Good news sa mga atat na atat nang matapos ang kwento na ‘to kahit pa ilang beses ko na sinabing hintayin muna ma-complete bago basahin kesa palagi na lang akong sasabihan na tapusin na, hirap mo pong ka-bonding, nakakainspired magsulat, Sobra! Next update ko po ay ‘Ang Pagtatapos.’ Medyo mahaba habang proofreading ‘to kaya po baka hindi ko ito matapos bukas.Para sigurado ay sa Monday na lang po kayo mag-abang.Yung Book3 po ay story nina Sofia & Xandro,dito ko rin po itutuloy sa Planning His Wedding.Kaya kung gusto nyo pa rin basahin,wag nyo po itong i-delete sa library nyo.Or wait nyo po sa Face book ko dahil i-pop0st ko dun kapag sinimulan ko na.Salamat po sa mga silent readers na tahimik lang pero laging nagbabasa,sa mga minsan lang magcomment para lang magreklamo at sa mga palaging nagko-comment at nagbibigay ng Gems. Maraming salamat po. Hanggang sa muli.
—Ang Pagtatapos— Ito na ang sandali na maglalakad si Macy patungo sa dambana. Nakatayo siya sa bungad ng aisle at nakahawak sa braso ng kanyang ina. Sa hirap at ginhawa, lalo na sa araw na napakahalaga sa kanya, sapat na ang kanyang ina. Hindi man siya lumaki sa kumpletong pamilya, ngayon ay may
3rd Person POV Sa wakas, dumating na ang araw na pinakahihintay, ang araw ng kasal. Dalawang linggo pa lang ang nakalipas nang matapos mag proposed si Enzo. Walang kaalam-alam si Macy kung saan gaganapin ang kasal nila. Bilang may-ari ng isang wedding planning company, sanay siyang siya ang kumoko
Mabilis akong lumingon sa stage. Tama nga ako, kay Enzo ang boses na yun. Nakatayo siya sa stage at nasa likuran niya ang band members na nagsisimula nang patugtugin ang kanilang instrumento. Hawak ni Enzo ang stand ng microphone at diretsong nakatingin sa akin habang kumakanta.Nang marinig ko ang
Nagtaxi na lang ako papuntang opisina. Nasa bahay ang kotse ko. Simula nung nagkasecurity ako hanggang sa mangyari ang aksidente ay hindi pa ako muling nagkakapagdrive. Pagdating ko sa BRIDES, agad kong hinanap ang mga business permit inspector na mula pa sa Business Permit Licensing Office. Pero h
Katatapos ko lang punasan ang buong katawan ni Enzo. Lagi siyang nakatingin sa akin tuwing ginagawa ko ito. Magtu-two weeks na rin simula nang magising siya. Last week pa nung tanggalin ang dextrose sa kanya. Pero pansin ko lang na parang mas matagal ang recovery niya kesa sa inaasahan ko. Akala ko
Hindi ako mapakali habang hinihintay na lumabas ang doktor mula sa ICU. “Macy, relax ka lang. Maupo ka muna.” saway sa akin ni Mommy.Siya namang bukas ng pinto ng ICU at niluwal nun ang doktor. Agad ko siyang sinalubong at halos hindi na ako makahinga dahil sa sobrang kaba.“Mrs. Buenavista, maga