แชร์

Chapter One: First Meet

ผู้เขียน: blabby
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2021-11-02 08:35:09

Yvo Artemis POV

"Sir, Ms. Hariette is here" I looked at my secretary because of that news. I'm in the office doing my job for my own company and I didn't expect this day will come.

"Let her come in" I said before getting back my eyes on the paper I need to sign pero kahit nakatingin ako dito ay hindi ko maintindihan. Dinadaanan lang ng mga mata ko ang letra pero wala akong naintindihan. Hindi katulad kanina noong hindi pa binabalita ng secretary ko na nand'yan si Harriette.

Pumikit ako nang mariin saka isinandal ang aking likod sa swivel chair. Inilagay ko ang aking kamay sa likod ng aking ulo at pinaglakbay ang aking isip.

"Sa tinagal ng panahon, ngayon ka susulpot?" Bulong ko sa'king sarili. I opened my eyes and let my attention locked on the white ceiling of my office. Sinubukan kong kalimutan yung araw na 'yon at maging ang taong dahilan no'n pero sa isang iglap, she'll be back? For what reason?

Umayos ako nang upo at saka huminga nang malalim dahil sa narinig na katok. Hinawakan ko muna ang mga papeles at umastang nagbabasa no'n.

"Come in" malamig kong sabi sabay sa pagbukas ng pinto. Tumingin ako sa pinto at doon ay bumungad ang magandang mukha ni Hariette. Nakasuot s'ya ng  violet off shoulder dress na hindi umaabot sa tuhod. Sobrang taas rin ng takong n'ya na kulay violet at makapal ang make up katulad pa rin ng dati. Naiinis ako nang sobra but I'll admit that she causes my heart to flutter. The pumping of my heart is abnormal, so fast like in the past how I'll love her. Gano'n pa rin ang epekto n'ya sa'kin pero nagagalit pa rin ako. Naiinis dahil sa ginawa n'ya sa'kin.

"Hi" she greated while smiling widely. Acting like nothing happened. It seems, she just go at the mall and visit me here where in fact, she leaved. For a years.

"What do you need?" I asked her while my brows are intersecting. Malakas ang tibok ng puso ko pero 'pag naalala ko yung ginawa n'ya sa'kin, nababawasan iyon at umaakyat ang galit sa ulo ko.

"I need you" nakangiti pa ring aniya. Sarkastiko akong tumawa saka sumandal sa swivel chair ko.

"Did you ask me if I need you?" I asked causing her smile to fade. Seryoso itong tumingin sa'kin saka humalukipkip.

"Come on Yvo. Don't be too hard to get. Hindi bagay, duh?" Maarte n'yang sabi saka lumapit sa tabi ng kinauupuan ko. Hinawakan n'ya ang aking balikat at pinisil-pisil ito. I stand and face her because of irritation.

"If you think that I'll accept you after what you've done three years ago, well, you're wrong"

"Yvo, alam mo ang trabaho ko. I pursue my dreams and I thought you will accept it. You'll support me, but I'm wrong.

"Hariette, I supported you and your career pero hindi kasama do'n ang pag-alis mo nang walang paalam!" I look at her madly. The memories came back again and it doesn't good. Ayoko nang balikan ang memory na gusto ko nang ibaon sa limot. "Then one day, I will found out that you're already in a relationship with a hollywood actor. That's hurt me a lot!" 

"Yvo, you didn't understand. Let me explain first. Let me elucidate my side"

"For what? That reason will not be my reason for you to comeback. Enough with the pain you bring. Nakakasawa ang gano'n"

"Bakit gan'yan ka magsalita? Mahal mo ba ko?"

"Mahal kita" napangiti s'ya sa sagot ko. "Three years ago" nawala ang ngiti n'ya at napalitan ng lungkot. Huminga ako nang malalim saka tiningnan s'ya ng malamig. "What you seen right now is the result of what you done. You turn me into a person I am not" I said coldly and turn my back at her. Kinuha ko ang coat sa coat stand at naglakad papunta sa pinto. Nakahawak na 'ko sa doorknob nang magsalitang muli s'ya

"This is not the epilogue of our story, Yvo. Alam ko't nararamdam ko na mahal mo 'ko dahil ako lang naman 'to. Si Hariette De Vego. Your only one" 

"Well your senses are wrong. Your conclusions isn't right. Dala 'yan ng pagiging ilusyonada at pagiging mahangin mo kaya nasasabi mo 'yan" I said and exited the office.

