Mag-log inAng bunsong anak ko, na pitong taong gulang palang, ay natuklaw ng ahas. Dinala ko siya sa ospital ng aking panganay na anak para ipagamot. Sa hindi inaasahan, inakala ng girlfriend ng aking panganay na anak na ako ay kanyang kabit. Hindi lang niya pinipigilan ang mga medical staff sa pagpapagamot sa bunso kong anank, kundi sinampal niya pa ako. "Perfect match kami ng boyfriend ko. Ang kapal ng mukha mo para dalhin ang hindi mo tunay na anak dito para hamunin ako!" Idiniin niya ako sa sahig habang hinahampas at sinasaktan niya ako. Sumigaw pa siya, "Ang isang malandi na tulad mo ay titigil lang sa pang-aakit sa iba kapag hindi mo na kaya!" Binuugbog ako, maraming pasa, at duguan habang dinadala ako sa emergency room. Ang aking panganay na anak ang humahawak sa operasyon. Nanginginig ang kanyang kamay habang nakahawak sa kanyang scalpel, at mukha siyang mapula. "Sino ang gumawa nito sa iyo, Ma?"
view moreNagalit si Benedict. Hindi na niya napigilan ang kanyang galit. Binigyan niya ng tingin ang mga bodyguard.Hinawakan nila ang mga braso ni Yvonne, para pigilan siya sa pwesto ita.Madilim ang kanyang ekspresyon. "Tatanungin kita sa huling pagkakataon. Nasaan ang kapatid ko?""Patay na siya."Sinampal ulit ni Benedict si Yvonne. Sa pagkakataong ito, sapat na ang puwersa para dumura siya ng dugo.Ibinigay ni Yvonne ang lahat ng pagpapanggap. "Benedict Fuller, lalaki ka ba talaga? 30 years old ka na, seven years old pa lang ang batang iyon. Paano mo siya naging kapatid? Bakit ka nagsisinungaling? Bakit ba ang lupit mo sa akin?""Matigas talaga ang ulo mong babae ka!" Sinipa siya ni Benedict sa sahig. Kinuha niya ang kanyang telepono, kinuha niya ang larawan ng aming buong pamilya. "Tingnan mo ito. Ito ang aking ina. Ito ang aking kapatid."Sa larawan, kami ng aking asawa ay maibiging nakatayo, kasama sina Benedict at Jeremy.Ngayon lang nagmukhang takot si Yvonne.Nang hilahin si
"Mom?" Hindi siguradong sabi ni Benedict.Hindi ko maibuka ang aking bibig, ngunit tumango ako na may luha sa aking mga mata.Nawasak siya, ang kanyang emosyon ay umiikot na hindi makontrol. "Sino ang gumawa nito sa iyo, Mom?"Nanginginig ang boses niya. Para siyang walang magawang bata. Bigla siyang nanigas. Ngayon lang niya napagtanto—sa huli—na ang "bitch" na tinutukoy ni Yvonne ay ako.Mabuti na lang at hindi na siya pinatagal ni Benedict para kumalma muli. Kinuha niya ang mga gamit niya. "Huwag kang mag-alala, Mom. Magiging okay ka. Ililigtas kita."Sinimulan niya akong suriin. Habang tumitingin siya ay lalo siyang nanginginig. Nanginginig ang boses niya habang nagtatanong, “Mom, ginawa ba sa iyo ni Yvonne ang lahat ng ito? Pati ang pagtahi ng mga private parts mo?"Pumikit ako ng walang sinasabi.Ang katahimikan ko ay nagpagalit kay Benedict. Ilang beses niyang sinubukang lumabas ng silid para hanapin si Yvonne, ngunit pinigilan siya ni Dr. Jansen. "Ang pinakamahalagang ba
Sumugod si Benedict sa operating theater at nagulat siya nang makitang mag-isa si Yvonne, may hawak na scalpel. "Nurse ka. Kwalipikado ka bang magpaopera?"Hindi siya sinagot ni Yvonne. Sa halip, tumingin siya sa kanya nang may pagmamalaki, naghahanap ng papuri. "Benedict, nag-asikaso ako ng napakalaking problema para sa iyo. Hindi ba dapat magpasalamat ka sa akin?""Anong problema?"Tinuro ako ni Yvonne at ngumisi. "Gusto ka ng babaeng ito akitin. Huwag kang mag-alala. Nakipag-ayos na ako sa kanya."Sandaling natigilan si Benedict. "Ano?"Ikinabit ni Yvonne ang braso nito sa pamamagitan ng kanyang at sinabi ng mahinahon, "Hindi ka naman galit, 'di ba? Alam kong siya ang first love mo, pero girlfriend mo na ako. Hindi mo siya pwedeng kampihan. Kung hindi, habang buhay kitang hindi papansinin."Malamig ang ekspresyon ni Benedict. "Nasabi ko na sayo na ikaw ang una kong girlfriend," naiinip niyang sabi. "Bakit ayaw mong maniwala sa akin?"Nag pout si Yvonne. "Lagi kang nagsisinung
Saglit na natigilan si Yvonne, ngunit mabilis niyang sinagot ng mahinahon, “Ginagamit namin ni Dr. Jansen ng kwarto. Wala na bang ibang operating theater na available, Ben?"Nakahiga ako sa operating table at ibinuka ko ang aking bibig para sumigaw, ngunit sa sandaling ginalaw ko ang aking mga kalamnan sa mukha, ang aking mga sugat ay sumakit ng sobra. Hindi ako naglakas loob na gumalaw."Okay lang. Nagtatanong lang ako," ani Benedict.Iba talaga si Yvonne nang kausap niya si Benedict. Hindi tulad ng kabastusan na ipinakita niya sa akin, siya ngayon ay matamis at mapang-akit habang nag-iisip ng dahilan. Sa dulo, dagdag niya, "Hintayin mo akong matapos. Gusto kong mag shopping kasama ka.""Okay. Kailangan ko rin bumili ng Outoman figurine bilang regalo."Hindi ko man nakikita ang ekspresyon ni Benedict, alam kong nakangiti siya.Ilang araw na ang nakalipas, kumapit si Jeremy sa braso ni Benedict at humingi sa kanya ng regalong "big boy" dahil malapit na siyang seven years old.Tu






Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.