Mula simbahan hanggang sa reception ng kasal namin ni Beau ay marami pa rin ang mga tao. Ang mga reporters na kanina pa sinusubaybayan ang kasal namin ay narito pa rin sa reception ng kasal namin.
I've never thought I would be happy with this arranged marriage. Akala ko noong una, malaking kalokohan lang ito pero ngayon, pumapasok sa utak ko na kahit na arranged marriage lang 'tong pinasok namin ni Beau, I really appreciate those people around us who helped and supported our wedding.I smile while looking at my parents who currently giving a speech. Si Mommy na umiiyak dahil mapapanatag na raw ang loob niya dahil alam niyang mabait na lalaki si Beau. I watched my Mom crying again as my Dad held her waist while he held the mic using his other hand."My wife is crying," my Father were smiling a little bit while saying those words.Pati tuloy ang mga guests namin sa venue ng reception ay natatawa na rin. Habang ako naman ay halos mamula ang pisngi dahil sa kahihiyan na nararamdaman para kay Mommy.I glared at her. "Come on, Mom! Stop crying!" I said, enough for her to hear.She just pouted her lips and cried again. Napailing ako bago umikot ang mga mata. Habang si Beau naman ay panay ang tawa sa tabi ko.His hands were wrapped around my waist. Ang alam ng lahat nagpakasal kami dahil mahal namin ang isa't-isa. Tanging mga magulang at kaibigan lang namin ang nakakaalam ng totoo bakit kami nagpakasal.Although our family are the one who think about this arranged marriage for us, pero hindi nila alam ang plano namin ni Beau na maghihiwalay kung walang mangyayari sa amin sa loob ng dalawang taon na pagsasama.Beau went closer to me. "You're Mom said you were just like her. Now, I can't help but to think about you crying just like her."Simaan ko siya ng tingin. "Kaugali ko nga si Mommy, pero never akong naging kagaya niya na ganiyan! She's too over reacting!"He smirked. "Then, let's see that in our two years of marriage."Inirapan ko na lang siya at narinig ko ang mapanuyang tawa niya na mas kinainisan ko.Buong araw ay hindi ko naramdaman ang pagod. Hanggang sa matapos ang reception namin at hinatid kami ni Beau sa sasakyan para sa Honeymoon."Mag-ingat kayo roon, ah?" bilin ni Tita Bthyle.Tumango naman si Beau. "Yes, Mom.""Anak, huwag kang masyadong makulit!""Mommy, hindi naman ako makulit!""Beau, take care of my daughter," my Dad said before patting Beau's shoulder.Beau, then nodded. "Makaka-asa po kayo," magalang na sagot niya."Kuya, may baby na po ba kayo pagbalik?"Gusto ko mabilaukan sa tanong ng nakababatang kapatid ni Beau na si Hope. She's 11 years old. Just like Beau, magkahawig sila. Mas nakuha lang ni Beau ang hitsura ng Ama niya at si Hope naman ay kamukha ni Tita Bthyle.But aside from that, they have the same set of grey eyes. Just like Tito Andrei, Beau's Father.Beau just laughed to her little sister and kneeled in front of her. "Baby, it's not easy to make a baby."Gusto kong batukan si Beau sa sagot niya sa kapatid niya. Kung wala lang ang mga reporters dito at ewan ko bakit hanggang ngayon ay nandito pa rin sila! 'Yong ibang guests namin nagsi-uwian na, itong mga chismoso na 'to. Aba'y hindi pa rin!Hope still smiles after hearing what her brother says. "So, can I ask when I can have a nephew?"Cute at magandang bata si Hope, kaso makulit siya. Ang daming niyang tanong na mahirap sagutin. Kaya rin siguro ayaw ko magkaroon ng kapatid noong bata ako.I would love to be an only child rather than to have a little sister. Thank God, I didn't have a little sister!"Hope, maghintay na lang tayo, okay?" sumabat na si Tito Andrei.Hope just nodded her head. "Okay, Daddy.""Oh, sige na Anak at mahaba pa ang biyahe niyo ni Zyska," ani Tita Bthyle.After we left, my best friend Rebekah came to me also and hugged me tightly. Kahit na busy ang schedule niya dahil sa mga photoshoot ay hindi niya pinalampas ang kasal ko."Congratulations again, Zyska!" she exclaimed while still hugging me. "I'm so happy for you!""Thank you!""I hope Beau is really the one for you," she whispered."I hope so..."When she pulled away, Yvo also went to us. Akala ko kay Beau siya pupunta kaso mali. I was shocked when he went to Rebekah."You said you're going to talk to me after this?" he whispered to my best friend but enough for me to hear it.At kahit pati si Beau ay narinig 'yon. Nagtaas ako ng tingin sa kanya at nakita ko ang pagkunot din ng noo niya