"Sir, you have your last appointment--"

"Cancel it" I simply said to my secretary. I want to rest. Mahal ko pa rin naman si Hariette pero hindi na tulad noon. Iba na ang Hariette na kaharap ko sa Hariette three years ago. Dala ng pagiging sikat kaya yumabang at lumaki ang ulo. After ng pagkawala n'ya ng tatlong taon na walang komunikasyon, walang paalam, naging masungit ako sa lahat. She turn me into a happy person but bring me back into a cold one again. 

I search for her and I found out that she's in New York for her modelling carrer. I am happy and about to follow her on that place when my agent said that she's in a relationship with a hollywood actor. Doon nagsimulang paglaruan ko ang mga babae. Galit ako sa mga babae dahil si Mommy iniwan ako. Yung half-sister ko, hindi ko kasundo at ang babaeng una kong minahal, niloko ako. I hate girls. I hate them to the point that I abused them. I buy girls and f*cked them hard dahil iyon ang nababagay sa kanila. Mga bayaran lang naman ang babae at manloloko. Money's created to buy woman and f*cked them. 

I am already at the parking lot of the company when I saw three men encircling in a corner. I am about to ignore them but my senses is aware of what is happening. This is the parking lot of my company so how does that men passed here? Where's the guard anyway?

"Saan ba punta mo Miss? Galing ka ba'ng sagala? Hahahahah" the men laughed because of the corny joke does the one member told.

"Paumanhin Ginoo, hindi ko alam kung nasaan ako. Saan ba ang lugar na maaari kong pagtuluyan?" Mahinhin at halata sa boses na nakangiti ito. 

'What the f*ck? Flirty woman huh? Kunwaring 'di alam ang Manila at hindi alam ang tutuluyan? Sa grupo ng lalaki talaga s'ya nagtanong? Tss'

Tinutukan ko ng tingin ang grupo ng lalaki habang nakasandal sa kotse ko at nakahalukipkip. Doon ko napansin na may babae silang pinaggigitnaan. Nakasuot ng puting damit na umaabot sa sementadong sahig ng parking lot ko. Ang buhok n'ya ay straight at chestnut brown ang kulay. May kolorete ito sa mukha. Maganda at mukhang inosente ang hitsura. Probinsyana siguro?

'Pero bakit naka-gown? Is she insane?'

"Matutuluyan ba Miss? Sakto sa bahay nalang Miss" sambit ng may katabaang lalaki. Ngumiti ng malaki ang babae at parang kumikinang pa ang kan'yang mga mata. Pinaghawak n'ya ang kan'yang kamay at itinapat sa dibdib. Masaya s'yang tumingin sa mga lalaki.

"Gano'n ho ba? Maraming Salamat Ginoo. Magbabayad na lamang ako" nakangiting aniya sa mga lalaki na mukha nang asong-ul*l dahil sa pagkakangiti. Tuwang-tuwa sila sa ka-inosentehan ng babae.

"Okay. Tara Miss para mapasarap ka" the other one said. I sighed heavily and walk towards their place.

"Excuse me, where you will bring her?" I asked causing them to look at me. My eyes locked on the girl. Nakangiti itong nakatingin sa'kin habang nasa tapat pa rin ng dibdib ang kan'yang kamay. Sexy s'ya at maganda sa malapitan.

"G*go Mic, ano sabi?" Tanong ng mataba sa kasama.

"Sama daw s'ya sa'tin pre" The Mic one answered. 

"Ahh gano'n? Sige pre pero panghuli ka sa titikim kay Ate Ganda ah" tumingin pa s'ya sa babae na tiningnan rin s'ya. Nakangiti pa rin ito.

'Is she innocent or a moron one? Tss'

"Hindi n'yo s'ya pwedeng dalhin" kaswal kong sabi dahilan para galit silang tumingin sa'kin.

"Ano? Sosolohin mo 'to eh saling pusa ka na nga lang. G*go ka ba?" Maangas na tanong ng mataba.

"Kapatid ko 'yan eh" sagot ko.

"Ngunit Ginoo, ngayon lamang kita nakita. Nasisiguro kong hindi kita kapatid dahil si Ate Atirrah lamang ang kapatid ko" naguguluhang singit ng babae sa usapan. Nag-igting ang aking panga dahil sa katangahan n'ya!

