Chapter 2

WMS #38

CHAPTER TWO

I lowered my hat so they can’t see my face. Pinaka-ayaw ko kasi ‘yong makikita nila ang aking mukha.

“Wow! Ang sarap niya Dude,” Napatingin ako sa babaeng tiningnan ni Jeffrey na sumasayaw. 

Tsk, kahit kailan talaga walang pinipili ang g*go, because even that woman with a man he still likes her. She's pretty and hot, but she’s not my type.

I smiled again when I remembered the woman earlier. 

“Naloko na,” Nailing kami pareho ni John John nang makita si Jeffrey na nilapitan ang babaeng na tripan niya.

“Dude, it looks like a mess here,” Natatawa niyang wika habang uminom.

“He can handle that,” balewala kong sagot sa kanya at uminom.

Sabay kaming napahalakhak nang makita naming sinampal sa pisngi si Jeffrey sa babaeng nilapitan niya. 

“Tsk, hayaan mo siya,” pigil ko kay John John nang tumayo ito.

Nagsisigawan naman ang mga tao nang mag-suntukan si Jeffrey at ang lalaking kasama no’ng babae. Tuwang-tuwa naman akong napatingin sa kanila na nag-rambulan sa dance floor.

“You really don’t want to separate them?” Nailing ako habang napatingin kay John John na tumayo at nilapitan si Jeffrey at ang lalaking kasuntukan nito. damn I really don’t want to separate them pero mukhang bugbog sarado na ang loko kong kaibigan.

I looked at John John as he pulled out his gun and aimed it at the head of the man na kasuntukan ni Jeffrey. Tsk agad akong tumayo at lalapitan sana sila but I stopped when I saw the woman named Ligaya. Damn I need to impress her. 

“Ibaba mo 'yang baril mo.” I stared at her while she aimed the gun at John John's head. Damn why she’s more sexy and hot when she holds a gun.

“Natakot mo naman ako,” ngiting wika ni John John sa kanya na ikinabilog nang kanyang mga mata.

“Alma, okay ka lang ba?” I heard her calling the name of the woman behind this mess.

“Alma? Baby ang ganda ng pangalan mo,” tsk sira talaga. Kahit bugbog na nagawa pang magpa-cute.

“’Wag mo akong tawaging Baby. Kadiri ka mukha kang siopao.” asik niya na ikinahalakhak ko. nakuha ko naman ang atensyon ni Ligaya kaya mabilis kong naagaw sa kanya ang hawak niyang baril.

“Jayson!” the woman shout the name of the man na ngayon ay mahimbing na natutulog sa sahig dahil sa pagpalo ni John John sa kanyang baril sa batok nito.

“’Wag kang mag-alala Alma Baby, he’s fine, pinatulog lang nang kasama ko,” Wika ni Jeffrey habang nilapitan ang babae damn maybe he used a lot of drugs, kaya nabaliw ang loko.

“Bitawan mo ako kung ayaw mong masaktan.” Ligaya said emphatically to me. tsk she is more sexy and hot to her damn cute voice. I felt the erection of my p*nis even more as her back pressed against mine damn it!

“What kind of pain will you inflict on me? sana ‘yong masasarapan ako,” her eyes rolled because of what I said to her, while she tried to reflect my face covered by my hat.

“Batos!” tinangka niyang kumawala sa pagkakahawak ko sa kanya but she fail dahil mas malakas ako sa kanya.

“Let’s go.” John John said when we heard the siren.

“Alma Baby, ito ang tandaan mo, kahit ano’ng gawin mo sa akin pa rin ang bagsak mo,” Ani Jeffrey sabay halik sa labi nang babaeng kasama ni Ligaya. 

“You are mine too,” bulong ko sa kanya while I lick her neck. Damn she’s really delicious.

“Let’s go fvckers!” yamot na sigaw ni John John habang hinila si Jeffrey. 

“Pagsisihan mo ang ginawa mo, dahil hindi mo kami kilala.” I smirk while I turned my back on her. 

“Hintayin ko ‘yan,” I answered while I walked quickly.  Tsk kung wala lang pulis mapapasakin siya. 

