หน้าหลัก / Romance / Refusing to be Owned / Chapter 5: BLOOD, SWEAT, AND TEARS

แชร์

Chapter 5: BLOOD, SWEAT, AND TEARS

ผู้เขียน: J. Stein
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2023-11-22 21:19:05

A tear escaped my eye when I felt his entire manhood enter me. It felt bigger than it looked like. Parang may kung anong napunit sa loob ko na talaga namang nagpapikit sa akin sa kirot.

I bit my lower lip at hindi ko namalayang unti unti n palang bumabaon ang mga kuko ko sa likod niya.

When slowly opened my eyes, bumungad sa akin ang mukha niya. There was a trace of reluctance in his face as he slowly straightened his back and pulled his body away.

Ngayon ay nakaluhod siya sa harap ko without removing his c*ck inside me. He's between my open legs. Umatras siya ng kaunti at dahil dito'y medyo nahugot ang sandata niya sa loob ko.

I really wish he wouldn't move, it hurts.

Nakita ko ang bahagyang pag-awang ng labi niya habang nakatitig sa may bukana ko.

"F*ck" he cursed while looking down.

"Why didn't you tell me?" I looked away para iiwas ang mga mata kong naluluha dahil sa matinding kirot.

"Y–you didn't ask" I trailed and bit my lower lip.

Nagulat nalang ako nang bigla niya akong siilin ng halik. But this one is different. It's more gentle, he handled my mouth as if it was a fragile crystal that may break with the slightest touch.

I felt his hand caressing my right cheek as he continued kissing me. At sa hindi ko namalayan, nawala na ang sakit sa pagkababae ko.

"You can move now" I said in almost a whisper pagkatapos niyang putulin ang paghahalikan namin.

"Sigurado ka?" Nag-aalalang tanong niya.

Marahan akong tumango and he began slowly thrusting. His arms hugging me from my neck, my hands scratching his back, and both my legs wrapped around his waist as he continued to thrust more harder and faster than before.

"Aahh..."

"Ugh..."

"Hmpp...ahh..."

Walang ibang maririnig na tunog sa loob ng kwarto kundi ang mga ungol naming dalawa and the sound of wet flesh slamming together.

I feeling so embarrassed habang naririnig ang tunog ng paglalabas masok niya sa basang-basa kong p*****a.

I am too aroused by him that I'm soaking wet.

"Aaahhh!" Sigaw ko ng bigla siyang umulos ng malakas. Naging sunod-sunod ito and he made it a new pace of thrusting inside me.

Nakalimutan ko na ang sakit na nararamdaman ko kanina. Lahat ng iyon ay napalitan na ng sarap at kaligayahan.

Kumawala siya sa pagkakayakap sa akin at iniangat ang katawan. Ngayo'y kita-kita namin ang itsura ng bawat isa.

His sweat rolled down from his forehead and dropped on my cheeks. He got a dark expression on his eyes and it's peircing mine. His jaw tenses every time he stabs me with his meat lightsaber.

Pareho kaming umungol sa bawat ulos na ginagawa niya. I placed my hands on his chest and began slowly scratching it. Hindi ko na alam kung saan ibabaling ang tingin sa sobrang sarap na nararamdaman ko.

It's my first time encountering this euphoric sensation that send chills throughout my entire body and makes my mind go blank.

I became short of breath as I continued to moan from his thrusts. Our eyes are now locked with each other. Hindi niya inaalis ang tingin sa akin at kung may anong pwersa ang nag-engganyo sa akin para titigan din ito.

I might get lost in his deep green eyes if this continues any longer.

"I think your near" He breathed.

That's right, may nararamdaman akong kung anong nabubuo sa may puson ko. My breathing became more shallow and shorter than before. I can now vividly feel his p*nis inside me. I think I can even feel every vein inside.

"Yes! Do me harder! Aahhh..." I threw my head back.

