NAKANGIWI NA INI-ANGAT na ni Everly ang kanyang mga mata upang makita lang si Lizzy at Roscoe na nakababa na ng hagdan at matamang nakatingin na sa kanyang nakakaawang hitsura. Ang kahihiyan, kawalan ng pag-asa, at sakit ay hindi sapat upang ilarawan na laman ng kanyang kalooban sa sandaling ito. Hindi rin sapat ang pagkahulog niya sa hagdan upang patayin siya nito, ngunit paniguradong bibigyan siya ng sakit ng buong katawan na mga ilang araw niya paniguradong iindahin. Iinot-inot na bumangon si Everly hanggang sa tuluyan na siyang makaupo. Hindi niya tinanggap ang mga kamay ni Lizzy na nakaumang at akma sana siyang tutulungan. Bakas sa kanya ang kawalan ng lakas dahil sa nangyari pero hindi niya ipinakita iyon sa dalawang tampalasan na siyang may kagagawan kung bakit siya naroroon. Kung hinawakan sana siya ni Roscoe, kung hindi niya sana tinulungan si Lizzy, walang ganitong mga pangyayari.“Ano bang nangyayari sa’yo Everly at—” “Shut your fucking mouth, Roscoe!” hindi malakas ngunit
NAPATINGIN NA SA banda ni Everly si Roscoe nang biglang maalala ang dating asawa at ang pananahimik nitong bigla. Nakita niya kung paano mangatal at manghina ang katawan ng dating asawa. Kumabog ang puso niya nang maalala na mataas ang hagdan na kinahulugan nito. Naisip niya agad na paano kung may buto itong na-dislocate o kung hindi naman ay buto na nabali at maaaring makaapekto dito nang malala? Kumunot ang noo niya, at bakas na sa mukha niya ang gumuhit na labis na pag-aalala. Subalit agad na naglaho iyon nang maramdaman niya ang mahigpit na pagyakap ni Lizzy sa kanyang katawan. Humihikbi. Isiniksik pa ng babae ang kanyang mukha sa kanyang leeg na para bang naghahanap na ng pagkalinga.“Ilang beses na kitang binalaan noon na huwag mo ng uuliting saktan si Lizzy—” Napaangat na ang mukha ni Everly at pilit na nilabanan ang kanyang mas lumalala pa doong pagkahilo. Sinalubong niya ng matalim na mga tingin ang mga mata ni Roscoe na nakatingin na rin sa kanya dito. Walang anumang liwana
HINDI MAGAWANG MAKAHUMA ni Roscoe sa mga salitang iyon na wala sa vocabulary niyang magagawang bigkasin ng isang Everly Golloso. Gulat na gulat siya. Gulat na hindi nagtagal ay napalitan ng matinding galit para sa dating asawa. Sinabihan siya nitong estupido? Hunghang?Namura pa siya! Sa sobrang galit niya ay walang pakundangan niyang nahila ang suot na kurbata sa leeg niya. Gigil na gigil siya sa dating asawa na kung yapakan siya ay ganun-ganun na lamang kanina.“Roscoe…” tantiyado at mahina ang boses na kuha ni Lizzy ng atensyon ng lalaki na matalim pa rin ang tingin sa pintuang nilabasan ni Everly ilang minuto na ang nakakalipas, halatang ayaw nitong magpaawat sa galit na nararamdaman. “Huwag mo na siyang pansinin. Sabi ko naman sa’yo na—” Hindi natuloy ang litanya ni Lizzy sa ginawang mabilis na pagputol ni Roscoe sa mga sasabihin.“I’ll ask Alexis na dalhin ka niyang muli at samahan sa hospital para magpa-check up.”“Hindi mo ba ako sasamahan?” tanong pa ng babae sa mababang t
