Share

CHAPTER 5

Mula simbahan hanggang sa reception ng kasal namin ni Beau ay marami pa rin ang mga tao. Ang mga reporters na kanina pa sinusubaybayan ang kasal namin ay narito pa rin sa reception ng kasal namin.

I've never thought I would be happy with this arranged marriage. Akala ko noong una, malaking kalokohan lang ito pero ngayon, pumapasok sa utak ko na kahit na arranged marriage lang 'tong pinasok namin ni Beau, I really appreciate those people around us who helped and supported our wedding.

I smile while looking at my parents who currently giving a speech. Si Mommy na umiiyak dahil mapapanatag na raw ang loob niya dahil alam niyang mabait na lalaki si Beau. I watched my Mom crying again as my Dad held her waist while he held the mic using his other hand.

"My wife is crying," my Father were smiling a little bit while saying those words.

Pati tuloy ang mga guests namin sa venue ng reception ay natatawa na rin. Habang ako naman ay halos mamula ang pisngi dahil sa kahihiyan na nararamdaman para kay Mommy.

I glared at her. "Come on, Mom! Stop crying!" I said, enough for her to hear.

She just pouted her lips and cried again. Napailing ako bago umikot ang mga mata. Habang si Beau naman ay panay ang tawa sa tabi ko.

His hands were wrapped around my waist. Ang alam ng lahat nagpakasal kami dahil mahal namin ang isa't-isa. Tanging mga magulang at kaibigan lang namin ang nakakaalam ng totoo bakit kami nagpakasal.

Although our family are the one who think about this arranged marriage for us, pero hindi nila alam ang plano namin ni Beau na maghihiwalay kung walang mangyayari sa amin sa loob ng dalawang taon na pagsasama.

Beau went closer to me. "You're Mom said you were just like her. Now, I can't help but to think about you crying just like her."

Simaan ko siya ng tingin. "Kaugali ko nga si Mommy, pero never akong naging kagaya niya na ganiyan! She's too over reacting!"

He smirked. "Then, let's see that in our two years of marriage."

Inirapan ko na lang siya at narinig ko ang mapanuyang tawa niya na mas kinainisan ko.

Buong araw ay hindi ko naramdaman ang pagod. Hanggang sa matapos ang reception namin at hinatid kami ni Beau sa sasakyan para sa Honeymoon.

"Mag-ingat kayo roon, ah?" bilin ni Tita Bthyle.

Tumango naman si Beau. "Yes, Mom."

"Anak, huwag kang masyadong makulit!"

"Mommy, hindi naman ako makulit!"

"Beau, take care of my daughter," my Dad said before patting Beau's shoulder.

Beau, then nodded. "Makaka-asa po kayo," magalang na sagot niya.

"Kuya, may baby na po ba kayo pagbalik?"

Gusto ko mabilaukan sa tanong ng nakababatang kapatid ni Beau na si Hope. She's 11 years old. Just like Beau, magkahawig sila. Mas nakuha lang ni Beau ang hitsura ng Ama niya at si Hope naman ay kamukha ni Tita Bthyle.

But aside from that, they have the same set of grey eyes. Just like Tito Andrei, Beau's Father.

Beau just laughed to her little sister and kneeled in front of her. "Baby, it's not easy to make a baby."

Gusto kong batukan si Beau sa sagot niya sa kapatid niya. Kung wala lang ang mga reporters dito at ewan ko bakit hanggang ngayon ay nandito pa rin sila! 'Yong ibang guests namin nagsi-uwian na, itong mga chismoso na 'to. Aba'y hindi pa rin!

Hope still smiles after hearing what her brother says. "So, can I ask when I can have a nephew?"

Cute at magandang bata si Hope, kaso makulit siya. Ang daming niyang tanong na mahirap sagutin. Kaya rin siguro ayaw ko magkaroon ng kapatid noong bata ako.

I would love to be an only child rather than to have a little sister. Thank God, I didn't have a little sister!

"Hope, maghintay na lang tayo, okay?" sumabat na si Tito Andrei.

Hope just nodded her head. "Okay, Daddy."

"Oh, sige na Anak at mahaba pa ang biyahe niyo ni Zyska," ani Tita Bthyle.

After we left, my best friend Rebekah came to me also and hugged me tightly. Kahit na busy ang schedule niya dahil sa mga photoshoot ay hindi niya pinalampas ang kasal ko.

"Congratulations again, Zyska!" she exclaimed while still hugging me. "I'm so happy for you!"

"Thank you!"

"I hope Beau is really the one for you," she whispered.

"I hope so..."

When she pulled away, Yvo also went to us. Akala ko kay Beau siya pupunta kaso mali. I was shocked when he went to Rebekah.

"You said you're going to talk to me after this?" he whispered to my best friend but enough for me to hear it.

At kahit pati si Beau ay narinig 'yon. Nagtaas ako ng tingin sa kanya at nakita ko ang pagkunot din ng noo niya habang nakatingin sa pinsan niya at sa kaibigan ko.

Rebekah scoffed. "Just wait for me, okay?"

Ngumuso si Yvo. "Noong nakaraan pa ako naghihintay sa'yo!"

Naningkit ang mga mata ko sa sinabi pa lalo ni Yvo. Hindi ko napigilan ang sarili at hinawakan ko ang kamay ni Rebekah at hinila siya palayo ng kaunti kay Yvo at Beau na nakatingin sa aming dalawa.

