Kabanata 3

Nataranta si Shawn, at tumakbo sa side ng sasakyan ni Noelle. “Anong problema, Elle?” natataranta niyang tanong.

Patuloy siyang sumusuka, ang tagal bago nawala ang pagkahilo niya.

Hindi niya maintindihan. Bakit nangaliwa si Shawn kung mahal na mahal siya nito? Hindi ba siya natatakot na malalaman ko? O baka sa tingin niya kaya niya ilihim ang sikreto niya ng habambuhay dahil ang galing niya sa pagtatago nito?

Kinalaunan, nakatulong ang malamig na simoy ng hangin para luminaw ang isip ni Noelle.

“Okay ka lang ba, Elle?” tanong ni Shawn. “Dadalhin kita sa ospital kung masama ang pakiramdam mo.”

“Hindi, okay lang. Baka may nakain lang ako sa dinner.”

“Pumunta ka sa opisina bukas kung ganoon. Magdidinner tayo ng magkasama.”

Ngumisi si Noelle sa loob-loob niya. Gusto pa niya na pumunta si Noelle sa opisina para mapanood sila ni Jessica sa akto?

Bigla, gusto niya maging masama. “Sige. Pupunta ako sa trabaho bukas at mananatili sa tabi mo habang nagtatrabaho ka. Pagkatapos, puwede tayo magdinner ng magkasama bago umuwi.”

Hindi inaasahan ni Shawn na papayag siya. Medyo nanigas ang ekspresyon niya. “Pero medyo busy ako lately. Baka hindi ako manatili sa tabi mo buong araw.”

“Okay lang. Gawin mo ang kailangan mo gawin. Hihintayin kita sa opisina mo.”

“…Sige, kung ganoon.”

Noong nakauwi sila, inalok ni Shawn si Noelle na maligo. Pumunta siya sa banyo pero isinarado ang pinto, na hindi niya ugali.

Samantala, bumaba ng hagdan si Neolle at sumakay ulit sa sasakyan. Matapos sindihan ang sasakyan, nakita niya ang pinag-uusapan nila ni Jessica sa screen ulit.

Shawn: “Ibang plano naman. Hindi natin puwede gawin sa opisina bukas.”

Insatiable Jess: “Bakit? Sobrang disappointed ako.”

Shawn: “Huwag kang ganyan, babe. Dadalhin kitas a rooftop. Mas kapanapanabik doon.”

Insatiable Jess. “The best ka talaga, babe.”

Lumabas ng banyo si Shawn noong nakabalik si Noelle sa kuwarto. “Handa na ang paligo mo, Elle. Maligo ka na.”

“Hindi, okay lang. Gusto ko lang matulog.”

“Sige. Magpahinga ka na kung pagod ka,” sambit niya. “Puwede ko na ba buksan ang regalo na nasa lamesa?”

Umiling-iling si Noelle. “Buksan mo ito makalipas ang isang linggo.”

“Bakit kailangan ko pa maghintay ng isang linggo? Gusto ko na makita ang inihanda mo para sa akin ngayon.”

“Kasi…” Dahil iiwan na niya si Shawn sa loob ng isang linggo. “Dahil… mas may ibig sabihin ito kapag binuksan mo sa loob ng isang linggo.”

Humalik si Shawn sa noo niya. “Sige kung ganoon. Susundin ko ang sinabi mo.”

…

Sa sumunod na umaga, nagsimula magring ang phone ni Shawn noong pasado 6:00 am. Tinanggihan niya ang tawag at umikot para hawakan si Noelle. “Huwag mo pansinin. Matulog pa tayo.”

Pero tumunog na naman ang phone niya. Sumimangot siya. “Hindi pa oras ng trabaho, pero inuudyok na nila akong pumasok sa opisina. Balang araw, tatanggalin ko ang mga walang kuwentang tao na ito.”

Tinanggihan na naman niya ang tawag.

Noong tumunog ito para sa ikatlong beses, naiinis na bumangon mula sa kama si Shawn. “Matulog ka na ulit, Elle. Tatanong ko sa kanila kung anong importante at tawag sila ng tawag.”

Bumulong si Noelle at tumalikod mula sa kanya.

Nilisan niya ang kuwarto dala ang phone niya at hindi nagtagal, nasa labas na siya. May delivery guy na nakatayo sa labas at inabutan siya ng bagay. Kinuha niya ito pero wala siyang dala noong bumalik siya sa kuwarto.

Nagtanong si Noelle, “May problema ba sa trabaho?”

“Hindi, wala iyon. Wala kang dapat alalahanin, Elle. Ipaghahanda kita ng almusal.”

Hindi alam ni Noelle kung dahil ba ito sa guilt o tunay na malasakit dahil naapektuhan siya ng pagkain kahapon, pero naghanda ng marami si Shawn para sa almusal. Mayroong gatas, itlog, jam at paboritong oatmeal.

“Hindi mo na puwede kainin ang gusto mo simula ngayon. Bukod pa doon, baka kumuha ako ng tao na magluluto para sa iyo araw-araw,” sambit ni Shawn.

“Hindi na iyon kailangan.”

“Magpakabait ka, Elle, kung hindi, mag-aalala ako sa iyo kapag nagtatrabaho ako.”

“Puwede ba ako magtanong, Shawn?”

“Siyempre naman.”

Ibinaba ni Noelle ang mga kubyertos niya at nagtanong, “Sa tingin mo ba totoo na ang mga magkasintahan ay nagkakaroon ng pangangati na makasama ang iba matapos maging kasal ng matagal na?”

Nagbago ang ekspresyon ni Shawn. “Palusot lang iyon ng mga lalake kung bakit sila nahulog sa iba. Hindi ako katulad nila—ikaw lang ang mamahalin ko sa buhay kong ito.”

“Talaga? Ako lang ang mamahalin mo?”

“Oo.”

“Anong mangyayari kung mahuhulog ka sa iba?”

“Kung ganoon, tamaan ako ng kidlat at mamatay ako.”

Ngumiti ng mapanglait si Noelle. “Hindi ka natatakot na baka mangyari iyon?”

“Totoo ang sinasabi ko. Bakit ako matatakot?”

Kinuha ni Noelle muli ang mga kubyertos niya at nagsimula na maglagay ng jam a tinapay niya.

“Kailangan mo magtiwala sa akin, Elle,” sambit ni Shawn ng sinsero.

Ang nasabi na lang niya ay, “Kainin mo na ang almusal.”

“Hindi ka ba naniniwala sa akin?”

“Hinihintay ka ng staff mo sa kumpanya. Hindi ka dapat malate.”

Nagrelax si Shawn dahil dito. Nakaupo siya sa tapat niya at sinabi, “Hayaan mo sila maghintay. Walang kuwenta naman sila. Tatanggalin ko din sila.”

“Kaya mo ba na tanggalin siya?” tanong ni Noelle. Ang ginamit niya ay “siya”, at hindi “sila”.

Hindi niya alam kung napansin ni Shawn. Ang sagot lang niya, “Kaya ko na mawala ang lahat huwag lang ikaw.”