NAKANGISI AT EXCITED na itinapat na ni Everly ang kanyang mukha sa pinto na agad namang nagbukas ang gate ng camp nang mabasa iyon. Sinalubong sila ng napakaliwanag na puting ilaw na galing sa loob. Bumukas ang lahat ng ilaw sa lugar at nagsimulang gumalaw ang long dusty robots upang salubungin din ang pagdating nila. “Welcome home, Lord S.” Sa gitna ng camp hall, ang pinakabagong balita mula sa black market ay mabilis na kumislap sa isang transparent na screen upang magpakita lang sa mga mata nina Everly at Monel. Tumaas pa ang level ng excitement ng dalawa dahil dito.“Fuck! Napansin niyo ba? Online ang S Camp!” “Ano? Ang S Camp? Ito ba iyong S Camp na bigla na lang naglaho five years ago?”“Oo, iyon nga! Babalik na kaya sila?”“Oh my God! I’ve never seen this before! Ang saya lang! Lord S is back!”Malapad nang napangiti doon si Everly dahil pakiramdam niya ay hindi sila nawala ng matagal. Marami pa rin ang nakakaalala sa kanila. Tila ba nawala ang sakit ng buo niyang katawan. N
NAIKUYOM PA NI Roscoe ang kanyang mga kamao habang tahasang naririnig niya ang palitan ng kanilang usapan. Ginagawa siyang tanga ng mag-inang ito. Hindi na niya napigilan pa ang sarili at pamartsa na siyang pumasok sa loob ng ward. Nang makita siya ni Lizzy ay mas namutla pa ang mukha nito at hindi na nagawang magsalita pa ng mga sasabihin sana sa ina niya.“Roscoe…narito ka na pala…” hilaw ang ngiti nito habang pasimpleng nangangatal na ang labi.Pinili ni Roscoe na huwag diretsang sitahin si Lizzy sa mga nangyari lalo na at naroon ang kanyang ina. Paniguradong makikialam ito sa kanila kapag agad niyang sinabi ang tungkol doon. Tumango lang si Roscoe sa Ginang bilang pagbati na kung ngumiti sa kanya ay parang isang maamong tupa na walang masamang itinuturo sa anak kanina. Masama ang magsinungaling at iyon ang gusto niyang gawin ng anak kahit may ebidensya pa ito. Hinawakan ni Roscoe sa tuktok ng ulo si Lizzy na biglang napahikbi na lang sa gesture niyang iyon. “What’s wrong? Bakit k
MARIING NAKAGAT NA ni Lizzy ang kanyang pang-ibabang labi at nilabanan na ang mga titig ni Roscoe na alam niyang may namumuo ng galit sa kanyang puso. Makikita sa kanyang mga mata na hindi siya masaya. Pakiramdam ng babae ay pinapagalitan siya ni Roscoe ngayon at kinakampihan na nito ang dating asawa; si Everly. Sa isiping iyon ay hindi na mapigilan ng babaeng kamuhian ang lalaking kaharap at sumbatan na.“Ikaw, Roscoe? Ano sa tingin mo ang ginagawa mo ngayon?” Nauubos ang pasensyang napakurap na si Roscoe. Bakit ang labas ay siya pa ang may kasalanan sa babaeng sinisita niya dahil nahuli niyang may kalokohang ginagawa at nagsisinungaling sa kanya? “Sinisita mo ako ngayon at pinagsasalitaan ng masakit dahil lang sa Everly na iyon? Tama bang gawain mo iyan?” puno pa ng hinanakit na tanong niya habang namumula na ang mga mata. “Tama ba iyan, Roscoe?!”Lumalim at nandilim pa ang mga matang nakatingin ni Roscoe sa babae. Hindi niya makuha ang logic ni Lizzy at hindi niya maintindihan ku
GABI, SA Embarcadero Restaurant. Nagmamadali ang malalaking mga hakbang ni Everly pagbaba pa lang niya ng kanyang sasakyan. Late na siya kung kaya naman ganun na lang ang kanyang pagmamadali na hindi na nagawang purihin ang lugar. Walang lingon-likod sa paligid na malakas na itinulak niya ang pintuan ng nasabing restaurant kung saan siya sinalubong ng ilang mga staff upang tanungin kung may reservation. Sinabi niya dito kung sino ang mga kasama niya kung kaya naman iginiya na siya ng isa sa kanila patungo sa banda kung nasaan ang kanilang grupo na kanina pa umano doon naghihintay. Open space iyon na matatanaw ang dagat na nagiging kulay ginto sa kislap ng mga ilaw, ngunit kinakailangan na may daananang pintuan dahil exclusive iyon sa mga event na kagaya ng gagawin nilang dinner party sa gabing iyon.“Thank you.” nakangiting sambit ni Everly nang maihatid na siya sa may pintuan ng area. Inayos muna niya ang kanyang sarili at nag-practice ng isang matingkad na ngiti upang ibigay iyon