habang nakatingin sa pinsan niya at sa kaibigan ko.Rebekah scoffed. "Just wait for me, okay?"Ngumuso si Yvo. "Noong nakaraan pa ako naghihintay sa'yo!"Naningkit ang mga mata ko sa sinabi pa lalo ni Yvo. Hindi ko napigilan ang sarili at hinawakan ko ang kamay ni Rebekah at hinila siya palayo ng kaunti kay Yvo at Beau na nakatingin sa aming dalawa.Pinanlakihan ko siya ng mata. "What's wrong between you and Yvo?"She smiled sweetly as she went closer. "One night stand," she whispered to my ear, making me shocked even more.I gasped. "Seriously?!""Yes! Kwento ko sa'yo pagkatapos ng honeymoon niyo ni Beau.""You better tell me everything, Berah!""Yes, I will, Zyska! I'll tell you everything after your honeymoon. Ayokong guluhin kayo ni Beau."Natatawa na umiling ako sa kaibigan ko bago tuluyang pinasok sa loob ng kotse. At habang nasa biyahe, doon ko lang naramdaman ang pagkapagod. I feel like I was out of energy now.At noong nasa chopper na kami ng mga Fuentes, tahimik lang ako at pinikit ang mga para magpahinga. Hindi rin kasi nagsasalita si Beau habang nasa biyahe kami. Nagtatanong lang siya kung komportable ako o kaya okay lang ako.I fell asleep while we were on the chopper. I just woke up when I noticed the chopper stopped. When I open my eyes, I saw the peaceful and stunning beauty of Bali.I can't help to feel amazed when I saw the place outside. Nakalapag na ang chopper na sasakyan namin at sa kalayuan nito'y kita ko ang making villa.With a view across manicured botanical gardens, toward the Indian Ocean, and beyond. This villa is perfectly positioned to enjoy Bali’s famed sunsets. The island décor with traditional touches evident in intricately carved furnishings, textiles, and beautiful artworks crafted in villages around the island."Shall we?" Beau says beside me.Tumingin muna ako saglit sa kamay niyang nakalahad at hinawakan iyon habang ang isang kamay ay hawak ang jacket na binigay niya sa'kin kanina. I'm wearing red vintage spaghetti strap dress and red stilettos."Mr and Mrs. Fuentes, we should go by now as your Mother told us to enjoy your honeymoon together," ani ng isang bodyguard yata na kanina pa namin kasama.Beau nodded. "You can go now, Roger. Thank you for accommodating us.""It's my job to do that, Mr. Fuentes."Bahagyang yumukod ang lalaki bago kami iniwan ni Beau sa loob ng malaking villa na 'to. At mula dito sa entrance ngvilla, kitang-kita ko ang rock formation ng dagat kahit na madilim na.Masarap din sa tenga ang malakas na alon ng dagat. Mapayapa ang paligid at maganda ang simoy ng hangin."We should eat now," Beau said as he both entered the Villa. "you didn't ate earlier.""Diet ako kaya ganoon," sagot ko nang nasa dining room na kami.Maraming nakahanda na pagkain doon na kinguso ko."You should still eat," sermon niya at inalalayan ako sa upuan. "baka naman mangayayat ka niyan."Napanguso na lang ako at walang choice kundi ang kumain. While we're eating, we talked about some things about life. Mabuti na rin ito dahil mas makikilala namin ang isa't-isa.After we're done eating we decided to take a rest now. Bukas na lang daw niya ako igagala sa buong lugar. Pumayag din naman ako dahil tulad niya'y pagod na rin ako."You can sleep in the master's bedroom, while I can take some of the rooms here," aniya habang naglalakad kami sa ikalawang palapag ng villa.Siya ang may dala ng maleta ko kasama ang sa kanya habang papasok kami sa isang pasilyo kung saan may mga pintuan. This house is an ancient european design.Malalaman mo na mamahalin ang bahay dahil sa mga antigo nitong mga gamit sa loob. I even saw a Fuentes family portrait. Ngayon ko lang napagtanto na sobrang laki ng pamilyang Fuentes.Nang maihatid niya ako sa master's bedroom, nagpaalam na siya napupunta sa kwarto niya. I just nodded my head and went inside the room. At humanga na naman ako nang makita ang loob ng kwarto.From where I'm standing, I can clearly see the Ocean views from the living area of the room, master bedroom and double private balcony. An expansive bedroom features a walk-in wardrobe, flat-screen television and four-poster canopy king-sized bed. The living room is appointed with an oversized L-shaped lounge and additional plasma television.Two elegant marble bathrooms are presented for your convenience.Wow!This place is owned by Fuentes! Hindi ko maisip na ganito kaganda ang villa nila sa Bali. I mean, I know they are