ท่ามกลางสายฝนโปรยปรายอย่างหนักมาหลายวันติดกัน ร่างบางในชุดกระโปรงสีดำสนิทยาวคลุมเข่าสวมทับด้วยเสื้อโค้ทในมือกางร่มเดินลุยตามทางเดินลาดยาวที่เงียบสงบ
ด้านหน้าเป็นป้ายหลุมศพของมารดาที่จากไปด้วยอุบัติเหตุทางเครื่องบินเมื่อสิบปีก่อน ทิ้งให้เธอซึ่งอายุเพียงสิบห้ากับน้องชายวัยสามขวบอยู่กับยายและแม่บ้านคนเก่าแก่ซึ่งเป็นบ้านของมารดาพร้อมกับหนี้สินที่มีกับธนาคาร
ส่วนบิดาแต่งงานใหม่กับหม้ายสาวชาวฝรั่งเศสลูกติดและย้ายไปอยู่ด้วยกัน นานครั้งจึงจะกลับมาเยี่ยมเธอกับน้องชาย ส่วนเงินทองนั้นไม่เคยส่งมาให้และเธอเองไม่คิดจะปริปากเอ่ยขอสักครั้ง
"แม่คะ โทษทีนะคะช่วงนี้ลินไม่ค่อยได้มาเยี่ยมเลย เลโอกำลังจะเข้าเรียนมัธยมแล้วนะคะ" เสียงหวานเอ่ยออกไปพร้อมกับรอยยิ้มหวานที่ละม้ายคล้ายผู้เป็นแม่ ใบหน้าสวยหวานของสาวลูกครึ่งแต่ถอดแบบความงามเอเชียมาจากผู้เป็นแม่ นัยตาสีน้ำตาลอมเทานั้นหวานซึ้งมีเสน่ห์รับกับใบหน้ารูปไข่ ผิวขาวเนียนละเอียดแม้แต่ผู้หญิงด้วยกันยังอิจฉา
โรซาลิน เริ่มต้นเส้นทางในวงการบันเทิงของเธอด้วยการสมัครแคสนักแสดงหน้าใหม่กับค่ายยักษ์ใหญ่ ด้วยความสวยของเธอเตะตากรรมการจึงเริ่มมีงานและชื่อเสียงตามมาแม้เบื้องหลังจะไม่สวยงามเท่าใดนัก
ครืด~~โทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดสั่นอยู่ในกระเป๋า เธอล้วงออกมาดูเบอร์ที่โชว์บนหน้าจอก่อนจะเก็บลงกระเป๋า ดวงตากลมจ้องไปที่ป้ายหน้าหลุมอีกครั้งก่อนจะเอ่ยลา
"ไว้จะมาเยี่ยมใหม่นะคะ" เอ่ยจบก็เดินออกมาจากตรงนั้น
ณ ชั้นสูงสุดของคอนโดหรูราคาหลายสิบล้านเหรียญใจกลางกรุงมิลาน แซฟเฟอร์ เฮมเวิร์ท ชายหนุ่มนักธุรกิจวัย 33 บุตรชายคนโตแห่งตระกูลเฮมเวิร์ท ผู้ถือหุ้นใหญ่และเป็นเจ้าของแห่งนี้ถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์และนั่งแท่นประธานบริหารกลุ่มธนาคารและบริษัทในตลาดหลักทรัพย์ทั้งหมดของตระกูล
ร่างสูงยืนพิงประตูกระจกบานใหญ่ ในมือคีบบุหรี่ราคาแพงพร้อมกับควันสีขาวพวยพุ่งให้ลอยออกไป ดวงตาคมกริบตวัดมองหน้าจอที่ติดตั้งไว้ข้างผนังก่อนจะมีเสียงกริ่งดังขึ้น มือหนาโยนบุหรี่ลงจานแก้วก่อนเอื้อมไปกดปุ่มปลดล็อค