SUMIMSIM NA SA kanyang kopita si Everly habang nakikinig pa rin sa usapan ng mga matatanda. Totoo ang sinabi ng mga kaharap niya. Ang kaarawan ng matandang babae ng mga De Andrade ay isang malaking opportunity sa lahat ng mga businessman at bago pa lang nagnenegosyo na mga pamilya upang makaani ng pabor sa kanilang pamilya. Minsan pa nga ay weird na ang mga regalong natatanggap ng matanda para lang mapansin sila ng mga ito. Mataas ang tingin ng matandang babae sa kanyang sarili, inaalagaan din nito ang kanyang reputasyon. Kung mapapasaya mo siya, tiyak gagantihan ka ng kabutihan ng matanda. Mahirap din itong kaaway, kahit anong taas pa ng reputasyon kaya nitong isadsad sa lusak.“Hindi ko alam kung narinig niyo na ang tungkol sa herbal na gamot na gustong-gusto ng matanda.” Herbal na gamot? Bakit? Ayaw na ba nito sa mga gamot na nabibili at herbal na ang gusto?“Anong klaseng herbal na gamot?” “Ulasimang bato.” Napataas ang kilay ni Everly. Noon lang niya iyon narinig. Hindi niya n
PRENTENG NAUPO NA si Roscoe sa gilid ng kama kung saan nakahiga si Everly. Hindi niya inalis ang mga mata sa asawa habang ang cellphone nito ay nakadikit pa rin sa kanyang tainga. Walang anu-ano ay parang may sariling buhay na humaplos ang kanyang isang palad sa pisngi ni Everly, marahan lang iyon kung kaya naman hindi ito nagising. Ilang sandali pa ay gumapang na pababa iyon at dumako pa banda sa nakatikom na labi ng kanyang asawa.“Hindi naman kagulat-gulat,” tugon ni Harvey na sinundan pa ng buntong-hininga na hindi nakaligtas sa pandinig ni Roscoe na nagawa pang mas maging masaya ang malapad na ngiti. “Sana alagaan mong mabuti si Everly at—” “Hindi mo naman kailangang sabihin sa akin iyan dahil alam ko kung ano ang gagawin ko sa asawa ko!” may diin niya pang tugon sa salitang asawa. Lumapad pa ang kanyang ngiti na naguguni ng paniguradong halos mamatay na sa selos ang lalaking kausap niya. “Hindi mo kailangang mag-alala dahil kahit hindi mo sabihin iyan pa rin ang gagawin ko sa k
MAKAILANG BESES PA siyang sinipat ni Alexis sa mukha. Hinahanapan ng dahilan kung bakit siya nagtatanong. Pakiramdam niya ay may mali sa amo. “Ano po ang problema, Mr. De Andrade?”Iniiling ni Roscoe ang kanyang ulo. Kung anu-ano ang pumapasok sa kanyang isip na hindi naman dapat. Napuno pa ng maraming katanungan iyon dahilan upang tuluyan siyang maguluhan. Panaka-naka ang pasok ng liwanag ng mga street lights sa kanilang dinadaanan. Natatanglawan noon ang seryosong mukha ni Roscoe na nakatingin na noon sa kawalan. Mababakas anng labis na pagka-seryoso sa kanyang mukha. Makailang beses niya pang nilingon ang mukha ni Everly. “Alexis, paki-imbestigahan ngang mabuti noong na-kidnapped ako kung sino talaga ang nagligtas sa akin.” Hindi maintindihan ni Alexis kung ano ang nais na palabasin ng kanyang amo. Hindi ba at alam naman na nitong si Lizzy Rivera ang nagligtas sa kanya? Bakit kailangan pa nitong pa-imbestigahan ang bagay na iyon na hindi niya ginawa noon? Tinanggap na lang niton
