Chapter 1 - The Memories

The present

Year 2031

Nag-aasikaso ako ng mga scripts para sa bagong pelikula na gagawin ko ng mapalingon ako sa nagsalita.

"Kuya, dadalo ka ba sa burol?" bungad ng kapatid ko sa akin mula sa opisina ko sa Makati City.

Napatingin tuloy ako sa kapatid ko naisip ko ang kinakapatid ko na namatayan ng magulang matalik na kaibigan sila nang magulang ko.

"Susubukan ko, kayo nila eomma?" tanong ko sa kanya.

(Mommy)

Nakita ko pa ang pag-kunot nang noo ng kapatid ko sa sinabi ko sa kanya.

"Sila dad at mommy pupunta bestfriend nila ang namatay kawawa nga ang bestfriend ko eh.." aniya sa akin alam ko ang nararamdaman niya dahil malapit ako sa bestfriend ng magulang ko.

Ninong at Ninang ko sila naging pangalawang magulang ko na rin sila dahil kapag umaalis ng bansa ang magulang namin sa kanila kami naiiwan kaysa sa grandparents namin.

"Wala ka bang klase?" tanong ko sa kanya.

"Half day kami ngayon, kuya." aniya sa akin nahiga pa sa couch ko.

"Grade 9 ka na, Jon umasta ka na ayon sa edad mo." sita ko sa kanya.

"Kuya, kailan ka mag-aasawa tumatanda na sila eomma at appa hindi mo pa rin sila nabibigyan ng apo." aniya bigla napahinto ako sa ginagawa ko.

(Mommy and Daddy)

27 years old na ako pero akala nila wala akong balak mag-asawa dahil girlfriend lang ang pinapa-kilala ko sa kanila.

Kung alam mo lang, bro may asawa na ako niloko lang ako. Naalala ko kung paano kami unang nagkakilala noon.

Nag-aral ako ng college sa Korea pinangako ko sa lolo at lola ko nang mamatay sila dahil sa sakit sa Korea ako mag-aaral.

Doon ko nakilala ang asawa ko.

Ang babaeng dahilan kung bakit ako bumalik ng Pilipinas na iba naman ang kasama.

"Kuya, babalik ka ba sa Korea?" tanong niya bigla sa akin.

"Hindi muna siguro, wae?" tanong ko sa kanya pangarap niyang mag-aral sa Korea kapag college na siya katulad ko.

(Why?)

"Itatanong ko sa'yo, kuya kung na i-apply mo ako ng scholarship sa school mo dati, kuya." aniya bigla napapailing na lang ako.

Hindi ko pa siya ina-applayan ng scholarship doon dahil hindi pa kumpleto ang requirement niya.

"Neomu heungbunhaji maseyo. godeunghaggyoleul jol-eobhago pillipin-eul tteona hangug-eulo ogikkaji 3nyeon-i jinassseubnida." aniko sa kanya gumamit ako ng salitang hangul.

(Don't get too excited, it's three years you graduated from high school, before you left Philippines, and going to Korea.)

"Haha!" natatawang aniya sa akin napailing na lang ako.

"Manahimik ka nga!" sita ko sa kanya.

"Si ate Sharley bagay kayo sana magpakasal na kayo," aniya natahimik naman ako.

Ang asawa ko, nandito pa rin sa puso ko kahit may Sharley na ako gusto ko na siya kalimutan pero hindi ko magawa ang hirap kalimutan ang taong minsan nang nagpasaya sa akin.

"Kuya, nagbago ka noong bumalik ka dito sa Pilipinas sana bumalik ang kuya ko sa dati.." anito.

Ngumiti na lang ako sa kanya sinabihan ko siyang, hintayin niya ako dito sa opisina ko at sabay kami pupunta sa burol ng ninang ko.

"Maglalaro muna ako ng online games." aniya umiling na lang ako sa kanya.

"Bahala ka, hindi ako magtatagal sa meeting." aniko bago ako nagpaalam sa kanya sumunod sa akin ang secretary ko.

Tumayo ang mga businessman at businesswoman sa magkabilaang side. Binati ko si tito Vhenno at tita Thea ng makita ko silang dalawa kasosyo ko sila sa tinayo kong negosyo maliban sa director ako ng kanilang broadcasting network.

