KABANATA 3

Isang malakas na sampal ang umalingawngaw sa loob ng sala ng Pamilya Alonte.

“Walanghiya kang bata ka!” sigaw ng isang lalaki na halatang puno ng galit.

Napatigil si Serene sa kinatatayuan niya. Nanlaki ang mata niya, hindi pa rin makapaniwala sa biglang sampal na tinanggap niya pagkapasok pa lang sa bahay.

“Where were you last night, huh? And with who?!” sigaw ni Ryan habang nakatingin ng matalim sa kanya. Kita sa ilalim ng mga mata ng lalaki ang eyebags, palatandaan na halos hindi ito nakatulog buong gabi.

Napakagat si Serene sa labi niya, hindi alam kung ano ang isasagot.

“Ako po…” nanginginig niyang sabi. “Nasa—”

Biglang lumapit ang isang magandang dalaga at hinawakan ang braso ng kanilang ama. “Pa! Don’t be so harsh on Ate Serene! Pakinggan n’yo muna si Ate, please!”

“Tumahimik ka, Tessa!” sigaw ni Ryan, halos manginig sa galit. “Alam mo ba kung ano ginawa ng ate mo kagabi? Nagkilos na parang babae sa kalsada!”

Kinuha niya ang cellphone at ipinakita ang isang video sa dalawa. “Look at this!”

Sa video, may isang lalaki na pumasok sa kwarto ng hotel, Room 1010. Hindi masyadong malinaw ang mukha ng lalaki. Ilang segundo lang ang lumipas, may isang babaeng naka-red dress na pumasok din doon. At kahit ilang oras na ang lumipas sa video, wala ni isa sa kanilang lumabas sa kwarto.

Pagkatapos tumigil ang video, muling sumigaw si Ryan. “Explain to me what you were doing last night!” Ngunit nanatiling tahimik si Serene.

Nakatingin lang siya sa sahig, at ramdam ni Tessa ang kaba ng ate niya. “Pa, please calm down. You’re scaring her,” mahinahong sabi ni Tessa. “Hindi na nga makapagsalita si Ate sa sobrang takot.”

Huminga nang malalim si Ryan, ngunit halatang pigil na pigil pa rin ang galit. Ang video na ipinadala ng manager ng hotel ay sapat na para paniwalaan niyang may ginawa ngang kahihiyan si Serene.

Gusto sana niyang hanapin at komprontahin ang lalaki sa video, pero natatakot siyang baka lumaki pa ang gulo at tuluyang masira ang kasunduan ng pamilya nila sa mga Soberano, lalo na’t si Serene ay nakatakdang ipakasal sa anak ng isa sa pinakamayamang negosyante sa bansa, si Darius Soberano.

Bukod pa rito, ayaw ding ibigay ng hotel ang pagkakakilanlan ng lalaking nasa Room 1010, kaya mas lalo lang siyang nagngitngit.

Tumingin siya nang masama kay Serene. “I don’t care who that man was or what happened between you two. Pero tandaan mo, hindi ko hahayaan na sirain mo ang reputasyon ng pamilyang ito!”

Tumalikod siya bago tuluyang lumabas ng sala, ngunit bago umalis, nag-iwan siya ng mabigat na babala. “Even if Darius wants to break off the engagement, I’ll make sure our family’s name stays clean. Kaya huwag mong asahang makakalabas ka sa bahay na ‘to hangga’t hindi ko sinasabi!”

Napatingala si Serene, gulat sa narinig. “Paano na ang mga kliyente ko?” gusto sana niyang itanong, pero nanatiling tahimik. Pinili niyang lunukin ang lahat habang ang luha ay bumagsak sa pisngi niya.

Lumapit si Tessa at marahang niyakap ang ate niya. “Don’t worry, Ate. Everything will be fine. Papa’s just angry right now,” bulong niya.

Ngunit umiiyak pa rin si Serene. “I messed everything up, Tess. Darius already knows… he’ll never forgive me.”