"ช้าจังเลยนะ" เสียงห้าวทุ้มเอ่ยพร้อมกับกวาดสายตามองเรือนร่างอรชรที่เปียกชุ่มไปทั้งตัว ผิวขาวซีดเพราะความหนาวเหน็บ
"ไปเล่นน้ำที่ไหนมา" เขาเอ่ยถามพร้อมกับเดินมาทิ้งกายนั่งโซฟาตัวกว้าง
"ขอโทษค่ะ ลินไปเยี่ยมแม่มา ฝนก็ตกพอดี" เธอเอ่ยเสียงราบเรียบเช่นเคยก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เปียกออก
หมับ! มือหนาตะปบเข้าที่เอวบางขณะที่เธอกำลังจะถอดบรา ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยหันมามองใบหน้าหล่อเหลาที่ก้มลงมาจนจมูกโด่งชนแก้มนุ่มพอดี ร่างกำยำเข้ากอดทางด้านหลังคลอเคลียแถวซอกคอขาว
"วันหลังมาให้เร็วกว่านี้ อย่าให้ฉันต้องรอนาน" เสียงห้าวทุ้มต่ำกระซิบชิดใบหูขาวสะอาด น้ำเสียงกดต่ำนั้นแฝงไปด้วยความเยือกเย็นและหงุดหงิดในเวลาเดียวกัน
"รับทราบค่ะ" เอ่ยพร้อมกับยืนนิ่งปล่อยเขาบีบคลึงตามเนื้อตัวอย่างเร่าร้อน
เป็นเวลากว่าสามปีแล้วที่เธอเป็นคู่นอนลับๆ ให้แก่แซฟเฟอร์ ชายหนุ่มซึ่งเป็นที่ใฝ่ฝันของหญิงสาวค่อนโลก ทั้งความหล่อ ฉลาดและมาจากตระกูลร่ำรวยของเขา แม้จะมีข่าวคาวกับหญิงสาวในวงการบันเทิงมากหน้าหลายตา แต่เขาก็ยังเป็นชายหนุ่มสุดฮอตที่สาวๆ ต่างโหวตให้มากที่สุด และเธอไม่ใช่ผู้หญิงเพียงคนเดียวของเขา เพียงแต่เป็นหนึ่งในบรรดาคู่นอนเท่านั้น!
ฟอด!
"อ่า วันนี้เธอสวยจัง" จมูกโด่งกดลงแก้มนุ่มสูดเอาความหอมเข้าปอดจนชุ่มก่อนจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกอย่างรวดเร็วด้วยความชำนาญ
"คุณแซฟคะ คืนนี้ไม่ดึกได้ไหมคะ พรุ่งนี้ลินมีถ่ายงาน" เธอหันมามองเขาแล้วเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาก่อนจะกัดริมฝีปากเมื่อฟันคมๆ ขบลงยอดปทุมถันจนสะดุ้งจนเผลอครางออกมา
"ฉันแคนเซิลงานเธอดีไหม..หืม" ดวงตากลมเบิกโตขึ้นด้วยความตกใจ
"อย่าแคนเซิลนะคะ งานนี้เราเดินหน้ากันไปเกินครึ่งทางแล้ว" โรซาลินรีบเอ่ย เพราะรู้ดีว่าอำนาจเงินและอิทธิพลของตระกูลเฮมเวิร์ทนั้นสามารถสั่งได้ดั่งใจทุกอย่าง แม้กระทั่งเรื่องงานในวงการบันเทิงของเธอ เพราะเหตุนี้บรรดาหญิงสาวในวงการต่างเดินหน้าอยากเป็นคู่นอนของเขาทั้งนั้น
"ถ้างั้นดึกได้ใช่ไหม"