"Tita!" ngiting tawag ko kay tita Thea hinalikan ko siya sa pisngi.

"Hijo, dumalaw ka na ba sa burol ng ninang mo?" tanong ni tito Vhenno sa akin.

"Hindi pa po, tito." aniko na lang umupo ako sa pwesto ko sa gitna.

"Wala pa nga ang katawan ng ex mo sa mansyon nila, Pa ang hirap tanggapin na wala na siya sa mundo." sabat ni tita Thea sa asawa niya.

"Huwag naman sumunod si kumpadre, Ma comatose daw ang padre de pamilya kawawa ang pamilyang maiiwan niya." wika ni tito Vhenno sa asawa niya.

"Magandang araw sa inyo.." sabat ko natahimik sina tita Thea at tito Vhenno ngumiti lang ako sa kanila.

Nagsimula na kami mag-plano sa gagawin kong project. Hindi lang ako simpleng director ng broadcasting company kundi isa rin akong businessman.

"Ikaw na ang humahawak sa negosyo nyo at tuluyan nang pinasa sa'yo ang pamamalakad, ano?" wika ni tito Vhenno nang matapos ang final desisyon sa project na gagawin namin.

"Opo, tito!" aniko na lang at tumayo inabot ko sa secretary ko ang folders.

"Pa, nasa mansyon na ang bangkay ng ex at ninang mo, hijo kararating lang." sabat ni tita Thea sa aming dalawa natahimik kami.

"Sisilipin ko lang siya ngayon, ma bago ako dumeretso sa airport." wika ni tito Vhenno sa asawa niya nang balingan niya ng tingin.

"Okay, mag-iingat ka sa byahe." wika ni tita Thea.

Dati, karibal ni tito Vhenno si ninong Chie kay ninang Jia ngayon iba ang turingan nila sa isa't-isa mula nang malampasan nila ang kanilang pagsubok sa pag-ibig.

Ngayon, parang walang nangyaring agawan sa pagitan nila dahil, mas priority nila ang nabuong magandang pagkakaibigan.

Sana naging ganyan na lang kami ng asawa ko bago nangyari ang paghihiwalay namin noon.

Okay pa sana kami ngayon....

"Kuya?" bungad niya sa akin nang makita niya ako.

"Nasa mansyon na nila ang bangkay ni ninang, bro ano? Sasama ka pa rin ba sa akin?" tanong ko sa kanya.

"Oo, kuya si Kech nag-aalala ako dahil malapit sya kay ninang." aniya tumango na lang ako sa kanya.

"Nagpapagaling pa sigurado sila, bro kasama sila sa na-aksidente hindi ba?" aniko.

Inabot ko sa secretary ang isang folder at nagbilin ako.

"Ikaw muna ang bahala dyan sa folder itago mo sa cabinet ko sa loob ito ang susi, ibigay mo ang susi sa driver ko." bilin nasambit ko sa kanya tumango siya sa akin inakbayan ko ang kapatid ko.

Lumakad na kami palabas ng building tumango sa amin ang empleyado. Natawa ako ng bumungad sa amin ang naka-simangot kong girlfriend.

"Bakit ang tagal nyo? Inip na inip na ako dito mabuti late ako dumating dito." bungad ng girlfriend ko na si Sharley.

Bumitiw ako sa pag-akbay sa kapatid ko at lumapit ako sa girlfriend ko.

"Sino ba ang nag-text sa'yo?" tanong ko sa kanya hinalikan ko siya sa pisngi.

"'Yang magaling mong kapatid, sabi niya samahan ko daw kayo sa burol." aniya.

Tinignan ko ng masama ang kapatid ko at nag-peace sign siya sa akin. Napailing na lang ako sa kanya at hinawakan ko sya sa baywang niya.

"Pinayagan ka ba ng maldita mong boss?" tanong ko sa kanya.

"Wala si boss, dadhie nasa Korea kasama 'yong playboy niyang boyfriend na koreano." aniya.

"Actress 'yong amo mo, hindi ba? Hindi ba hectic ang schedule niya?" tanong ko sa kanya.

"Hindi ko alam ang lahat ng schedule—" putol niyang sambit ng sumabat ako sa kanya.