Napapikit ako ng mariin, my nails pressed harder on his chest. At makalipas ang ilang segundo ay naramdaman ako ang rumaragasang sensasyon sa aking katawan. Napaliyad ako ng marating ko ang kasukdulan. Tumirik ang mga mata ko, my mind went blank and I can't hear a thing.

Nang mahimasmasan ay nakita ko ang lalaking nakakubabaw sa akin. He's gritting his teeth at umiigting ang panga niya. His thrusts became more desperate one after the other.

I laid my back helplessly as I watched him chase for his own pleasure. And after a series of violent lunges, I heard him groan as veins in his neck began to show themselves. In that instant, I felt my belly getting full of his warm c*m. I even felt it streaming down my p*ussy.

Dahil sa pagod ay nakatulog kami habang nakadapa pa ang lalaki sa akin. I didn't bothered to protest. My eyelids were heavy and the thing I wanted to do the most at that moment is to sleep.

-----------------------★----------------------

"Kagabi pa kita hinihintay" Sabi ng lalaking nakaupo sa harap ni Asteria.

Nasa loob sila ngayon sa opisina ng may-ari sa Paradis club at kaharap niya nga ay ang may-ari ng nasabing club.

"I'm sorry Oliver, something hindered me from coming last night." Tugon ni Asteria nang hindi inaangat ang tingin sa kausap.

Oliver observed her haggard face. "Did you even get a wink of sleep last night?"

"I don't think so" Asteria rubbed her eyes and fixed her slightly messy hair.

After a brief silence, may ipinatong si Oliver na isang maliit na itin na kahon sa mesa.

"Is this it?" Asteria stretched her arm to get it from the center of the table.

"Nakalagay na jan ang exact time and place. I believe you can deliver the gift without fail." He said in a low voice looking at the box that is now in Asteria's hand.

She nodded and didn't say anything more.

"Aalis ka na? It's only four in the morning, you can have breakfast here if you like." Si Oliver nang makitang tumayo na para umalis ang babae.

"I should get going, I still have things to prepare for today's delivery. Don't worry, I can cook for my self." Asteria replied without bothering to look back.

Lumabas siya sa opisina na nasa pangalawang floor ng club. Habang bumababa siya ng hagdan ay nakita niya ang mga empleyado na abala sa paglilinis ng mga basura at confetti na nakakalat sa sahig. Sa isang sulok ay may nakita siyang isang lalaking staff na inaalalayan ang isang lasing na lasing na lalaki sa paglalakad.

"Wag mo akong hawakan!" Sigaw ng lalaki sa staff.

"Sir dapat na po kayong umalis, umaga na ho."

Asteria didn't pay attention and walked past the two. He felt the man looking at her but she ignored him.

"Tsk... he's completely wasted." She uttered and rolled her eyes.

Nang makalabs siya ng club ay sinalubong siya ng malamig na hangin. She paused walking for a moment. Hindi siya mahinang babae at naiinis siya dahil napapangiwi siya sa kirot na nararamdaman niya sa kanyang pagkababae sa bawat paghakbang niya.

----------------------★-----------------------

Pagkagising niya'y agad niyang inalis ang sarili sa ilalim ng lalaking naka-one-night stand niya. Agad siyang bumangon ata kinuha ang cellphone sa loob ng kanyang bag na nakapatong sa bedside table.

Nadismaya siya ng makitang alas kwatro na ng madaling-araw at nang maalala ang dapat sana nilang pagkikita ni Oliver kagabi na hindi natuloy dahil sa lalaking nakahiga ngayon sa kamang katabi niya.

Asteria hurriedly picked up her clothes na nakakalat sa sahig at isa-isang sinuot ang mga 'yon. She combed her long silky hair with her hands at hinawi iyon sa likod ng kanyang tenga.

She rushed out of the room without looking at the man who's still lying on the couch, sleeping after taking her virginity last night.

