Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
Geraldine's Point of View* Pinasyal ako ni Manang kahit saan sa bahay na ito at maski sa mini garden. "Mas malaki pa po ang garden ninyo sa mansion po. Dahil customize na pinagawa iyon ni Master para sa inyo." "Wow, hindi naman ako ganun ka-special para gawan ng garden." "Kayo po ang empress kaya special po kayo." Natigilan ako sa sinabi niya. "Empress? Teka lang Emperor ba sa bansa ang lalaking iyon?" Mahina naman siyang natawa at dahan-dahan na napailing-iling. "Hindi po. Si Mr. Muller po ang Mafia emperor ng Mafia empire sa boung mundo." Natigilan naman ako sa sinabi niya. Mafia Emperor? Hindi kagaya ko na isa lamang assassin? Teka lang ang huling kilala ko na mafia emperor noon ay hindi ang lalaking iyon kundi ang dad ni Mike noon. "Teka lang po, iba naman po diba ang nakaupo noon sa Mafia emperor? According sa naalala ko ay may katandaan na po ang umupo doon at kaibigan ko rin po ang anak niya." "Ahh, ang dating emperor? Matagal na siyang retiro." Natigilan naman ako
Geraldine's Point of View* Sumilip ako sa gilid habang hinihintay ko si Mike. Kanina pa siya wala at hindi ko alam kung matagal ba talaga siyang umuuwi o ayaw na niyang makipagkita sa akin? Napapout ako ngayon at bumalik na lang ako sa pag-upo sa sofa. "Milady, papauwi na po talaga yun dahil iuuwi ka na niya sa mansion ninyo." "Hindi naman halata na gusto niya akong makita. Mukhang ayaw na niyang makipagkita sa akin eh." "Milady, tawagan niyo na lang kaya?" Napatingin naman ako sa telepono na nasa gilid ko ngayon. "Sasagot kaya siya?" "Sure akong sasagutin niya ang bagay na yan." Napalunok ako sabay tango-tango at lalapit sana ako nang matigilan ako. "Manang, di ko po alam kung ano ang number niya." Napangiti naman siya at lumakad papunta sa pwesto ko at agad niyang dial ang telepono. Nag-ring naman ito ng tatlong beses at agad naman itong sinagot ang tawag. "Hello?" Napalunok ako at bumilis na naman ang tibok ng puso ko ngayon. "Kailan ka uuwi?" naging malamig ang bose
Geraldine's Point of View* Agad akong nagtago sa gilid ng pader para mas lalo ko siyang matitigan na siya si Mike na kababata ko noon. Naalala ko ang nangyari sa amin noon. "Marry me." Natigilan ako sa pagkain ng cake at napatingin ako sa kanya. "Huh?" "Gerry, marry me." "Baliw ka ba?" "Malapit na." Kunot noo akong napatingin sa kanya. Eh kung magpapakasal kami ay ibig sabihin mabubuntis ako pag mag-kiss kami? "Ayokong mabuntis pag mag-kiss tayo." Natigilan naman si Mike sa sinabi ko. At mahina naman siyang natawa. "Hindi naman nakakabuntis ang kiss, Gerry." "Yun ang sinabi ng dad ko kaya no, no, no. Bata pa ako para mabuntis." Hinalikan ni Mike ang labi ko na kinalaki ng mga mata ko at napatingin sa kanila. 'The kids are so cute,' ani ng mga tao sa pastry shop na kinakainan namin. "Mike!" "Hindi ka nabuntis diba?" Napatingin ako sa tiyan ko at wala nga. Pero ang first kiss ko ay wala na din! Napayuko ako at lihim na napaiyak. "Gerry?" Tiningnan niya ako. "Eh? Bak