"Assistant secretary ka niya dapat alam mo kung kailan siya babalik dito." aniko.

"Dalawang araw lang sila sa Korea, siya ang actress na gaganap bilang Friena sa gagawin mong pelikula." aniya kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"Siya? Ibig—" aniko bigla ng takpan niya ang bibig ko.

"Makakasama kita, makakasama mo ako." ngiting sambit niya sa akin.

"Sino ba ang boss mo?" tanong ko.

"Keithleen Gianna Jeon, actress slash model sa Korea mabuti nga marunong magsalita ng wika natin akala ko dudugo ang ilong ko sa pagsasalita." ngiting sambit niya sa akin mas lalo ko kinunot ang noo ko sa sinabi niya.

Pamilyar ang pangalang binanggit niya hindi ako pwedeng magkamali ng dinig.

"Ah?" aniko.

"Hindi ba, lumipat ako ng station para dun maghanap ng bagong amo." aniya sa akin alam ko 'yon nag-resigned siya sa dating tina-trabahuan niya dahil sinisiraan siya sa mga tao.

Nakikinig sa tabi namin ang kapatid ko hinagis ko sa kanya ang susi ng sasakyan at binuksan niya ang tatlong pintuan. Sumakay sa backseat ang kapatid ko at pumasok sa passenger seat ang girlfriend ko at pumasok naman ako sa driver seat.

"Oo, tapos?" tanong ko sinuksok ko na ang susi sa engine.

"Sa kanya ako bumagsak kalilipat niya lang last year mula sa Korea." aniya natigilan naman ako sa sinabi niya sa akin.

Ayokong mag-isip ng hindi maganda at mapapansin niya 'yon at nang kapatid ko na marunong kumilatis ng emosyon.

Natahimik ako sa sinabi niya bumalik na ang dating asawa ko sa Pilipinas.

Last year? 2030...

Nanumbalik sa alaala ko ang lahat kung paano kami nagkakilala.

Keithleen Gianna Jeon aka Keith...

Bakit bumalik ka pa at nandito ka sa bansa ko kung kailan plano ko nang makipag-divorced sa'yo para sa bago kong pag-ibig.

Anong dahilan?

Mula nang malaman kong may isa pa akong pagkatao gumawa ako ng diary para doon ko siya makausap at mula noon nakasanayan ko nang gawin at sinusulat ko na rin ang tungkol sa lovelife ko.

Journal #1

I wrote about Love

July 06, 2024

학교 체육관에서 그녀를 처음 봤을 때, 그녀가 앉아서 책을 읽는 모습을 보면 주변 사람들이 멈춰 서는 듯한 느낌이 들었습니다. 우리는 서로 다른 유니폼을 입기 때문에 서로 다른 코스를 수강하는 것을 보았습니다.

(The first time I saw her in our school gym, I felt like the people around me stopped when I saw her sitting and reading her book. I've seen that we take different courses because we wear different uniforms.)

나는 체육관 반대편 끝에 앉아 친구들을 응원하고 있을 때 그녀 쪽으로 얼굴을 돌렸습니다. 나는 그 당시 내 주변에서 무슨 일이 일어나고 있는지 이해할 수 없었습니다.

(I was sitting at the other end of the gym and cheering on my friends when I turned my face to her place. I could not comprehend what was going on around me at that time.)

그 이후로 우리 둘은 우연히 만났고, 아직도 그녀를 만날 기회가 있고, 내 친구들이 체육관에서 항상 나와 함께 할 것입니다. 늘 놀던 곳에서 나는 그녀를 보며 몰래 미소를 지었다.

(Since then, the two of us have met by accident, and it is still a chance I see her and that my friends will always be with me at the gym. Where they always played, I smiled secretly when I watched her.)

이 느낌은 나에게 새로운 것이 아니라 마치 '처음'과 같다. 첫사랑이 있어서 새로운 느낌은 아니라고 했는데, 그 사람을 보고 처음 첫사랑을 했을 때의 느낌이 그랬다.

(This feeling is not new to me, it's like 'the first time' to me. I have a first love, so I said, it's not a new feeling but when I saw her, this is how I felt, when the first time I had a first love.)