"..ค่ะ" โรซาลินจำใจเอ่ยออกไป เธอรู้อยู่แล้วว่าเขาเป็นคนเอาแต่ใจ แม้ภายนอกเขาจะเป็นชายหนุ่มผู้เพียบพร้อม ฉลาด ใจเย็น เจ้าระเบียบและบริหารงานเก่ง แต่ความสมบูรณ์แบบนั้นก็มาพร้อมกับความเด็ดขาดและเอาแต่ใจเมื่อต้องปกครองธุรกิจจำนวนมากภายใต้การดูแลของเขา
"หึ..เด็กดี" เสียงหัวเราะหึในลำคอนั้นบ่งบอกถึงความพอใจ มือหนาเชยคางมนเงยขึ้นก่อนจะก้มปิดริมฝีปากบางนั้นด้วยจูบดูดดื่ม
ร่างบางอ่อนระทวยในอ้อมแขนกำยำทุกครั้งเมื่อยามถูกรุกล้ำ นิ้วร้ายลูบไล้ต่ำลงก่อนจะสอดหายเข้าไปในร่องหลืบเปียกชื้น รสสัมผัสและประสบการณ์เธอเรียนรู้มาจากเขาทั้งสิ้น ครั้งแรกของเธอต้องมอบให้แก่เขาตั้งแต่ที่เธอก้าวเข้ามายุ่งเกี่ยวกับชายหนุ่มชั้นสูงคนนี้ด้วยเงินจำนวนมากที่เขาซื้อเธอมาเพื่อเป็นของเล่นข้างกาย
"ซี้ด..ลิน..ตอดแน่นเชียว" เขาสอดนิ้วแล้วชักเข้าออกรัวเร็ว ร่างบางเกร็งเสียวกระสันตอดนิ้วเรียวแน่น
"คุณแซฟ..อื้อส์..อร๊าย" เสียงหวานครางสั่นเมื่อถูกเขาขยี้เม็ดติ่งเสียว ใบหน้าหล่อเหลาแสยะยิ้มก่อนจะก้มลงซุกไซร้ลำคอขาวระหงส์ ขบกัดจนเป็นรอยแดง เขาไม่สนว่ามันจะเป็นรอยหรือไม่นั่นเป็นหน้าที่เธอที่จะไปจัดการเอง!
ร่างบางเกร็งใกล้แตะขอบสวรรค์ แต่กลับต้องชะงักค้างเมื่อเขาแกล้งเธอด้วยการดึงนิ้วออกก่อนจะชูให้เธอดูแล้วสอดเข้าปากเธอด้วยอารมณ์พลุ่งพล่าน
"อื้อ.." เธอครางประท้วง
"เธอต้องเสร็จด้วยแท่งของฉันสิเบบี๋"
ลิ้นนุ่มชื้อดูดเลียชิมน้ำหวานจนเกลี้ยง ก่อนที่ริมฝีปากหยักจะประกบจูบซ้ำจนบวมเจ่อจากนั้นก็กดศรีษะเล็กต่ำลงซุกเข้าเบื้องล่างที่ปูดโปนแข็งชันจนปวดหนึบ
"ดูดมันสิ แข็งจะแตกแล้ว" เขาเอ่ยพร้อมกับล็อคศรีษะเล็กเอาไว้แน่นแล้วสาวเข้าหาตัวเบาๆ
อึก..อึก..อ่อก แก่นกายแข็งชันยาวลึกไปถึงคอหอยจนเธอแทบสำลัก ริมฝีปากนุ่มดูดอมจนแก้มตอบรูดกลืนราวกับไอติมรสเลิศ
"ซี้ด..ลิน..เสียวมาก" เสียงทุ้มครางต่ำกระแทกสะโพกสอบเบาๆ เข้าใส่ ใบหน้าหล่อเหลาแดงเข้มจัดเร่งกระเด้าถี่รัว
"จะแตกแล้วลิน..ซี้ด..โอย" เสียงห้าวสั่นสะท้าน ร่างกำยำเกร็งกระตุกดึงศรีษะเล็กแนบบดกับเครื่องเคราปลดปล่อยน้ำกามขาวขุ่นออกมาจนเต็มกระพุ้งแก้ม
"แค่ก ๆ ๆ " โรซาลินสำลักหน้าดำหน้าแดง มือหนาเชยใบหน้าหวานขึ้นมองพร้อมกับรวบสะโพกอวบกลมกลึงอุ้มแตงเดินเปลือยเปล่าออกมายังระเบียงด้านนอก