'Is she didn't get the point? I am saving her for pete's sake! And by the way, why I am doing this sh*tness?'

"Oh, tokis ka pala pre eh. Bahala ka nga d'yan" sambit ng Mic. "Tara na ate chix." Lumapit pa ko sa lugar nila at hinawakan ang pulsuhan ng babaeng tanga. Hinatak ko s'ya dahilan para masubsob s'ya sa dibdib ko. Tumingin ako sa kan'ya nang blangko. Nanlaki ang kan'yang mata at namilog ang bibig. Napansin ko rin ang biglaang pagpula ng pisngi niya.

"P-Paumanhin. H-Hindi ko sinasadya Ginoo" sabi nito't bahagyang lumayo sa'kin. Hawak ko pa rin ang pulsuhan n'ya. Tumingin ako sa tatlong lalaki na masama ang titig sa'kin.

"Amin na 'yang babae! Kami nauna d'yan eh" parang batang sigaw ng mataba. Bahagya kong inihilis ang suot kong coat at pinakita ang aking baril. Namutla ang kanilang mga mukha. 

"Get. Out" I said causing them to scream and run away like a gay. Tumingin ako sa babae na nakatingin sa mga tumakbong lalaki. Nakanguso ito at magkasalubong ang kilay. Ang isang kamay ay nasa tapat ng dibdib at nakahawak sa pendant ng kan'yang kwintas. 

Bumuga ako ng hangin saka marahas na binitiwan ang kan'yang pulsuhan. Napatingin s'ya sa'kin.

"Next time, don't be a moron" masama ang titig ko sa kan'ya nang sinabi iyon.

"Ako ba'y pinagsasalitaan mo ng masama Ginoo?" Tanong n'ya nang nakaangat ang isang kilay. Her face is in chin up. Hindi katulad na mukha s'yang inosente, ngayon ay ang sungit n'ya na tingnan.

"Tanga ka ba?" Iritado kong tanong sa kan'ya saka humalukipkip sa harap n'ya. Hindi ito nagsalita. Sa halip ay nakatingin lang ito sa'kin. "Don't be fool. Nasa Maynila ka. Mukha ka pa namang probinsyanang tanga" I said and turned my back to her. Hindi pa ko nakakahakbang ay may humawak na sa aking braso. I looked at the girl who's holding my arms. Tiningnan ko ang kan'yang mukha. 

Maganda. 

Mukhang masarap paglaruan. 

Lumungkot ang kan'yang mukha. Bumitaw s'ya sa pagkakahawak sa aking braso at itinapat ang magkahawak na kamay sa kan'yang dibdib.

"Ginoo, wala akong alam sa mundo nin'yong mga tao. Wala akong matutuluyan. Baka may alam kang lugar na maaari kong pagpahingahan" mahinhin niyang tanong.

"Bahala ka sa buhay mo. You're not just a moron. You're also crazy!" I irritably said and walk towards my car. Binuksan ko ang pinto saka pumasok sa loob. I look again to the girl who is rotating her head all over the parking lot. 

I smirked. 

'Tatanga-tanga. Pupunta ng Maynila tapos walang alam?'

Pinaandar ko na ang kotse at bago tuluyang umalis ay sumadya ako sa guard's hall na nasa gilid ng entrance ng kumpanya. Binuksan ko ang bintana at inilabas nang bahagya ang ulo ko.

"Sir" bati ng guard na si Karoy. Sumaludo ito sa'kin. 

"Nasa'n ang guard sa parking lot?" Tanong ko.

"Sir, nag-meryenda po sila eh"

"Binabayaran kayo para magtrabaho at hindi para kumain"

"O-Opo Sir. Sasabihin ko po sa naka-assign na guard do'n"

"Ikaw ang pumunta do'n. There is a moron girl there. Make sure that she'll not follow other. Kapag may nangyaring masama do'n sa babae, you'll be fired"

"P-Po? Eh pa'no sir kapag gusto n'ya nang umalis?" 

"Make sure na alam mo ang pupuntahan n'ya. Wala s'yang kilala dito sa Maynila kaya wala s'yang masasamahan Karoy. Do your job or I'll fire you" 

"Y-Yes po sir. Pupunta na po ko do'n" sabi nito. Sumaludo muna s'ya sa'kin bago ako talikuran. Nakita ko ang pagpunta niya sa parking lot. When I didn't see his image, I drove my car. 

