Kinansela ang Kasal Para Sa’king Paghihiganti

Sinusukat ko ang aking bridal dress nang tumawag ang manager ng hotel.

"Miss McPherson, may dumating para sirain ang grand wedding venue mo," anunsyo niya, may bahid ng tuwa ang boses niya. "Mas mabuting tignan mo ito at surrin ang mga sira."

Natulala ako. Ginugol ko ang kalahating taon ng aking pinaghirapang ipon sa kasal na ito! Sino ang naka-isip na sirain ito?

Bukas dapat ang araw na kasal namin ng pitong taon kong fiancé, si Matteo Brando. Bakit may sumasabotahe sa kasal namin ngayon?

Galit na galit, tinext ko si Matteo, kinuha ang bag ko, at dumiretso sa hotel.

…

Habang papalapit ako sa entrance, narinig ko ang malakas na boses ng manager ng hotel. "Hindi ko alam na ganito kaganda si Mrs. Brando! Ikaw ay talagang isang perfect match para sa kay Mr Brando.

"Kaya pala hindi pa natin siya nakikita na may kasamang lalaki habang nag hahanda para sa kasal. Hindi naman talaga siya kung sino ang sinasabi niyang siya, 'di ba?

"Please, pwede ba namin makuha ang number niyo, Mrs. Brando. Gustung gusto ko ang iyong suporta para sa mga future hotel ventures and projects namin!"

Bumilis ang tibok ng puso ko.

Hawak ng isang babaeng may nakakabighaning kurba at mahaba at kulot na buhok ang business card ng manager.

"Walang problema," sagot niya. "Pero bago ‘yan, kailangan ko muna asikasuhin ang brazen vixen. Tatandaan ko na tinulungan mo ako ngayon."

Nagmamadali akong pumasok sa venue.

Ang mga bulaklak na maingat kong inayos ay naka kalat sa sahig. Nagkalat sa sahig ang mga basag na bote ng champagne. Nagkalat sa kung saan-saan ang mga bulok na balat ng itlog at kamatis.

Ang wedding venue ko ay sobrang ganda noong hapong iyon, at ngayon ay isang ganap na parang battleground!

Sinubukuan ko hanggang sa makakaya ko na pigilan ang galit ko.

"Sino ang gumawa nito?" angal ko.

Sinampal ako ng malakas ng babae sa mukha. "Ako! Tia Lydic ! Natatandaan mo pa ba ako? Oras na para makuha mo ang dapat sayo dahil pumagitan ka samin ni Matteo!"

Napaatras ako sa lakas. "Tia?"

Parang pamilyar ang pangalan. Na…

Syempre! Minsan ay sinabi sa akin ni Matteo na ang isa sa kanyang mga junior ay humingi sa kanya ng mga job connections. Iyon ang pangalan niya!

Ngumisi ako. Matteo, hayop ka. Hinayaan siya ng tatay ko na pansamantalang pumalit sa posisyon ng pamunuan ng kumpanya dahil nabuntis ako, ngunit ngayon ay kumilos na siya na parang lagi niyang pag-aari ang kanyang posisyon at titulo. At tinago niya ang kabit niya sa likod ko!

"Sino ka sa tingin mo?!"

Tinapat ni Tia ang phone niya sa mukha ko. Naka-display ang picture nila ni Matteo na naka-wedding attire. Itinuro niya ang isa pang larawan ng pagtanggap namin ni Matteo ng mga bisita sa isang kaganapan.

"No, ikaw ang magsabi sakin kung sino ka! Kinuha ko ang larawang ito kasama ang aking asawa mga kalahating taon na ang nakakaraan! Ang kapal ng mukha mong akitin siya?!" sigaw si Tia.

akitin siya? katawa-tawa!

Kinuha ko ang phone ko, handang tawagan si Matteo para humingi ng paliwanag.

Inagaw ito ni Tia at inihagis sa sahig. "Hindi mo ba alam kung saan ka lulugar, homewrecker?!"

Malakas ang boses ni Tia para makaakit ng maraming tao. Nagkukumpulan ang mga tao, tinuturo ako ng mga daliri at nagbubulungan.

"Nag research ako ng kaunti. Ang groom ay si Mr. Matteo from Lonboto Inc.!"

"Ang mga kabataan ngayon ay gagawin ang lahat para sa pera at kapangyarihan."

"Kaya nga! Sobrang ganda niya! Bakit kailangan niyang..."

Sinugod ng manager si Tia, sinusubukang pakalmahin siya. "Huwag kang magalit, Mrs. Brando. Hindi ito mabuti para sa iyong kalusugan! Paano kung manatili sa ating presidential suite at isang taon na halaga ng libreng spa treatment? Makakatulong ito na mapawi ang iyong tensyon, pangako."

Sa wakas, lumingon siya sa akin at sinabing, "Paumanhin, Miss McPherson, ngunit hindi namin hina-host ang kasal mo ngayon."