KABANATA 4

“Then, abort it! You need to abort it!”

“Pa… please, don’t,” mahinang sabi ni Serene habang nanginginig ang tinig.

Ngunit malamig ang sagot ni Ryan. “Ipapa-abort natin ‘yang bata ngayon din!”

Nanlaki ang mga mata ni Serene. “Pero, Pa…” bumaba ang tingin niya sa tiyan at marahan itong hinaplos. “Wala siyang kasalanan. The baby is innocent.”

Napailing si Ryan, halatang nawawalan na ng pasensya. “So what? Oo, walang kasalanan ‘yang bata, pero ikaw ang nagkamali! Kaya para maitama ‘yang kasalanan mo, kailangan mong alisin ‘yan!”

Napapikit si Serene. Alam niyang sa harap ng ama, palagi siyang mali. Alam din niyang ang pakikipaglapit niya sa lalaking hindi niya kilala ay isang pagkakamali. Pero sa mga araw ng pag-iisa, napagtanto niyang may kakaiba sa nangyari.

Parang may nagsadya. Parang may taong nagplano ng lahat.

“Tatanggapin ko ang pagkakamali ko, Pa,” mariin niyang sabi habang tumingin diretso sa ama. “Pero hindi sa pamamagitan ng pagpatay sa batang ‘to. Hindi ko ipapa-abort ang anak ko.”

“Tumigil ka!” sigaw ni Ryan sabay hampas sa mesa. “Makinig ka, Serene! Kahit kumalat na ang mga tsismis, nagawa kong kumbinsihin ang pamilya Soberano na ituloy pa rin ang kasunduan n’yong dalawa ni Darius!”

Nagulat si Serene. “Ano?!” Halos sabay silang napalingon ni Tessa sa kanilang ama.

Ngumisi si Ryan, parang may ipinagmamalaki. “Money talks, Serene. Sa huli, pera pa rin ang may kapangyarihan. Alam ng mga Soberano na makakabuti sa kanila ang makipag-alyansa sa pamilya natin. Kaya kahit gusto ni Darius na putulin ang kasunduan, pinilit siya ng mga elders nila na ituloy.”

Umiling si Serene, halatang hindi sang-ayon. Pero bago pa siya makapagsalita, sumabat si Tessa. “Pa, that’s not fair to Kuya Darius!”

Sabay silang napatingin ni Ryan kay Tessa, parehong nagulat. Napakagat si Tessa sa labi niya, halatang nadulas sa sinabi.

“I mean,” dagdag niya agad, “hindi lang para kay Kuya Darius, pero pati kay Ate Serene. Kung ipipilit ang kasal, masasaktan lang silang lahat. Ate wants to keep her baby, and forcing her to abort will only break her heart. Besides, Kuya Darius already knows she loves another man. Their marriage will just end up miserable.”

Mas lalong napakunot ang noo ni Serene. Sinabi na niya kay Tessa noon na aksidente lang ang nangyari sa hotel, pero ngayon parang sinasadya nitong palabasin na may lalaki talaga siya. “Tessa…” bulong niya, halos hindi makapaniwala.

“Tumahimik ka, Tessa!” galit na sabi ni Ryan. “Akala mo ba may pakialam ako?!” itinuro niya ang tiyan ni Serene. “Ang batang ‘yan ay sagabal lang! Kung hindi mo aalisin ‘yan, masasayang lahat ng plano ko para sa ating pamilya!”

Ramdam ni Serene ang kirot sa bawat salitang binibitawan ng ama. Pero mas lalo siyang nasaktan nang marinig ang sumunod na sinabi ng kapatid.

“Pa,” sabi ni Tessa nang seryoso, “bakit si Ate Serene pa rin ang ipipilit ninyo? Ako na lang. Let me take her place. Ako na lang ang ipakasal mo kay Kuya Darius.”

Nanlaki ang mga mata ni Serene. Napakuyom ang kanyang mga kamao, at isang luha ang dahan-dahang gumuhit sa kanyang pisngi. Hindi niya na kailangang marinig pa ang iba. Alam na niya.

Ang taong gumawa ng bitag sa kanya… ay walang iba kundi ang sarili niyang kapatid.

Sandaling nagtagpo ang kanilang mga mata, at ngumiti si Tessa ng malamig. “Kung ikukumpara kay Ate Serene na may skandal na at may ibang lalaki, mas makakabuti kung ako na lang ang papalit, ‘di ba? The Soberanos will be happier that way.”

***

“Seat 21F is right here, ma’am,” sabi ng flight attendant na may magalang na ngiti.

“Thank you,” sagot ng pasaherong babae na may kasing tamis na ngiti. Napatulala sandali ang attendant, hindi agad naibalik ang tiket na hawak.

“Uh, my ticket?” sabi ng babae sabay abot ng kamay.

“Ah, sorry, miss!” kabadong sagot ng attendant habang ibinabalik ito.

Ngumiti ulit ang babae at tinanggap ang tiket kung saan nakasulat ang pangalang “Serene Enriquez.”

Pagkaupo sa kanyang upuan, huminga nang malalim si Serene. Isinuot niya ang earbuds at pinakinggan ang musika habang nakatingin sa labas ng bintana.

Sa isip niya ay muling bumalik ang mga alaala, kung paano tinanggap ng ama ang ideya ni Tessa na siya na lang ang ipalit sa kasunduan ng kasal. Napangiti si Serene nang mapait. “How foolish…” mahinang sabi niya sa sarili.

Naalala niya rin ang huling utos ng ama bago siya paalisin. “Since you refuse to abort that child, you will leave this country! From now on, you are no longer an Alonte!”

Dahil doon, ginamit ni Serene ang apelyido ng yumaong ina, Enriquez.

“Pagod na ako,” bulong niya sa isip habang nakasandal sa upuan ng eroplano. “Power, fame, even love… I don’t want any of it anymore.”

Habang dahan-dahang umaangat ang eroplano, pinanood niya ang tanawin sa labas. Ramdam niya ang bigat sa dibdib, pero kasabay nito ang kaunting ginhawa, parang sa wakas ay malaya na siya.

Bumaba ang tingin niya sa tiyan na hindi pa halata at marahang hinaplos iyon. “It’s just you and me now, baby,” mahina niyang sabi. “We’ll be okay.”