ระเบียงกว้างขวางแบบไพรเวท มีสระน้ำขนาดใหญ่และเตียงนอนตากอากาศครบครัน
"ตรงนี้ไม่หนาวเหรอคะ" โรซาลินเอ่ยถามเมื่อเริ่มรู้สึกหนาว
"ไม่หรอก เดี๋ยวก็ร้อนแล้ว" เอ่ยพร้อมกับปล่อยร่างบางเป็นอิสระเขาจับเธอหันหน้ามองด้านนอก เรียวขาขาวถูกยกอ้าขึ้นใบหน้าหวานแดงก่ำเมื่อหัวอวบบานใหญ่สวมถุงยางชนิดพิเศษบางเฉียบจ่อชิดร่องเปียกชื้นดันพรวดเดียวสุดโคน
โรซาลินจุกจนอ้าปากค้าง เธอไม่เคยชินกับขนาดอันใหญ่เลยสักครั้ง เครื่องเคราความเป็นชายของเขาทำเอาเธอแทบขาดใจเมื่อต้องร่วมรักกัน
"ซี้ด..แน่นชิบ..ลิน..อ่าส์" เสียงครางโหยของชายหนุ่มเมื่อยามสอดเอ็นเข้าไป ร่างกายเธอจะบีบรัดจนแทบขาดท่อน อีกทั้งยังตอดหนึบหนับจนน้ำแทบแตก เพราะเซ็กส์เธอทำเขาติดใจจนถอนตัวไม่ขึ้นเขาถึงยังเก็บเธอไว้ข้างกาย
"ลิน..จุกค่ะ" เสียงหวานเอ่ยแผ่วเบาขาดช่วง ใบหน้าหวานซบลงกับขอบผนังกระจก
"ยังไม่ชินอีกเหรอ โดนเอาไม่รู้เท่าไหร่แล้ว" เสียงห้าวทุ้มเอ่ยข้างใบหูในขณะที่เอวหนาเริ่มขยับโยกซอยแก่นกายเข้าออกร่องหลืบคับแคบ
ตั่บ ตั่บ ตั่บ สะโพกสอบขยับโยกรัวเร็วขึ้น โรซาลินเกาะราวขอบกระจกแน่นเมื่อความเสียดเสียวแล่นปรี้ดขึ้นสมอง ทั้งหนักหน่วงคับแน่นจนหายใจแทบไม่ออก
ร่างกายสะโอดสะองเพื่อมไหวเมื่อถูกเขากระแทกเข้ามาครั้งแล้วครั้งเล่า เซ็กส์อันดุเดือดจากชายหนุ่มทำเธอเข่าอ่อนแทบทรุดลงพื้น ดีที่ท่อนแขนกำยำรั้งตัวเอาไว้
"อื้อ..คุณแซฟ..ลินไม่ไหว" เสียงหวานครางลั่นเมื่อใกล้เสร็จสม ร่างกำยำเต็มไปด้วยมัดกล้ามเบียดเสียดกับเนื้อนุ่มแทบหลอมเป็นเนื้อเดียวกัน
ตั่บ ตั่บ ตั่บ
"ทนหน่อยเบบี๋ จะแตกแล้ว" เขาเอ่ยเสียงกระเส่าข้างหูพลางเร่งกระแทกจนเนื้อนุ่มปลิ้นยุบรีดแก่นกายจนปวดหนึบ ความเสียดเสียวแล่นมาจุกรวมกันที่ส่วนปลายก่อนจะแตกระส่ำออกมารวมกันที่ปลายถุง
"อื้อ...อร๊ายยย" เสียงกรีดร้องเมื่อแก่นกายบดเบียดแทรกเนื้อนุ่ม ความรู้สึกราวกับล่องลอยบนปุยเมฆ มือนุ่มเล็กเผลอเกร็งจิกไหล่แกร่งก่อนจะสั่นสะท้านทั่วร่าง
"ซี้ดส์...โอว...รัดแน่นมาก...ลิน..ลิน..ซี้ด.ต.แตกแล้ว" เสียงหายใจหอบเป่ารดแก้มนุ่ม รับรู้ถึงลมหายใจหอมเคล้ากลิ่นบุหรี่ลอยเข้าจมูก กายแกร่งเปียกชุ่มเหงื่อกามย้อยลงกรามแกร่งที่ฝังจมในซอกคอระหงส์ มือหนาบีบคลึงอกอวบอิ่มเต็มมือคลายความเสียวกระสัน
