Chapter Seven

Kuya Elmar went out from the car to help me because of the heavy rain again, agad niya akong pinayungan hanggang sa makatapak ako sa pathway ng school na may silong.

I immediately checked if my books got drench, mas niyakap ko pa ito kaysa sa bag ko. All my reviewers are here, sinipag ako magsulat-sulat kagabi kaya todo ingat ako.

"Thank you po, kuya." I politely stated, ngumiti pa ako sa kanya.

Kuya Elmar is really good-hearted, kaya ang tagal niya na rin sa pamilya namin. Si Kuya Vince pa lang ang nag-aaral noon dito ay andito na rin siya.

"Walang anuman po, ma'am. Maaga po ulit ako manunundo mamaya. Pasensya na po talaga noong nakaraan, biglang nilagnat anak ko," medyo nahihiya pa siya nang sabihin iyon.

"You don't have to be sorry, Kuya. How is she pala?" I asked. Pasimple kong tinignan ang aking relo, it's almost time, ayaw ko naman biglang umalis na lang. Feeling ko ang rude ko, nag tanong ako tapos hindi ko lang din hihintayin ang sagot.

"Okay na siya, ma'am. Salamat na rin