Geraldine's Point of View* Nakasakay kami ngayon sa sasakyan at gusto ko sanang umalis sa pagkakayakap ko sa kanya pero kahit sa pag-upo sa sasakyan ay ganun pa din ang porma ko! "Uhmm... Pwede naman akong umupo sa tabi diba?" "Nope, not allowed." Nanlaki naman ang mga mata ko at tinulak niya ako papunta sa dibdib niya kaya nakasandal ang katawan ko sa kanya. Ang clingy niya! "Who am I?" Tiningnan ko ang mga mata niya at natigilan ako nung inisug niya pa ang bewang ko papalapit sa kanya at ramdam ko ang something na bumubukol doon sa baba. "Mike, may bumubukol..." "Shh, he's sleeping." "Huh?" Napangiti naman siya at hinaplos niya ang buhok ko. Namamangha pa din ako habang nakatingin sa magandang mukha niya. "Kagaya ng sinabi ni Manang kilala mo nga ako pero hindi bilang Mike na Asawa mo kundi Mike na kababata mo." "Uhmm... Mukhang ganun na nga. Yun naman diba?" "Tell me, gusto mo bang manatili sa nakaraan o gusto mong malaman kung ano ang nangyayari sayo sa loob ng 23 yea
Geraldine's Point of View* Kumapit lang ako sa kanya hanggang makarating na kami sa mansion. "Tahan na, wife." Kanina pa kasi ako umiiyak dito habang yakap-yakap siya at inilagay ko ang mukha ko sa leeg niya. "Akin ka lang..." mahinang ani ko sa kanya. "Anong akala mo hindi ko kaya ang dad mo?" Napatingin ako sa kanya habang sumisinok-sinok pa. "What do you mean?" "Baka nakakalimutan mo na ako ang tagapagmana ng dad ko. Hindi ako magiging mafia emperor kung di ko nalagpasan ang lahat assignment na pinagagawa ni Dad sa akin." "Natalo mo si Tito sa huli?" "Of course." Hinalikan niya ang noo ko. "Di ko hahayaang mawala na lang bigla sa mundong ito dahil marami pa akong gagawin at gagawa pa tayo ng mga anak." Nanlalaki ang mga mata ko sa sinabi niya at uminit ang mukha ko. "Don't worry, ilang beses na natin ginawa ang bagay na yun..." Nanlalaki ulit ang mga mata ko at napatakip sa bibig ko. Kaya pala sanay sa physical touch ang katawan ko sa kanya. ".... Hindi lang isang
Geraldine's Point of View* Wala sila Rafayel at Jane dahil tapos na daw silang kumain at magpapahinga daw muna sila. Di ko ala--- Teka, siya ba yung sinasabi ko sa kanya na puntahan niya at aminin ang nararamdaman niya? Umamin nga! Masaya ako para sa kanya. Napangiti na lang ako at dahan-dahan na napailing-iling. Nasa hapagkainan kami ngayon ay nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa mga pagkain. "Bakit parang masasarap ang lahat ng pagkain na nasa harapan ko?" mahinang ani ko. Ibang iba sa pagkain na kinakain namin ni Dad noon. Dahil puro gulay na lang ang kinakain namin ay walang karne. "Eat all you can, wife. Palagi mo naman yang kinakain dito." Nanlalaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya at napatingin ako sa kanya. "Kaya pala nagkakalaman na ang katawan ko ngayon at hindi kagaya noon na para akong stick." Natawa naman siya siya sa sinabi ko. "Noong agent ka pa ay sobrang payat mo din kaya sinasabay ka sa akin noon kumain kahit katulong kita." "Eh? Katulong?