บ๊วบ! เขาถอดถอนแก่นกายออกและดึงถุงยางโยนลงพื้น ร่างบางแทบจะร่วงกองทันทีหากเขาไม่คว้าเอาไว้
เสียงลมหายใจเหนื่อยของชายหญิงเป่ารดกันและกัน ดงตาคมกริบกวาดมองใบหน้าหวานดวงตากลมโตลอยปรือ
"อาบน้ำต่อสิเบบี๋" เขาเอ่ยพร้อมกับตวัดอุ้มร่างบางขึ้นอย่างง่ายดาย อ่างแช่ขนาดใหญ่ฟองฟู่ส่งกลิ่นหอมเย้ายวน กระตุ้นอารมณ์ความเร่าร้อนให้ผุดขึ้น เมื่อเขาจับร่างบางนั่งคร่อมหันหน้าเข้าหา
"อุ้ย!" โรซาลินร้องออกมาเมื่อเขาเสียบแก่นกายที่ยังแข็งชันไม่ลดลาขนาดลงเลยสักนิดนั้นเข้ามาอีกครั้ง น้ำอุ่นๆ ช่วยให้คลายความเมื่อยได้มาก ใบหน้าหวานซบลงอกแกร่งเพราะความเหน็ดเหนื่อยจากงานมาทั้งวันอีกทั้งยังต้องมารองรับอารมณ์กามเขาอีก
ตั่บ ตั่บ ตั่บ
เขาเด้งสะโพกสวนขึ้นเบาๆ เมื่อเห็นเธอจะเคลิ้มจะหลับมือหนายังบีบคลึงไม่ยอมปล่อย
เป็นอีกครั้งที่ความเงียบเข้าปกคลุม เพราะทั้งคู่มักไม่มีบทสนทนากันมากมายนัก ต่างคนต่างมาเพื่อเล่นบทบนเตียงและแยกย้ายจากกันเท่านั้น เขาไม่คิดจะเอ่ยถามหรืออยากรู้เรื่องส่วนตัวของเธอแม้แต่น้อย ส่วนเธอนั้นมองว่าเป็นเรื่องงานที่มาทำแล้วได้เงินก็จบกันไป
“คุณแจ๊คเกลไม่ไหวค่ะ..แฮ่ก..แฮ่ก” เสียงหวานเอ่ยบอกเมื่อชายหนุ่มเร่งตอกอัดตัวตนเข้าใส่รัวเร็วจนร่างบางกระเพื่อมไหวไปตามแรงกระแทก “เกล อดทนอีกหน่อยนะที่รัก จะแตกแล้ว..ซี้ด” เสียงห้าวทุ้มเอ่ยบอกพร้อมกับเร่งกระแทกถี่รัว “อร๊าย..อ๊าส์...คุณแจ๊คคะ ถ้าลินรู้เข้าจะทำไง” แอบิเกลเอ่ยถามด้วยความกังวล “ลินรู้แล้วทำไมเหรอเกล บอกไปสิว่าเราเป็นอะไรกัน เมื่อกี้สองคนนั้นก็มาดูแสงเหนือเหมือนกัน” ตั่บ ตั่บ ตั่บ “ห้ะ! ว่าไงนะ ลินกับคุณแซฟน่ะเหรอ” แอบิเกลเอ่ยด้วยความตกใจ ลินจะโกรธรึเปล่านะถ้ารู้ว่าเธอแอบกินกับแจ๊คสันเพื่อนสนิทของโรซาลิน “เธอเป็นเมียฉันนะเกล มันไม่สำคัญว่าเราเพิ่งรู้จักกันไม่นาน แค่เราเข้ากันได้ดีแค่นั้นก็พอแล้วไม่ใช่รึไง” แจ๊คสันเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบก่อนจะก้มลงมากดจูบดุเดือดในขณะที่ช่วงล่างยังคงตอกอัดกันอย่างดุเด็ด ตั่บ ตั่บ ตั่บ กลีบอวบอูมปลิ้นยุบตามท่อนลำอันใหญ่ที่ผลุบเข้าออกรัวเร็ว “เกล..ซี้ด..รัดค..จนปวดไปหมด” “อร๊ายส์..คุณแจ๊ค..เกลไม่ไหวแล้ว” ร่างบางเกร็งสะท้านไปทั้งร่างก่อนจะกระตุกสองสามครั้งเสร็จสมรุนแรง กลีบอวบอูมสั่นระริกตอดรัดลำกายจนใบหน้าหล่อเหลา
