Kabanata 1

Finals na noong linggong iyon. Dumating ako sa bagong bahay ng kapatid ko na may dalang salansan ng mga libro, umaasang mag-aral nang mabuti sa tahimik na kapaligiran para sa paparating na mga pagsusulit.

Kakabuklat ko pa lang sa libro ko nang ilang minuto nang may biglang kumatok sa pinto. Inakala kong ihinatid na ang mga halamang pinamili ko, kaya hindi na ako nagdalawang-isip pa.

“Tingnan ninyo, kayong lahat! Ito ang mukha ng kabet ni Claude na palihim niyang kinikita!”

Pagbukas ko pa lang ng pinto, isang phone sa selfie stick ang halos itinulak sa mukha ko ng pandak na babae na may makapal na kolorete sa mukha. Sa likod niya ay malaking pulutong ng mga tao.

“Sino kayo? Nagkamali kayo ng kinatok na pinto,” nakasimangot kong wika.

Bago pa ako makatapos, pumasok na sila, tinutulak ako sa loob kasama nila.

“Hmph. Ikaw pala ang kabet ni Claude ha? Hindi naman siya ganoon kaganda!”

Ang grupo ng mga babae ay pinaulanan ako ng masamang tingin, at nakaramdam ako ng labis na pangamba. Isang alon ng pagkabalisa ang bumalot sa akin.

“Bakit kayo nagte-trespass sa pribadong ari-arian? Pakiusap, umalis na kayo!” sigaw ko sa kanila.

Sa pag-aalala, sinubukan kong kunin ang phone ko, pero inagaw iyon ng matangkad na babae na may kulot na buhok bago ko pa ito maabot.

“Gusto mo bang tumawag para sa backup? Para namang hahayaan kita!” Pinandilatan niya ako nang may masamang ekspresyon. Pagkatapos, reklamo niya, “Ang kapal naman ng mukha mong agawin sa’kin ang fiance ko, ikaw na kabet? Tuturuan kita ng leksyon ngayon!”

Bago ko pa man maproseso ang ibig niyang sabihin nang banggitin niya ang mga salitang “kabet” at “fiance”, sinampal ako nang malakas sa mukha. Natigilan ako sa lakas ng sampal.

“Tingnan mo ‘yong inosenteng ekspresyon na pinapakita niya. Tingnan mo kung gaano siya kagaling umarte. Palaging nahuhulog at nakikipagrelasyon ang mga lalaki sa mga ganyang tipo ng babae!” kinamumuhiang buga ng babaeng sumampal sa akin.

Pagkatapos ay minasahe niya ang kanyang palad at nagpatuloy sa pagbato ng mga akusasyon sa akin. “Tumigil ka sa pagpapanggao! Huwag mong itangging kilala mo si Claude! Kaya mo bang sumumpa sa Diyos na hindi ka niya kabet?”

Si Claude Stark ay kapatid ko. Bakit sinasabi ng babaeng ito na kabet ako? Bawat sentimos na ginagastos ko ay mula sa pondong iniwan ng nanay ko para sa akin.

“Oo, kilala ko si Claude. Kapatid niya ako!” Galit kong palag.

Wala pang nanakit sa akin noon kaya nag-alab ang galit ko. Napasigaw ako sa karamihan ng mga masuwaying babae, “Ngayong alam ninyo nang kapatid ko si Claude, umalis na kayo rito ngayon din!”

“Walanghiya ka! ‘Yan ang sinasabi ng lahat ng mga kabet kapag nalantad!” ngumuso ang babae sabay baon ng mga kuko niya sa gilid ng pisngi ko na sinampal niya.

Nanginginig ang mga mata ko dahil sa sakit, pero hindi ko maitulak ang kamay niya.

“Julia, tingnan mo ang lugar na ito. Napakalaki at maluho. Siguradong mapagbigay si Claude sa kabet na ito,” komento ng isa sa mga babae.

Julia? Pamilyar ang pangalan. Pilit kong itinulak ang kamay niya at tinakpan ang kumikirot kong pisngi.

“Ikaw ba si Julia Durand, girlfriend ng kapatid ko?” tanong ko.

Nang marinig ang mga salita ko, ang mga tao ay lalong nagalit.

“Alam mong si Julia ang girlfriend ni Claude, pero pinili mo pa ring mamagitan sa kanila! Kayong lahat, tingnan ninyo itong walang hiyang ito,” bulalas ng pandak na babae, itinatapat ulit ang phone niya sa mukha ko.

Alam kong nagla-livestream siya. Sa inis ko, ibinagsak ko ang phone niya sa lupa. “Itabi mo ang phone mo! Hindi ako kabet. Julia—”

Bago pa ako makatapos ay sinipa na ako ng babaeng nagla-livestream sa tiyan. Nadapa ako at namaluktot sa sakit.

“Kapatid ako ni Claude. Totoong kapatid niya ako!” sabi ko, pilit ang boses ko sa sakit at galit habang nakahawak sa tiyan ko.

Natigilan ang lahat at napatingin kay Julia. “May kapatid ba si Claude?”

Bumagsak ang mukha ni Julia habang sumagot, “Oo, may kapatid nga siya.”

“Nagkamali kaya tayo? Kapag nasaktan nga natin ang kapatid ni Claude, lagot tayo...”

Habang ang karamihan ng mga kababaihan ay nagsimulang magduda sa kanilang sarili, isang boses ang umalingawngaw. “Nagsisinungaling siya. Hindi naman siya kapatid ni Claude.”