Before closing the door behind her, she was tempted to look at him one more time. His amorous face that turns lustful with every thrust that he makes and the sight of his satisfied expression after c*mming inside her kept playing on her mind. She can't forget how his mouth opened for a smile just before collapsing on top of her.

Umiling si Asteria upang itaboy ang mga imaheng ito sa isip niya at tuluyan na ngang isinara ang pinto.

Walang kwenta ang patuloy na pag-aalala sa nga bagay na iyon. She might be like this because it was her first time doing the deed. She'll soon forget about everything that happened last night after she does it again, this time with the man she wanted to do it with, not with just some random man who suddenly kissed her inside a club.

Being hung up with that one night won't do her any good. It just a one-night stand full of lust and desire to satisfy one's self. Nothing more should come out of it.

She continued her steps without turning he back. She's set to forget about that night and that man. She has now lost her virginity and it somewhat gave her courage on her upcoming missions now that she had nothing more to loose about her self.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • Refusing to be Owned   Chapter 19: Lanterns

    "Zeke, saan mo ba ako balak dalhin?" Sigaw ko sa lalaki ng umakyat kami sa isang burol. Ngayon ko lamang napansing malayo na pala ang narating namin mula sa highway.Tumigil ito sa paglalakad at binitawan ang kamay kong hawak-hawak nito simula pa kanina. "Look . . .“ Tumingin ako sa direksyong tinitingnan niya at napagtantong maraming mga tao ang naroon sa burol. May iba pang burol sa katabi nito ngunit ang kinatatayuan namin ngayon ang pinakamalaki at pinakamataas.Sa likod namin, matatanaw ang kabuoan ng Noirville. Nagmukhang mga umiilaw na laruan ang mga matatayog na gusali ng siyudad mula sa kinatatayuan namin.And when I looked at the view laid in front of us, my mouth parted in shock. Malilim ang mga ilaw pero sapat na iyon upang makilala ko ang lugar na tinatanaw namin.The land of Westaria — my homeland. Kahit makapal ang kagubatang pumapagitna sa amin ay maaaninag parin ang ilaw na nanggagaling sa sa isang siyudad ng Westaria na pinakamalapit sa border.I felt my eyes burn.

  • Refusing to be Owned   Chapter 18: Where Are We Going?

    "Hello sa inyong lahat!" Magiliw kong bati sa mga staff ng Devereux mansion. Pangalawang araw na itong dito ako nag almusal. Ngayon ay ipinakilala ako ni Zeke sa kanilang mga katulong at mga guards na bumabantay sa kanilang mansyon. Ang mga ito's naka hilera paharap sa akin at maaliwalas ang mga mukhang bumati sa akin ng sabay-sabay. They were all wearing a black uniform. So it's easy to tell that they're working for a one person or family. Ang mga gwardiya ay nakasuot ng itim na coat at may puting panloob. Ang mga katulong naman ay nakasuot ng itim na trousers at white polo na naka tuck-in sa kanilang bewang. Ang kanilang mga buhok at malinis at maayos na nakatali sa isang bun. Ni wala akong makitang isang hibla ng buhok na kumawala sa pagkakatali at sumasayaw sa kanilang mukha. They were all looking prim and proper. Napansin ko ang paglapit ng isang babae mula sa linya sa akin. She might be in her late forties. There are some fine lines visible on her face, but her blue eyes sti

  • Refusing to be Owned   Chapter 17: Truth and Lies

    Namamanas na puwet ko mula sa kinauupuan ko ngayon. I can't seem to focus on what Nile Devereux is saying—my future father-in-law— amidst our breakfast. Yes, nandito ako ngayon sa bahay nila dahil inimbitahan ako ng mag ama na mag almusal kasama sila, and also to "know me more"—that's what Zeke's father said. "Zeke was quite a troublemaker when he was a kid, he once fell off from a tree that he climbed with his cousins kahit na hindi naman siya marunong umakyat ng puno." Nile let out a chuckle na sinagot ko naman ng isang nag aalangang ngiti pero hindi ko inangat ang paningin mula sa steak na hinihiwa ko sa aking plato. "Umuwi siyang may mga gasgas at may punit na short" Napalakas ang tawa ng ama. "Dad, don't embarrass me to my future wife." Pagpigil ni Zeke sa ama. I glanced at them, his dad still laughing while Zeke is looking at him with annoyance in his face. Ibinalik ko ang tingin sa pagkaing nakaharao sa akin at kinuha ang tinidor upang isubo ang piraso ng karneng itinuso