สัปดาห์ต่อมาแซฟเฟอร์พาเธอนั่งเครื่องส่วนตัวบินไปนอร์เวย์เพื่อฮันนีมูนหลังแต่งงาน อากาศเย็นลงจนมีหิมะตกประปราย ระหว่างทางพื้นที่สีเขียวเริ่มปกคลุมด้วยหิมะขาวโพลน บรรยากาศสวยงามราวกับอยู่ในเทพนิยาย มันสวยงามแบบนี้เองสินะเมียเขาถึงอยากจะมาที่นี่นักหนา มือใหญ่กระชับผ้าพันคอให้คนตัวเล็กก่อนจะก้าวลงจากรถ“พี่ลิน พี่เขย มาถึงเร็วจัง” เลโอวิ่งออกมารับหน้าบ้านเมื่อเห็นรถแวนคันหรูขับลุยหิมะเข้ามาจอดเทียบท่าสามคัน“ไอ้น้องชาย สบายดีรึเปล่า” แซฟเฟอร์ทักทายเด็กหนุ่มที่โตขึ้นเล็กน้อยอย่างเป็นกันเอง“สบายดีมากครับพี่เขย ว่าแต่ดูแลพี่สาวผมดีรึเปล่า ไม่งั้นผมทวงคืนนะ” เลโอที่เริ่มโตเป็นหนุ่มและเริ่มกวนประสาทเก่งขึ้น“เด็กเปรต ฉันดูแลโรซาลินดีอยู่แล้วล่ะ” เสียงห้าวทุ้มเอ่ยขึ้นทำเอาป้ามาเรียกับโรซาลินขำกันใหญ่“มากันแล้วเหรอลูก พากันเข้าบ้านก่อนเดี๋ยวจะไม่สบายเอา คุณแซฟสบายดีใช่ไหมคะ” พิมประภาเอ่ยถามหลานเขย ป้ามาเรียยกชุดน้ำชาร้อนๆมาฝาก โรซาลินมองร่างท้วมที่เริ่มชราลงทั้งยายและป้ามาเรียก็อดใจหายไม่ได้“คุณแซฟคะ ลินอยากหาแม่บ้านที่ไว้ใจได้สักคนมาช่วยป้ามาเรียดีไหมคะ” โรซาลินหันไปคุยเบาๆ กับสามี
งานแต่งเรียบง่ายถูกจัดขึ้นที่โบสถ์เก่าแก่ประจำตระกูลเฮมเวิร์ทซึ่งเคยเป็นที่จัดงานของสตีเฟ่นกับภรรยาผู้ล่วงลับมาก่อนแซฟเฟอร์ในชุดทักซิโด้สีดำเรียบหรูที่ถูกสั่งตัดขึ้นมาเป็นพิเศษยืนมองเจ้าสาวที่ควงแขนเลโอเข้ามาในโบสถ์ด้วยหัวใจที่กำลังเต้นโครมคราม บรรดาแขกเหรื่อต่างชื่นชมความสวยของเจ้าสาวไม่ขาดปาด แม้งานจะถูกจัดอย่างเป็นส่วนตัวแต่สื่อบางสำนักก็พาดหัวข่าวออกไปจนเป็นที่สนใจของคนทั่วโลกแดเนียลยืนมองโรซาลินที่สวมชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์ ขณะเดินผ่านเธอหันมาส่งยิ้มให้เขาอย่างมีความสุข พิมประภา ป้ามาเรียและเลโอนั่งมองโรซาลินเข้าพิธีแต่งงานอย่างมีความสุข เธออวยพรแก่ทั้งคู่ยาวเหยียดจนโรซาลินถึงกับน้ำตาซึม