CHAPTER 33: APOLLO DAMIEN

CELESTE

Hanggang ngayon ay tulala pa rin ako ng malaman ang pangalan ng mabait na ginang. Hindi ko ba alam kung nag ooverthink ba ako. There's a lot of Eleazar there Celeste, maybe it just a coincidence pero hindi ko pa rin maalis sa isipan ko si Mrs. Eleazar.

Hindi ko rin naman kasi maiaakila na may hawig sila pero unti lang naman. Hindi ko pa kasi nakikita ang mga magulang ni Noah kahit noon pa kaya wala akong ideya.

"Ayos ka lang ba Celeste, tila wala ka sa sarili. May masakit ba sayo?" mabilis akong umiling sa sinabi ni Tita. I let a heavy sigh and trying so hard to clear my thoughts, siguro sadyang nagkataon lamang iyon.

Just like what my auntie say to me and even my parents the life in abroad aren't that so easy sobrang hirap I feel homesick. Minsan nagkukulong lamang ako sa kwarto ko dahil may trabaho si tita and her childrens was on their own condo. Karamihan rito ay nakabukod na sa mga magulang pagtungtong sa legal na edad. I ran towards the restroom and vomit, my whole body