very wealthy family but seeing this luxurious villa? Hindi ko ma-imagine ang yaman nila.Nilagay ko ang mga damit na dala sa walk in closet at diretso maliligo na sana nang may kumatok sa kwarto. Kaagad kong pinagbuksan ng pinto si Beau.When I opened the door, I saw his face looked bothered and dismayed. Nakakunot ang makapal niyang noo at may bahid ng inis ang mukha."Bakit?" tanong ko.Napangiwi siya. "It seems like my Mother locked all the rooms," he said, making me furrowed."So?""This is the only room that is not locked and only room that we can use while we're here. So, technically, we're going to share one room for this honeymoon."Napahinto ako saglit. At nang ma-realize ang sinabi niya, natigilan ako bago umiling."No way!" malakas na bulaslas ko.No way! I can't let him sleep next to me in the same bed!"No way!" bulaslas ko."Saan mo ako nito patutulugin?""Maraming sofa sa baba, ah! Doon ka!"Nakatungo siya sa'kin nang sabihin ko 'yon. "Are you serious, Zyska?" then, he shook his head. "no! Dito rin ako matutulog sa kwarto!""Hey—"I was about to close the door to stop him from entering, but he's strong compared to me. Mabilis niyang naagapan 'yon at walang sabi-sabi na pumasok sa loob ng kwarto."Beau, get out of the room!" malakas na singhal ko at dinuro pa ang pintuan na nakabukas.He smirked and sat down on the bedroom. "Let's just share the room for tonight," sagot niya habang nakahiga sa dulo ng kama. "I'm tired and I want to rest."Napanguso ako at lumapit sa kanya. I grabbed his arms and pulled it for him to get up."Beau, umalis ka rito!" pagpilit ko pa rin habang hila-hila ang kamay niya. Kaso parang wala siyang pakialam. Ni hindi nga siya nagalaw sa pagkakahiga. He groaned. "Zyska, let me rest!"I pouted. "Eh!" padamog kong sambit sabay padiyak ng paa. "this is one of ou
Beau took me outside the villa. We ate our breakfast in Padi. Kahit papaano ay nawala ang awkwardness naming dalawa dahil sa ganda ng tanawin. Surrounded by terraced lotus ponds reminiscent of rice fields. It looks peaceful and refreshing here.Napangiti ako habang nakatingin sa mga halaman sa paligid. Bali is one of my favorite places on Earth. Sobrang relaxing at nakakagaan ng loob ang pagpunta rito. Nakatutuwa rin dahil tinupad ni Beau na dito ang honeymoon namin.Mas lalo akong napangiti dahil may mga staff na alam na kasal namin ngayon. They even got a surprise and banner saying 'congratulations on your wedding Mr. and Mrs. Fuentes!' Nakatutuwa dahil nandito kami ni Beau dahil ang akala ng lahat ay totoong honeymoon talaga namin. Magagawa namin 'yong mga ginagawa ng mga totoong nagpakasal dahil mahal nila ang isa't-isa.Kaso ang sa amin ni Beau, we are here because we want to relax. Kahit hindi 'yon ang rason bakit kami nandito, masaya pa rin naman."Thank you so much!" I said to
Last day na namin ni Beau rito sa Bali. So, instead of going outside, we decided to stay in the villa. Bukas ng umaga ang alis namin at lilipat na rin kami sa iisang bahay.Kaya kailangan kong ayusin ang mga gamit ko pag-uwi ko sa bahay namin bukas. Maaga akong nagising ngayong araw para ayusin ang mga gamit ko.Right after I took a shower, I went outside the room. Pumunta ako sa kusina at napansin na tulog pa si Beau sa sofa sa sala. Binuksan ko ang refrigerator at kumuha lang quaker oats.After I poured the milk in a bowl with quaker oats, I went upstairs again and immediately started packing my clothes and the things that I've brought here in Bali. Natigil lang ako nang narinig kong may kumatok sa pinto."Come in!" sabi ko habang nasa kama pa rin.Bumukas ang pinto at niluwa no'n si Beau. Mukhang kaliligo lang niya dahil medyo basa pa ang buhok niya at may towel sa nakalagay sa leeg niya.Dumungaw siya sa pinto. "Have you eaten breakfast already?" he asked while standing in front of
Kinabukasan nagising ako dahil sa alarm clock na sinet ko dahil maaga ang alis namin ni Beau. Uuwi na kami sa Pilipinas.6:30 AM nang tumayo ako sa kama at naligo na. After I took a shower, I immediately put my clothes on and went outside the room with my luggage. White v-neck t-shirt, red jacket and high waist from Mango and white sneakers. Malamig dahil maaga pa kaya sakto lang itong suot ko.Nakita ko agad si Beau na paakyat sa ikalawang palapag ng villa. Nakaayos na rin siya. Nakasuot siya ng black denim pants at white long sleeve shirt na nakatupi hanggang siko niya."Ako ng bahala sa mga 'to," sabi niya at kinuha ang luggage na dala ko."Salamat!"He just nodded and grabbed my two luggages. Marami kasi akong nabiling mga pasalubong para sa pamilya niya at pamilya ko. I even brought Rebekah a clothes too. Idagdag mo pa 'yong mga damit na pinamili ko para sa sa'kin. Ang tanging dala ko lang ay ang Dior bag ko. Sumunod ako kay Beau at nakita ko ang tatlong lalaki na naglalakihan an
