Nang Magmakaawa ang CEO

”Miss Summers, sigurado ba kayo na gusto niyong burahin ang lahat ng identity record niyo? Kapag binura ito, parang hindi kayo naging tunay at walang makakahanap sa inyo.”

Natigil si Adele nang sandali bago siguradong tumango. “Oo, ‘yan mismo ang gusto ko. Ayaw ko na may majhanap sa akin.”

May bakas ng gulat ang nasa kabilang linya pero agad itong sumagot, “Naiintindihan ko, Miss Summers. Matatapos ang proseso nang dalawang linggo. Maghintay lang kayo.”

Pagkatapos patayin ang tawag, ibinaba ni Adele ang phone niya at nag-book ng flight papuntang Florin, nakatakda itong umalis pagkatapos ng dalawang linggo.

Sa kanilang banda, pinapakita sa telebisyon ang nangyaring press conference ng Sterling Corporation.

Isang linggo na ang lumipas, si Elias Sterling, ang CEO ng Sterling Corporation ay nagpakita ng masterpiece na jewelry, gawa sa pinaka magandang diamond at gemstone sa mundo. Pinangalanan niya itong “Adele” mula sa kaniyang asawa, isang malaking pagpapakita ng pagmamahal rito sa buong mundo.

Nang maipakilalabang piece na ‘yon, naging sikat ito at naging trending topic sa iba't ibang platform. Hindi nawala ang ingay at masaya ang buong internet sa pag-uusap tungkol sa kanilang “fairytale romance.”

Kasunod ng press conference, lumipat ang broadcast sa mga clips ng reporter na nagtatanong sa mga dumaraan.

“Excuse me, sir, alam mo ba ang tungkol sa sikat na love story nina Mr. Sterling at Mrs. Sterling?”

Isang babae na nakasuot ng bulaklakin na damit, puno ng inggit ang mukha niya at masigla siyang sumagot, “Sinong hindi? Nitong nakaraan lang, naglabas si Mr. Sterling ng memoir na para lamang kay Mrs. Sterling.

“Doon, binanggit niya kung ganito nito kamahal ang cherry, kaya nagtanim siya ng isang buong lupain ng cherry tree sa villa nila! Sinabi ko sa asawa ko na matuto mula rito at sinabi niya, ‘Nag-iisa lang sa bawat milyon ang ganoong klase ng lalaki. Hindi ko kayang makipaglaban.’ Sa totoo lang, sapat na ‘yon para mabaliw ka sa inggit!”

Naglakad pa ang reporter para magtanong pa ng ibang tao.

Isang batang estudyante sa unibersidad ang tumayo sa harap ng mikropono, hawak ang mga kamay sa kanyang dibdib habang may kinikilig na ekspresyon sa mukha. "Parang romance novel na isinabuhay ang love story nila! Si Mr. Sterling, siya ang pinaka-romantikong asawa. Apat na taon na ang nakalipas, nagkaroon ng kidney failure si Mrs. Sterling at talagang kailangan ng transplant."

“Nang malaman na compatible donor si Mr. Sterling, hindi niya pinansin ang pagtanggi ng ina at agad na pumunta sa operating table sa araw na ‘yon para iligtas siya. Sinabi niya na buhay niya ito, at kung hindi siya mabubuhay ay hindi rin niya kayang mabuhay. Bakit ang perpekto niyang lalaki?”

Maraming tao ang tinanong mg mga reporter, at bawat isa sa kanila ay nagpakita ng paghanga sa love story ni Elias at Adele.

Paulit-ulit ang balita sa screen pero bahagyang kinurba ni Adele ang labi niya sa pangungutya sa sarili.

Laging nakakaagaw ng atensyon ang mukha niya at sa murang edad, napapalibutan siya ng tagahanga.

Pero, dahil lumaki siya sa divorce na magulang, walang paniniwala si Adele tungkol sa pag-ibig.

Tinanggihan niya ang lahat ng umaain sa kaniya gamit ang isang linya. “Sorry, hindi ako interesado sa pakikipag-date, at wala akong pakialam tungkol sa pag-ibig.”

Hanggang sa nakilala niya si Elias.

Hindi tulad ng iba, hindi siya nito tinigilan sa panliligaw sa loob ng taon. Kahit ilang beses pa niya itong tanggihan, mas lalo lang itong nagiging determinado.

Isang beses, para mapanalunan lang ang kwintas na gusto niya, sumali siya sa delikadong street race, halos mamatay siya sa proseso. ‘Yon ang pagkakataon na nabasag niya ang nakaharang sa kaniya.

Nang naging magkasintahan sila, hindi nawala ang pagmamahal niya. Sa halip, ibinigay nito ang lahat ng kaya niyang ibigay, hanggang sa natunaw na lang ang nag-iingat niyang puso.