3rd Person's Point of View* Nakatingin ngayon sa labas ng bintana si Jane dahil iniisip niya kung paano malulusotan ang lahat ng ito. Narinig niya kasi mula kay Rafayel ang pagbisita ng Master niya at alam na nito na nasa kanya ang milady nito. Napabuntong hininga na lang siya habang nakatingin sa malayo. Naramdaman niya ang lalaki sa likod niya at hinalikan ang leeg niya kasabay ng pagyakap sa likuran niya. "Bakit malalim ang iniisip ng baby ko?" Agad niyang naamoy ang mabangong scent nito galing sa pagligo. Kakatapos lang din niyang naligo kanina at nakasout pa din siya ng bathrobe. "Ang hirap nito. Future na ng milady ko ang nakasalalay dito." Hinawakan niya ang kamay nito at hinalikan ang kamay niya. "Alam mo naman na hindi kailanman sumuko si Michael pagdating kay Gerry. Lahat ng gusto ni Michael ay makukuha niya." Nakikita pa din ni Rafayel sa mga mata ni Jane ang pag-aalala sa mga mangyayari. Tumabi si Rafayel sa kanya at inilahad nito ang isang hot chocolate milk at
Geraldine's Point of View* Nasa kwarto na kami ngayon at kahit hindi ito ang unang tabi namin sa higaan ay parang ito pa din ang unang tabi ko sa kanya dahil nakalimutan ko nga! Naliligo siya ako habang ako naman ay nakatingin lang sa may pintuan at sana pause ko na lang ang oras. Kinakabahan ako sa totoo lang! Biglang bumukas ang pintuan at napamura ako ng wala sa oras dahil nakita ko na half naked siya ngayon. Agad akong napaiwas ng tingin at tumingin sa lamp shade na nasa tabi ko ngayon. Sobrang bilis din ng tibok ng puso ko ngayon na parang lalabas na atah sa sobrang bilis. "Pfft." Napatingin ako sa kanya at nanlalaki ang mga mata ko nang makita ko agad ang abs niya na nasa harapan ko na ngayon. Napalunok ako at dahan-dahan na napatingin sa mukha niya. "Hubby, matulog na tayo." "Hmm... Mukhang hindi yan ang gagawin natin, wife. Ipapakita ko pa sayo diba kung ano ako?" Nanlaki ang mga mata ko at agad napalunok. "Hubby, pwede pa naman nating pag-uusapan ang
3rd Person's Point of View*America...Nasa yatch ngayon sila Ethan sa isang yatch dahil susupresahin nila ngayon si Gerry sa island."Sire, sigurado po ba talaga kayo na pwede tayong makakapasok sa island nila, Gerry?" kinakabahang ani ni Xavier sa General. "Yes, I'm sure. Hindi naman ako pupunta rito na walang kasiguruhan."Hindi alam ng mga grupo ni Ethan maski na si Ethan na tinawagan ni Maximus ang General para imbitahan ang mga ito sa island. Dahil ngayon din ang kaarawan ni Gerry na hindi nalalaman mismo ni Gerry.Nakikita na nila sa 'di kalayuan ang napakalaking island. Nakatingin si Ezekiel sa mapa na binigay sa kanila at nalaman nito na ito na ang lugar na pupuntahan nila."Mukhang ito na ang island ng mga assassin. Hindi ko aakalain na makakarating talaga tayo dito."Biglang may mga yatch na nagsidatingan na kina-alert nila sa kinatatayuan nila."Sire..." mahinang sambit ni Ethan sa General.Lumapit naman ang General sa mga lalaking nasa yatch at ito ang sinasabi ng Dad n
Geraldine's Point of View*Dumating na ang hinihintay ng lahat at 'yun ay ang anniversary ng phantom syndicate. Nagtitipon tipon ang mga kasapi noon pa man. Lalo na ang mga nanalo. Nakatingin kami ngayon sa mga taong dumadating dito sa bintana ng isang kwarto kung saan kami inaayusan."Wow, nandidito ang mga idol ko! Hindi ako makapaniwala!""Oo nga. Pero kanina ko pa hinihintay ang pagdating ng prinsesa at hindi ko pa nakikita kung dumating na ba talaga siya.""Kaya siguro ang dami ng mga taong nandidito ngayon na bumisita dahil iwe-welcome nila ang Prinsesa."Dahan-dahan naman silang napatango. Hindi ko alam kung bakit atat na atat nila akong makita eh isa lang naman akong normal na babae at wala ng iba."Bakit n'yo naman siya gustong makita? Matagal na siyang wala 'di ba? Mukhang may plano kayo sa bagay na 'yan ha."Napatingin naman sila kay Nine na biglang nagsalita. Nine is right. May plano ang mga taong nandidito dahil mukhang gusto nilang agawin ang trono ko bilang top 1 noon