Pinanlakihan ko siya ng mata. "What's wrong between you and Yvo?"

She smiled sweetly as she went closer. "One night stand," she whispered to my ear, making me shocked even more.

I gasped. "Seriously?!"

"Yes! Kwento ko sa'yo pagkatapos ng honeymoon niyo ni Beau."

"You better tell me everything, Berah!"

"Yes, I will, Zyska! I'll tell you everything after your honeymoon. Ayokong guluhin kayo ni Beau."

Natatawa na umiling ako sa kaibigan ko bago tuluyang pinasok sa loob ng kotse. At habang nasa biyahe, doon ko lang naramdaman ang pagkapagod. I feel like I was out of energy now.

At noong nasa chopper na kami ng mga Fuentes, tahimik lang ako at pinikit ang mga para magpahinga. Hindi rin kasi nagsasalita si Beau habang nasa biyahe kami. Nagtatanong lang siya kung komportable ako o kaya okay lang ako.

I fell asleep while we were on the chopper. I just woke up when I noticed the chopper stopped. When I open my eyes, I saw the peaceful and stunning beauty of Bali.

I can't help to feel amazed when I saw the place outside. Nakalapag na ang chopper na sasakyan namin at sa kalayuan nito'y kita ko ang making villa.

With a view across manicured botanical gardens, toward the Indian Ocean, and beyond. This villa is perfectly positioned to enjoy Bali’s famed sunsets. The island décor with traditional touches evident in intricately carved furnishings, textiles, and beautiful artworks crafted in villages around the island.

"Shall we?" Beau says beside me.

Tumingin muna ako saglit sa kamay niyang nakalahad at hinawakan iyon habang ang isang kamay ay hawak ang jacket na binigay niya sa'kin kanina. I'm wearing red vintage spaghetti strap dress and red stilettos.

"Mr and Mrs. Fuentes, we should go by now as your Mother told us to enjoy your honeymoon together," ani ng isang bodyguard yata na kanina pa namin kasama.

Beau nodded. "You can go now, Roger. Thank you for accommodating us."

"It's my job to do that, Mr. Fuentes."

Bahagyang yumukod ang lalaki bago kami iniwan ni Beau sa loob ng malaking villa na 'to. At mula dito sa entrance ng

villa, kitang-kita ko ang rock formation ng dagat kahit na madilim na.

Masarap din sa tenga ang malakas na alon ng dagat. Mapayapa ang paligid at maganda ang simoy ng hangin.

"We should eat now," Beau said as he both entered the Villa. "you didn't ate earlier."

"Diet ako kaya ganoon," sagot ko nang nasa dining room na kami.

Maraming nakahanda na pagkain doon na kinguso ko.

"You should still eat," sermon niya at inalalayan ako sa upuan. "baka naman mangayayat ka niyan."

Napanguso na lang ako at walang choice kundi ang kumain. While we're eating, we talked about some things about life. Mabuti na rin ito dahil mas makikilala namin ang isa't-isa.

After we're done eating we decided to take a rest now. Bukas na lang daw niya ako igagala sa buong lugar. Pumayag din naman ako dahil tulad niya'y pagod na rin ako.

"You can sleep in the master's bedroom, while I can take some of the rooms here," aniya habang naglalakad kami sa ikalawang palapag ng villa.

Siya ang may dala ng maleta ko kasama ang sa kanya habang papasok kami sa isang pasilyo kung saan may mga pintuan. This house is an ancient european design.

Malalaman mo na mamahalin ang bahay dahil sa mga antigo nitong mga gamit sa loob. I even saw a Fuentes family portrait. Ngayon ko lang napagtanto na sobrang laki ng pamilyang Fuentes.

Nang maihatid niya ako sa master's bedroom, nagpaalam na siya napupunta sa kwarto niya. I just nodded my head and went inside the room. At humanga na naman ako nang makita ang loob ng kwarto.

From where I'm standing, I can clearly see the Ocean views from the living area of the room, master bedroom and double private balcony. An expansive bedroom features a walk-in wardrobe, flat-screen television and four-poster canopy king-sized bed. The living room is appointed with an oversized L-shaped lounge and additional plasma television.

Two elegant marble bathrooms are presented for your convenience.

Wow!

This place is owned by Fuentes! Hindi ko maisip na ganito kaganda ang villa nila sa Bali. I mean, I know they are very wealthy family but seeing this luxurious villa? Hindi ko ma-imagine ang yaman nila.

Nilagay ko ang mga damit na dala sa walk in closet at diretso maliligo na sana nang may kumatok sa kwarto. Kaagad kong pinagbuksan ng pinto si Beau.

When I opened the door, I saw his face looked bothered and dismayed. Nakakunot ang makapal niyang noo at may bahid ng inis ang mukha.

"Bakit?" tanong ko.

Napangiwi siya. "It seems like my Mother locked all the rooms," he said, making me furrowed.

"So?"

"This is the only room that is not locked and only room that we can use while we're here. So, technically, we're going to share one room for this honeymoon."

Napahinto ako saglit. At nang ma-realize ang sinabi niya, natigilan ako bago umiling.

"No way!" malakas na bulaslas ko.

No way! I can't let him sleep next to me in the same bed!

Comments (2)
goodnovel comment avatar
Yuri Naoi
update na po agad. ang exciting ng mga pangyayari
goodnovel comment avatar
Yuri Naoi
update naaaaaa
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status