."Do I have a choice?"She pouted."Sam... Sigurado ko na mage-enjoy ka naman na maka-trabaho si Tristan." Bumagsak ang kaniyang tingin. Sa kaniyang kalooban ay magiging isang malaking bangungot ang pagiging secretary ni Tristan.“Finally, sinagot mo rin tawag ko. Kanina pa ako try nang try, pero laging busy ‘yung line mo.”Malalim ang buntong-hiningang pinakawalan ni Samantha nang marinig ang boses ng kaibigan niya sa kabilang linya.“Pagod na pagod na ‘ko, Evelyn.” Mahina niyang sabi, puno ng lungkot ang tono niya.“Ha? Anong nangyari? Ayos ka lang ba d’yan?” Agad na aligaga ang boses ni Evelyn.“Nakakainis. Pinatambakan ako ni Tristan ng kung anu-anong trabaho tapos malalaman ko, hindi naman pala urgent. After ko magpuyat, sasabihin niya lang hindi naman pala kailangan agad?! Tapos heto pa—pinapakita pa niya sa’kin kung pa’no siya makipaglandian kay Viviana!”“Ay grabe ‘yan. You seriously need a break. But hey, I’ve got good news!”“Wow, talaga? Ano ‘yun?”“Magkakaroon tayo ng alumni party in two days! Finally, makikita natin ulit mga college friends natin!”“Uy, ang saya naman. Saan gaganapin?”“Sa auditorium ng university. 8PM ang start pero pwede tayong pumunta nang maaga para tumulong sa setup.”“Sounds
Sa paglipas ng araw, nakahanap si Tristan ng iba pa na dahilan para magkaroon sila ni Samantha ng interaskyon sa kanilang trabaho. Ilang beses niya itong tinawag sa kanyang opisina, sa bawat pagkakataon sa ilalim ng pagkukunwari ng ilang kagyat na gawain. "Pwede ka bang bumalik ulit dito?" Tumingala si Samantha mula sa kanyang mesa, bakas sa mukha niya ang pagtataka. Buong umaga siyang walang tigil sa pagtatrabaho, sinusubukang makasabay sa mga gawaing ibinibigay sa kanya ni Tristan. "Oo naman!" Ibinaba niya ang telepono at tumayo mula sa kanyang mesa. Pumasok siya sa opisina ni Tristan, Alam niya ang ginagawa nito, alam niyang sinusubukan siya nitong pagselosin. At ito ay gumagana, kahit na ayaw niya iyong aminin sa sarili at kahit pa kay Tristan mismo. Pagpasok niya sa opisina, nakita niya si Viviana na nakaupo sa tapat ni Tristan. Pinagmasdan niya si Tristan at Viviana na nagtatawanan, ang pagiging malapit ng dalawa ay naghahatid ng kirot sa kaniyang puso. "Ah, Samantha," sa
Nang makapasok na sa kanyang silid ay nagpakawala ng hininga si Samantha na hindi niya alam na pinipigilan niya. Napasandal siya sa pinto, ang lakas ng tibok ng puso niya sa dibdib. Naririnig pa niya ang halakhak mula sa dining room, naiisip pa rin niya kung paano nanligaw si Tristan kay Viviana. Lumipat si Samantha sa bintana, nakatingin sa kalangitan sa gabi. Nakikita niya ang mga bituin na kumikislap sa di kalayuan, ang kanilang liwanag ay lubos na kaibahan sa mga emosyong umiikot sa loob niya. Ang gabi ay nagpaalala sa kanya kung ano ang nangyari sa pagitan nila ni Tristan sa night club at sa pangalawang pagkakataon ay nagbahagi ang kanilang mga labi ng mapusok na halik. "Bakit sobrang sakit?" bulong niya sa sarili, halos hindi marinig ang boses niya."Hindi dapat ganito. Hindi dapat maramdaman na nawawala siya sa akin." Itinaas niya ang kanyang mga tuhod sa kanyang bandang dibdib. Alam niyang hindi siya dapat makaramdam ng ganito. Si Tristan ay step-brother niya, at malapit na
Dumating na ang gabi, na nagdadala ng kawalang-katiyakan para kay Samantha. Sa huling pagkakataon ay tiningnan niya ang kanyang repleksyon sa salamin sa banyo, na sinusuklay ang kanyang buhok nang maayos. "Sam... Wag kang magpapakita ng ganyang kahabaan ng mukha. Ito naman ang gusto mo diba?" bulong niya, para kumbinsihin ang sarili na ayaw niya talaga kay Tristan. Gabi iyon ng unang hapunan ni Tristan kasama si Viviana, ang kapatid ng kanyang karibal sa negosyo. Ang kanyang ama ay nag-ayos ng hapunan, umaasang bumuo ng isang alyansa na magpoprotekta sa kanilang negosyo mula sa karagdagang pinsala. Samantala, pagpasok ni Tristan sa dining room ay bumaling agad ang tingin niya kay Samantha. She looked stunning in her dress, her eyes fiercely glance at him, like she's ready to prove na hindi talaga siya maaapektuhan sa mga posibleng mangyari ngayong gabi. Kumikirot ang puso niya nang makita siya, ang nararamdaman para sa kanya ay lalong nahihirapang balewalain. Umupo si Tristan sa ka
The day was off to a rocky start. Mabilis na humatak ang karibal sa negosyo ni Tristan, na nagdulot ng malaking pag-urong sa kanyang pinakabagong proyekto. The office was buzzing with tension, the employees anxious about the future of the company. Nakaupo si Tristan sa kanyang opisina, ang mukha nito ay nababalot ng malamig na galit. Kilala siya sa kanyang kalmadong kilos, ngunit ngayon, kitang-kita ang kanyang galit. He was furious at his rival, but more than that, he was angry at himself for letting his guard down when it comes to Samantha. Ang puso ni Samantha ay kumakabog sa kanyang dibdib, habang nakatingin siya sa huling pagkakataon sa salamin sa loob ng banyo. She'd done a little makeup, which didn't make her look tense. Dalawang araw na lang matapos ang mainit na tensyon sa pagitan nila ng kanyang stepfather. Alam niyang mula noon ay naging mas malamig ang kalooban ni Tristan. Kahit na gusto niyang ipaliwanag na ang tanging gusto lang niya para sa kanya ay hindi niya mag
"I can't find my desired choice, so I'll stay here without doing anything on what you want." Nanlaki ang mata ni Samantha sa sagot ni Tristan. Kahit na ayaw niyang makaramdam ng ginhawa at saya sa loob, hindi niya mapigilan ang sarili. "Excuse me." Kasabay ng pagbukas ni Tristan ng pinto ay ang kanyang ina na nakatayo sa labas. "Oh? I'm just finding you, Benjamin. Pero mukhang dito ka nagme-meeting." Nginitian sila ng kanyang ina, hindi alam ang tensyon sa paligid. "Tris—" Sinubukan siyang tawagin ng ina ni Samantha, ngunit mabilis na lumabas si Tristan, habang napalunok naman si Samantha. "Anong nangyari? May pinag-awayan ba kayong dalawa, mahal?" Sinulyapan siya ng ama ni Tristan, bago muling bumaling kay Samantha na nanlalamig ang mga kamay. Alam niya ang gustong sabihin ng ekspresyon ng kaniyang stepfather. Kahit maayos pa rin ang pakikitungo nito sa kanya pagkatapos ng kanyang nalaman, nararamdaman niyang hindi ito nasisiyahan sa isipin na posibleng may nararamdaman siya