Geraldine's Point of View* Bumalik naman ang lahat sa dati at kinuha na nila ang mga estudyante na positive sa drogang 'yun. At malapit na ring matapos ni Nine ang antidote. Nandidito ako ngayon sa opisina ni Dad na kakarating lang niya galing sa Europe. "Daddy, mukhang marami rami rin itong regalo niyo sa akin ngayon." Tinuro ko ang maraming paper bags na nasa lamesa. "It's for you, my daughter." "Daddy, did I te---" "Just once, my daughter. Please, pagbigyan mo na si daddy mo na magbigay ng mga ganitong bagay sa 'yo." Napabuntong hininga na lang ako at uminom na lang ako ng tea. "Okay, daddy." Napangiti naman siya at hinawakan ang kamay ko. Alam ko naman kasi na bumabawi siya sa mga araw na hindi kami magkasama. "Daddy, pwede bang pumunta si papa dito?" Natigilan siya sa ginagawa niya at napatingin sa akin na parang hindi siya sang-ayon sa sinabi ko ngayon. Hindi ba sila magkabati ni papa? "What? Wait, did he know already?" "Bakit hindi ba niya kailangan malaman? Sa k
Geraldine's Point of View* Nanlalaki ang mga mata ko nang marinig ko si Papa. "My daughter, please magsalita ka naman. Alam ko na buhay ka." Naririnig ko na parang pinipigilan niyang umiyak. Naalala ko ang mga pagmamahal na binigay niya sa akin at hindi niya pinaramdam na naiiba ako sa kanya. Flashback... "You're just adopted. You're not a real daughter of the general." Naririnig ko ang mga sabi ng mga kaklase ko noon sa elementary pa ako sa America. Nung unang rinig ko 'yun sa kanila ay hindi ako umiyak o inatake sa kanila. Ano naman ang ikaiiyak ko sa bagay na 'yun? I'm so thankful na maraming nagmamahal sa akin at maraming tumanggap sa kung sino ako at hindi nila pinakita sa akin na naiiba ako. "Your adopted!" Nagtatawanan pa sila habang paulit-ulit na sinasabi ang bagay na 'yun. Tiningnan ko sila sa mga mata nila at napangiti naman ako. "Yes, I am, but I'm so proud to be with their family. My daddy is the best dad and please don't say that. That's bad." Ngumiti ako s
Geraldine's Point of View* "Princess, ano ba ang trabaho mo noon?" Napatingin naman kami sa buong lugar at kami lang naman ang nandidito ngayon. Ako, David, Mike at ako. Wala naman akong nararadaman sa paligid na ibang tao. "I'm Astraea, ninong." Nanlalaki naman ang mga mata ni Ninong nang marinig niya ang bagay na 'yun. "A-Astraea? You mean the popular undercover agent?" Dahan-dahan naman akong napatango. Di pa rin siya makapaniwala sa sinabi ko at napatingin naman siya kay Brother David. "Yes, it's true, dad. Kaya pala pamilyar na pamilyar ka sa akin nung unang kita ko sa'yo noon, princess." Nagtataka naman akong napatingin kay David. "Kailan tayo nagkita?" "Sa Japan ka nun at mukhang may mission ka nun ay accident na nagtagpo tayong dalawa sa isang hotel nun." "Di kita napansin." Napangiti naman siya. "I know that. Dahil busy ka sa pagmamasid sa subject mo nun. Hindi ko na lang pinahalata na ikaw 'yun dahil may mission din ako nung araw na 'yun." Napangiti na lang ako