MAHABA ANG NAGING biyahe nila pauwi. Dala marahil ng pagod ni Everly at side effect na rin ng gamot sa kanyang sugat kung kaya naman hindi sinasadyang biglang nakatulog siya. Naramdaman na lang ni Roscoe ang biglang pagbigat sa kanyang balikat nang walang ulirat na ipatong doon ng asawa ang kanyang ulo. Napalunok na ng sunod-sunod doon si Roscoe. Hindi nakaligtas sa kanya ang suot nitong damit na medyo revealing sa banda ng kanyang dibdib. Kahit na madilim sa loob ng sasakyan, sa mga mata ni Roscoe ay ‘di nakaligtas ang tila kumikinang na balat ni Everly banda dito.‘Ano ba naman ‘to!’ Masusing tahimik na pinagmasdan ni Roscoe ang manipis na kilay ng asawa at ang nakapikit nitong mga mata. Dumako pa ang tingin niya sa labi nito na bigla na lang sumagi sa kanyang isipan na halikan ito. Ipinilig niya ang ulo. Hindi siya dapat nagpapadala sa tukso. Pakiramdam niya nag-init ang kanyang lalamunan kasabay ng pag-init ng magkabilang pisngi. Bumilis din ang tibok ng kanyang puso na para bang
KAILANMAN, BUONG BUHAY niya ay hindi nawalan ng sasabihin at katwiran si Roscoe kapag kinakausap. Nang mga sandali pa lang iyon nangyari at dahil kay Everly. Ilang minutong pinag-aralan niya ang mukha ni Everly na napagtanto niyang maganda sa malapit.“Bakit? Naging mabuti ba ako sa’yo, Everly?”Ginawa lang niya ang gagawin ng isang estranghero sa isang taong nangangailangan ng tulong. Paano nga ba siya naging mabuting asawa kay Everly Golloso?“Ito. Hindi ba ito kabutihan?”Dinilaan pa ni Roscoe ang labi upang basain ng laway. Muli na namang natameme sa katanungan ni Everly.Gaano ba kapangit ng trato niya sa asawa dati at pati itong ginawa niyang pagtulong ay big deal sa kanya?Nakaramdam pa ng kakaiba si Everly sa pananahimik ni Roscoe. Iba talaga ang nararamdaman niya sa mga kinikilos nito. Nagpakaba pa iyon sa kanyang puso lalo na nang muli siyang alalayan at igiya ni Roscoe. Sa siko na lang naman siya nito hinawakan ngayon. “Hindi ito kabutihan at pagmamahal, Everly na kahit na
MALALAKI ANG MGA hakbang na nilagpasan niya si Roscoe upang mabilis na din na makalayo sa asawa. Tahimik namang sumunod si Roscoe habang nasa likod niya ang dalawang kamay. May kakaibang ngiti sa kanyang labi na hindi niya magawang ipaliwanag kung bakit ganun na lang siya kasaya nang makitang hiyang-hiya at namumula ang mukha ng asawa niya.‘What’s wrong with you now, Roscoe? Maligaya ka?’Ang mga lumabas kanina na doctor ay naabutan nilang nasa harap lang ng kinaroroonan nilang silid. Yumukod ang mga ito upang magbigay na ng galang. Napayuko rin nang bahagya si Everly bilang tugon. Ang OA lang talaga ni Roscoe na kinakailangan pa siyang dalhin sa hospital kung pwede naman niyang gamutin na lang ang kanyang sarili sa bahay nila. Marami pa tuloy silang naabala na ‘di naman dapat.“Mrs. De Andrade, narito po ang mga gamot na kailangan niyong i-apply sa mga sugat.” bigay ng doctor ng ointment lang naman, “Hindi man gaanong malalim ang mga sugat kaso nga lang ay ang dami nila. Para na rin
AWTOMATIKONG INIIWAS NA ni Everly ang kanyang mga mata sa mukha ni Roscoe. Itinuro na ng kanyang daliri ang likod. Mabilis namang nagtungo doon si Roscoe. Hinawi nito ang ilang hibla ng buhok na bagama’t hindi naman nakatakip ay nakita niyang magiging sagabal iyon. Sa ibabaw ng kanyang tattoo ay may dalawang maliit na piraso ng bubog na nakabaon. Maputi at maselan ang balat ni Everly, at nang tumusok ang fragment sa kanyang balat, agad nang namula ang buong paligid noon. Hindi mapigilan ni Roscoe na itaas ang kanyang kamay. Bumagsak ang nanlalamig niyang mga daliri sa likod ni Everly na nang dumampi ay bahagyang nanginig. Naburo na ang mga mata doon ni Roscoe. Maingat niyang kinuha ang mga fragment, nilinis ang sugat at nilagyan ng hemostatic gauze. Nang tutulungan na sana niya si Everly na tingnan kung may mga fragment pa sa ibang bahagi ng katawan, hindi niya naiwasang tumagal ang mga mata sa tattoo ng babae. Hindi na niya napigilan ang palad na haplusin iyon. Magaspang ang bahagin