แจ๊ค แอบิเกล บิลลี่และซินดี้นังถัดไปจากเลโอและเป็นเพื่อนฝ่ายเจ้าสาวที่ได้รับการเชิญมาเป็นแขกในงานเมื่อถึงแท่นพิธี บาทหลวงให้ทั้งคู่กล่าวคำสาบานจากนั้นก็สวมแหวนให้กันแล้วจดทะเบียนสมรสภายในวันนั้นเป็นอันเสร็จพิธี ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในสัปดาห์เดียวด้วยเม็ดเงินมหาศาลของแซฟเฟอร์ อีกทั้งแหวนแต่งงานของทั้งคู่นั้นสตีเฟ่นสั่งให้คนนำเพชรเก่าแก่ของตระกูลไปเจียระไนใหม่เพื่อทำแหวนพิเศษขึ้นมาให้แก่ลู
สัปดาห์ต่อมาโรซาลินและแซฟเฟอร์เดินทางกลับอิตาลีพร้อมกันท่ามกลางกระแสข่าวที่ตอกย้ำเรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับเขา อีกทั้งข่าวเรื่องการยกเลิกงานหมั้นอย่างกระทันหันนั้นทำเอาโรซาลินกลายเป็นที่จับตามองส่งผลให้หนังที่กำลังเปิดตัวกลายเป็นที่สนใจมากขึ้นไปอีกเท่าตัว “ลิน! ดูนี่สิพาดหัวแต่เช้าเชียวอีพวกบ้าเนี่ย คนมีแฟนมันผิดยังไงยะ! เดี๋ยวแม่ตบหน้าหันเลย” บิลลี่บ่นพล่ามเมื่อเห็นข่าวที่กำลังพาดพิงถึงเพื่อนหล่อนแต่เช้ารถตู้คันหรูแล่นมาจอดในงานเปิดตัวภาพยนต์เรื่องดังที่เธอแสดงนำ ร่างบางในชุดเดรสสีกรมระยิบระยับสวยงาม เมื่อก้าวลงจากรถแสงแฟลชก็รัวสาดเข้าใส่ทันที ดวงตากลมโตหรี่ลงแม้จะแสบตาแต่ใบหน้าหวานก็เปื้อนยิ้มอยู่ตลอดเวลาสมกับเป็นมืออาชีพ ร่างบางขึ้นเวทีพร้อมกับนักแสดงคนอื่น งานเปิดตัวภาพยนต์ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ สื่อให้ความสนใจกันอย่างล้นหลามโดยเฉพาะนักแสดงนำอย่างโรซาลินที่เพิ่งมีข่าวฉาวก่อนหน้านี้ หลังจบงานบนเวที นักข่าวตั้งป้อมดักรอสัมภาษณ์อยู่หน้างานกันอย่างคับคั่ง“คุณโรซาลินคะ หยุดวงการไปพักผ่อนตั้งเดือนนึงช่วยอัปเดตให้ฟังหน่อยค่ะ” “จากภาพเห็นว่าคุณลินเดินทางกลับพร้อมกับคนที่เป็นข่
“เดี๋ยวนะคะ เราคงคุยกันไม่เข้าใจแล้วล่ะ มันจะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไงคะ ลินเป็นแค่คู่นอนเท่านั้นไม่ได้คิดจะเป็นเมียคุณ อย่ามาเสียเวลาเลยค่ะ”“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ที่เอากันอยู่ทุกวันนี้ยังคิดว่าฉันเห็นเธอเป็นคู่นอนอยู่อีกรึไง”“คุณก็ทำแบบนี้กับผู้หญิงอีกหลายคน อย่ามาปั่นหัวลินเลยค่ะ ปล่อยนะคะเดี๋ยวคนเข้ามาเห็น!”