Sumandal ako sa swivel chair pagkatapos ay kinuha ang cellphone na nakalagay sa table ko kung nasaan maraming papers ang kailangan ng pirma ko. I'm waiting for Rebekah's reply.It's been two weeks since she haven't call nor reply to my texts. Hind ko alam kung anong nangyayari sa kanya basta ang alam ko lang ay nasa Cebu siya for her shoot. Her P.A was the one who answered my calls.She's very busy right now since sunod-sunod ang potoshoot niya. Next year, she's going to Paris for her runaway debut in Victoria's Secret Fashion. Ayoko sana siyang istorbahin pa sa photoshoot niya kaso hindi ko na alam ang nangyayari sa kanila ni Yvo.She's my best friend and of course, I want her to be happy. I'm curious about their relationship now because of they're past. I just want to know if she's okay too with him. I just let a deep sigh before I put my phone back on the table. I was about to get back to my work when my office door open and I saw my Mom."I just got call from Bthyle and she said B
Three weeks had past since Beau and I lived together. Three weeks since we shared things under one roof. Tatlong linggo na rin simula nang mas naging busy pa kami pareho.Hindi naging madali sa amin na dalawa ang tumira sa iisang bahay. May mga adjustment at awkwardness na nangyari. Noong first day ko rito sa penthouse ni Beau. Medyo ilang pa ako dahil this is my first time na tumira ako sa isang bahay ng iba."You will use my room and I'll take the other room," he said as he guided me to his room.Siya ang may dala ng mga maleta ko habang ang mga bodyguards namin ay nasa labas ng penthouse niya. May sariling mga unit ito rito sa hotel.Beau penthouse is very manly. Puro black ang makikita mo. From ceilings to walls, from the tiles and even the grand staircase is also black. Dalawang palapag ang penthouse niya. There's a lot of rooms when we go upstairs and there's a long hallway sa nilalakaran namin. I think when you go straight you'll see the terrace."Here," aniya bago binuksan ang
Nakanguso ako habang seryoso na nakatingin sa dalawang gulay na nasa lamesa. Rinig ko ang pagbuntong huminga ni Beau sa harapan ko. I tilted my head and saw him being impatient while looking at me.Mabilis akong nag-iwas ng tingin. Napakamot ako ng ulo dahil sa dalawang gulay na nasa lamesa."Zyska, just picked the right ingredients already so we can start now!" he said, impatiently.Ngumuso ako habang kinuha ang kulay green na gulay. "Ito na ba 'to?" tanong ko.He groaned. "Dahon ng sayote 'yan.""Ikaw na kasi magturo kung nasaan ang kangkong na 'yan!" inis na sambit ko."Paano ka natuto kung pati sa gulay mali-mali ka?"I pouted even more. "We can just use this dahon ng sayote to make sinigang na baboy?"He looked at me with annoyance on his gray eyes. "Anong tingin mo sa sinigang na baboy? Ginisang sa talpos ng sayote? Kangkong ang gulay ng sinigang at hindi dahon ng sayote!""Then is this the right one?" I grabbed the other vegetables.Umiling siya bago niya kinuha ang isang gulay
I can't help but feel dismay while looking up at the building where Beau decided us to eat. Napangiwi ako habang nasa parking lot na kami at naka-park na ang kotse niya.When I heard the engine roar stopped, I just shook my head in dismay. Kanina ko pa gustong magsalita at magreklamo kaso hindi ko alam bakit walang lumabas na bibig ko.I can't believe this is where we going to eat? Is he serious?!"Halika na," sambit niya at nauna nang lumabas sa kotse.Samantalang ako ay naiwan. Nagdadalawang isip kung susunod ba sa kanya o magpapaiwan na lang dito o kaya sa ibang lugar na lang ako kakain.When he noticed that I didn't stepped out the car, lumingon siya sa'kin at nakita ko rin ang pagkunot ng noo niya bago naglakad palapit muli sa kotse niya. Tinted ang kotse niya kaya hindi niya ako makita mula sa labas pero sa loob ay kitang-kita ko ang pagkalito sa mukha niya.I just watched him walking towards the car and open it bago yumukod para makita ako sa loob."Zyska, let's go!" ramdam ko a