LIGAYA SEVILLA POV

“Okay ka lang?” Agad akong yumakap kay Donie nang makita siya. hanggang ngayon hindi pa rin nawawala sa isip ko ‘yong lalaki kanina. Pamilyar ang kanyang itsura pero hindi ko alam kung saan ko siya nakita lalo na at hindi ko masyadong makita ang kanyang mukha dahil sa suot niyang sombrero.

“Kumusta ang party nang Mommy mo?” tanong ko sa boyfriend ko habang mahigpit niya pa rin akong niyakap.

“Okay lang, kayo bakit ba kayo nasangkot sa gulo?” Bakas sa kanyang mukha ang pag-alala habang nag-angat ako ng tingin sa kanya. Pero teka lang, bakit pa rang magkapareho sila ng labi nang bastos na lalaki kanina.

“Are you okay?” Tumango ako sa kanya habang kumalas sa kanyang yakap.

“Si Jayson lang yata ang hindi okay, dahil hanggang ngayon tulog pa rin,” natatawa ko namang wika sa kanya. Pilit kong inalis sa aking isipan ang labi ng lalaki kanina. Pero bakit hindi ko maiwasan na titigan ang labi ni Donie.

“Tama na ‘yan Alma.” Wika ni Aiane habang patuloy na pinunasan ni  Alma ang kanyang labi. Alam kong magwawala talaga si Jayson paggising niya kapag nalaman niyang hinalikan si Alma ng lalaking baliw kanina. Oo mukha silang baliw kahit  iyong isang may hawak na baril. Sh!t ang lakas ng loob para tutukan si Jayson nang baril hindi ba niya alam na isa itong military officer.

“What happened to you?” takang tanong naman ni Donie habang nilapitan si Alma.

“Ang walang hiya na siopao hinalikan ako!” iyak niyang sigaw rito habang pinupunasan pa rin ang kanyang labi.

“Siopao?” kunot-noo namang tanong ni Donie. Do’n lang napalingon si Alma sa kanya at nakilala si Donie. Nailing naman akong napatingin sa kanya habang suma-salute kay Donie. Ngayon niya lang na-realize na si Donie ang kaharap niya.

“Sir,” Aniya habang ang kanyang kanang kamay ay nasa kanyang gilid nang kanyang noo.

“What happened to her Captain Sevilla?” Pormal na tanong sa akin ni Donie habang binaba ang kanyang kamay. Gano’n din si Alma.

“Sir!” Napalingon kami kay Jayson habang tuwid itong tumayo at suma-salute.

“Ano’ng nangyari sa ‘yo Second Lieutenant Mariano?” hindi ko naman mapigilang matawa habang nakatingin kay Jayson na napakamot sa ulo. 

“Mukhang hindi ordinaryong tao ang mga nakalaban ninyo kanina,” Napatango ako kay Aiane dahil tama siya. kahit ako ay napamangha sa bilis ng galaw nang lalaking umagaw ng baril ko kanina. 

“Naunahan lang nila kami Major. Kung wala lang ang isang nanutok kanina nang baril basag ang mukha ng mayabang na lalaki kanina ‘di ba Sergeant Mendoza?” tsk naghanap pa ng kakampi. Nailing naman si Donie habang lumalapit sa akin.

“Hindi niyo ba kilala ang mga ‘yon?” Umiling ako sa kanya. Habang napatitig muli sa kanyang labi. Bakit ba pa rang magkapareho sila nang labi?

“Hon,” napabalik ako sa aking ulirat nang marinig ang boses ni Donie.

“Hmm?” mahina kong sagot sa kanya.

“You want me to kiss you?” Nag-angat ako ng tingin sa kanya dahil sa kanyang sinabi.

“Paano kasi kanina pa kita napapansin na panay sulyap sa aking labi,” nag-init ang aking pisngi dahil sa kanyang sinabi. Sh!t lalo tuloy akong nahuhulog sa boyfriend kong ito. Masyado kasi siyang gentleman, kaya panay ang dasal ko na sana mag-propose na siya sa akin. tsk kung pwede lang sana na ako na lang ang mag-propose sa isang Donie Sohn ay matagal ko nang ginawa.