Kahit nang mag-propose ito, hindi siya tumigil nang isang beses—limampu’t dalawang beses siyang nagtanong bago siya bumigay at pumayag na pakasalan siya.

Sa araw ng huling proposal niya, tiningnan ni Adele ang singsing sa kaniyang daliri, namumuo ang luha sa kaniyang mata at sinabi kay Elias, ‘Elias, gagawin ko ang lahat para maging asawa mo, sa kamatayan man, kayamanan o kahirapan, hindi kita iiwan.

“Pero may isang bagay lang na dapat mong maalala—hindi ako tatanggap ng kasinungalingan. Kapag niloko mo ako, mawawala ako sa mundo mo habambuhay.”

Three months ago, nalaman niya na nakikipagkita si Elias sa ibang babae. Kasama niya sa araw si Adele at ang babae naman na ‘yon sa gabi, nakahati sa dalawang babae ang puso niya.

Ito ang masakit na katotohanan sa kasabihang: ang mga nagmamahal nang matindi ay madalas na mabilis ding nauubos.

Mapait na tumawa si Adele, saka pinatay ang telebisyon at inilabas ang matagal na niyang inihandang divorce papers. Dinampot niya ang panulat at, sa bawat maingat na galaw, isa-isang isinulat ang kanyang pangalan.

Tila itinakda ng tadhana, nagkatotoo ang kanyang mga sinabi noon. Tutuparin niya ang pangako niyang mawala sa mundo nito magpakailanman.

Matapos pirmahan ang kanyang pangalan, maingat na inilagay ni Adele ang divorce papers sa isang eleganteng kahon ng regalo at maingat itong binalot.

Makalipas ang isang oras, pumasok si Elias sa pintuan.

Bago pa man niya matanggal ang kanyang sapatos, agad siyang lumapit kay Adele at niyakap siya nang mahigpit. Mahina siyang humingi ng tawad. “Sorry, Addie. Kinuha ko ang alahas ngayon, kaya ako natagalan at hindi umabot sa wedding anniversary natin. Please, huwag ka nang magalit, okay?”

Inilabas niya ang kahon na may lamang kwintas na may pangalang "Adele," umaasang mapapalubag ang kanyang loob.

Bahagyang nakabukas ang kuwelyo ng kanyang itim na shirt, naiwan ang unang butones na hindi nakasara. Habang yumuyuko siya, bumungad kay Adele ang mapupusyaw na bakas ng mga halik at mga gasgas sa balat sa ilalim ng kanyang kuwelyo—isang matalim na sibat na tumusok diretso sa kanyang puso.

Talaga bang kumuha lang siya ng alahas, o kasama niya si Evelyn Lowe buong gabi? Malamang, diretsong galing lang siya sa kama nito.

Walang kamalay-malay si Elias sa bagyong bumabagabag sa kanyang kalooban. Marahan niyang isinabit ang kwintas sa leeg ni Adele. Kumikinang ang mga hiyas sa ilalim ng ilaw, lalo pang pinalutang ang nakabibighaning kagandahan.

"Ang ganda-ganda mo, Addie," sabi niya nang taos-puso, puno ng paghanga ang kanyang mga mata.

Ngunit walang bakas ng tuwa sa mukha ni Adele. Namumula ang kanyang mga mata habang iniaabot kay Elias ang kahon ng regalo na naglalaman ng divorce papers. "Para sa'yo.”

Tumingin sa kanya si Elias, halatang naguguluhan. "Ano 'to?"

Kumurba ng bahagya ang labi ni Adele. “Regalo. May inihanda kang isang bagay para sa akin sa ating anibersaryo, kaya't nararapat lang na bigyan din kita ng isang bagay bilang kapalit.”

Nagliwanag sa tuwa ang mata ni Elias. Trinato niya ang kahon na parang kayamanan at agad na gumalaw para buksan ito.

Pero pinigilan siya ni Adele. “Buksan mo ‘yan pagkatapos ng dalawang linggo.”

“Bakit?” tanong niya, bahagyang nagtataka.

Sinadyang bagalan ni Adele ang mga bawat salita. “Kasi mas may kahulugan ang regalo na ‘to kapag binuksan mo pagkatapos ng dalawang linggo.”

Natigil sandali si Elias, tumango siya nang hindi na pinipilit ang mga bagay.

Sa halip, mahinahon niyang kinuha ang kamay nito at hinalikan nang bahagya.

“Masusunod ang kahit anong sabihin ng mahal ko. Maghihintay ang asawa mo para sa sorpresa na ito.”

Pagkatapos non, agad niyang kinuha ang sticky note, maingat itong sinulatan, at mahinahon na idinikit sa gift box. “Open in two weeks.”

Tahimik siyang pinanood ni Adele, mabigat ang mga iniisip niya. “Elias, sana kapag dumating ang oras na ‘yon, makikita mo ito bilang sorpresa.”