Habang nagmamaneho ay napangisi ako. Ang tanga naman n'yang babae kung pupunta s'ya dito na wala namang alam na matutuluyan. Wala ba s'yang relatives dito or friends? That's pathetic.

I let my mind travel until I park my car on the front gate of my house. The front gate automatically opened as it recognized my car. Pagtapos mag-park ay lumabas na ko para maglakad sa malawak na aisle ng magarbo kong mansyon. I unlocked the door using my keys and the loneliness met me. Lights are off, electrics isn't on. I walk towards my guestroom and sit there. For some reason, the girl image appear again.

"Pa'no kaya napunta sa parking lot ang wirdong babaeng 'yon? Sabi n'ya pa, hindi s'ya sanay sa mundo ng mga tao? Ano s'ya alien? Hahahaha!" umiiling akong tumatawa dahil sa naisip ko. Baka alien yun? Sasakupin n'ya na ang mundo? Kagag*han.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Jocelyn Pioquinto Armario
sana balikan mo sya,nice story
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • Prinsesa Atyrrah   Author's Note

    Hello!Maraming Salamat sa suporta'ng ibinigay niyo kayla Atyrrah at Yvo. Maraming Salamat sa mga nanatiling magbasa hanggang dulo. Maraming Salamat sa bumoto, nagbasa, nagbigay ng gems at nag-aksaya ng coins. Doon pa lang sa part na nagbigay kayo ng coins para mabuksan 'yong chapter, thankful na po ako. At lalo akong nagpapasalamat sa pagbibigay ng gems at vote.Salamat sa pag-intindi ng kabuuan ng istorya kahit maraming typographical and grammatical errors. I'm still learning bud so I highly appreciate that you'd understand Atyrrah and Yvo's lovestory.I did my best to create this story. This is part of Pentagon Series at sana na-satisfy ko kayo. Marami pa'ng lalakbayin ang Pentagon, at ito pa lang ang simula.Napasaya ko ba kayo?Nalungkot ba kayo?Nagalit ba kayo?Kasi kung naramdaman niyo iyan sa pamamagitan nila Atyrrah, Yvo, Lucidiro, Hariette at Reyna Karis, then, maybe I'd satisfied you.Bud, it isn't yet the epilogue.

  • Prinsesa Atyrrah   Epilogue

    Mataman kong tiningnan ang mga batang naglalaro at nagtatawanan mula sa pinto ng palasyo. Ang kamay ko ay nasa loob ng aking pantalon habang nakasandal ako sa hamba ng pinto.Isang taon na rin ang lumipas.Masagana na ang lahat. Masigla na. Puro masasaya ang mga bata. Maayos na pinamumunuan ang Kaharian ng Cladmus ni Tiyo Atikus habang hinihintay si Viola na maging ganap na tagapag-mana ng kaharian. Sa kabila ng kasalanan ng Reyna Karis sa Kahariang ito at nalaman man ng mga Acrañum ang tunay na identidad ni Viola, hindi nadamay ang bata sa galit nila kay Reyna Karis.Si Tiya Agnes naman ang pansamantalang namumuno sa Kaharian ng Bilbun. Si Atirrah at Galleion sa Kaharian ng Lintuen at mag-isang pinamumunuan ni Reyna Althea ang Kaharian ng Minimulis.Binigyan ng parusa sina Atirrah, Aireen, Lucidiro at Heneral Baron. Ang parusang tinanggap nila ay depende sa kasalanang nagawa nila sa kanilang kaharian.Maraming nangyari sa

  • Prinsesa Atyrrah   Chapter 64: Painful Goodbye

    Yvo Artemis POVIto ang ika-anim na araw pagtapos ng nangyari sa Kaharian ng Cladmus. Marami na kong natutunan tungkol sa mga narito dahil araw-araw ay wala kaming ginawa ni Atyrrah kung hindi ang umalis at mamasyal sa lugar. Proud niyang ipinakikilala sa akin ang mga bagay-bagay. Halata ang tuwa lagi sa kaniyang mukha. Masaya rin naman ako pero hindi kapag gabi.Sa oras na natutulog dapat ang lahat at nagpapahinga ay hindi ako. Gusto kong titigan siya magdamag at walang pakialam kahit umaga na. Ayokong ipikit ang mga mata ko dahil sa takot na baka pagdilat ko ng mata ay wala na siya.Natatakot ako."Anong iniisip mo?" Ibinaba ko ang tingin kay Atyrrah. Nakaupo kami sa isang puno na mayabong ang mga dahon habang pinagmamasdan ang dapit-hapon."Wala" pagsisinungaling ko. Hinaplos ko ang kaniyang balikat dahil nakaakbay ako sa kaniya habang siya ay nakahilig ang ulo sa dibdib ko. Magkasiklop ang aming kamay at panay ang haplos ng hinlalak

