Chapter 5

"Stop laughing, Jee. There's nothing even funny in my story."

Habang nagmamaneho, kausap ni Loid ang nasa kabilang linya ng telepono. May nakaharang na glass partition sa pagitan niya at ng passenger seat, kaya’t hindi maririnig ng sakay sa likod ang usapan niya.

"Dammit, Loid. Now I'm getting curious about this girl," sagot ng lalaking kausap niya.

"Instead of getting curious, mas pagtuunan mo na lang ng pansin ang susunod na utos ni boss. Dapat handa tayo sakaling ituloy niya ang plano."

"Yeah, yeah. I already informed the others about it. But may tanong lang ako, Loid."

"Ano 'yon?"

"Her name's Sherry, right? Tell me... is she really that pretty? Sexy ba? Come on, I know you observed her curves at some point, right?"

"Bye."

"No wai—"

Hindi na pinatapos ni Loid ang usapan. Inihagis niya ang phone sa kabilang upuan at ibinalik ang atensyon sa daan.

Samantala, sa passenger area ng sasakyan, nakaupo si Levim habang may tinitingnan sa kanyang tablet. Hawak niya ang isang baso ng alak, waring walang pakialam sa paligid.

Sa tabi niya, mahimbing na natutulog si Sherry. Nakasuot pa rin siya ng hoodie, na nakatakip sa kanyang ulo at mukha. Nakasandal siya sa nakasarang bintana, tila payapa sa kanyang pagkakaidlip.

Biglang huminto ang sasakyan dahil sa red light. Dahil sa lakas ng pagkakabigla, muntik nang matanggal sa pagkakaupo si Sherry kung hindi lang siya nakasuot ng seatbelt.

Nagising siya at agad na napatingin sa paligid, medyo tuliro pa. Sa kanyang paningin, unang bumungad ang isang lalaking mukhang napaka-elegante. Hindi niya mapigilan ang pagtingin dito, tila ngayon lang siya nakakita ng ganoong klase ng kagwapuhan sa malapitan.

"Something wrong?" tanong ni Levim, na siyang gumising sa ulirat ni Sherry.

Napalingon siya sa bintana, saka agad umiwas ng tingin. "Um... nothing," sagot niya, pilit na ngumingiti. "I'm just a bit... you know. Tired of... never mind."

Napansin ni Levim ang pagiging hindi komportable ng dalaga. Sinulyapan niya ito mula sa gilid ng kanyang paningin. Pansin niya ang hindi mapakaling paggalaw ng paa ni Sherry, tila may sinasabayan itong mabilis na tugtog gamit ang takong ng kanyang lumang sapatos—kahit na tahimik ang buong sasakyan.

Bukod pa roon, namumutla ito at panay ang paglunok, tila pilit pinipigilan ang isang bagay. Maya-maya, napapahawak siya sa bibig at bahagyang pumipikit, pero hindi ito dahil sa antok. Para bang may pinipigil siyang hindi niya kayang ipaalam sa iba.

"Nasusuka ka ba?" tanong ni Levim.

Nahihiya man, marahan siyang tumango.

"Bakit hindi mo agad sinabi?"

Marahang pinindot ni Levim ang isang button sa tabi niya, at bumukas ang bintana sa gilid ni Sherry. Noon lang siya nakahinga nang maluwag.

Napansin ito ni Loid kaya't binuksan niya ang maliit na butas na naghihiwalay sa kanila. "Something wrong, Levim?"

"It's fine. She's getting nauseous, so I just opened the window."

Sa ilang beses na nilang pagbabiyahe, hindi pa ito ginagawa ni Levim. Kaya't nagtaka si Loid, saglit na nalimutan na kasama nga pala nila ang babaeng ito. Ayaw man niyang aminin, pero may halong inis at pag-aalala siyang naramdaman para sa kanyang boss.

Tinapunan lang siya ng tingin ni Levim, waring sinasabing ayos lang ang lahat.

---

Pagkalipas ng ilang sandali, nakarating na sila sa mansiyon ni Levim.

Pinagbuksan siya ng isang naka-suit na lalaki at inilahad ang kamay kay Sherry. "Here, my love."

Nag-alinlangan siya sa sandali, pero tinanggap niya ang kamay nito nang hindi ipinapahalata ang pagdadalawang-isip.

Habang naglalakad sila papasok, yumuko ang mga nakahanay na katulong at mga naka-suit na lalaki sa entrance. Walang bahid ng pag-uusyoso sa kanilang mga mukha, kaya't hindi na rin siya masyadong nailang.

Napahanga siya sa loob ng mansiyon. Simula pagkabata, sanay siyang makakita ng magagarang bahay dahil sa kanyang tiyuhin, pero iba pa rin ang dating nito.

Hindi niya masabing mas maganda ito kaysa sa bahay ng tiyuhin niya. Pero kung tutuusin, hindi naman importante ang ganda ng isang tirahan kung ito ay nagsisilbing impyerno na pagkukulungan sa 'yo habambuhay.