  • Refusing to be Owned   Chapter 16: New Identity

    "Dad," humarap si Zeke sa ama, "wag ka ng magtanong, baka magbago pa ang isip." He warned his dad as if I'm not in front of them. Nilunok ko ang namumuong tawa sa lalamunan ko at pinilit ibalik sa seryoso ang aking mukha. Tumikhim ang ama ni Zeke."I know that Zeke doesn't have a very good reputation in terms of having a woman," tumingin itong muli sa akin, "but knowing that he's willing to settle down puts me in ease."Inosente akong ngumiti sa kanya at tumingin kay Zeke."So...how did you two meet?" Dumagundong ang tanong ng ama ni Zeke sa tainga ko. Biglang binalot ng kaba ang dibdib ko."We met at Paradis." Maagap at maikling tugon ni Zeke. "We met there one night, we were both drinking and..." malokong ngumiti si Zeke, ngiting nagbabadya na may hindi ito kanais-nais na sasabihin. He's taunting me and he finds pleasure in doing that."And we talked for a while, napagtanto namin na aligned pala ang mga interest namin sa buhay and before leaving, he asked for my number. We were in

  • Refusing to be Owned   Chapter 15: Are You Sure?

    "D-deal", nangangatal kong salita na nagpalingon sa ulo ni Zeke na sinusundan pa rin ng tingin ang paalis nang si Oliver.His green eyes widened as he looked at me. Hindi na niya kailangan pang magsalita at magtanong dahil kitang kita ko na sa mga mata niya ang hindi makapaniwalang ekspresiyon sa sinabi ko."Fine, p–payag na ako sa kasunduan mo." Inulit ko ang nais kong sabihin sa kanya ngunit parang hindi yata siya natuwa rito at nakita ko ang bahagyang pagtaas ng kaniyang kilay. "Aren't you satisfied?", tanong ko sa kanya nang hindi pa ito nagsalita, "Isn't this what you want?"He took steps to near me and gave me a look as if deciphering every inch of me. I stood still, waiting for our faces to come close."Why the sudden change of heart?" A grin worked on his lips and his emerald eyes sparkled under the sun's rays."Tell me, which sane person will let the chance to get a hundred million Solaries slip away?" Iniangat ko ang tingin sa kanya, I didn't looked away. Dapat niyang maram

  • Refusing to be Owned   Chapter 14: New Mission

    "Asteria!"Umalingawngaw ang boses ng isang lalaki sa aking pandinig ngunit hindi ko ito binigyan ng pansin. Nanghihina at nanlulumo ang katawan ko sa eksenang nakatambad sa akin. Duguan at wala ng buhay, mga katawan ng aming kapwa sundalo na nawalan ng buhay matapos magkaroon ng sneak attack ang military forces ng Estria sa kampo na min na naka base malapit sa border. I felt suffocation creeping and swallowing my chest making my breathing rough and painful. From the distance, I could hear the roaring sounds of gunfires, bombings, panicked screams of soldiers, and the desperate cries of my fellow countrymen.I was pulled out of my reverie nang maramdaman ko ang mabigat at mahigpit na hawak ng dalawang kamay sa aking balikat. "Asteria! Pull yourself together!" He sounded angry but I saw concern when I looked into his murky eyes."Oliver..." Mahina kong bulong"Stop daydreaming Asteria!" He shouted at my face, masyadong malakas na parang nabingi ako. "Pick up your gear and gun," his v

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status