  • Prinsesa Atyrrah   Chapter 63: Ang Hiling

    Yvo Artemis POVHumagulgol ang lahat. Lahat sila nakapalibot sa amin. May mga paru-parong nagsiliparan sa paligid na kulay asul at dumarapo sa mga patay na Acrañum. May lumapit na dalawang puting paru-paro na lumapag sa likod ng palad ni Atyrrah.Ayokong paniwalaan. Para akong nakalutang. Ang sakit ng ulo ko dulot ng pag-iyak. Wala pa kong nasasabi sa kaniya. Hindi ko pa napapatunayan ang pagmamahal ko sa kaniya."Atyrrah..." umiiyak kong tawag sa pangalan niya. Pilit kong isinisiksik sa utak ko na biglang magmumulat ang mata niya kahit alam kong imposible. Wala na ang mainit niyang hininga."Halika na," tumingala ako. Dumapo sa entrada ang mata ko. Isang babaeng naka-trahe de boda at isang lalaking walang mukha ang nakita ko. Unti-unting humarap sa gawi ko ang babaeng naka-trahe de boda. Ngumiti ang labi niya sa akin saka tumango."Atyrrah.." bulong ko sa aking sarili saka binitiwan ang katawan niya. Lumapit ako sa e

  • Prinsesa Atyrrah   Chapter 62: Ang Laban .4

    Yvo Artemis POVNabitawan ako ng Reyna nang hawakan siya ni Atyrrah sa pulsuhan. I can't believe of what I am seeing right now. The consistency of smirk and glare at her face gave shivers in my body. She is way too far from what she was used to be.Nanghihina kong tiningnan ang laban nila. Simpleng hawak lang sa braso ang ginawa ni Atyrrah pero ang gulat sa mukha ng Reyna ay bakas na bakas. Bigla ay hinawakan niya ang buhok ng Reyna at iniuntog ang ulo nito sa tuhod niya. Hindi nagpakita ng sakit ang Reyna. Hinawakan niya si Atyrrah sa braso at ipinaikot pero mabilis pa sa pagkurap na tumalon si Atyrrah na sa likod ng Reyna napunta. Iyon ang naging dahilan kung bakit tila nakakulong ang Reyna sa sarili nitong braso."Bumitaw ka!" Makapangyarihang sigaw ng Reyna pero isang kakila-kilabot na tawa ang pinakawalan ni Atyrrah."Baka nakakalimutan mo. Ako ang bida sa kwentong ito" hindi ko maipaliwanag ang boses niya. Magkahalo ang boses niya at ng

  • Prinsesa Atyrrah   Chapter 61: Ang Laban .3

    Prinsesa Atyrrah POVHindi ko magawang magsaya. Ang puso ko ay nilulukob ng takot at lungkot dahil sa mga naririnig na sigaw at iyak ng mga Acrañum. Sa pagkakataong ito nasabi ko na mahina ako. Bilang Prinsesa, dapat ko silang ipagtanggol ngunit heto ako. Nakasakay kay Havok kasama ang Ginoo.Hindi.Hindi ang aking sarili ang pwede kong isipin ngayon. Hindi ang Ginoo kung hindi ang responsibilidad ko. Hindi ako ipinanganak upang marinig ang tangis at makita ang paghihirap ng mga Acrañum."Bumaba ka Havok--""Ano?! Hindi!" Salubong ang kilay na tiningnan ko ang Ginoo. Kunot ang noo niya."Kailangan ako ng mga Acrañum" ani ko. Umiling siya at saka hinawakan ang aking tiyan."Hindi ka pwedeng masaktan. Nasa iyo ang anak ko Atyrrah" kunot man ang noo ay kita ko ang pag-aalala sa kaniyang mga mata. Inilapit ko ang labi sa kaniya saka iyon inilapat sa labi niya."Huwag kang mag-aalala. Sa'

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status