“ลิน..ฉันไม่ได้ปั่นหัว เธอยังโกรธเรื่องที่ปารีสอยู่ใช่ไหม” เขาเอ่ยถามพร้อมกับรวบเอวคอดในขณะที่มือเล็กก็พยายามผลักและต่อต้านเขาสุดกำลัง“ใช่ค่ะ เรื่องวันนั้นมันทำให้ลินคิดได้ว่าลินไม่เหมาะกับคุณ ลินเป็นแค่ผู้หญิงที่ขายตัวให้คุณ เมื่อไหร่ที่คุณเบื่อคุณก็สามารถไล่ลินได้ตลอดเวลา” น้ำเสียงหวานเอ่ยสั่นพยายามบังคับไม่ให้น้ำตาไหลออกมา ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปในแววตาคู่สวยด้วยความรู้สึกวูบไหวก่อนจะเอ่ยออกมา“ฉันขอโทษ..มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด ฉันจัดการไปหมดแล้วจะไม่มีเหตุการณ์แบบนั้นอีกแล้ว..ลิน อย่าดิ้น” เสียงห้าวทุ้มเอ่ยกระเส่า เมื่อร่างบางนุ่มนิ่มกำลังดิ้นขลุกขลั่กในอ้อมแขนแข็งแรง กลิ่นหอมคุ้นเคยคลุ้งอบอวลอีกทั้งเต้าอวบอิ่มที่กำลังบดเบียดแผงอกแกร่งอยู่นั้นมันกระตุ้นสัญชาตญาณของชายหนุ่ม
“ไหนมึงบอกอีกนาน” คริสโตเฟอร์เอ่ยถามแวฟเฟอร์ก่อนจะส่งแก้วบรั่นดีให้ คาร์ลิมัสที่เพิ่งเดินเข้ามายักคิ้วทักทายพี่ชายทั้งสองคนก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงสามหนุ่มนั่งพูดคุยกันที่ระเบียงกว้างขวางภายในคฤหาสน์ของตระกูลที่นานครั้งถึงจะมาใช้งาน ส่วนใหญ่พวกเขาจะอยู่ที่เพ้นเฮ้าส์ส่วนตัวและยังมีตึกส่วนตัวแยกออกไปอีกคนละหลังซึ่งอยู่ภายในอาณาบริเวณคฤหาสน์หลังนี้“กูมาให้ปากคำตำรวจ” “ป่านนี้ไอ้แฮชานคงหลบออกนอกประเทศไปแล้ว แล้วเคลียร์กันลงตัวรึยังกับเมียน่ะ” “......” แซฟเฟอร์ไม่เอ่ยตอบอะไร แต่ในหัวคิดไปถึงใบหน้าหวานที่มักจะมองเขาด้วยสายตาเย็นชาตลอดเวลาตั้งแต่ลงเครื่องมานี่หล่อนยังไม่คิดจะรับสายเขาสักครั้ง“อ่า..จะง่ายขนาดนั้นเชียวหรือวะ ดูหน้ามันสิเหมือนคนแบกอะไรไว้ที่คอเลย” คาร์ลิมัสเอ่ยขึ้นพร้อมกับจิบบรั่นดี“นั่นสินะ เธอโดนเบลล่ากลั่นแกล้งซะขนาดนั้นคงเข็ดไม่กล้าเข้าใกล้มึงแล้วล่ะ แล้วมึงก็ยังจะทำตัวงี่เง่าใส่เธออีก แล้วจะทำยังไงต่อ” คริสโตเฟอร์เอ่ยถามปมปัญหาที่ผู้เป็นพี่ชายกำลังเผชิญอยู่ตอนนี้“นั่นแหล่ะที่กูกำลังคิดอยู่” แซฟเฟอร์เอ่ยบอกเสียงเรียบ ทั้งสามหนุ่มดื่มกันจนดึกก่อนจะแยกย้ายกันกลับพื