Kung usapang elegante lang, tila mas lamang ang disenyo ng bahay na ito. Halos nakakapagsalamin na siya sa sobrang kinis ng sahig—kahit ang mga ipis, mahihiyang pumasok dito.

"Let's go upstairs. To our room," basag ni Levim sa kanyang pagkamangha.

No thanks. Gusto sana niyang sabihin, pero pinigilan niya ang sarili. Sa halip, ngumiti siya at tumango. "Let's go."

Magkahawak-kamay silang umakyat sa itaas.

Pagdating nila sa master's bedroom, hindi pa rin nawawala ang pagkamangha ni Sherry. Kahit bahay ito ng isang estranghero, pakiramdam niya ay mas kaya niyang manatili rito nang hindi masyadong nag-aalala.

Pero dahil doon, kailangan niyang mag-isip ng paraan para mapanatili ang pagpapanggap niya. Hindi niya alam kung ano ang mangyayari sa kanya sa sandaling mabisto siya.

"I missed this place," bulong niya sa sarili.

Naupo si Levim sa kama at tumingin sa kanya. "Can I ask you something?"

Napahinto siya. Alam niyang darating ang ganitong eksena, pero hindi niya inasahan na mangyayari ito kaagad. "What is it, baby?"

"Can you tell me again about yourself? Hanggang ngayon, hindi ko pa rin maalala ang lahat."

Nanlamig ang pakiramdam ni Sherry. Alam niyang sinusubukan siya ni Levim.

Saglit siyang natahimik bago umirap at nagkibit-balikat. "Honestly, medyo na-offend ako sa tanong mo na 'yon, ha."

Tumaas ang isang kilay ni Levim. Medyo nagulat siya sa pagiging prangka ng dalaga. Ngunit sa halip na mabawasan ang pagdududa niya, lalo lang siyang na-curious.

Nagpatuloy si Sherry, ngayon ay may bahagyang tapang sa boses. "Bakit ganyan ka makatingin, Mr. Devereux?"

Napangiti si Levim. "Thankfully, I already locked the door. Ganito ka pala kapag tayo lang dalawa sa kwartong 'to. Na-curious tuloy ako kung paano natin 'yon ginagawa dati."

Nanuyo ang lalamunan ni Sherry. Masyado na bang sumobra ang pag-arte ko? Kailangan ko na bang umatras?

"Will you show me?"

No. Absolutely not! Kung pwede lang niyang isigaw ito, ginawa na niya.

Ngunit sa halip—

"Why are you even asking?" sagot niya, kasabay ng isang mapanuksong ngiti.

Muli siyang nakuryente sa ngiti ng lalaki. Pakiramdam niya, nalalapit na siya sa isang bagay na hindi niya

kayang lampasan.

Oh please, someone. Take me away from this man right now! sigaw niya sa kanyang isipan.

Tumayo si Levim habang hindi umiiwas ng titig sa dalaga. "Then what are you even waiting for?"

Napataas ang kilay ni Sherry. "Ha?"

Kumunot na lamang ang noo ni Levim sa sagot na narinig niya. "You know. I'm quite confused on what really happened to you? You said you are my fiancée and then talking about se—"

"Alam mo kasi!" Putol ni Sherry sa sinasabi ng lalaki. At nang huminto nga nang tuluyan si Levim sa pagsasalita upang makinig, doon naman muling na-blangko ang utak ni Sherry. Dahil dito'y namayani agad ang katahimikan sa kanilang paligid.

Ngunit walang pag-aalala sa mukha ni Levim na namulsa. "Continue... you are talking about what?"

Napakibit-balikat si Sherry. Halos murahin na ang sarili sa mga walang kabuluhang lumalabas sa bibig niya.

At dahil na rin sa kaba, talagang mas lumalala ang kawalan ni Sherry ng ideya sa kung paano niya malulusutan ang bagay na 'to nang hindi siya magmumukhang kahina-hinala.

Hanggang sa magsimula na rin siyang lapitan ng lalaking ito. "You know what, you can explain later."

Nanlaki ang mata ni Sherry at umatras. "W-wait."

At hindi naman siya nakatakas nang bumangga ang kanyang likod sa malamig na pintuang iyon. Kung saan siya agad na nalapitan ni Levim. Amoy na amoy ng dalaga ang pabango ng lalaking ito.

At nang angatan niya ng tingin si Levim, ito'y nakangisi naman sa kanya. "Now you're acting innocent again... who are you really, Sherry?"

Napalunok ng laway ang dalaga. Malakas ang kabog ng dibdib niya. Mas intense pa yata 'to kaysa noong hinahabol siya ng tiyuhin niya.

"I'm... I'm uh..."

"Could you speak a little more louder, baby?"

Sa sandaling walang maisip na dahilan o palusot si Sherry sa ganitong sitwasyon. May isang bagay namang bigla na lamang sumulpot sa utak niya at ito ang kanyang sinabi.

"... Levim... actually... I'm still a virgin."