KAKARATING PA LANG sa Ginang ng balita kung kaya naman hindi pa niya nagagawang e-digest iyon at naunahan na ng panic. Gumalaw ang adams apple ni Roscoe na humigpit pa ang yakap sa katawan ni Everly na sa mga sandaling iyon ay namumungay na ang mga mata. Biglang malakas na kumalabog ang loob ng puso niya. Ang dugo mula sa pulso ni Everly na nasugatan ng matalim na bubog ay dumikit sa leeg ni Roscoe. Mainit iyon dahil sariwa at malagkit. Hindi rin iyon nakaligtas sa paningin ni Roscoe na hindi komportable ang pakiramdam. Napatitig na siya sa mukha ni Everly na puno ng halo-halong emosyon ang mga mata. Bumilis pa ang kanyang mga hakbang papalabas ng venue, karga pa rin ang katawan ni Everly. Wala rin siyang planong bitawan ang asawa.“R-Roscoe…” usal ni Everly kahit blurred ang tingin.Tumitig pa ang mga mata ni Everly sa mukha ni Roscoe. Hindi niya alam kung nakakakita siya ng mga bagay, ngunit nakita niya ang pag-aalala sa mga mata ni Roscoe sa unang pagkakataon habang karga siya. Sus
HINDI NA NAGAWA pang makapagtimpi ni Everly. Kailangan na niyang mailabas ang frustration niya. Akmang sasampalin niya na si Lizzy nang hindi inaasahan na bigla na lang madulas ang waiter malapit sa tower ng kaharap nitong alak. Nandilim na ang paningin ni Everly doon at nabalot ng takot ang buo niyang kalamnan. Hindi biro ang babagsak sa kanila kapag nagkataon na anumang oras ay matutumba na sa kanilang dalawa ni Lizzy; ang tower ng alak! Malakas na pumintig na doon ang puso ni Everly. Naalala na ang waiter na iyon ay ang huling kausap ni Lizzy kanina bago siya nito harapin. Ito ba ang napag-usapan nila? Ang ipahamak si Lizzy in disguise na iniligtas siya nito para malinis ang pangalan niya sa kahihiyang nangyari kanina? Ito ba? Gusto nitong palabasin na may busilak siyang puso? “Roscoe, kinakausap pa kita…” narinig ni Everly ang boses ni Desmond kung kaya malamang ay malapit lang sa kanilang kinaroroonan ni Lizzy ang magkaibigan. Mukhang tama nga ang hinuha niya! Plano pang palabas
NAPAAWANG NA ANG bibig ni Roscoe nang maramdaman ang nakakakiliting init ng hininga ni Everly sa kanyang tainga. Bilang reaction doon ay marahas na itinulak niya na ang asawa na napasandal pa sa malamig na pader ang likod. Nang maalala ang sinabi ni Everly na gustong mangyari kay Lizzy, naging mas visible pa ang matinding galit sa mukha ni Roscoe na kitang-kita naman noon ni Everly. Ngumisi pa si Everly upang mas asarin ai Roscoe nang makita ang reaction nito na halatang apektado.“Baliw ka na!”“Walang masama sa pagiging hibang, Roscoe. Kagaya mo, hindi ba at baliw na baliw ka rin naman kay Lizzy?”Nang hindi sumagot si Roscoe ay tinalikuran na siya ni Everly. Hindi naman siya pinigilan ni Roscoe na parang sinampal sa huling sinabi ni Everly sa kanya. Napaayos ng tayo si Roscoe ng lumingon pa si Everly. “Pareho lang tayong baliw, sa ibang dahilan nga lang.” sambit pa ni Everly na may mapaklang tono na iyon. Pagkasabi nito ay umalis na ang babae. Naiwan si Roscoe na nakatayo. Pilit