Geraldine's Point of View* Namumugto ang mga mata ko kakaiyak habang yakap-yakap ako ni Mike dito ngayon sa higaan ng kung saan ako kinunan ng dugo kanina. Pinaiyak pa niya talaga ako at hindi muna niya ako pinasalita at pinakakalma lang niya ako na parang sanggol. "Are you done crying?" malambing na ani niya sa akin. Di ako nagsalita at nakayakap lang ako sa kanya habang nakaupo ako sa binti niya at siya naman ay nakaupo sa higaan. "Wife?" "Hmm..." Tiningnan ko siya at mahina na lang siyang natawa habang nakatingin sa mukha ko. "Ang pangit mo ka-bonding." Nag-roll eyes ako habang sinasabi 'yun at mas lalo siyang natawa ng malakas dahil sa sinabi ko. Tingnan niyo ang pangit ka-bonding! "Shut up. Bakit mo ko niyayakap? Wala ka namang tiwala sa akin. Maghahanap na lang ako ng ibang tao na may tiwala sa akin doon ako makikipaglaro." "Wife." "Oh." Di ko siya tiningnan dahil alam ko kakaiba ang tingin niya sa akin ngayon. "Look at my eyes." "Ayoko baka kiligin ako." Naka-po
Geraldine's Point of View* Natapos akong salinan ng dugo ay pinahiga muna ako dito sa higaan at maririnig pa rin ang ingay sa labas. Wala namang problema sa labanan sa labas dahil nandodoon naman ang mga guro at sila ninong at David. Kaya naman nila ang bagay na 'yun. Remember mga assassins din naman silang lahat kaya walang problema sa bagay na 'yun. Napatingin ako sa gilid ko nang naramdaman ko na may nakatingin sa akin. At nakita ko si Mike na naniningkit pa rin ang noong nakatingin sa akin. Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa kanya. Inilahad ko ang kamay ko at napatingin naman siya sa kamay ko na parang ayaw pa niyang hawakan? "Ayaw mo?" "Tell me, why did you do that?" Tiningnan ko siya. Seryoso talaga siya ngayon. Napatingin ako sa mga kasamahan namin dito na nag-aalalang nakatingin sa amin. Tumango naman sila agad sa mean ko. Kailangan naming mag-usap ni Mike na kaming dalawa lang. Pumasok sila sa isang kwarto dito pa rin sa laboratory at kami na lan
Geraldine's Point of View* "Sa susunod na natin pag-uusapan ang bagay na 'yan. Ang importante ngayon ay ang kumakalat na droga ngayon." Napatingin naman sila sa akin at dahan-dahan na tumango. "I-Ikaw ba talaga si Nyx? Ang Prinsesa ng mga assassins? Yung top 1?" Napatingin ako kay Nine na nanlalaki pa rin ang mga mata nito habang nakatingin sa akin at natawa na lang akong mahina habang nakatingin sa kanya. Hindi ko naabutan ang pagsilang sa kanya dahil nung panahong 'yun ay nagliligawan pa ang mga magulang nito at hindi pa siya ginawa. Hindi ko aakalain na makakabuo agad sila at malaki na ito ngayon. Ngumiti ako sa kanya at hindi ko na sinabi ang tungkol sa akin at agad naman niyang na-gets ang bagay na 'yun. "Oh my God! Welcome back po! Hindi ko alam na nakita na pala kayo at isa pa idol na idol ko po kayo kaya ako pumasok dito sa phantom syndicate dahil sa inyo." Napakunot ang noo ko at napatingin sa mga magulang niya. "Kinukwento kasi namin ang mga kakayahan mo noon kay
Geraldine's Point of View* Sa paglalakad pabalik ay napapansin ko na parang nag-iingayan na ang paligid at nung tingnan namin ang paligid ay parang may kaguluhan sa gitna ng parang stage na may salamin. Doon pala pinasok ang mga infected sa virus at makikita mo sa katawan nila na malapit ng mag-decomposed ang katawan nila. Lumapit sila Mike doon at ako naman ay nagpahalo sa mga estudyante at sumama sa grupo ko para di mahalata na nawala ako sandali. Umupo ako sa gilid at iniisip ko kung ano ang gagawin. Napatingin ako kay Nine na nag-aalalang nakatingin sa mga infected. "Nine." Napatingin naman siya sa akin at nag-sign ako na umupo sa tabi ko at sumunod naman siya. "Ang dugo ba talaga ni Nyx ang makakasagot sa lahat ito?" Nagulat naman siya sa tanong ko. Napayuko naman siya at dahan-dahan na tumango. "Ayon sa examination ng mga magulang sa dugo ng master noon ay 'yun din ang nakatalo sa virus noon. Hindi na siya pwede ngayon na kunan ng dugo dahil alam ko na matanda na