Gustong magkamot ni Cristina ng ulo nang makita ang nakasulat sa menu. Bukod sa hirap bigkasin ay hindi niya rin alam kung anong klasing pagkain iyon. Never pa naman kasi siyang kumakain sa mamanaling restuarant. "Ahm, ikaw na ang bahala." Nahihiya siyang nguniti sa binata. Sandaling napatitig si N
Inis na humalukipkip si Cristina sa kinaupuan at pumikit na lang. Panira talaga sa illusion niya ang sarili minsan. Kaya walang tunay na nagmamahal eh. Mariing ipinikit niya ang mga mata at ayaw na niyang kastigohin pa ang sarili. Ngunit hindi talaga siya makatulog. Kung ano anong hindi maganda kasi
Pagkahimpil ng sasakyan sa parking lot ng airpot ay napatitig siya sa natutulog pa ring dalaga. Ang payapa ng aura ng mukha nito. Maganda ito at maputi. Tama lang ang tangos ng ilong nito at manipis ang mapupula nitong labi kahit walang lipstick iyon. Ayaw niya sanang isturbohin ang tulog nito pero
Palihim na pinanood ni Nataniel ang dalagang naghuhugas ng pinggan. Hindi siya makapaniwalang marunong ito at ang bilis pa ng kamay. Nang makitang patapos na ito ay umalis na siya sa kinatayuan at bumalik sa sala. "I'm done!" Nakangiting ani Cristina nang makita ang binata sa sala. Tumango lang si
"Si Nanay Vergie, kumain na ba?" naitanong niya sa binata habang nakatingin sa pinto. "Pinauna ko na siya ng kain kanina at hindi puwedeng malipasan ng gutom." Pormal na sagot ni Nataniel saka sumandok na ng pagkain. Nakagat ni Cristina ang ibabang labi at biglang nahiya sa binata. "Imposible na
Wala pa rin po ba siya?" tanong ni Nataniel sa yaya niya at napatingin sa orasan. Lampas tanghalian na kasi ay hindi pa bumabalik si Cristina. "Bakit hindi mo tawagan, hijo? Upang malaman mo kung nasaan na siya." Payo ni Vergie sa binata. Umiwas ng tingin si Nataniel sa yaya niya at nahiya aminin