Hindi niya napansin na may kakaibang ngiti sa labi ni Tessa habang patuloy siyang tinatapik sa likod.

“Kung gano’n… mabuti naman,” bulong nito sa sarili, habang nakatago sa likod ng mapagkunwaring tingin.

***

“Come in,” sabi ni Ethan matapos may kumatok sa pinto ng kanyang opisina. Itinaas niya ang tingin mula sa mga dokumentong hawak at nakita ang kanyang assistant na si Jerome.

“What is it?” tanong niya sabay balik ng atensyon sa papel.

“Sir, I’ve done what you asked,” sabi ni Jerome. “Pero wala po akong nahanap na kahit anong impormasyon tungkol sa babaeng ‘yon.”

Napakunot ang noo ni Ethan. “What do you mean?”

“Ang sabi sa hotel records, the CCTV was down from 9 PM that night until the next morning. Wala ring sinumang client na umamin na nagpadala sa inyo ng ‘gift’. So… hanggang ngayon, we still don’t know her name.”

Ibinagsak ni Ethan ang hawak na dokumento sa mesa, halatang nainis. “The CCTV wasn’t working? Seriously?” ngumisi siya nang mapait. “I should sue that hotel for their incompetence.”

Napabuntong-hininga si Jerome. “We can’t really do that without proper cause, sir. And besides, kung idadamay natin ang legal department, baka maapektuhan pa ang local branch. Mr. Henrick won’t be happy if that happens.”

Nang marinig ni Ethan ang pangalan ng ama, agad siyang napairap. “We’re flying back to City Centre in two days anyway. Let’s just consider that hotel lucky,” sabi niya bago tumalikod at tumingin sa bintana.

Mula sa pinakamataas na palapag ng gusali, pinagmamasdan niya ang tanawin ng lungsod. Malalim ang iniisip niya, at sa di-maipaliwanag na dahilan, bumalik sa isip niya ang gabing iyon. Kahit malabo ang alaala, parang naririnig pa rin niya ang tinig ng babae at naaamoy ang halimuyak ng rosas mula sa kanyang balat.

Napangiti siya nang bahagya. “She smelled… tempting,” bulong niya sa sarili.

“Sir,” sabat ni Jerome, “what do you want me to do about that woman now? Should I call the police—”

“Forget it,” putol ni Ethan habang tumayo at naglakad palabas ng opisina. “Stop looking for her. The priority right now is taking control of the group in City Centre.”

***

Lumipas ang tatlong linggo simula nang ikulong ni Ryan si Serene sa bahay. Hindi siya pinayagang lumabas maliban na lang kung may importanteng event. At kahit makalabas siya, laging may kasamang mga bodyguard.

Pero kahit gano’n, kumalat pa rin ang tsismis tungkol sa kanya, na may relasyon daw siya sa isang lalaking hindi kilala.

Lalo pang uminit ang issue nang kumalat na ang pamilya Soberano ay umatras na sa kasunduan ng kasal. Dahil dito, mas lalo lang nagngitngit si Ryan.

“Damn it! Where are these people getting this news?! Who’s spreading all this nonsense?!” galit niyang sigaw sabay hampas ng diyaryo sa mesa.

Tahimik lang si Serene sa sofa, halatang pagod at tulala. Sa tabi niya, si Tessa ay abala sa pagbabasa ng mga articles tungkol sa “scandal” ng ate niya sa cellphone. Paminsan-minsan, lihim siyang lumilingon kay Serene, tila hinihintay itong tuluyang bumagsak.

Nang makita ni Ryan ang katahimikan ni Serene, mas lalo siyang nagalit. “If it weren’t for your stupidity, our family name wouldn’t be ruined like this!”

Napapikit si Serene, pilit pinipigilan ang luha. Akala niya, nasagad na ang sakit, ang mawala ang tiwala ng ama, masira ang dangal niya, at kanselahin ang kasal na matagal niyang hinintay. Pero may isa pa palang mas masakit.

Huminga siya nang malalim, saka mahina ngunit malinaw na sinabi, “Pa… buntis ako.”